Social media και νέα γενιά μουσικών

[vagelism]

Ωραιος κιθαριστας.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ που ειναι ομως? (σαν etude heavy metal κιθαρας μου ακουγεται)

εγω ακουω ενα A ενα B ενα C και ενα σολο.

σαν δομη μου ακουγεται  Νικο.

 

[Superfunk]

εγω ακουω ενα A ενα B ενα C και ενα σολο.

σαν δομη μου ακουγεται  Νικο.

Ναι αλλα συνθετικα ειναι μαυρα χάλια....δεν νομιζω να γινοντουστασανε ποτε hit ?  

Ενω το Sultans of swing το τραγουδαγανε ακομα και οι...βαρκαρηδες στις Σπετσες οταν πρωτοβγηκε (παραθεριζα τοτενες εκει τα καλοκαιρια) ... "φερε ενα ΣΙΒΑΣ (αχ,ωραιες εποχες τοτενες δεναμε τα Σκυλια με τα λΟκανικα) και βαλε και το ΣΟΥΛΤΑΝΣ να παιζει"  έλεγαν   ?

 

[vagelism]

Ναι αλλα συνθετικα ειναι μαυρα χάλια....δεν νομιζω να γινοντουστασανε ποτε hit ?  

Μαυρα χαλια ....για ποιον ? Για σενα? Οκ.

και το Santa claus is coming to town ενα  απλο AABA ειναι κ μια χαρα επιτυχιουλα εγινε.

Τον συγκεκριμενο κυριο παντως δεν νομιζω οτι τον ενδιαφερει να το πει η Τaylor swift το κομματι του.

και το συγκεκριμενο δεν εγινε ποτε χιτ παντως..κ εχει 2 εκατ views αυτο..κ 4 το κλιπ

 

[Superfunk]

και το συγκεκριμενο δεν εγινε ποτε χιτ παντως..κ εχει 2 εκατ views αυτο..κ 4 το κλιπ

Ναι αλλα εδω ακουω μουσικη και μελωδια μια χαρα.

Το αλλο ηταν σαν κατι etudes του Alkan που μας εβαζαν στο εθνικο......?

 

[vagelism]

Ναι αλλα εδω ακουω μουσικη και μελωδια μια χαρα.

Το αλλο ηταν σαν κατι ασκησεις του Alkan που μας εβαζαν στο εθνικο......?

https://en.wikipedia.org/wiki/Music

 

[Πνοή και Νύξη]

H μουσικη εξελισσεται κυριοι.

Αν οτι δεν μπορουμε να καταλαβουμε - το βαφτιζουμε αψυχη κ φτηνη επιδειξη τεχνικης, το μονο που κανουμε ειναι να αφηνουμε το δικο μας αυτι πισω.

Ναι υπαρχουν ΚΑΙ αυτοι...Οι ζογκλερς...

Παντα υπηρχαν κ παντα θα υπαρχουν.

Bαγγέλη δεν μιλάω για φθηνή επίδειξη, ελπίζω να έγινε κατανοητό. Ακόμη και για την δική τους, εσωτερική γαλήνη να γίνεται, το αποτέλεσμα για εμένα, τον ακροατή είναι το ίδιο. Επικροτώ την ενασχόληση με το όργανο αλλά λόγω μέσου και έκθεσης, εκ των πραγμάτων αυτό  έχει πάει σε άλλα μονοπάτια. Επίσης, λόγω κορεσμού συνθέσεων και τεχνικών (κακά τα ψέμματα, όσο περνούν τα χρόνια, όλο και πιο δύσκολο είναι να γραφτούν ή να παιχτούν οriginal πράγματα) οι μουσικοί αναλώνονται σε ένα ατελείωτο παιχνίδι υπερβολικά στυλιζαρισμένης τεχνικής που, δεν το συζητώ, θέλει κόπο και πολλή δουλειά για να επιτευχθεί, αλλά μπορεί (η τεχνική  η ίδια) να χαλάσει τη ροή μιας -κατά τ' άλλα- ωραίας σύνθεσης. 

