Social media και νέα γενιά μουσικών

[vagelism]

Οσον αφορα το θεμα που θετεις σχετικα με τους μουσικους του Youtube..ειχαμε κανει μια ωραια συζητηση αρχες του 18 για οποιον εχει ορεξη να διαβασει.

Εχω αναλυσει εκει τις αποψεις μου για αυτο το "νεο" ειδος μουσικων.

 

[sharpshooter]

Το επίπεδο πάντως παιχτικά έχει ανέβει πολλά επίπεδα.

Όταν ήμουν πιτσιρικάς ήξερα 10 παίχτες ερασιτέχνες, που δεν ήταν σαν αυτούς που άκουγα στους δίσκους και τους θεοποιούσα κατά κάποιο τρόπο.

Τώρα "ξέρεις" εκατοντάδες παιχτούρες, πολύ ανώτερους τεχνικά από τους "θεούς" στην αφίσα!

Σκέψεις τύπου, "δε θα χω ποτέ τέτοια ηχάρα", "δε θα παίξω ποτέ τέτοια licks" etc etc, λύνονται πλέον με πέντε κλικ.

Ατελείωτα tutorials, instructionals αναλύσεις επί αναλύσεων στα πόδια σου.

Τι να λέμε κάποτε με πέντε ακόρντα το παίζανε κιθαρίστες?

το home recording σε συνδυασμό με τα social media ανέβασαν τον πήχη πολύ ψηλά.

 

[VangelisV]

Τι να λέμε κάποτε με πέντε ακόρντα το παίζανε κιθαρίστες?

Προτιμώ τον Αngus Young με τα 3 ακόρντα που γράφει κομματάρες παρά τα "one trick pony" του youtube.

Όλο αυτό μου θυμίζει νούμερο σε τσίρκο, που βγαίνει η μαϊμού κάνει τα δικά της και τα παιδάκια γελάνε και χειροκροτούν.

Και απ' ότι βλέπω έχει κορεστεί ο χώρος και πλέον αναμασιούνται και ανακυκλώνονται οι ίδιες ιδέες, καμία έμπνευση, καμία πρωτοτυπία, γι' αυτό και πολλοί το έχουν γυρίσει και στα vlogs λες και μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στην καθημερινότητά του.

Όλους αυτούς θα τους παραδεχτώ αν κάτσουν και γράψουν κανένα τραγούδι της προκοπής που να ακούγεται και όχι τα generic σκατά που ανεβάζουν δεν τα θεωρώ ως τέτοια. 

Δεν βάζω στους παραπάνω τα instructional video που προσφέρουν κάτι σε κάποιον που διψάει να μάθει κάποιο όργανο και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για δάσκαλο. Αναφέρομαι στους "άλλους"

 

[ez]

Οι άνθρωποι είμαστε ατελείς και πεπερασμένοι οργανισμοί. Κατά κανόνα εστιάζουμε σε όσα είναι γύρω μας η πάνω μας. Δημιουργούμε μικρόκοσμους (διαφόρων μεγεθών και ποιοτήτων) οι οποίοι και αποτελούν τον ορίζοντα μας και συνήθως αδυνατούμε να κοιτάξουμε παραέξω μεγαλοποιώντας την σημασία όσων αντιλαμβανόμαστε.

Η διαχείρηση της πληροφορίας στην εποχή μας είναι σχεδόν αδύνατη απο φυσιολογικούς ανθρώπους. Κάποιοι ελάχιστοι καταφέρνουν να διαρρήξουν τους ιστούς των μικρόκοσμων και γίνονται οι ήρωες που γνωρίζουμε, τα σύμβολα και οι μέντορες.

Οι νέοι τριγύρω μεγαλώνουν σε πολύ δύσκολους καιρούς, δυστυχώς.

Η ειδίκευση και η προσπάθεια εμβάθυνσης σε ένα (η ελάχιστα) μουσικά είδη η στυλ αποτελεί μια κάποια λύση, το ανήσυχο πνεύμα όμως πάντα θα ποθεί την περαιτέρω γνώση και τούτο ίσως αποτελέσει παγίδα που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφή.

Εκείνο που απαιτείται είναι η εύρεση χρόνου, ενέργειας και σωστού χειρισμού τους.

