Τα αγγλοφωνα γκρουπ απο την Ελλαδα μπορουν να πανε Νο.1 στο UK!

[manosx]

Η φάση έχει μπερδευτεί... έχει γίνει λίγο σαλάτα...

Αρχικά το κάθε είδος μουσικής είναι σαν μια γλώσσα. Αν ασχοληθείς με μια ξένη γλώσσα σιγά- σιγά θα αρχίζεις να την καταλαβαίνεις και να σε αγγίζει.

Το να εκφραστείς όμως σε μια ξένη γλώσσα είναι πολύ πιο δύσκολο.

Ας μην έχουμε όμως αυταπάτες. Στη σημερινή εποχή, για το μέσο νέο ξένη γλώσσα είναι ΚΑΙ το ρεμπέτικο ΚΑΙ το δημοτικό και φυσικά και η avant guard.

Γενικά ο έλληνας δεν έχει σχέση με τη μουσική. ΕΚΕΙ είναι η διαφορά με την Αγγλία. Η νοοτροπία του έλληνα είναι πως όποιος ασχολείται με τη μουσική είναι ένας παρακατιανός δουλοπάρικος. "Ο γιός μου θα γίνει επιστήμονας" έλεγε ο Κωνσταντάρας καθώς έσπαγε το βιολί του γιού του. Αυτή είναι η Ελλάδα.

Φυσικά υπάρχει λογική πίσω από αυτή τη νοοτροπία. Και δεν είναι κάτι άλλο από την παντελή έλλειψη μουσικής βιομηχανίας. Το πρόβλημα όμως είναι πως η ενασχόλιση με τη μουσική θεωρείται ύποπτη ακόμα και σαν χόμπι. Δεν θέλω να αναλύσω περαιτέρω τους λόγους, θα αρκεστώ να αναφέρω πως ο Ελληναράς θεωρεί αντρικό χόμπι τα σπορ ενώ τη μουσική....

Και φτάνουμε στο ζουμί. Η νοοτροπία του Έλληνα του υπαγορεύει πως όποιος ασχολείται με την τέχνη είναι μαλθακός και τεμπέλης. Δεν καταλαβαίνει πως η σοβαρή ενασχόληση με την τέχνη είναι επάγγελμα... βαρύ και ανθυγιεινό. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ επαφή με τις λεγόμενες "λόγιες" μορφές τέχνης. Η αναγέννηση χάθηκε λόγω τουρκοκρατίας. Δεν έχουμε ΙΔΕΑ τι θυσίες χρειάζονται για να δημιουργήσει κάποιος ζωγραφική επιπέδου Ρέμπραντ, γλυπτική επιπέδου Μικαλάντζελο ή μουσική επιπέδου Μπαχ. Διάολε, ούτε καν ΕΠΙΣΤΗΜΗ δεν μπορούμε να παράγουμε! Η ιδέα που έχουμε για την επιστήμη είναι να κονομάμε τα φακελάκια μέσα στα νοσοκομεία!

Έτσι λοιπόν δεν υπάρχει ελπίδα  :'(  

 

[dr.peters]

ενα απο τα ποστ που με καλυψαν πιο πολυ απο ολα!

 

[Superfunk]

Από πότε ξέρεις τον τρόπο ζωής κάθε έλληνα και ακόμα περισσότερο κάποιου Αθηναίου?Το ότι υπαρχει το συνήθειο του καφέ κλπ, μας βάζει όλους στο ίδιο καζάνι μουσικά?

Το ότι έχω πάει κανα δυό φορές σε κέντρο με κάνει σκυλά και να χω στο αίμα μου το λαικό?

Τι λέτε ρε παιδιά τώρα?

Πάμε να κάνουμε μια απίστευτη ομαδοποίηση ανάλογα με το τι πιστεύεις ο καθένας μας?

ξερω και εγω...αν δεν ισχυουν αυτα γιατι δεν εισαι νο1. στην Αγγλια ,αφου εχεις μεγαλωσει με το...ροκ? ;D & καλα εσυ μπορει να μην το "εχεις" κι ολας τα υπολοιπα...234567 αγγλοφωνα γκρουπ γιατι δεν ειναι?τα εχει φαει η διαπλοκη & οι δισκογραφικες? ;D

 

[bloody_sunday]

Ναι οκ, αλλά τι σχέση έχει αυτό με αυτό που είπα? Είπα εγώ ότι δεν θέλω να ακούω/δεν μου αρέσει/οτιδήποτε σε σχέση με τους ελληνες καλλιτέχνες (ή ελληνόφωνους έστω)?