Δεν μου αρέσει να συγκρίνω, σάμπως οι μπλουζίστες δεν επιζητούσαν δεξιοτεχνία και αναγνώριση της δουλειάς τους; Ή οι παραδοσιακοί κλαριντζήδες; Και φυσικά δεν συγκρίνω "ψυχές" στο παίξιμο. Και ο Knoppo και το παλικάρι του παραδείγματος, έχουν καταθέσει "ψυχή". Αλλά δεν είναι ακριβώς η "ψυχή" το θέμα.

Ξέρω επίσης μουσικούς κιθαρίστες που όταν παίζουν μόνοι τους ακούγονται σαν οχτώ SteveVai και δώδεκα JoeSatriani μαζί, αλλά όταν καλούνται να παίξουν για κάποιον άλλο το κάνουν με εξαιρετικό επαγγελματισμό και αυτοσυγκράτηση. Δεν υπάρχει κανόνας. Απλά το πηλίκο, όσο περνούν τα χρόνια, τείνει σε μικρότερα νούμερα και είναι και λογικό.

(Αλλά δεν μπορεί να βγαίνουν οι πιτσιρικάδες στα fora και να λένε "Brian May sucks as a guitarist" ή o "Jimi Hendrix είναι sloppy", έχουν πρόβλημα αισθητικής και παιδείας τότε. Και όλη η τεχνική και συνθετική αρτιότητα του κόσμου δεν τους σώνει)

 

[vagelism]

και ο Brian φοβερος ηταν και ο Jimis  και ο Blackmoore κ ολοι.

Εγω δεν ανηκω σε αυτους που αφοριζουν το παρελθον..

Ισα ισα...

Ειμαι σχεδον 45 ..με αυτους μεγαλωσα κ εγω..{καλα οχι με τον Jimi} και ολους.. τους σεβομαι απολυτα,.

Η βασικη διαφορα μου νομιζω σε σχεση με πολλους εδω μεσα , ειναι οτι εγω ειμαι φιλαθλος της μουσικης με ανοιχτα αυτια κ οχι φανατικος μιας μουσικης { η μιας εποχης.}

Και οσο κ αν αγαπω το Sultans...το ακουσα κ το ξανακουσα κ το επαιξα με μπαντες κ το ξαναπαιξα...

Βαριεμαι πλεον φιλε μου. Τα εκανα αυτα αρχες του 90 και πλεον εχουμε 2020 σχεδον..

Σεβομαι απεριοριστα την αξια του Knopfler και του καθε Knopfler..αλλα  φροντιζω το ενα μου αυτι τουλαχιστον, να ειναι στο  παρον .

Ενιοτε...για λογους αναπολησης η νοσταλγιας αν θες...θα ακουσω αυτα που ακουσα σαν παιδι..αλλα σε καμια περιπτωση δεν τα αφηνω να μου καθορισουν τον τροπο που ακουω μουσικη..σημερα.

Και φυσικα δεν υποστηριζω δογματικα οτι εγω ακουσα "μουσικη" κ οι πιτσιρικαδες του σημερα, παραγουν σκατα για να βγαλουν κανα like.

 

[sultan of string]

Και οσο κ αν αγαπω το Sultans...το ακουσα κ το ξανακουσα κ το επαιξα με μπαντες κ το ξαναπαιξα...

Βαριεμαι πλεον φιλε μου. Τα εκανα αυτα αρχες του 90 και πλεον εχουμε 2020 σχεδον..

εμείς να δεις Βαγγέλη που το κάναμε από τα τέλη του 70.

Αλλά ο knopfler μπορεί να βάζει με μαεστρία 2 νότες στη σειρά, και το έχει κάνει ουκ ολίγες φορές, κάτι που προφανώς δεν μπορεί να κάνει ο σρέντερ του βίντεο.

 

[TamTam Radio]

Η βασικη διαφορα μου νομιζω σε σχεση με πολλους εδω μεσα , ειναι οτι εγω ειμαι φιλαθλος της μουσικης με ανοιχτα αυτια κ οχι φανατικος μιας μουσικης { η μιας εποχης.}

Και οσο κ αν αγαπω το Sultans...το ακουσα κ το ξανακουσα κ το επαιξα με μπαντες κ το ξαναπαιξα...

Βαριεμαι πλεον φιλε μου. Τα εκανα αυτα αρχες του 90 και πλεον εχουμε 2020 σχεδον..

Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις, αλλά δεν ειναι αυτό το ζήτημα εδώ, αλλά η σύνθεση.
Δημιουργικά, το Sultans of Swing, είναι σύνθεση (στίχοι, μουσική και συναίσθημα). Οι μελωδίες δεν συνιστούν μοτίβα στο αριστερό χέρι ούτε ασκήσεις αναπνοής. Και ο ερμηνευτής, μπορεί να συναρπάζει χωρίς να δίνει την εντύπωση ότι κάνει show off (αυτό κάνουν συνήθως οι μεγάλοι). Οσο κι αν το έχουμε σκυλοβαρεθεί, όσο κι αν είμαστε ανοιχτοί σε άλλα ακούσματα, ανήκει σε άλλη κατηγορία από ένα μη-τραγούδι εντυπωσιασμού που αύριο δεν θα το θυμάται κανείς πιθανόν, και θα είναι χρήσιμο μόνο για να διδάσκεται σε ωδεία.

Τα είπαν και άλλοι καλύτερα - δεν είναι προσωπικό το σχόλιό μου στην τσουβαλοποίηση που υπονοείς (περί φανατικών), είναι τοποθέτηση.

 

[vagelism]

Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις, αλλά δεν ειναι αυτό το ζήτημα εδώ, αλλά η σύνθεση.
Δημιουργικά, το Sultans of Swing, είναι σύνθεση (στίχοι, μουσική και συναίσθημα). Οι μελωδίες δεν συνιστούν μοτίβα στο αριστερό χέρι ούτε ασκήσεις αναπνοής. Και ο ερμηνευτής, μπορεί να συναρπάζει χωρίς να δίνει την εντύπωση ότι κάνει show off (αυτό κάνουν συνήθως οι μεγάλοι). Οσο κι αν το έχουμε σκυλοβαρεθεί, όσο κι αν είμαστε ανοιχτοί σε άλλα ακούσματα, ανήκει σε άλλη κατηγορία από ένα μη-τραγούδι εντυπωσιασμού που αύριο δεν θα το θυμάται κανείς πιθανόν, και θα είναι χρήσιμο μόνο για να διδάσκεται σε ωδεία.

Τα είπαν και άλλοι καλύτερα - δεν είναι προσωπικό το σχόλιό μου στην τσουβαλοποίηση που υπονοείς (περί φανατικών), είναι τοποθέτηση.

θελεις να πεις δηλαδη οτι  συνθεση ειναι οτι περιεχει στιχους μουσικους κ συναισθημα..?

Αυτο τι ειναι πχ για σενα? Μακαρονια με κιμα?



Νομιζω οτι πρεπει καποια στιγμη να συζητησουμε τι ειναι συνθεση. {οχι για τον καθενα μας..αλλα συνολικα}

Γιατι για μενα δεν ειναι απαραιτητη η υπαρξη στιχου σε ενα κομματι για να το θεωρησω ..συνθεση.

Στο κομματι που παρεθεσα του Ολλυ..

ΓΙΑ ΜΕΝΑ..ειχε κ μελωδια κ ρυθμο κ φορμα κ δυναμικες κ συναισθημα .

Αυτο ΓΙΑ ΜΕΝΑ ειναι συνθεση.

 

[sultan of string]

συγνώμη τώρα σοβαρά, βάζεις το παραπάνω της κοπέλας δίπλα στον σρεντερά?

δεν ξέρω, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι άλλο η 2η του Ραχμάνινοφ, άλλο το Girl from Ipanema, άλλο το sultans, άλλο το παραπάνω της κοπέλας, άλλο του σρεντερά και άλλο του sinboy.

 

[Superfunk]

Αυτο τι ειναι πχ για σενα? Μακαρονια με κιμα?

Άλλο επίπεδο από την σρεντοetude.

αΦτο μάλιστα έχει μελωδία, ενδιαφέρουσα εξέλιξη και διάρθρωση και υπέροχο ήχο

 

[vagelism]

δεν ξέρω, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι άλλο η 2η του Ραχμάνινοφ, άλλο το Girl from Ipanema, άλλο το sultans, άλλο το παραπάνω της κοπέλας, άλλο του σρεντερά και άλλο του sinboy.

Ολα μουσικη ειναι. Με δομη - μελωδια - ρυθμο κ συναισθημα.