Αυτά υπάρχει ελπίδα να έρθουν όταν πηγάζουν απο βαθειά, αμόλυντη αγάπη και αφοσίωση στην τέχνη. Έχουν κόστος, κάποιες φορές βαρύ, δεν είναι όλοι αρκετά δυνατοί να το αντέξουν.

Η ενασχόληση με την τέχνη, μας κάνει μικρούς θεούς, σαφώς όμως μικρούς.

Και κάτι πιό απτό, τόσο τραγικά δύσκολο στις μέρες μας. Κάποτε ένας μπασίστας ζήτησε απο τον φίλο και συνοδοιπόρο μου στο γκρούπ Σωτήρη, να του κάνει μαθήματα. Ο νεαρός έπαιζε σούπερ, με τεχνική και γνώσεις δυσθεώρητου ύψους, ήθελε όμως να ξέρει πως ακριβώς γίνεται εκείνο που ο Σωτήρης κάνει στο πάλκο. Ο φίλος μου, αφού τον άκουσε, τον ρώτησε: μελετάς πολλές ώρες την ημέρα; Ο νεαρός απάντησε ενθουσιασμένος ναι, 7-8 ώρες. Κατόπιν, τον ξαναρωτάει: ακούς μουσική; Όταν έχω χρόνο ναι, απάντησε ο μουσικός, μία μιάμιση ώρα. Και ο Σωτήρης του είπε: αντέστρεψε τα αυτά και θα τα πας καλύτερα.

 

[Rebel_Of_South]

Το θρεντ πάντως έχει καταλήξει σε στυλ " εσείς οι νέοι ....."

 

[Jazzjoker]

Το θρεντ πάντως έχει καταλήξει σε στυλ " εσείς οι νέοι ....."

Πάντα οι παλαιότερες γενιές κρίνουν σκληρά τις νεότερες, σε όλους τους τομείς της τέχνης αλλά και σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας γενικά. 

Προσωπικά, τις νέες γενιές, και τις θαυμάζω και τις κατακρίνω. Το πρώτο γιατί έχουν πάει το κομμάτι της μουσικής δεξιότητας σε πρωτοφανή επίπεδα τα οποία δεν έχουμε ξαναδεί στην έως τώρα ιστορία της popular μουσικής. Και τους κατακρίνω γιατί παρόλο το προηγούμενο, αν όχι η πλειοψηφία, ένα μεγάλο κομμάτι τους, ακολουθεί ένα μονοπάτι αυτοαναφορικό και ναρκισσιστικό σε μία τέχνη που "ολοκληρώνεται" κατ' εξοχήν ομαδικά.

Με άλλα λόγια, όσα βίντεο κι αν γράψεις, όσα τρακς κι αν ηχογραφήσεις, ό,τι εξοπλισμό κι αν αγοράσεις, το να παίζεις μόνος πάνω σε backing tracks και αυτό να αποτελεί τη μουσική σου πρόταση, είναι για μένα μια τεράστια χαμένη ευκαιρία.

Και για να μην παρεξηγούμαι: δεν εννοώ τον ερασιτέχνη/bedroom player/χομπίστα που πιάνει το όργανο μια στις τόσες για να γουστάρει κι έχει και μια μπάντα να τζαμάρουν για να αποφορτίζονται. Αυτό το σενάριο το θεωρώ απολύτως θεμιτό και θαυμάζω τους ανθρώπους που ενώ έχουν μια ζωή που τρέχει με υποχρεώσεις, δουλειές και οικογένειες, κρατούν πάντα λίγο χρόνο για τη μουσική. Αυτό είναι ό,τι πιο υγιές υπάρχει. Μιλάω για ανθρώπους με φιλοδοξία να κάνουν κάποια βήματα παραπέρα στο χώρο.

