Sound Behind the song: “Elsewhere” by Vangelis

Waterfall-K

🎹🎹🎹🎹🎹
Μηνύματα
13,618
Πόντοι
1,848
Τι ανακαλύπτει κανείς ψάχνοντας στο επίσημο site της Roland.? Ένα άρθρο γύρω από το track "Elsewhere" (από το άλμπουμ "Direct") και τη χρήση του Roland Juno 106, καθώς και διάφορες άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες.???

Από τον Adam Douglas (MusicTech, Attack mag etc)

https://shorturl.at/gjOVZ

image.png

 
ωραίοι ήχοι. αλλιώτικοι για Βαγγέλη
Αλλιώτικοι σε σχέση με τι? Τέτοιους ήχους έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρον. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Με παλιότερα ασματα
Αλλαγή gear - αλλαγή ήχου. Τα περισσότερα άλμπουμ του αντικατοπτρίζουν την εποχή που ηχογραφήθηκαν, τι περίμενες να ακούσεις σε ένα άλμπουμ που ηχογραφήθηκε το 1988? Minimoog, CS80, ARP Odyssey, Oberheim 4-Voice και Korg MS-20??  Ήταν η εποχή που το γύριζε σε full digital, στα τέλη των '80s είχε ένα μικτό setup, του οποίου τα 2/3 ήταν digital synths/samplers κλπ. 

 
Καλησπέρα , ... Ωραίο το άρθρο του Douglas . Ποιος να φανταζόταν τότε ότι όλα τα Digital σε μια 20ετια από τότε θα μπορούσαν να είναι σε CPU ενός υπολογιστή. Και τώρα που το σκέφτομαι , τι λεφτά δίναμε τότε, τρελά ποσά για την εποχή.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αλλαγη ηχου ιδιο υφος
Ιδιο ύφος? Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον Παπαθανασίου. Μάλλον μπερδεύεσαι γιατί πιθανόν έχεις ακούσει πιο πολλές ηχογραφήσεις από μία συγκεκριμένη περίοδο και περιμένεις να ακούσεις κάτι ανάλογο σε όλα του τα άλμπουμς. Αυτό συνήθως δεν συνέβαινε με τον Παπ. ακόμα και σε ηχογραφήσεις της ίδιας περιόδου.  

Πχ, Picasso (1982), Antarctica (1983), Soil Festivities (1984), Invisible Connections (1985), Mask (1985), Rapsodies (1986) κλπ, τα άλμπουμς αυτά δεν έχουν καμία σχέση το ένα με το άλλο. Μου πάει και γράφει το Bitter Moon το 1992 και το 1993 το Mythodea, τι να λέμε τώρα?? 

O Βαγγ. έπαιζε ένα σκασμό μουσικών στυλ σε όλη του την καριέρα, κι αυτό που ποτέ δεν ήθελε (και το κατάφερε) ήταν να μην τυποποιηθεί κάτω από μία μόνο "ταμπέλα". Ο τύπος ήταν αλλού, πολύ αλλού όμως, και έγραφε Μουσική, σκέτο, χωρίς κατηγορίες και υποκατηγορίες. Αυτά είναι για τις δισκογραφικές και τα ταμπελάκια στα δισκάδικα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Καλησπέρα , ... Ωραίο το άρθρο του Douglas .
Καλό. Γράφει και μερικές ανακρίβειες βέβαια (the JUNO was the only synth the artist owned a duplicate of for 'Direct') αλλά δεν βαριέσαι. Το καλό είναι ότι ο Παπαθανασίου έβαλε την ανεξίτηλη σφραγίδα του στην παγκόσμια μουσική, και οι μόνοι που δεν το έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα είναι οι Έλληνες.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και τώρα που το σκέφτομαι , τι λεφτά δίναμε τότε, τρελά ποσά για την εποχή.
Το 1983 αγόραζες ένα DX7 με $2,000 (σήμερα περίπου $6,100). Με λιγότερα από 2Κ σήμερα αγοράζεις ένα workstation που είναι κάποιες εκατοντάδες φορές καλύτερο από ολόκληρο το setup του Παπαθανασίου στα τέλη των '80s, που στοίχιζε τότε μια περιουσία. Αναμφίβολα ζούμε σε ωραίες εποχές.

Νομίζω ότι είχε και δύο cs-80 . Σωστά ? 
8 είχε. Αν είναι δυνατόν...?