Το τι σ αρεσει εσενα αλλαζει κ φυσικα το στυλ μουσικης.

 

[Πνοή και Νύξη]

Μπέρδεμα το πράμα και νομίζω βάζουμε όλοι υποκειμενικά κριτήρια. Πάντως ούτε και αυτό της κοπελιάς μου άρεσε. Δηλ. πέρασε και δεν ακούμπησε που λένε. Το έκλεισα στο 1ο λεπτό. Γιατί έκλεισα τα μάτια και άκουσα ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πράγμα που παίζουν όλοι οι σύγχρονοι παικταράδες και ηχητικά και φρασεολογικά. (και δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά τείνει να ομοιογενοποιηθεί και με τα σύγχρονα φωνητικά-ala Sia). Όλα ίδια. 

Τώρα, αν θες ένα παράδειγμα όσον αφορά το υποκειμενικό μου κριτήριο
το δευτερόλεπτο μεταξύ 0:51 και 0:52 στο παρακάτω βίντεο μου αρκεί για να κατατάξω τον Rory πχ στο πάνθεον των κιθαριστών με τεχνική οξυδέρκεια που ξεπερνάει 15 λεπτά οποιασδήποτε θεωρητικής και τεχνικής αρτιότητας των youtube σεσιονάδων. Kαι αν υπάρχει κιθαρίστας που δεν καταλαβαίνει τι είναι αυτό, όσο και να μην του αρέσει το είδος, όσο και να μην ακούει τέτοια πράματα τότε ή είναι ή πολύ νέος, ή αμόρφωτος ή είναι παραμορφωμένος και έχει χάσει το δρόμο του.
 



Η μουσική είναι αισθητική της τεχνικής. Και η εκτελεστική δεινότητα ενός μουσικούς δεν κρίνεται μόνο από χριστουγεννιάτικα στολίδια, τι να τα κάνει αν το δέντρο είναι μαραμένο;

 

[sultan of string]

Μπέρδεμα το πράμα και νομίζω βάζουμε όλοι υποκειμενικά κριτήρια. Πάντως ούτε και αυτό της κοπελιάς μου άρεσε. Δηλ. πέρασε και δεν ακούμπησε που λένε. Το έκλεισα στο 1ο λεπτό. 

Του σρεντερά πότε το έκλεισες? (γιατί και εγώ την κοπέλα κάπου 1 λεπτό άκουσα)

 

[TamTam Radio]

το δευτερόλεπτο μεταξύ 0:51 και 0:52 στο παρακάτω βίντεο μου αρκεί για να κατατάξω τον Rory πχ στο πάνθεον των κιθαριστών με τεχνική οξυδέρκεια που ξεπερνάει 15 λεπτά οποιασδήποτε θεωρητικής και τεχνικής αρτιότητας των youtube σεσιονάδων. Kαι αν υπάρχει κιθαρίστας που δεν καταλαβαίνει τι είναι αυτό, όσο και να μην του αρέσει το είδος, όσο και να μην ακούει τέτοια πράματα τότε ή είναι ή πολύ νέος, ή αμόρφωτος ή είναι παραμορφωμένος και έχει χάσει το δρόμο του.

Τώρα το χόντρυνες.
(Συμφωνώ μέχρι κεραίας και είναι και ανούσιο να εξηγήσεις κτγμ, διότι θα καταλήξεις σε παρομοιώσεις βλαβερών συνδυασμών φαγητού σε άμυλο και λίπη).
 

Ολα μουσικη ειναι. Με δομη - μελωδια - ρυθμο κ συναισθημα.

Και τα μακαρόνια με κιμά;
Αν ναι, θα ξέρεις ότι υπάρχουν και κάποια που απλώς δεν τρώγονται.
Υπάρχει λοιπόν, καλή και κακή μουσική και μουσικοί. Και υπάρχουν και μη μουσικοί που νομίζουν ότι είναι μουσικοί. Ή κάτι περισσότερο από κουρδισμένες μαριονέτες - για συνθέτες δε, ούτε λόγος. Όπως ειπώθηκε εύστοχα από κάποιον συμφορουμίτη, σαν εκείνες τις ζογκλερικές επιδείξεις μπάσκετ χωρίς αντίκρυσμα άλλο εκτός από μια πρόσκαιρη εντύπωση.
 