 

[Alter]

Ο μουσικός των social media και ο παραδοσιακός μουσικός που ασχολείται με μπάντες, παιξίματα κτλ, είναι δύο εντελώς διαφορετικά επαγγέλματα. Το όλο social media πακέτο, είναι εξαιρετικά προσοδοφόρο, καινούργιο και δυναμικό, αλλά και εξαιρετικά απαιτητικό και ανταγωνιστικό. Είναι μια μίξη μουσικού, επιχειρηματία, διαφημιστή, "τηλεοπτικού αστέρα", παραγωγού, κτλ. Τα μεγάλα κανάλια στο YouTube, Instagram, twitch κτλ έχουν ολόκληρη ομάδα πίσω τους συνήθως με εξαψήφιους προϋπολογισμούς και έσοδα.

Φυσικά υπάρχουν και σήμερα ποιοτικοί μουσικοί που ασχολούνται αποκλειστικά με παίξιμο, και εκεί θα δεις παίχτες που υπηρετούν πραγματικά τη μουσική και το κοινό - όχι απαραίτητα γιατί είναι καλύτεροι από την προηγούμενη κατηγορία, αλλά γιατί αυτές είναι οι απαιτήσεις και οι προϋποθέσεις της επιτυχίας στο συγκεκριμένο επάγγελμα. Δεν είναι αυτοί όμως που θα σκάσουν στο πρώτο search συνήθως.

Όπως σε τόσες και τόσες δουλειές, έτσι και στον μουσικό χώρο τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Για μένα είναι πολύ ευχάριστο να βλέπω μιαν ακόμα διέξοδο και προοπτική για μουσικούς, επαγγελματίες και μη. Το δε YouTube προσωπικά, αυτή η δυνατότητα του να βλέπεις ότι συναυλία και μουσικό θέλεις οπότε θέλεις, έστω και το λίγο που περνάει μέσα από μιαν οθόνη, είναι για μένα ότι καλύτερο στο ίντερνετ! ?

 

[rgxinap]

Ο μουσικός των social media και ο παραδοσιακός μουσικός που ασχολείται με μπάντες, παιξίματα κτλ, είναι δύο εντελώς διαφορετικά επαγγέλματα. Το όλο social media πακέτο, είναι εξαιρετικά προσοδοφόρο, καινούργιο και δυναμικό, αλλά και εξαιρετικά απαιτητικό και ανταγωνιστικό. Είναι μια μίξη μουσικού, επιχειρηματία, διαφημιστή, "τηλεοπτικού αστέρα", παραγωγού, κτλ. Τα μεγάλα κανάλια στο YouTube, Instagram, twitch κτλ έχουν ολόκληρη ομάδα πίσω τους συνήθως με εξαψήφιους προϋπολογισμούς και έσοδα.

παρακολουθω συστηματικά τον SteveTerreberry (τον πάω με τα 1000) μαζί με Jared Dines και τους φίλους τους. Δεν νομίζω κανένας απο αυτούς να έχει σχέση ούτε καν με 5ψηφια νούμερα. Ειδικά τον SteveT τον πηγαινοφερνει η μάνα του με ένα hyundai accent του 1999, ενω πριν το σπονσοράρισμα απο την Kiesel έπαιζε με μια (και μόνη) Peavy.

 

[Superfunk]

Όπως σε τόσες και τόσες δουλειές, έτσι και στον μουσικό χώρο τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Για μένα είναι πολύ ευχάριστο να βλέπω μιαν ακόμα διέξοδο και προοπτική για μουσικούς, επαγγελματίες και μη. Το δε YouTube προσωπικά, αυτή η δυνατότητα του να βλέπεις ότι συναυλία και μουσικό θέλεις οπότε θέλεις,

Ακριβως.

Ειναι ενα ΝΕΟ επαγγελμα (ή μαλλον ενας νεος χωρος ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ).

Οπως έχουμε τους session players που παιζουν ΜΟΝΟ στο studio,τους session players που παιζουν ΜΟΝΟ σε ζωντανες εμφανισεις ,τωρα εχουμε και τους Youtube players που παιζουν....για οσους....ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ να ΒΓΟΥΝΕ απο το σπιτι για να πανε σε live (ή απλα δεν μπορουν) ....ή απλα παιζουν για οσους εχουν πΣωνιο με την ΤΕΧΝΙΚΗ και τον ηχο.

Δεν ειναι καθολου κακο ειδικα αν μπορεις να ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΟ ΨΩΜΙ σου ετσι (in my book it beats playing with SIN BOY ? ).