Στις παρακάτω φωτός το setup του της 'Direct' περιόδου (1987-88), τσέκαρε το.

image.png

image.png

 
Αλλαγη ηχου ιδιο υφος
Νομίζω ότι καταλαβαίνω τι λες. Μπορεί να άλλαζε κατά 70%-80% τον εξοπλισμό του αλλά τελικά αυτό που έβγαζε ήταν πάλι "Παπαθανασίου" (*).

Αυτό συμβαίνει σε καλλιτέχνες που προχωράνε με αυτό που έχουν στο μυαλό τους και ψάχνουν να το πραγματοποιήσουμε με τα όποια μέσα είναι διαθέσιμα. Για εμάς τους απλούς παίκτες, συνήθως το πράγμα πάει ανάποδα, νομίζουμε ότι έχουμε έμπνευση επειδή βρήκαμε τίποτα ψιλοψαγμένες νέες λειτουργικότητες στον εξοπλισμό μας και καταφέραμε να τις "αξιοποιήσουμε".

Λέω τώρα, μην τα πάρετε και τοις μετρητοίς, κάνει και ζέστη......

(*) ρε μπας και φταίνε τα Lexicon τα ριβερμπςςςςςςςς ;;;

 
Νομίζω ότι καταλαβαίνω τι λες. Μπορεί να άλλαζε κατά 70%-80% τον εξοπλισμό του αλλά τελικά αυτό που έβγαζε ήταν πάλι "Παπαθανασίου" (*).

Αυτό συμβαίνει σε καλλιτέχνες που προχωράνε με αυτό που έχουν στο μυαλό τους και ψάχνουν να το πραγματοποιήσουμε με τα όποια μέσα είναι διαθέσιμα. Για εμάς τους απλούς παίκτες, συνήθως το πράγμα πάει ανάποδα, νομίζουμε ότι έχουμε έμπνευση επειδή βρήκαμε τίποτα ψιλοψαγμένες νέες λειτουργικότητες στον εξοπλισμό μας και καταφέραμε να τις "αξιοποιήσουμε".

Λέω τώρα, μην τα πάρετε και τοις μετρητοίς, κάνει και ζέστη......

(*) ρε μπας και φταίνε τα Lexicon τα ριβερμπςςςςςςςς ;;;
Αυτό λέω.

Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσω Βαγγέλη οποιασδήποτε εποχής και να μην πω (καταλάβω ότι) είναι Βαγγέλης.

Τώρα κάποια σαν τον Κώστα ξεχωρίζουν περισσότερες λεπτομέρειες, για μένα όλα συνθ είναι, αλλά όντως από τους τίτλους που αναφέρει πιό πάνω δεν έχω ακούσει "κανονικά" κανένα

 
ρε μπας και φταίνε τα Lexicon τα ριβερμπςςςςςςςς ;;;
Nα και κάτι που θα βρεις σε αφθονία σε σχεδόν όλες του τις παραγωγές. Reverb με το τσουβάλι. Τα Lexicon 224, 224X και 480L τα αγόραζε 5-5.?

 
Με λιγότερα από 2Κ σήμερα αγοράζεις ένα workstation που είναι κάποιες εκατοντάδες φορές καλύτερο από ολόκληρο το setup του Παπαθανασίου στα τέλη των '80s, που στοίχιζε τότε μια περιουσία.
Ώπα Φαίδων...

???????

 
Ώπα Φαίδων...

???????
Τι ώπα, αμφιβάλεις? Korg Nautilus 61 λέγεται και κοστίζει €1,855. 

image.jpeg

Όποιος το προλάβει το πρόλαβε γιατί αποσύρεται, και έρχεται το ακριβώς ίδιο (με 1-2 ασήμαντες προσθήκες) στα €2,444. Και για την "νέα" έκδοση ισχύει αυτό που έγραψα, καθώς και για τα flagship workstations των Yamaha και Roland.

 
Korg Nautilus 61 λέγεται και κοστίζει €1,855


Όχι δεν αμφιβάλλω καθόλου. είμαι 100% βέβαιος ότι κανένα από τα άλμπουμ της περιόδου δεν θα μπορούσε να είχε βγει με το όργανο που αναφέρεις, το οποίο είναι παιγχνίδι μπροστά στα θηρία της φωτογραφίας (από το στούντιο στην Αθήνα, αν δεν απατώμαι). Ούτε με δέκα τέτοια.

