Social media και νέα γενιά μουσικών

[vagelism]

Bromance 

@dimsonic + @vagelism = L.F.E 

δειστειχος δαιν μαι φτηαχνι ι τρητι ιλικια

 

[Nikos Aravanis]

4 hours ago, Superfunk said:



Ο καλλιτεχνης έχει βγαλει πολλα κοινωνικοπολιτικα αΖματα...τα τελευταια χρονια μια και η καριερα του ως ΤζεΜΗΣ Μποντ διακοπηκε απο τα καπιταλιστικα συμφεροντα των πολυεθνικων και των εχθρων της Ελλαδος 

εδω στηλιτευει τις καταστροφες που οι αναρχοκομμουνισται προκαλεσαν στα Δεκεμβριανα του 2008

 

[TamTam Radio]

Ρε σεις, όχι ειρωνείες, προσβολές, κλπ.

Και χαλάνε το κλιμα, και δημιουργούν προηγούμενα, και δεν έχουν και νόημα δηλαδή.

Μην το μαμήσουμε τελείως το πράγμα.

Παρέα κάνουμε εδώ μέσα, κρίμα είναι.

Eδώ έχουμε δείγματα καθαρού ηλικιακού ρατσισμού φίλε φιούσιε, "αστειάκια" περί τρίτης ηλικίας και χαρακτηρισμούς περί "ναζί" από αναλφάβητους συμφορουμίτες. Σκοτάδι πίσσα. Ποιο κλίμα;
Εχουν κάνει τις διαφωνίες προσωπικό ζήτημα και την "παρεξήγηση" εργαλείο.

 

3. Δεν επιτρέπονται κάθε είδους προσωπικές επιθέσεις, προσβλητικά σχόλια, αγενή και εριστικά μεταξύ των μελών. Απαγορεύονται τα προκλητικά ποστ που χαρακτηρίζουν αρνητικά κάτι, κάποιον ή κάποιους αφού οδηγούν σε flame wars.

Θυμηθείτε: Η πρόσβαση σε αυτό το forum δεν είναι κεκτημένο δικαίωμα κανενός. Πρέπει λοιπόν να το χρησιμοποιείτε με σεβασμό στους κανόνες. Αν αυτοί οι κανόνες δεν σας αρέσουν, θυμηθείτε πως κανένας δεν σας ανάγκασε να γίνετε μέλος στο forum μας.

Και για τα δυο έγραψα: στον έναν ότι φλαμάρει και στον άλλον ότι αν δεν του αρέσει η συζήτηση, δεν είναι υποχρεωτικό να συμμετέχει. Οϋτε αντμίν να ήμουν... ?
Τώρα το τερμάτισαν με τις προσωπικές προσβολές περί ναζί και γερόντων. Ανορθόγραφα πάντα, εσκεμμένα και καλά.

 

[fusiongtr]

Eδώ έχουμε δείγματα καθαρού ηλικιακού ρατσισμού φίλε φιούσιε, "αστειάκια" περί τρίτης ηλικίας και χαρακτηρισμούς περί "ναζί" από αναλφάβητους συμφορουμίτες. Σκοτάδι πίσσα. Ποιο κλίμα;

Θεωρώ ότι είσαι τουλάχιστον υπερβολικός.

Και σ' αυτά τα ζητήματα νομίζω ότι η υπερβολή δεν βοηθάει.

Αν αρχίσουμε να ψειρίζουμε τόσο την μαϊμού με τα είδη ρατσισμού, σε λίγο θα εμφανιστεί και ρατσισμός τριχιφυϊας (ο μαλλιάς θα κοροϊδεύει τον φαλακρό, κλπ).

"Πειράζει" ο ένας τον άλλο (όλοι μεταξύ μας) σε κάποια πλαίσια.

Όντως κάποιες φορές ξεφεύγει το πράγμα.

Είμαστε όλοι εδώ να το μαζέψουμε, ελπίζω ότι δεν χρειζόμαστε μπάτσο, ενήλικες είμαστε.

 

[LK]

Φυσικά και χρειάζεστε μπάτσο. 

Εμεις κλέφτες θα γινουμε;

Επι της ουσίας. 

Μην μαλώνετε εδω. 

Καντε κάνα βίντεο να πλακωνεστε στο youtube να παρομεν και κανα λάικ.

 

[TamTam Radio]

Φυσικά και χρειάζεστε μπάτσο. 

Εμεις κλέφτες θα γινουμε;

Επι της ουσίας. 

Μην μαλώνετε εδω. 

Καντε κάνα βίντεο να πλακωνεστε στο youtube να παρομεν και κανα λάικ.

Εμείς σε περιμέναμε να αποφανθείς περί τζέημς μποντ Λάκη! Τι ειναι αυτά;!