Mα ούτε και γω θα καταλάβω. Μια μουσική που έχει βιώματα της εποχής της, εγώ πως ακριβώς de facto θα το καταλάβω?

Ο ξένος πως ακριβώς να το καταλάβει αφού ούτε καν την γλώσσα δεν ξέρει?

Mα δεν σου είπα ότι για να εκτιμήσεις πχ. το ρεμπέτικο πρέπει υποχρεωτικά να σε είχαν τραβήξει με το ζόρι σε μια βάρκα για να το σκάσετε από τη Σμύρνη του '22 ή ότι θα έπρεπε σώνει και καλά να ήσουν ναρκωτικάκιας και λιωμένος σε ένα παράνομο τεκέ στην παλιά Αθήνα της δεκαετίας του '50. Εννοείται ότι αυτό δεν στέκει. Γιατί νιώθεις υποχρεωμένος να το "καταλάβεις"? Από τη στιγμή που θα αντιληφθείς από πού πηγάζει το τραγούδι αυτό και το συνδέσεις με κάποια βιώματά σου αυτόματα γίνεσαι κοινωνός του.

Εκεί είναι η σχέση με αυτό που είπες. Τη μουσική αυτή δεν την έχεις δικαιωματικά στο αίμα σου, αλλά θα σου έρθει πολύ πιο άμεσα και γνήσια αν ασχοληθείς με αυτή, και αυτό σε διαφοροποιεί από έναν ξένο (με αυτήν ακριβώς την έννοια "κυλάει μέσα σου"). Ο ξένος εννοείται ότι δεν θα το αντιληφθεί όπως εσύ - ακόμη και μια μετάφρασή του να διαβάσει, δεν πιστεύω ότι θα τον ενδιαφέρει να εντρυφήσει ιδιαίτερα (πχ. διαβάζοντας τα "Παιδιά της Πιάτσας" του Τσιφόρου).

Όσον αφορά στο γιατί δεν κάνουμε καριέρα στο εξωτερικό, πιστεύω ότι έχει αναλυθεί πάρα πολλές φορές εδώ... προσωπικά δεν πιστεύω ότι είναι επειδή αδυνατούμε να παράγουμε τέτοια μουσική, αλλά επειδή έξω υπάρχει κορεσμός, επειδή θα μας αντιμετωπίσουν σαν παλαβούς του στυλ Leningrad Cowboys, και γιατί εδώ δεν δίνονται τα οικονομικά ερεθίσματα για να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με αυτό λόγω εξαιρετικά περιορισμένης εγχώριας αγοράς. Όλες οι άλλες κατηγορίες μουσικής μας πλην των ξενόφερτων θα αντιμετωπιστούν έξω κυρίως σαν "έθνικ", και προσωπικά δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα με αυτό. Ίσα ίσα που είναι απείρως καλύτερο να παράγουμε μια μουσική που θα μας διαφοροποιήσει από τη μάζα παρά να πιθηκίσουμε και να παίξουμε τα σέιμ ολ, σέιμ ολ.

 

[warpie]

χαος η μουσικη βιομηχανια.

παντου.. σκοτος.. σκατα  ;D

20-30% εχει να κανει με τη "μουσικη".

Τo υπολοιπo 50-60 ειναι promotion-promotion-promotion.

Αντε και ενα 5-10% τυχη  ;D

 

[eyeprotocol]

Όσον αφορά στο γιατί δεν κάνουμε καριέρα στο εξωτερικό, πιστεύω ότι έχει αναλυθεί πάρα πολλές φορές εδώ... προσωπικά δεν πιστεύω ότι είναι επειδή αδυνατούμε να παράγουμε τέτοια μουσική, αλλά επειδή έξω υπάρχει κορεσμός, επειδή θα μας αντιμετωπίσουν σαν παλαβούς του στυλ Leningrad Cowboys, και γιατί εδώ δεν δίνονται τα οικονομικά ερεθίσματα για να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με αυτό λόγω εξαιρετικά περιορισμένης εγχώριας αγοράς. Όλες οι άλλες κατηγορίες μουσικής μας πλην των ξενόφερτων θα αντιμετωπιστούν έξω κυρίως σαν "έθνικ", και προσωπικά δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα με αυτό.

Συμφωνώ με κάθε λέξη.