Ο Βαγγέλης είχε στη διαθεσή του ένα ηχητικό οπλοστάσιο που δεν μπορεί να βγει από ΕΝΑ όργανο, ΟΠΟΙΟ και αν είναι αυτό. Και όχι μόνο ο Βαγγέλης, όλοι οι διάσημοι keyboardίστες της περιόδου.

Ορθώς δίνεις έμφαση στο ότι ζούμε σε καλές εποχές (με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που στάζουν μίρλα, προτιμώ τους αισιόδοξους) αλλά αυτή η υπερβολή που διατύπωσες είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.

Αν αυτό που έγραψες, το είχε γράψει η Korg σε διαφήμισή της, θα της έκανε καζούρα ακόμη και η Hohner (κατασκευαστής μελόντικα, μεταξύ άλλων).

 
 Το nautilus, οχι μονο δεν ειναι παιχνιδι μπροστα στα ψηφιακα synth του set up του Βαγγου ?, αλλα σε τετατετ τα σοδομιζει ενα ενα για πλακα.

 Ακομα και μπροστα στο συνολο των ψηφιακων, εχει σαφως πλεονεκτηματα εναντι αυτων, αφου και μονο το μεγεθος των δειγματων να βαλεις και τα εφε του, τα τρωει για πρωινο.

 Τωρα, το θεμα ειναι ο ηχητικος τους χαρακτηρας. Μου αρεσει πολυ ο χαρακτηρας π.χ. του s50,  δουλευα για καιρο το rack και μου αρεσε πολυ. Και φυσικα και το D50 και τα υπολοιπα. Αν επρεπε ομως να διαλεξω η το nautilus η αυτα ολα μαζι, χωρις ομως να εχω και το pc μου, σιγουρα θα διαλεγα το nautilus. Για το κοζι και την ιστορια, αν ειχα το pc θα διαλεγα αυτα, αλλα αν ηταν να δουλεψω οντως με κατι, τοτε nautilus.

 Βεβαια το set up δεν εχει μονο ψηφιακα, εχει και τα δυο απολυτως κορυφαια αναλογικα, p10 και cs80, συν το ρακ του jupiter. Οποτε πλεον σοβαρευουν τα πραγματα, καλες οι analog εξομοιωσεις του nautilus, αλλα οχι σε αυτο το επιπεδο. Επιπλεον το nautilus δεν εχει το Karma, εχει τα αθλια arpeggios του 1800 προ χριστου, ουτε εχει το interface του kronos, οποτε, οχι οτι θα στεκοταν και πολυ μπροστα στις midi παρανοιες του Βαγγελη και με το Karma, αλλα με τα ξεφτιλοarpeggios το nautilus δεν παει πουθενα.

 Οποτε τελικα μαλλον κερδιζει το set up του Βαγγελη ? Αλλα μη νομιζει κανεις οτι ειναι μια νικη με κατω τα χερια ? Και μαλιστα, αν σκεφτουμε οτι οι περισσοτεροι υποψηφιοι αγοραστες το μονο που κοιτανε ειναι ο ηχος του πιανο ? αν ηταν το nautilus και το Vangelis setup κρυμμενα πισω απο την κουρτινα, και διαλεγαν χωρις να βλεπουν, 99 στους 100 θα αγοραζαν το Nautilus ?

 
Εγώ νομίζω ότι ταλαντούχοι στην μουσικοί θα έγραφαν αριστουργήματα μέ ό,τι μέσον είχαν.

Δεν αντιλέγω ότι κάποια synths κατάφεραν (λόγω των ανωτέρω  ταλαντούχων) να έχουν iconic ήχους πλέον.

Δεν αμφιβάλλω ότι ο εν λόγω ταλαντούχος με το να περιστοιχίζεται από όλα αυτά τα μηχανήματα μάλλον εξυπηρετούσε τη συλλεκτική του ανάγκη και ασφαλώς και την έμπνευση του ως ένα βαθμό (οπτικά πιστεύω- όχι ουσιαστικά) , αλλά και με yamaha αρμόνιο να ήταν μόνο....πάλι αριστουργήματα θα έβγαζε.