 

[LK]

Εμείς σε περιμέναμε να αποφανθείς περί τζέημς μποντ Λάκη! Τι ειναι αυτά;!

Παιδιά βλεπω GNTM....μην με απασχολείτε με βρετανικές ταινιες για ολη την οικογένεια:  ?

 

[fusiongtr]

Παιδιά βλεπω GNTM....μην με απασχολείτε με βρετανικές ταινιες για ολη την οικογένεια:  ?

Ευτυχώς έχω κόψει την τηλεόραση πολλά χρόνια τώρα.

 

[sultan of string]

Παιδιά βλεπω GNTM....μην με απασχολείτε με βρετανικές ταινιες για ολη την οικογένεια:  ?

ευτυχώς υπάρχει το ιντερνετ και όπως μαθαίνω για τον Νικ Μεισον μαθαίνω τι είναι και το ΓΝΤΜ

 

[LK]

ευτυχώς υπάρχει το ιντερνετ και όπως μαθαίνω για τον Νικ Μεισον μαθαίνω τι είναι και το ΓΝΤΜ

Τι ειναι ο Νιλ Μεισον;Μου τελειωσαν τα gb στο what's uo.

 

[sultan of string]

αυτός που πήρε τον πούλο επειδή δεν ήξερε 5/4

μάλλον είχε παραγγείλει καμμιά φεράρι εκείνη τη μέρα και τα βρόντηξε

 

[ez]

Γιά κλασσική και τζαζ δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις να εκφέρω άποψη.

Σε ο,τι αφορά όμως rock, blues, soul και τα συναφή (ας τα αποκαλώ RnR - αυθαίρετα, αλλά για να συνεννοούμαστε), παραθέτω μερικές σκέψεις που με ακολουθούν χρόνια τώρα - για όποιον ενδιαφέρεται...

Το κυρίαρχο στοιχείο πάντα ήταν και είναι, ανεξάρτητα απο είδη και όργανα, να έχεις κάτι να πείς. Είτε ως συνθέτης/στιχουργός, είτε ως εκτελεστής/οργανοπαίκτης. Εκείνος που κατορθώνει να διαμορφώσει ένα προσωπικό εκφραστικό ύφος (η έστω να προσθέσει προσωπικές πινελιές σε υπάρχοντα στυλ), είναι εκείνος που τελικά γίνεται αξιοπρόσεκτος και κάποτε ίσως και σημαντικός.

Έστω πως η ιστορία του RnR ήταν ένα βιβλίο με άγραφες σελίδες. Σήμερα, είναι όλες γραμμένες, η βρισκόμαστε σε κάποιο κενό της τελευταίας - για να μην είμαι απόλυτος. Έγινε τρομερά δύσκολο να βρείς κάποια προσωπικά στοιχεία να προσθέσεις σε όλα εκείνα που καταγράφηκαν. Υπ'αυτή την έννοια, εκτιμώ αφάνταστα μουσικούς όπως ο Mark Knopfler, που έχει καταφέρει να είναι ένας άμεσα αναγνωρίσιμος παίκτης χωρίς να φέρνει κάτι νέο, αλλά ανακυκλώνοντας και ανασυνθέτοντας ήχους και τεχνικές με θαυμαστό τρόπο. Χαριτολογώντας έλεγα πως αν βάλεις σε ένα shaker τους Chet Atkins, Bob Dylan, JJ Cale & Eric Clapton και το κουνήσεις καλά, θα βγεί ο Knopfler. Αυτή είναι μια διέξοδος, καθόλου απλή διαδικασία όμως και σαφώς επίπονη.

Στην εποχή μας, που η πληροφορία είναι τόσο εύκολα προσβάσιμη και χαώδης στα μεγέθη της (+internet/Utube κλπ.), τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα. Μαζί με την έλειψη χρόνου, συνιστούν μια εφιαλτική διαδικασία για τον νέο μουσικό. Η προφανής κατεύθυνση για να τα "καταφέρει" κάποιος και να ξεχωρίσει (όσο είναι αυτό δυνατόν), είναι η τεχνική, ακόμα καλύτερα η ταχύτητα, εξ ού και τα "τέρατα" που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια. Συχνά όμως -και αναπόφευκτα- γίνεται αυτοσκοπός, δεν περισσεύει κάτι άλλο για το τελικό αποτέλεσμα...και δεν "φταίνε" οι μουσικόι γι αυτό, τουλάχιστον όχι πάντα.

Στο τέλος παράγεται κάτι επιδερμικό, χωρίς ουσιαστικό λόγο και έμπνευση, χωρίς βάθος γνώσης.