Εχω τουλαχιστον 4 φιλους στη Γερμανια που ΖΟΥΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ετσι,οι δυο κανουν online επίδειξη παραγωγης,μιξης και ηχοληψιας,ο τριτος επιδειξη κιθαροτεχνικης και ηχου και ο τεταρτος κανει επιδειξη κιθαροεξοπλισμου.

Και οι 4 βεβαια καταναλωνουν τρομερο χρονο για deals με εταιριες,κονε και διαφημιση μεσω social media....

Oπως μου εχουν πει οι 2 (οι ηχοληπτομιξοπαραγωγοι ? ) "it surely  beats  the unemployment line" .....  (και στη Γερμανια οπως και εδω το 90% της μουσικης που ακουγεται και παραγεται απο και προς τη "νεολαια" (read: people who actually PAY for music)  ειναι trap φτιαγμενη στο....κινητο ? 

 

[D'Ailleurs]

Προτιμώ τον Αngus Young με τα 3 ακόρντα που γράφει κομματάρες παρά τα "one trick pony" του youtube.

Όλο αυτό μου θυμίζει νούμερο σε τσίρκο, που βγαίνει η μαϊμού κάνει τα δικά της και τα παιδάκια γελάνε και χειροκροτούν.

Και απ' ότι βλέπω έχει κορεστεί ο χώρος και πλέον αναμασιούνται και ανακυκλώνονται οι ίδιες ιδέες, καμία έμπνευση, καμία πρωτοτυπία, γι' αυτό και πολλοί το έχουν γυρίσει και στα vlogs λες και μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στην καθημερινότητά του.

Όλους αυτούς θα τους παραδεχτώ αν κάτσουν και γράψουν κανένα τραγούδι της προκοπής που να ακούγεται και όχι τα generic σκατά που ανεβάζουν δεν τα θεωρώ ως τέτοια. 

Δεν βάζω στους παραπάνω τα instructional video που προσφέρουν κάτι σε κάποιον που διψάει να μάθει κάποιο όργανο και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για δάσκαλο. Αναφέρομαι στους "άλλους"

συμφωνώ απόλυτα: ελάχιστοι youtubers παράγουν μουσική που να είναι καλή (υποκειμενικό βέβαια). Οι περισσότεροι κινούνται κάπου ανάμεσα στο youtube celebrity και επαγγελματίας αποψάκιας. Ακόμα και άτομα που βγάζουν βίντεο με διασκευές, δεν μπαίνουν στην διαδικασία να γράψουν νέα μουσική. Τώρα γιατί κάποιος θα πρέπει να πληρώνει συνδρομή σε ένα κιθαρίστα ή τραγουδιστή για να βγάζει διασκευές νέων κομματιών ή να κάνει reaction videos (ο πάτος δηλαδή) εμένα με ξεπερνάει. Ακόμα και οι κριτικές εξοπλισμού έχουν καταντήσει λίγο ανούσιες: όλοι λένε τα ίδια και τα ίδια, τα πάντα σχεδόν ακούγοται τέλεια (ακόμα και τα mini heads της joyo ακούγονται σαν τέρατα) και σπάνια βλέπεις την πραγματική χρησιμότητα ενός προιόντος. 

 

[sharpshooter]

Προτιμώ τον Αngus Young με τα 3 ακόρντα

Σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα ΤΕΡΑΤΑ σαν τον Angus Young άμπαλους, είμαι μεγάλος fan άλλωστε.

Επίσης συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις για παπατζιλίκια και καμία μουσική ουσία.

Αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι μας άνοιξαν τα μάτια !!!

Επιμένω πάντως πως οι stars έχασαν λίγη από τη λάμψη τους, βλέποντας αμέτρητους τύπους σαν εμένα να παίζουν σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Και κάτι ακόμα, άμα είχε βγει καινούργιος Galagher ας πούμε, θα τον ξέραμε από τα 15 του, δε θα χρειαζόταν mangers εταιρίες κλπ για να προβληθεί.

Υπάρχει ατελείωτη μουσική που αξίζει σήμερα, απλώς βαριόμαστε να ξεσκαρτάρουμε.