Το πρόβλημα του ότι "αδυνατούμε να παράγουμε τέτοια μουσική" ξεκινά ΑΦΟΥ λυθούν όλα τα παραπάνω. Ακόμη δηλαδή και αν κάποιος καταφέρει να ξεπεράσει όλα τα παραπάνω (το θεωρώ εφικτό για κάποιον με αρκετό πείσμα και αρκετό χρόνο), ΤΟΤΕ είναι που θα έρθει αντιμέτωπος με όσα γράφω εγώ με τον SF (και άλλοι εκλεκτοί).

ΑΥΤΗ είναι η πίκρα.

 

[spy]

...επειδή θα μας αντιμετωπίσουν σαν παλαβούς του στυλ Leningrad Cowboys...

Σπύρο, όχι πολλά για τους πολυαγαπημένους μου Leningrad Cowboys (είμαι μέγιστος fan-μέχρι και τις ταινίες έχω). ;D ;D

 

[bloody_sunday]

Το οξύμωρο αγαπητέ μου συνονόματε ξέρεις ποιο είναι; Ότι για κάποιο μυστήριο λόγο τρελαίνομαι για το σάουντρακ της ταινίας "Ο Άνθρωπος Χωρίς Παρελθόν" του Άκι Καουρισμάκι που ανάμεσα σε άλλα έχει τραγούδια του εξής στυλ που μου αρέσουν πολύ:

http://www.youtube.com/watch?v=lG_rramtcvA

Aυτό είναι σερφο-μπαλαντοειδές που όπως ξέρουμε προέρχεται από Αμερική. Με τη λογική του θρεντ, θα έπρεπε οι Φινλανδοί που ακούγονται να μην είχαν καν αποπειραθεί να παίξουν κάτι "ξενόφερτο". Πώς εξηγείται λοιπόν να μου αρέσει τόσο πολύ?

Bγαίνω κάπως οφτόπικ μιας και δεν είναι το θέμα μας τα μουσικά μου γούστα, αλλά κι αυτό δεν είναι όμορφο; Kαι ουχί στα αγγλικά, και επίσης ουχί μέταλ...

www.youtube.com/watch?v=0MlZSPWltCk

Επίσης, πρέπει να σας πω πως στην κεντρική Ευρώπη κάνει εδώ και πολλά χρόνια θραύση το αμερικάνικο rockabilly-punk psychobilly και σερφ (παιγμένο βεβαίως όχι από Αμερικάνους αλλά από Γερμανούς, Ολλανδούς, Βέλγους κλπ). Εδώ σας θέλω... ;D

YΓ. Αν εξαιρέσουμε το μέταλ και τα συγκροτήματα που ανέφερε ο Jase προηγουμένως, υπάρχουν πολλοι που έχουν επιτυχία σε παρακλάδια του ροκ ή γενικά σε μοντέρνα μη φολκ στυλ μουσικής, όπως πχ. οι Αir (Γάλλοι), Ηοοverphonic (Bέλγοι), Μadrugada (Noρβηγοί), Deus (Bέλγοι), Daft Punk (Γάλλοι), Golden Earring (Oλλανδοί), Νοir Desir (Γάλλοι), Μοlotov (Mεξικάνοι)...

 

[animae]

Δεν αντιλέγω ότι αυτά που ακούς κατ' επιλογή σου σε επηρεάζουν και εν τέλει καθορίζουν τη μουσική σου προσωπικότητα. Όμως από την άλλη είμαι βέβαιος ότι π.χ. ένας Έλληνας μαθητευόμενος κιθαρίστας που ακούει blues, jazz και rock όλη μέρα δυσκολεύεται πολύ περισσότερο όταν προσπαθεί να παίξει ένα απλό shuffle ή "τεσσάρι" swing παρά όταν προσπαθεί να παίξει τα (αντικειμενικά δυσκολότερα) "εφτάρια" και "εννιάρια" του λαϊκού μας ρεπερτορίου.

Ναι, είναι κάπως περίεργο, αλλά ισχύει. Εν τέλει όμως δεν αποδεικνύει κάτι. Προφανώς(όπως είπες και πριν και όπως το παραδέχτηκα) σε επιρρεάζουν σχεδόν όλα τα βιώματα/ακούσματα που έχει ο καθένας μας.

Και πχ, αν κάνεις το κλασσικό ελληνικό πάσχα από 3 χρονών, ακούγοντας δημοτικά, τότε ναι, είναι βέβαια ότι τους διάφορους ρυθμούς θα τους έχεις "δικούς" σου. Αυτό όμως ούτε θα είναι η μόνη επιρροή που θα υπάρχει, αλλά ούτε και θα μου απαγορεύσει το να μπορέσω να έχω και άλλες μουσικές/ερεθίσματα στις οποίες θα μπορέσω να εντρυφήσω.