Ο φίλος μου ο Σωτήρης (πάλι ? ) έχει πεί πως πριν κάποια αρκετά χρόνια, έβγαιναν 100 δίσκοι το μήνα, απο αυτούς οι 80 ήσαν άξιοι προσοχής. Σήμερα, κυκλοφορούν 1000 δίσκοι το μήνα και είναι ζήτημα αν ξεχωρίζουν οι 10...λίγο απλουστευτικό, όμως καθόλου άστοχο. Το πρόβλημα ανακύπτει γιατί για να ξεχωρίσεις το τι είναι "καλό", απαιτούνται εκπαιδευμένα αυτιά και ατέλειωτες ώρες ακροάσεων και ενδοσκόπησης, πως να τα ζητήσει κάποιος αυτά απο νέα παιδιά στις μέρες μας;

Τέλος, τα νούμερα και οι στατιστικές εν γένει καλώς υπάρχουν, σαφώς όμως δεν προσδιορίζουν το μέγεθος της καλλιτεχνικής αξίας. Η δημοφιλία είναι εν πολλοίς κατευθυνόμενη απο τις μεγάλες (και μικρές) εταιρίες, πλατφόρμες, περιοδικά, ΜΚΔ. Δεν είναι τυχαίες οι ρήσεις που έχουν προκύψει, όπως "οι(η) καλύτεροι(η) μουσικοί(η) είναι εκείνοι(η) που δεν θα ακούσουμε ποτέ".

Μου άρεσε ιδιαίτερα αυτό το νήμα -πέρα απο κάποιες υπερβολές και "μπηχτές", το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο, ελπίζω νάναι για όλους έτσι.

ΥΓ. Σκόπευα να πω και δυό λόγια για όσα αρχικά ανέφερε ο Σπύρος αλλά ξέχασα την ερώτηση. :classic_smile:

 

[Πνοή και Νύξη]

Παιδιά έλεος με τις ορθογραφίες. Υπάρχουν άνθρωποι που μεγάλωσαν σε άλλη χώρα, υπάρχουν άνθρωποι με μαθησιακές ή αισθητηριακές δυσκολίες, άλλοι απλά γράφουν εν τάχει ή από κινητό. Εν πάσει περιπτώσει, το νόημα βγαίνει.

Το θέμα με τη μουσική πάντως μου θυμίζει και την τροπή που έχει πάρει η ίδια η ζωή μας. Η συμπίεση χρόνου μας έχει κάνει όλους να τρέχουμε, να προσπαθούμε να προλάβουμε τα πάντα και τελικά αυτό που καταφέρνουμε είναι ένα σύνολο από ημιτελή καθημερινα καθήκοντα ή σε μεγάλο βαθμό ασύμμετρες προτεραιότητες όπου εστιάζουμε πολύ σε ένα πράγμα (πχ, μισή ώρα μπροστά στο δίλημμα "αβοκάντο Κρήτης ή αβοκάντο Χιλής") με αποτέλεσμα να μη μας μένει χρόνος και ενέργεια για τα υπόλοιπα.

Αντικειμενικότητα στην τέχνη σαφώς και υπάρχει (επειδή θίχτηκε). Αλλιώς άντε τώρα να καταλάβω εγώ τη διάνοια στα πλάνα του Κουροσάβα ή έναν πίνακα του Πικάσο (ναι αυτουνού που το παιδί μας ζωγκραφίζει καλύτερα απ' αυτούνου). Και ευτυχώς δηλαδή.

(Σοβαρά) κι εμένα μου άρεσε το θρεντ, ακόμη και η διένεξεις δηλ. μέχρι ένα σημείο ήταν επιμορφωτικές (ειδικά η επεξήγηση περί Mason, του dimsonic)

(Aσόβαρα) με χαμηλή -σε αντικομμουνιστικά τσιτάτα- περιεκτικότητα συνεχίστηκε η ροή του θρεντ, καθιστώντας το ελαφρώς ανάλατο και με μια αίσθηση ολοκληρωτικής (pun) κανονικότητας.

 

[Πνοή και Νύξη]

Ας μην μεγαλοποιούμε το τέρας στο μυαλό μας

Δηλ, οκ κι εγώ είπα τον Πετρούτση τον χειρότερο κιθαρίστα όλων των εποχών. Που είναι δηλ, αλλά το ξέρω μόνο εγώ-μην το πείτε πουθενά- κανένας άλλος δεν γνωρίζει αυτή την παγκόσμια αλήθεια.

Ο καθένας έχει τη δική του θεώρηση για το τι είναι κορυφαίο. Υπάρχει μια μανία από τους μεν, για αποδόμηση/απομυθοποίηση των παλιών και μια τάση στους δε για αφομοίωση οποιουδήποτε νεωτερισμού-ακόμη και αμφίβολης αισθητικής-χάριν προόδου. Και τα δύο βοηθούν σε κάθε περίπτωση. Αλλά όταν συνυπάρχουν, όχι όταν γυρνούν την πλάτη μεταξύ τους.