Μεγάλος Έλληνας κιθαρίστας?

 

[vagelism]

Προτιμώ τον Αngus Young με τα 3 ακόρντα που γράφει κομματάρες παρά τα "one trick pony" του youtube.

Όλο αυτό μου θυμίζει νούμερο σε τσίρκο, που βγαίνει η μαϊμού κάνει τα δικά της και τα παιδάκια γελάνε και χειροκροτούν.

Και απ' ότι βλέπω έχει κορεστεί ο χώρος και πλέον αναμασιούνται και ανακυκλώνονται οι ίδιες ιδέες, καμία έμπνευση, καμία πρωτοτυπία, γι' αυτό και πολλοί το έχουν γυρίσει και στα vlogs λες και μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στην καθημερινότητά του.

Όλους αυτούς θα τους παραδεχτώ αν κάτσουν και γράψουν κανένα τραγούδι της προκοπής που να ακούγεται και όχι τα generic σκατά που ανεβάζουν δεν τα θεωρώ ως τέτοια. 

Δεν βάζω στους παραπάνω τα instructional video που προσφέρουν κάτι σε κάποιον που διψάει να μάθει κάποιο όργανο και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για δάσκαλο. Αναφέρομαι στους "άλλους"

δεν συμφωνω κ εγω μαζι σου Βαγγελη. Γενικευεις επικινδυνα.

Μπορεις να ακουσεις αυτο κ να πεις οτι σαν συνθεση , αυτο το παιδι εχει δωσει λιγοτερη ψυχουλα απο ton Κnopfler και το δικο του sultans of swing?



Υπαρχουν ακομα συνθετες νεοι που δυστυχως πλεον δεν παιζουν  η βαριουνται να παιξουν 3 ακορντα.

Αν λογω ηλικιας ακομα σε εκφραζει ο Angus..μια χαρα..αλλα δεν ισχυει για ολους μας.

Σε καμια περιπτωση δεν αναιρω την αξια του Angus...αλλα εγω προσωπικα βλεπω εξαιρετικες μουσικες να συμβαινουν σημερα που με αγγιζουν το ιδιο η περισσοτερο με το Sultans..

 

[TamTam Radio]

Μπορεις να ακουσεις αυτο κ να πεις οτι σαν συνθεση , αυτο το παιδι εχει δωσει λιγοτερη ψυχουλα απο ton Κnopfler και το δικο του sultans of swing?

Σοβαρά τώρα; Εννοείται πως ναι! ? 

 

[sultan of string]

οχι απλως λιγοτερη.....αγγιζει επικινδυνα το καθόλου

 

[vagelism]

Διαφωνω καθετα μαζι σας συναδερφοι αλλα σεβομαι την αντιληψη κ τα γουστα σας.

 

[D'Ailleurs]

Σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα ΤΕΡΑΤΑ σαν τον Angus Young άμπαλους, είμαι μεγάλος fan άλλωστε.

Επίσης συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις για παπατζιλίκια και καμία μουσική ουσία.

Αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι μας άνοιξαν τα μάτια !!!

Επιμένω πάντως πως οι stars έχασαν λίγη από τη λάμψη τους, βλέποντας αμέτρητους τύπους σαν εμένα να παίζουν σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Και κάτι ακόμα, άμα είχε βγει καινούργιος Galagher ας πούμε, θα τον ξέραμε από τα 15 του, δε θα χρειαζόταν mangers εταιρίες κλπ για να προβληθεί.

Υπάρχει ατελείωτη μουσική που αξίζει σήμερα, απλώς βαριόμαστε να ξεσκαρτάρουμε.

Μεγάλος Έλληνας κιθαρίστας?

παιδιά μην μπερδεύετε τις παλιές καραβάνες με τους καινούριους. Κάθε ένας είναι προιόν της εποχής του και κάθε ένας αντιπροσωπεύει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης στο όργανο. Αλλά πάνω από όλα είναι η ικανότητα να γράφεις ένα καλό κομμάτι. Ακόμα και ο Blackie Lawless, ένας τελειωμένα άμπαλος μουσικός είχε το ακαθόριστο ταλέντο που τον ώθησε να γράψει κομματάρες που αρκετοί τεχνικά άρτιοι κιθαρίστες δεν μπορούν να διανοηθούν. 

