Άκου τώρα τί συμβαίνει... Η κάθε Tama στο προτείνει για να έχεις το περισσότερο δυνατό resonance. Κάτι το οποίο είναι ο φόβος και ο τρόμος του 90% των ηχοληπτων και παραγωγών.
Ας το πιάσουμε απ την αρχή. Το 99% του χρόνου μας τα όργανά μας τα ακούμε εμείς στον χώρο μας. Δεν παρεμβάλλονται μικρόφωνα, ηχολήπτες, κοινό, δισκογραφικές κλπ κλπ κλπ. Άρα ξεκινάμε από το να μας αρέσουν εμάς υπό αυτές τις συνθήκες.
Η Tama, όπως και σχεδόν όλες οι εταιρείες, από ένα σημείο και μετά πουλάει βερνίκια. Βάζοντας όμως φθηνότερα ή πιο κλειστά δέρματα στις χαμηλότερες σειρές, όταν ακούς συγκριτικά μια Tama Star με τα single ply REMO αμέσως αντιλαμβάνεσαι τεράστια διαφορά σε σχέση με τη διπλανή της Starclassic που φοράει Evans G2 ή τις ακόμη πιο οικονομικές σειρές με τα Evans Powercraft . Τυχαίο;
Θα κάτσεις εσυ λοιπόν να φέρεις να τυμπανα σου σε ένα γαμάτο level ηχητικό και μετά σου σκάνε οι υπόλοιποι με gates, eq, moongel, gaff tapes, replacement κοκ και γενικά ξεκιναε να "κοβουνε" Και να σου αλλάζουν όλον τον ήχο
Στις περισσότερες φάσεις, όλα πρέπει να γίνουν με τον πιο εύκολο τρόπο λόγω budget, χώρου, χρόνου, ασχετοσύνης ή βαρεμάρας. Αλλιώς μια χαρά γράφουν τα τύμπανα ακόμη και χωρίς ή με ελάχιστο muffling. Σε κάθε περίπτωση όμως υπό ιδανικές συνθήκες το πόσο muffled θα είναι τα τύμπανα θα πρέπει να το αποφασίσει ο drummer, όχι ο ηχολήπτης. Γι αυτό υπάρχουν 500 διαφορετικά δέρματα. (Φυσικά θα πρέπει κι ο drummer να ξέρει τί ήχο θέλει, αλλά αυτό είναι άλλο πονεμένο κεφάλαιο).
Προφανώς όμως όταν έχεις έναν χώρο με αντανακλάσεις και με resonant peaks, έναν drummer που βαράει μια στο Άργος και μια στην Κεφαλλονιά, έναν ηχολήπτη που είναι ευχαριστημένος που έχει μάθει να βγάζει από τα τύμπανα έναν ήχο με έναν τρόπο, εκεί θα χρειαστείς όλο το muffling του κόσμου. Και μετά όλο το compression και το eq του κόσμου.
Συμπερασματικά, ο generic ήχος έχει το καλό ότι είναι γρήγορος και ασφαλής. Έχει το κακό ότι είναι φοβερά βαρετός, ειδικά για μένα μετά από τόσα χρόνια.
www.thomann.de