ξερω και εγω...αν δεν ισχυουν αυτα γιατι δεν εισαι νο1. στην Αγγλια ,αφου εχεις μεγαλωσει με το...ροκ? ;D & καλα εσυ μπορει να μην το "εχεις" κι ολας τα υπολοιπα...234567 αγγλοφωνα γκρουπ γιατι δεν ειναι?τα εχει φαει η διαπλοκη & οι δισκογραφικες? ;D

Ας πούμε ότι δεν αναφέρεσαι προσωπικά σε μένα, γιατί αν στηρίζεις την επιχειρηματολογία σου σε μένα, πάει καήκαμε, καθώς δεν έχω ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με την μουσική έτσι ώστε να μπορέσω να τσεκάρω αν "το χω" ή δεν "το χω".

Bρε συ sf όμως, κάτσε μισο. Έχεις να θυμηθείς ΜΙΑ καλή ροκ παραγωγή, που να ακούς κιθάρα και να τρελαίνεσαι από το 90 αρχές και πίσω? Πιθανότατα θα μου πεις 3. Οκ. Υπήρχε ποτέ εδώ (τα τότε χρόνια) η δυνατότητα κανείς να ηχογραφήσει καλά?

Πιστεύεις ότι η heaven και η κάθε heaven, την ενδιαφέρει να περιμένει ώστε να μπορέσει να κάνει κάποια α επιτυχία ενα γκρουπ στο εξωτερικό ή την ενδιαφέρει να χει έναν που γεμίζει τα μαγαζιά κάθε ΠΣΚ?

Το ότι υπάρχουν αρκετές, όχι απλά αξιόλογες, αλλά πολύ καλές μπάντες στην underground σκηνή και προσωπικά κάθομαι και ακούω την μουσική τους με την ίδια ευχαρίστηση και προσοχή όπως και τις εισαγόμενες  μπάντες, μου λέει πολλά. Δεν μπορεί να υπάρξει σκηνή, γιατί το κοινό δεν έχει την παιδεία ("έλληνες??μπρρρρ...") και επίσης δεν υπάρχει βιομηχανία για να την στηρίξει. Εκτός αν νομίζεις ότι oi OASIS, πρώτα έγιναν γνωστοί στην ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ και στην ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ και μετά έγινε κάτι και στο UK. Προφανώς και είχαν και το κοινό που θέλει να ακούσει τέτοια μουσική, είχαν και τους χώρους για να παίξουν αξιοπρεπώς τουλάχιστον, αλλά και επειδή υπάρχει όλη αυτή η υποδομή, σε αυτά τα μαγαζιά θα ήταν και κόσμος απο τις διάφορες μεγάλες εταιρίες.

Περιμένεις να δείς μήπως κανέναν ανθρωπο της ΕΜΙ στο Αn?

Θες παραδείγματα? Δες τουs Sugah Galore. Δες τον Swoki. Δες τον "δικό μας" SpyrosCh. Δες τους Semen of the Sun. Δες τον Spyweirdo.

Tι έχουν να ζηλέψουν από το εξωτερικό? Μόνο τις υποδομές και το κοινό. Τίποτα άλλο.

1.Mα δεν σου είπα ότι για να εκτιμήσεις πχ. το ρεμπέτικο πρέπει υποχρεωτικά να σε είχαν τραβήξει με το ζόρι σε μια βάρκα για να το σκάσετε από τη Σμύρνη του '22 ή ότι θα έπρεπε σώνει και καλά να ήσουν ναρκωτικάκιας και λιωμένος σε ένα παράνομο τεκέ στην παλιά Αθήνα της δεκαετίας του '50. Εννοείται ότι αυτό δεν στέκει. Γιατί νιώθεις υποχρεωμένος να το "καταλάβεις"? Από τη στιγμή που θα αντιληφθείς από πού πηγάζει το τραγούδι αυτό και το συνδέσεις με κάποια βιώματά σου αυτόματα γίνεσαι κοινωνός του.

2.Εκεί είναι η σχέση με αυτό που είπες. Τη μουσική αυτή δεν την έχεις δικαιωματικά στο αίμα σου, αλλά θα σου έρθει πολύ πιο άμεσα και γνήσια αν ασχοληθείς με αυτή, και αυτό σε διαφοροποιεί από έναν ξένο (με αυτήν ακριβώς την έννοια "κυλάει μέσα σου"). Ο ξένος εννοείται ότι δεν θα το αντιληφθεί όπως εσύ - ακόμη και μια μετάφρασή του να διαβάσει, δεν πιστεύω ότι θα τον ενδιαφέρει να εντρυφήσει ιδιαίτερα (πχ. διαβάζοντας τα "Παιδιά της Πιάτσας" του Τσιφόρου).