 

[Yameth]

1. Μουσικός - συνθέτης (π.χ. Πλιάτσικας)

2. Μουσικός - παρουσιαστής Youtuber

3. Μουσικός - εκτελεστής που έχει ενεβάσει demo στα Youtube / Facebook κ.α.

4. Μουσικός - performer στο Youtube

Ολα διαφορετικά και νομίζω συζητάμε για το 3.

 

[Πνοή και Νύξη]

Παιδιά sorry αλλά κι εγώ βλέπω μια εξύψωση της τεχνικής μέσω της πολυπλοκότητας, της "δυσκολίας", της επίδειξης επιτεύγματος και μόχθου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια, αλλά όσο απίστευτα άρτια και εξελιγμένη είναι πλέον η τεχνική των κιθαριστών (θα μείνω σε αυτούς γιατί αυτούς καταλαβαίνω περισσότερο), άλλο τόσο με απωθεί η ίδια αυτή η αρτιότητα αισθητικά. Φυσικά υπάρχει ένα bias λόγω προτίμησης ή μη, ειδών, αλλά προσπαθώ να δω όσο πιο αντικειμενικά γίνεται και αυτό που βλέπω είναι αυτό. 

Πως ήταν οι Harlem Globetrotters πχ, που μόνοι τους ήταν παιχταράδες με απίστευτες ικανότητες, σαν ομάδα επίσης προσέφεραν απίστευτο θέαμα και κάναν εξαιρετικά πολύπλοκα-ομαδικά stunts αλλά αν τους εβαζες να παίξουν με μια ομάδα της Α2 πιθανόν να έχαναν.

Επίσης, για κάθε Rory Gallagher που υπήρξε εκεί έξω και τον μάθαμε, υπήρχαν άλλοι 100 Rory Gallagher στον κόσμο που δεν τους μάθαμε ποτέ και που δεν τους έλαχε να γίνουν οι Rory Gallagher που θα ήθελαν. (Το όνομα δεν είναι τυχαίο). Απλά τώρα η πληροφορία φτάνει στο πιάτο μας χωρίς πολλές φορές καν να πεινάμε.

 

[vagelism]

H μουσικη εξελισσεται κυριοι.

Αν οτι δεν μπορουμε να καταλαβουμε - το βαφτιζουμε αψυχη κ φτηνη επιδειξη τεχνικης, το μονο που κανουμε ειναι να αφηνουμε το δικο μας αυτι πισω.

Ναι υπαρχουν ΚΑΙ αυτοι...Οι ζογκλερς...

Παντα υπηρχαν κ παντα θα υπαρχουν.

Αλλα δεν ειναι ο κανονας οτι οποιος παιζει ετσι ειναι κ ρηχος επιδειξιομανης με σκοπο να μας πουλησει προιοντα.

Προσωπκα στο "τι μουσικη ακουω" εχω ακουσει νεους - διαμαντια που εχουν ποσταρει 2-3 συναδερφοι απο εδω{οχι απο σενα Dim}? με εξαιρετικη τεχνικη κ καταπληκτικες συνθετικες ικανοτητες. Πραγματικα καταπληκτικες.

....τωρα αν καποιος επιμενει να εχει σαν σημειο αναφορας τους Rory Gallaher κ Jimmie Hentrix....τι να πω..

 

[Jazzjoker]

Δύο πράγματα να συμπληρώσω στα προλεχθέντα: 

- Δεν υπάρχει πολλή ψυχή και λιγότερη ψυχή. Ή έχει ή δεν έχει. Υποκειμενικό σε κάθε περίπτωση βέβαια. 

- Η τεχνική αρτιότητα στη μουσική είναι εργαλείο/μέσον. Αν γίνει αυτοσκοπός και αντικείμενο προβολής τότε η δραστηριότητα πλησιάζει περισσότερο το επάγγελμα του ακροβάτη ή ταχυδακτυλουργού. Τίποτε το επιλήψιμο φυσικά. Απλά πρόκειται περί διαφορετικού τομέα. Ωραίο το παράδειγμα με τους Χάρλεμ.