Λίγο καταχρηστική η αναλογιά,οκ, αλλά τι να τα έκανε ο Μότσαρτ τα διαστημικά συνθς με τα μπλιμπλίκια και τα φωτάκια....?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
είμαι 100% βέβαιος ότι κανένα από τα άλμπουμ της περιόδου δεν θα μπορούσε να είχε βγει με το όργανο που αναφέρεις...
H σωστή πρόταση είναι "το Direct δεν θα μπορούσε να είχε γραφτεί live με το όργανο που αναφέρεις" και θα συμφωνήσω. Θα μπορούσε όμως να έχει προγραμματιστεί κ' ηχογραφηθεί σ'αυτό, και μάλιστα χωρίς τη βοήθεια κάποιας εξωτερικής μονάδας εφέ.

[SIZE=15.4px]...το οποίο είναι παιγχνίδι μπροστά στα θηρία της φωτογραφίας...[/SIZE]
Φίλτατε trolley, τα θηρία που αναφέρεις θεωρούνταν θηρία το 1988. Το 2023, 35 χρόνια μετά, τα εν λόγω θηρία μοιάζουν με γατάκια μπροστά σε ένα σύγχρονο workstation. Το γιατί είναι προφανές, όπως προφανές είναι ότι το Olivetti Prodest PC1 που είχα την ίδια περίοδο είναι μια τρίχα απ'τα....του PC που έχω σήμερα.

Ο Βαγγέλης είχε στη διαθεσή του ένα ηχητικό οπλοστάσιο που δεν μπορεί να βγει από ΕΝΑ όργανο, ΟΠΟΙΟ και αν είναι αυτό. Και όχι μόνο ο Βαγγέλης, όλοι οι διάσημοι keyboardίστες της περιόδου.
Νομίζεις.?

η υπερβολή που διατύπωσες είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη
Κατάλαβε κάτι ωρέ trolley, η τεχνολογία στην οποία αναφέρεσαι είναι α-ρ-χ-α-ί-α. Τι να κάνουμε τώρα? Μέσα σε 30-40 χρόνια έγιναν τέτοιες αλλαγές στην τεχνολογία που δεν είχαν γίνει τον τελευταίο αιώνα. Το dream machine Synclavier των $200,000 σήμερα δεν θα κόστιζε ούτε 3 χιλιάρικα. Το αντίστοιχο Fairlight CMI βγήκε σε...app για smartphones στην τιμή των €20,? τι θες να συγκρίνουμε τώρα? H τεχνολογία έχει ξεφύγει πάρα πολύ trolley, και φαίνεται ότι δεν το έχεις καταλάβει.

Τώρα καθόμαστε μέσα στη ζέστη και συγκρίνουμε monotimbral synths 35-40 χρόνων με τα σημερινά workstations-τέρατα. Ε, δεν υπάρχει ουδεμία σύγκριση, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Mπορώ να κάτσω να σου αναλύσω όλα τα synths του setup του Παπ. και μετά να σου κάνω μια λεπτομερή ανάλυση ενός σύγχρονου workstation, και θα διαπιστώσεις ότι καλά τα multi-synth setups, αλλά να κοιτάμε και ποιας περιόδου είναι. 

Για live παίξιμο και ενορχήστρωση, αυτό που έκανε πάντα δηλαδή ο Παπ, ένα multi-synth setup είναι καλύτερη λύση. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους που χρειαζόμαστε sequencer/multitrack recorder για να κάνουμε αυτά που έκανε live ο Παπ, ένα workstation είναι καλύτερη λύση, και χωρίς καμία αμφιβολία, πολύ πιο ικανό για πράγματα που στα παλιά αυτά multi-synth setups ήταν αδύνατον να γίνουν λόγω της τότε περιορισμένης τεχνολογίας.

Θες να σου θυμίσω ότι ένα 16-part multitimbral workstation/synth είναι ουσιαστικά 16 synths μαζί, με ξεχωριστά εφε το κάθε part, πολλαπλά arpeggiators και διαφορετικές sound engines με ένα σκασμό oscillators/LFOs/EGs/filtes κλπ να παίζουν ταυτόχρονα? Θες να σου πω ότι αυτά που μπορούν να παιχτούν ταυτόχρονα  σε ένα Yamaha MODX6+ των €1,400 δεν μπορούν να παιχτούν από δύο setups σαν του Παπαθανασίου της εποχής εκείνης? Ε, στο λέω λοιπόν, ΔΕΝ μπορούν.? Προσπάθησε να το καταλάβεις, η διαφορά στην τεχνολογία του τότε και του σήμερα είναι χαώδης. 

 

Παρόμοια θέματα

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top