1.To ίδιο δεν ισχύει όμως και για τις υπόλοιπες μουσικές?

2. Το γνήσια δεν μου κάθεται τόσο καλά - κατα τ αλλα συμφωνώ.

 

[bloody_sunday]

1. Όχι, γιατί αν προσπαθήσω πχ. να καταλάβω τον πόνο και τη μελαγχολία του μαύρου που την τραγουδούσε στα μικρά διαλείμματα της βαμβακοφυτείας δεν θα τα καταφέρω, ούτε πχ. να εντρυφήσω στην σκέψη, στην θρησκεία, στα αισθήματα διωγμού αλλά και εθνικής υπερηφάνειας των rastafarians... Θα μου αρέσει το μπλουζ και η ρέγκε αλλά δεν θα έχω το πλεονέκτημα να γίνουν κτήμα μου. Θα με συντροφέψουν σε δικές μου στιγμές αλλά μεχρι εκεί.

 

[spy]

Το οξύμωρο αγαπητέ μου συνονόματε ξέρεις ποιο είναι; Ότι για κάποιο μυστήριο λόγο τρελαίνομαι για το σάουντρακ της ταινίας "Ο Άνθρωπος Χωρίς Παρελθόν" του Άκι Καουρισμάκι που ανάμεσα σε άλλα έχει τραγούδια του εξής στυλ που μου αρέσουν πολύ:

...

Aυτό είναι σερφο-μπαλαντοειδές που όπως ξέρουμε προέρχεται από Αμερική. Με τη λογική του θρεντ, θα έπρεπε οι Φινλανδοί που ακούγονται να μην είχαν καν αποπειραθεί να παίξουν κάτι "ξενόφερτο". Πώς εξηγείται λοιπόν να μου αρέσει τόσο πολύ?

Πρώτον, το τραγουδούν στη γλώσσα τους. Δεύτερον, όποιος έχει ασχοληθεί με την pop μουσική της συγκεκριμένης χώρας είναι σε θέση να καταλάβει τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο έχουν καταφέρει να αφομοιώσουν το rockabilly του '50 και το surf του '60 - όπως και μουσικά είδη από τη γειτονική Ρωσία - στο δικό τους ρεπερτόριο.

 

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Ασφαλως, και απ'οτι ξερω οι Firewind ελληνικη μπαντα ειναι και αν και μπορει να μην πηγαν νο.1 στο εξωτερικο (ακομη) τουλαχιστον εχουν μια αξιοσεβαστη διεθνη καριερα και κοινο. Σε καποιο ραδιο στο ιντερνέ ακουσα μαλιστα το mercenary man και ηταν μια ευχαριστη εκπληξη.

 

[Superfunk]

Πρώτον, το τραγουδούν στη γλώσσα τους

ακριβως

 

[menelaos]

Θες παραδείγματα? Δες τουs Sugah Galore. Δες τον Swoki. Δες τον "δικό μας" SpyrosCh. Δες τους Semen of the Sun. Δες τον Spyweirdo.Tι έχουν να ζηλέψουν από το εξωτερικό? Μόνο τις υποδομές και το κοινό. Τίποτα άλλο.

Ωχ, κάτσε ρε boy, γιατί τώρα το χάλασες. δηλαδή τα 5 παραδείγματα που έφερες απέχουν από τους Beatles, τους Floyd, τους Queen μόνο σε υποδομές και κοινό; Δε λέμε για μια μέτρια μπάντα του εξωτερικού. Λέμε για ΜΕΓΑΛΕΣ μπάντες. Κ αν όχι τόσο τεράστια μεγέθη... έστω... Oasis, Nirvana, Muse... ή και Last Shadow Puppets, Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs, για να πάω λίγο ακόμα "πιο χαμηλά"... Μόνο οι υποδομές και το κοινό διαφέρουν; Νομίζω ότι η απόσταση είναι ΧΑΩΔΗΣ μουσικά. Οι Kaiser Chiefs είναι πασίγνωστοι ΕΠΕΙΔΗ μουσικά/συνθετικά (όχι με καμιά μεγαλεπήβολη έννοια, απλά πιασιάρικα κομματάκια γράφουν, αλλά καλύτερα από κάθε άλλον σ'αυτό το στυλ)  είναι ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ μπροστά από τον ανταγωνισμό, και όχι λόγω του κοινού και των υποδομών...