 

[Jazzjoker]

Ε ανεβάζετε σάλτανς και μπαντ πέννυ το οποίο είναι και λίγο αδικία ας πούμε γιατί αυτά είναι κάποια από τα κομμάτια που τερμάτισαν το ροκ γενικότερα. Είναι τόσο τεράστια κομμάτια από τόσο τεράστιους δημιουργούς/εκτελεστές που κανένας νέος δεν μπορεί να συναγωνιστεί (ακόμα). Ίσως κάποια από τα κομμάτια που βγαίνουν τώρα, να γίνουν classics σε 20 χρόνια ξέρω γω αλλά μέχρι τότε η σύγκριση είναι λίγο αστεία.

Αλλά μια και μιλάμε για νέους που έχουν κάτι να πουν, ιδού και η δική μου πρόταση (το έχω ξαναβάλει) με σοβαρά εχέγγυα για να γίνει κλάσικ:

 

[vagelism]

Και τα μακαρόνια με κιμά;
Αν ναι, θα ξέρεις ότι υπάρχουν και κάποια που απλώς δεν τρώγονται.
Υπάρχει λοιπόν, καλή και κακή μουσική και μουσικοί. Και υπάρχουν και μη μουσικοί που νομίζουν ότι είναι μουσικοί. Ή κάτι περισσότερο από κουρδισμένες μαριονέτες - για συνθέτες δε, ούτε λόγος. Όπως ειπώθηκε εύστοχα από κάποιον συμφορουμίτη, σαν εκείνες τις ζογκλερικές επιδείξεις μπάσκετ χωρίς αντίκρυσμα άλλο εκτός από μια πρόσκαιρη εντύπωση.
 

Η μουσικη Μιχαλη μου ειτε ειναι κακη ειτε καλη{υποκειμενικο κριτηριο} αν πληρει τα κριτηρια που την κανει μουσικη { υφος , δομη , ρυθμο , συναισθημα.. για μενα παραμενει ...μουσικη.

Αλλιως μιλαμε για αναρθρες κραυγες σε ενα αοριστο πλαισιο.

 Αυτο συζηταμε..Τι ειναι μουσικη..Οχι τι ειναι καλη μουσικη.

Αλλα ακομα κ ο Sin Boy για μενα παραγει μουσικη.

Το αν ειναι καλη η κακη ειναι στο αυτι του ακροατη κ παει κ αλλου η συζητηση.

Αλλα μουσικη αμεροληπτα αν το δουμε....ειναι.

 

[TamTam Radio]

Του σρεντερά πότε το έκλεισες? (γιατί και εγώ την κοπέλα κάπου 1 λεπτό άκουσα)

Εγω τον σρεντερά τον έκλεισα όταν άρχισε να επαναλαμβάνει patterns δακτυλισμών. Είναι κάτι που οι μουσικοί αποκαλούμε "γυμναστική για τα δάχτυλα". Σαν αερόμπικ με guitar hero game ένα πράγμα, στο πιο ανέμπνευστο, κομπρεσαρισμένο για να παίζεται δυνατά στο ράδιο του αυτοκινήτου ή στα ακουστικά του practice ενισχυτή σου, άχρωμο για να μην χτυπήσει καμιά νότα μεταβατική και ξενίσει τα αυτιά των απαίδευτων, με μπόλικο dist (όχι OD) για πιο ξεκουρασιά στα ισοκρατήματα, και εν τέλει τόσο ανεπαρκές να προξενήσει το παραμικρό συναίσθημα ώστε να μην χρειάζεται στίχους. Και 200 ακόρντα να άλλαζε, πάλι το ίδιο θα ήταν.

 

[Πνοή και Νύξη]

Του σρεντερά πότε το έκλεισες? (γιατί και εγώ την κοπέλα κάπου 1 λεπτό άκουσα)

σύνολο 20 δευτερόλεπτα με skip λίγο παρακάτω κάθε φορά?

πάντως όσες φορές κλήθηκα να ακούσω δουλειές σύγχρονων αφανών ηρώων της (μοντέρνας) κιθάρας μέσα σε format περιορισμού σε solo πχ. εξεπλάγην ευχάριστα από την ποιότητα και στο παίξιμο και στη φρασεολογία και φυσικά στην τεχνική.