Seymour Duncan

[ikon]

Έχω μια gibson les paul gothic και σκέφτομαι να βάλω μαγνήτες Seymour Duncan. Με ενδιαφέρει πιο πολύ ο καθαρός ήχος αλλα θέλω και να μπορώ κάποια στιγμή να παίξω με παραμόρφωση αρκετά σκληρή όμως, όχι στύλ hard rock..έχετε υπ'όψην κάποιο μοντέλο που θα μου έκανε? Δεν βγάζω άκρη απο το site, επίσης είναι καλός ο συνδιασμός les paul-seymour duncan και Fender Stage 100 DSP HD Head??

 

[Superfunk]

το μοντέλλο Seth Lover είναι super!ακριβώς αυτό που ζητας...

 

[Dragoneti3]

Μπορείς να δοκιμάσεις και τον συνδυασμό JB στην γέφυρα και τον 59n στον λαιμό, που είναι και ο ποιο κλασικός συνδυασμός για les paul από Seymour Duncan! Βέβαια και ο seth lover είναι αρκετα καλός!

Στο site της Seymour Duncan εχει έναν οδηγο που βαζεις τις επιλογες σου και σου βγαζει κατάλληλους συνδυασμούς! Πάντως εγώ που έχω έναν JB στην γέφυρα στης strat μου είμαι πολύ ευχαριστημένος! Τώρα θέλω να βάλω και 2 classic stack στον μεσαίο και neck μαγνήτη! Κοινώς Seymour Duncan είναι εγγύηση!

Ελπίζω να βοήθησα!!

 

[roybatty]

'Ωρες ώρες είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τι εννοεί κάποιος όταν μιλάει για ήχο,πόσο μάλλον όταν λέει κάτι όπως "θέλω να και να μπορώ κάποια στιγμή να παίξω με παραμόρφωση αρκετά σκληρή όμως, όχι στύλ hard rock."Δηλαδή σαν τί; Metal; Hardcore; Καλό θα είναι να εξηγείς καλύτερα τι εννοείς.Τώρα,με βάση αυτά που είπες...Εφόσον σε ενδιαφέρουν τα καθαρά,σαν neck pickup βάλε έναν SD Jazz.Παρά το όνομά του,είναι ικανός να καλύψει πολλά είδη μουσικής,και με εξαίρεση κάποιους fralin,έχει τον καλύτερο clean ήχο από όλους τους υπόλοιπους,συμπεριλαμβανομένου και του

Seth Lover. O Seth Lover μάλλον δεν κάνει σε αυτή την κιθάρα,και δεδομένου ότι δεν είναι wax potted, με "σκληρή παραμόρφωση" θα μικροφωνίζει.Ο JB μάλλον επίσης είναι ακατάλληλος γιατί σε μια les paul style κιθάρα είναι ο ορισμός του Hard Rock :wink: Εάν (απ'όσο κατάλαβα) ψάχνεις ένα πιο μοντέρνο παραμορφωμενο ήχο,τότε για bridge μαγνήτη καλύτερα να βάλεις έναν SD Custom αν θέλεις high output,η έναν Screamin' Demon (μην γελιέσαι απο το όνομα..) αν θέλεις medium output.Και οι 2 έχουν καλά καθαρά,ωραίο παραμορφωμένο ήχο,και μπορούν να βγάλουν και σχετικά καλούτσικους vintage ήχους (αν βέβαια θέλεις κάτι τέτοιο)με λίγη προσπάθεια.

 

[ikon]

Νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι εννοώ metal ήχο... τέλος πάντων, ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, τουλάχιστον τώρα ξέρω που και τι να ψάξω.

 

[roybatty]

Αν εννοείς metal ήχο απλώς πέστο....ντρέπεσαι;

Bάλε τον Custom.Tαιριάζει ωραία με τον Jazz.Δεν σου πρότεινα Duncan Distortion,γιατί δεν "καθαρίζει" εύκολα όταν χαμηλώνεις to volume της κιθάρας(όπως και ο JB),δεδομένου όπως είπαμε ότι σε απασχολούν και τα καθαρά. Πάντως,σε καλές κιθάρες από μαόνι (βλέπε custom esp) είναι συνηθισμένος ο συνδυασμός Distortion & Jazz,αλλά αυτές οι κιθάρες δεν φτιάχνονται με τη λογική να παίξουν καθαρά στον bridge μαγνήτη.Ο συνδυασμός JB και 59 είναι για κάτι παλιοροκάδες σαν και μένα

 

[kaisos]

Εγώ μόλις πήρα τον custom 5 duncan για μια les paul studio....θα σας πώ απο αυριο εντυπώσεις μόλις τον βάλω. πάντως πρέπει να είναι λίγο περίεργος απο ότι διαβασα στο harmony_central πολλές αντιθέσεις....