 

[darshan]

μα ρε παιδιά είναι απλό το θέμα και προαναφέρθηκε. Για να γιγαντωθεί μια μουσική χρειάζεται τον κόσμο, για να μπορέσει ο καλλιτέχνης (και γαμώ τις λέξεις: "καλλιτέχνης") να αποκαλύψει τον εαυτό του και τα βιώματά του χρειάζεται ένα κοινό που θα ενθουσιάζεται, θα συμμετέχει ,θα ενθαρρύνει. Μπορεί το ευρύ κοινό να ξεγελιέται από την εύκολη τροφή που του προσφέρεται, φέρουν όμως ευθύνη μεγάλη και οι "λόγιοι" της μουσικής με την απαξίωση σε ότι έχει να κάνει με το λαϊκό έρισμα. Λες και ο Χατζηδάκις, βάζοντας το τότε λαϊκό στα σαλόνια και αποενοχοποιόντας το, μας απήλλαξε από μελλοντικές ενοχές. Έτσι μπορούμε τώρα άνετοι να μιλάμε πχ. για τα σκυλάδικα, λες και είναι ο άλλος κόσμος. Και όμως, αν το θέλει η φωνή και ο κόσμος, ακόμα και στα σκυλάδικα γίνονται θαύματα.

Για την γλώσσα, όσα "Αϊ εμ νταϊνγκ κος ση λεφτ μι" να ακούσω, δύσκολα να τα πιστέψω, όσο καλή φωνή και να έχει ο τραγουδιστής. Για να αποδωθεί ο στίχος, θέλει να γίνει βίωμα.

ΥΓ: Η Μόνικα θα μπορούσε να κάνει διεθνή καριέρα?

Έτσι λοιπόν δεν υπάρχει ελπίδα  :'(  

Και όμως υπάρχει. Αν δεν υπήρχε δεν θα πόσταρες.

 

[manosx]

Νομίζω ότι παρεξηγήθηκα λίγο. Αυτά που έγραψα απευθύνονταν πρώτα απ'όλα στους "καλλιτέχνες". Οι οποίοι έλληνες καλλιτέχνες νομίζουν ότι με ένα διωράκι πρόβα τη βδομάδα θα παίξουνε... progressive 

Αν θέλεις να κάνεις δουλειά θέλεις πεντάωρα 4- 5 φορές την εβδομάδα. Δεν μπορείς; Πιστεύεις ότι δεν θα αμοιφθεί ο κόπος σου; ΟΚ, μην το κάνεις. Αλλά μη νομίζεις ότι με ένα διωράκι στη χάση και στη φέξη θα κάνεις και... καριέρα στο UK 

 

[animae]

Ωχ, κάτσε ρε boy, γιατί τώρα το χάλασες. δηλαδή τα 5 παραδείγματα που έφερες απέχουν από τους Beatles, τους Floyd, τους Queen μόνο σε υποδομές και κοινό; Δε λέμε για μια μέτρια μπάντα του εξωτερικού. Λέμε για ΜΕΓΑΛΕΣ μπάντες. Κ αν όχι τόσο τεράστια μεγέθη... έστω... Oasis, Nirvana, Muse... ή και Last Shadow Puppets, Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs, για να πάω λίγο ακόμα "πιο χαμηλά"... Μόνο οι υποδομές και το κοινό διαφέρουν; Νομίζω ότι η απόσταση είναι ΧΑΩΔΗΣ μουσικά. Οι Kaiser Chiefs είναι πασίγνωστοι ΕΠΕΙΔΗ μουσικά/συνθετικά (όχι με καμιά μεγαλεπήβολη έννοια, απλά πιασιάρικα κομματάκια γράφουν, αλλά καλύτερα από κάθε άλλον σ'αυτό το στυλ)  είναι ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ μπροστά από τον ανταγωνισμό, και όχι λόγω του κοινού και των υποδομών...

Διάβασες όλο το ποστ? Αν ναι, τότε ακριβώς πριν είναι το παράδειγμα με τους ΟASIS.

Τι δεν σε καλυπτει από αυτό? Όλοι μεγάλοι γεννήθηκαν? Με το που έπαιξαν το πρώτο λαιβ τους,

από κάτω ήταν 10.000 κόσμος να σκίζει τις μπλούζες του?

Ε προφανώς έφερα 5 παραδείγματα, όπως και συ είπες 9 και δεν ανέφερες 124543653 μπάντες.

Επίσης δεν είπα ποτέ ότι ξεχειλίζουμε από πολύ καλές μπάντες, αλλά ότι έχουμε ένα ικανοποιητικό νούμερο από δαύτες.

Τέλος μια μπάντα πέρα από το αρχικό ταλέντο, πρέπει να έχει και αυτές τις υποδομές από πίσω για να μπορέσει να μεγαλώσει και να εκμεταλευτεί το υπάρχον ταλέντο και να το πάει προς το "πλέον είμαι όνομα". Πράγματα τα οποία δεν υπάρχουν εδώ, ενώ έξω το έχουν απλόχερα. (να πούμε για τον Καναδά όπου το πρώτο αλμπουμ κάθε μπάντας ηχογραφείτε με εξοδα του κράτους και περιμένει ένα ποσό πίσω το κράτος ΜΟΝΟ αν κάνει κάποιες σημαντικές πωλήσεις? Τι να λεμε τώρα...)

 

[Superfunk]

Αν ναι, τότε ακριβώς πριν είναι το παράδειγμα με τους ΟASIS.Τι δεν σε καλυπτει από αυτό? Όλοι μεγάλοι γεννήθηκαν?

Θες δε θες ο Galagher μεγαλος γεννηθηκε,βρες μου ΕΝΑΝ Ελληνα που να μπορει να γραψει τετοιους αγγλοσαξωνικους υμνους και θα παω πασο.....

 

[menelaos]

Διάβασες όλο το ποστ? Αν ναι, τότε ακριβώς πριν είναι το παράδειγμα με τους ΟASIS.

Τι δεν σε καλυπτει από αυτό? Όλοι μεγάλοι γεννήθηκαν? Με το που έπαιξαν το πρώτο λαιβ τους,

από κάτω ήταν 10.000 κόσμος να σκίζει τις μπλούζες του?

Ε προφανώς έφερα 5 παραδείγματα, όπως και συ είπες 9 και δεν ανέφερες 124543653 μπάντες.

Επίσης δεν είπα ποτέ ότι ξεχειλίζουμε από πολύ καλές μπάντες, αλλά ότι έχουμε ένα ικανοποιητικό νούμερο από δαύτες.

Τέλος μια μπάντα πέρα από το αρχικό ταλέντο, πρέπει να έχει και αυτές τις υποδομές από πίσω για να μπορέσει να μεγαλώσει και να εκμεταλευτεί το υπάρχον ταλέντο και να το πάει προς το "πλέον είμαι όνομα". Πράγματα τα οποία δεν υπάρχουν εδώ, ενώ έξω το έχουν απλόχερα. (να πούμε για τον Καναδά όπου το πρώτο αλμπουμ κάθε μπάντας ηχογραφείτε με εξοδα του κράτους και περιμένει ένα ποσό πίσω το κράτος ΜΟΝΟ αν κάνει κάποιες σημαντικές πωλήσεις? Τι να λεμε τώρα...)

Αυτό με τον Καναδά, χωρίς να υπονοώ ότι ντε και καλά δεν ισχύει φυσικά, το έχεις ψάξει; Γιατί συνήθως μαθαίνουμε μια ατάκα που διαδίδεται και συχνότατα δεν περιγράφει επακριβώς την κατάσταση. Όπως "στη Γερμανία δεν υπάρχει όριο ταχύτητας" και φαντάζεται ο κόσμος ότι βγαίνεις στο δρόμο και περνάνε οι Diablo με 300.

Τέλος πάντων, ναι, φυσικά κατάλαβα τι λες. Δεν κόλλησα στον αριθμό, λάθος κατάλαβες. Το ερώτημα ήταν: θεωρείς ότι οι Sugah Gallore ή τα άλλα 5 ονόματα που είπες είναι επιπέδου Oasis και απλώς δεν έχουν το κοινό και τις υποδομές; Ή μάλλον για να το θέσω πιο σωστά, για να μην προκαταβάλλω το μέλλον: θεωρείς ότι οι μπάντες που αναφέρεις έχουν κάνει μέχρι στιγμής δουλειά που να τις κατατάσσει στο επίπεδο των Oasis; Ή των άλλων συγκροτημάτων που ανέφερα;