 

[ikon]

Oκ θα είμαι πιο ξεκάθαρος τότε προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Πιστεύεις roybatty μιας και βλέπω οτι κατέχεις το θέμα, οτι μέσω κάποιου συνδιασμού Seymour Duncan όπως π.χ. custom και jazz, θα μπορέσω να έχω και παραμόρφωση στύλ paradise lost και καθαρά στύλ red hot..(πρίν βάλετε τα γέλια όλοι, να σας πω οτι ξέρω οτι για ήχο Red Hot Chili Peppers χρειάζεται single coil μαγνήτης και ίσως κιθάρα στύλ fender, απλά τουλάχιστον κάτι που να μοιάζει ηχητικά). Μήπως αυτό το πράγμα δεν γίνεται? Μήπως χρειάζονται δυο κιθάρες για αυτό το αποτέλεσμα? Τέλος πάντων θα κάτσω να το ψάξω καλύτερα, να δω και τι θα πεί και ο kaisos, να δω και τι γίνεται απο τιμές..Τώρα σας αφήνω γιατί έχω group therapy για άτομα που ντρέπονται να πουν ότι ακούν metal (μόνο paradise lost!!). :wink:

 

[Superfunk]

.kkk

 

[Superfunk]

Ο μόνος τρόπος να βγάλεις ήχο που να προσεγγιζει τον μονοπηνιο μαγνήτη απο humbucker είναι με coil tap.Νομίζω ότι και οι 2 προτινόμενοι μαγνήτες έχουν 4 conductor cable οπότε με δυο push/pull ποντεσιόμετρα και λίγο ψάξιμο γαι wiring στο net θα βρείς τη λύση....

αντε και επειδή νοιώθω πονόψυχος για όσους ακούνε Metal να και ενα link

http://www.guitarnuts.com/wiring/sw3.php

 

[roybatty]

Δεν προσπαθούσα να γίνω είρωνας.Εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με το metal,πόσο μάλλον με τους Paradise Lost,που τους θεωρώ από τα πιο αξιόλογα συγκροτήματα στο είδος τους.Όταν απαντώ σε ερωτήσεις ,

απαντώ με τη λογική πως αυτός στον οποίο απαντώ έχει μια κιθάρα,και δεν θέλει,η δεν εχει την οικονομικη δυνατότητα να έχει μια στοίβα,για κάθε είδος μουσικής που θέλει να παίξει.Μιας και η κιθάρα σου είναι les paul,είναι δύσκολο να βγάλει red hot chilli peppers ήχο(χώρια οι ενισχυτές,τα εφφέ κτλ κτλ κτλ).Από εκεί και πέρα,τα ηχητικά χαρακτηριστικά του Jazz βολεύουν ώστε να πλησιάσει τον ήχο ενός single coil(έχει αρκετά πρίμα) με coil splitting.Ο Custom είναι σχετικά "σκληρός" μαγνήτης,καλός για να παίξει κανείς Paradise Lost,αλλά μην περιμένεις να έχει τον "jangly" ήχο που έχει ένας μονός bridge stratocaster μαγνήτης.Μη ξεχνάμε πως όταν κάνεις split ένα διπλό,αυτό που παίρνεις δεν είναι ένας single coil,αλλά ένας "μισός humbucker".Έχει διαφορά.Η πιο οικονομική λύση και όπως αναφέρθηκε και οι 2 αυτοί μαγνήτες είναι 4 conductor,είναι ένα push-pull ποτενσιόμετρο για να τους "σπάς",η αν σε βολεύει 2 push-pull(αν θέλεις πχ να κάνεις τον Keith Richards και να παίζεις στη θέση 2 με τον Jazz σαν humbucker και τον Custom σαν single :mrgreen: ) Νομίζω πως ένα είναι αρκετό πάντως.Αυτά τα ολίγα.

________________________

No one's gonna tell me I can't play this sh*t 'cause I'll tell them to go f**k themselves.

Zakk Wylde

 

[ikon]

Οκ, πάντως είχες δίκαιο απο την αρχή απλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ.

Σε ευχαριστώ για όλες αυτές τις πληροφορίες, να σου πώ την αλήθεια πρώτη φορά ακούω οτι μπορείς να "σπάσεις" ενα μαγνήτη με αυτό το τρόπο. Θα το ψάξω. :wink:

 

[samoth]

τι ακριβώς δεν ήθελες να παραδεχτείς? οτι ακούς και πάιζεις metal?

 

[ikon]

Οχι, το οτι δεν ήμουν ξεκάθαρος απο την αρχή.