Μεγάλοι γεννήθηκαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι από κάτω τους έσκιζαν τις μπλούζες ;D Δε σημαίνει καν ότι ήταν "φτασμένοι" μουσικά. Απλώς ο καθένας μας έχει ένα μέγιστο που μπορεί να φτάσει σε κάθε τομέα. Προφανώς για να φτάσει πρέπει να σκιστεί στη δουλειά, αλλά το μέγιστο που μπορεί να φτάσει ο καθένας είναι συγκεκριμένο. Για να φέρω ένα απλούστατο παράδειγμα, κάποιος που τρέχει τα 100m σε 9,8sec προφανώς ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ με το potential να ΜΠΟΡΕΙ να το κάνει αυτό, ενώ άλλος γεννιέται με λίγο στραβά ή κοντά ή αδύναμα πόδια, άλλος γεννιέται με ευαισθησία και τραυματίζεται εύκολα και άλλος γεννιέται με δυσμορφία στα πόδια και δε μπορεί να περπατήσει. Όλοι μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση, ο αργός να γίνει λίγο πιο γρήγορος κλπ, αλλά αν όλοι κάνουν σκληρή δουλειά ο ένας θα γίνει ο Carl Lewis και οι υπόλοιποι θα γίνουν εγώ όταν τρέχω να προλάβω το λεωφορείο Αντιστοίχως το ότι ένα group θα δουλέψει σκληρά δεν συνεπάγεται ότι θα γίνει οι Beatles (μιλώντας πάντα από άποψη μουσική, όχι μόνο για πωλήσεις) ή για να φέρω ένα παράδειγμα που δε μου αρέσει (μην κατηγορηθώ ότι "επειδή σου αρέσουν οι Beatles.... μπλα μπλα) δε θα γίνει οι Whitesnake.

 

[Nikolas]

Μπορεί να μη πολύ ποστάρω αλλά παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση. Και δεν είχα ξανακούσει Firewind, και έτσι πήγα στο ΕΣΥ ΣΩΛΗΝΑ (youtube κοινώς) και άκουσα, το παρακάτω:

http://www.youtube.com/watch?v=R2gvQ_9gPDM

Και λέω... καλό, καλή παραγωγή, καλή φωνή, καλό τραγούδι, ΠΑΜΠΑΛΑΙΟ CONCEPT. Σορρυ παιδιά, είναι το στύλ μου αλλιώς, δεν ακούω heavy metal, την παραδοσιακή, αλλά πιο... συγχρονα πράγματα.

Και λέω μετά, τι... άκουσα που είναι αρκετά σκληρό τα τελευταία "χρόνια";


ή

http://www.youtube.com/watch?v=3rn45ckoKPE

KoRn και Marilyn Manson. Όχι το ίδιο στυλ εντελώς.

ΑΛΛΑ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ρε παιδιά.

Το τραγούδι των Firewind μου φαίνεται "παλιό", αν και γραμμένο το 2008 (?). Δε μπορώ να καταλάβω τι ελπίδες έχει το τραγούδι αυτών με κάτι γραμμένο χρόνια πριν (Marilyn 2003-2 νομίζω και των KoRn 2005) και παρόλ'αυτά πολύ πιο σύγχρονο και... customized for the contemporary world.

Δε μιλαω για παραγωγή (αν και, οκ και εκεί υπάρχει διαφορά), μιλάω για μια άλλη αντίληψη, μια άλλη ιδέα. Μια άλλη φαντασία και ενημέρωση. ΕΔΙΤ2: Να σημειώσω και την αποχή οποιουδήποτε "σόλο" απο τα παραπάνω 2 βίντεο/τραγούδια.

Όταν οι τραγουδιστες και οι ηθοποιοί είναι ΑΚΟΜΗ κολημένοι με τον Χατζιδάκη, και ΚΑΘΕ μαγαζί παίζει (livaδικο εννοώ), τραγούδια του, σαν να τα έγραψε εχτες. Ντάξει ντε. Διαχρονικος αλλά μέσα απ'τα δις που υπάρχουν εμεις εκεί...

Δε ξέρω πόσο πουλάνε οι Firewind, αλλα γνωρίζω τα μύρια που πουλάνε οι Korn Και ο Manson. Άρα; Τις φταίει; Η τεχνική κατάρτηση μόνο; Η γλώσσα μόνο; Η το μυαλό μου που δε λέει να ξεκολήσει; Που μιλάς στον άλλο και δε ξέρει άλλη μπάντα απο τους Floyd και τους Queen;

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΩΣ... ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ. Χωρίς παρεξήγηση προς Firewind και απογόνους Χατζιδάκι.

ΕΔΙΤ: Τα δύο ξενά παραδείγματα που έφερα εδρεύουν Αμερική όχι Αγγλία, το γνωρίζω, απλά είπα να χρησιμοποιήσω αυτά...