Πρώτη Jazz προσπάθεια...

Εγώ στη θέση σου για έπαιρνα πιο μελωδικές jazz ιδεες θα άκουγα μουσική του 60 από αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές της εποχής. Έχουν πολύ ωραία θέματα για να πάρεις ιδέες αρμονίας και μελωδίας.

 Εγώ το ονομάζω  αυτό το είδος, jazz φανφάρα, όχι για να το κοροϊδέψω αλλά επειδή έχει πολύ πνευστό ή και vocals που βοηθάνε το μυαλό ακουστικά να ξεκολλήσει και να καταλάβει τα patterns.


Ακριβώς ο,τι μου πρότεινε και ο Dim. Να προτιμήσω εκείνα με φωνητικά, ώστε να είναι πιο ξεκάθαρο το τι συμβαίνει.

 
Δηλαδή?

Ποιο είναι αυτό το πράγμα?

Οι κιθαρίστες το έκαναν?

Για δώσε παραδείγματα γιατί δεν σε πιάνω.


Εννοώ πως θα προτιμήσω 100 φορες αυτό

https://youtu.be/nSpvTCmoC4w

ή αυτό

https://youtu.be/z4PKzz81m5c

από αυτό





Φυσικά γούστα ειναι αυτά, αλλα τα πρώτα δύο μου ακούγονται σαν μουσική ενώ το τελευταίο - με όλο το respect στον Allan - μου ακούγεται σαν μια ακατάσχετη παπαρολογία -κι ας ξέρω πως δεν είναι. Και χωρίς να θέλω να γίνει η συζήτηση φιλοσοφική, 99 στους 100 ανθρώπους -ειδικά μη μουσικοι- θα συμφωνούσαν μαζί μου

 
18 λεπτά πριν, JimmyPap είπε



Εννοώ πως θα προτιμήσω 100 φορες αυτό

https://youtu.be/nSpvTCmoC4w

ή αυτό

https://youtu.be/z4PKzz81m5c

από αυτό




Άκουσε λοιπόν πώς ήταν αυτή η σκηνή το 1961 (γιατί ο Allan είναι πολύ μεταγενέστερος κατά πρώτον, δεν έπαιζε κλασσική jazz αλλά fusion κατά δεύτερον) και όχι από κιθαρίστες.

Ποιος κιθαρίστας έπαιζε τότε έτσι?

Αυτό το παρακάτω που βάζω είναι αριστούργημα.

Δεν είναι για όλα τα αυτιά βέβαια, και το καταλαβαίνω, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Τι προτιμάς, Holdsworth ή Ornette?

Κανένα θα μου πεις ίσως.

Σύμφωνοι.

Όντως, αυτά είναι γούστα, μαζί σου.

Αλλά μην λέμε κι ότι θέλουμε ρε φίλε, ειδικά για πράγματα που δεν γνωρίζουμε.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
25 λεπτά πριν, JimmyPap είπε



Εννοώ πως θα προτιμήσω 100 φορες αυτό

https://youtu.be/nSpvTCmoC4w

ή αυτό

https://youtu.be/z4PKzz81m5c

από αυτό



Άκουσε το σόλο του στο παραπάνω κομμάτι (από 3.00 και ...) και θα δεις ότι δεν είναι παπαρολόγος.

 
Άκουσε λοιπόν πώς ήταν αυτή η σκηνή το 1961 (
Aχχχχ το 1961........ τι μου θύμισες τώρα.

 Τίποτα. Ούτε είχα γεννηθεί τότε.

 
Άκουσε λοιπόν πώς ήταν αυτή η σκηνή το 1961 (γιατί ο Allan είναι πολύ μεταγενέστερος κατά πρώτον, δεν έπαιζε κλασσική jazz αλλά fusion κατά δεύτερον) και όχι από κιθαρίστες.

Ποιος κιθαρίστας έπαιζε τότε έτσι?

Αυτό το παρακάτω που βάζω είναι αριστούργημα.

Δεν είναι για όλα τα αυτιά βέβαια, και το καταλαβαίνω, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Τι προτιμάς, Holdsworth ή Ornette?

Κανένα θα μου πεις ίσως.

Σύμφωνοι.

Όντως, αυτά είναι γούστα, μαζί σου.

Αλλά μην λέμε κι ότι θέλουμε ρε φίλε, ειδικά για πράγματα που δεν γνωρίζουμε.
Μαζί σου, δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας :) Αυτό που εννοώ και ίσως δεν το εξέφρασα σωστά είναι πως στα δικά μου αυτιά υπάρχουν δύο είδη τζαζ. Αυτή που απευθύνεται σε ακροατές και αυτή που απευθύνεται σε μουσικούς. Πολλές φορές και ειδικά όσοι ασχολούνται με κάποιο μουσικό όργανο εκτίθενται πρώτα στη δεύτερη, και βγάζουν λανθασμένα το συμπέρασμα πως πρόκειται για περίεργη μουσική και δύσκολη στο άκουσμα. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μια υπέροχη μουσική, απλά πρέπει να αποφύγεις τις κακοτοπιές :) . Θυμάμαι και ένας φίλος πάντα μου έλεγε "ο Θεός να σε φυλάει από την κακή τζαζ" :D

 
Aχχχχ το 1961........ τι μου θύμισες τώρα.

 Τίποτα. Ούτε είχα γεννηθεί τότε.


Και στα χρόνια που μεσουρανούσε ο Μπετόβες αγέννητος ήσουν.

 
Και στα χρόνια που μεσουρανούσε ο Μπετόβες αγέννητος ήσουν.
Τώρα όμως που είναι ο Μπετόβες και που είμαι εγώ? Τώρα είναι η σειρά μου?

 
6 λεπτά πριν, Nestoras είπε




Να σου πω την αλήθεια ούτε το συγκεκριμένο άσμα με ενθουσίασε ?

Αλλά γενικότερα δεν το προσωποποιώ στον Άλαν, ούτε φυσικά τον θεωρώ παπαρολόγο. Είχε ενα οραμα ο άνθρωπος και το έκανε πράξη οντας πρωτοπόρος.

Απλά χρησιμοποίησα το συγκεκριμένο κλιπ που βρήκα για να κάνω τη σύγκριση με τα άλλα δύο κομμάτια.

 
Μαζί σου, δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας :) Αυτό που εννοώ και ίσως δεν το εξέφρασα σωστά είναι πως στα δικά μου αυτιά υπάρχουν δύο είδη τζαζ. Αυτή που απευθύνεται σε ακροατές και αυτή που απευθύνεται σε μουσικούς. Πολλές φορές και ειδικά όσοι ασχολούνται με κάποιο μουσικό όργανο εκτίθενται πρώτα στη δεύτερη, και βγάζουν λανθασμένα το συμπέρασμα πως πρόκειται για περίεργη μουσική και δύσκολη στο άκουσμα. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μια υπέροχη μουσική, απλά πρέπει να αποφύγεις τις κακοτοπιές :) . Θυμάμαι και ένας φίλος πάντα μου έλεγε "ο Θεός να σε φυλάει από την κακή τζαζ" :D


Βρε σε καταλαβαίνω απόλυτα, δεν τίθεται θέμα.

Απλά έγραψα τα παραπάνω για να μην αποπροσανατολίζεται κόσμος.

Αν και προσωπικά γνωρίζω ακροατές μη-μουσικούς, που εκστασιάζονται με free jazz και "δύσκολη" fusion.

Είναι κάποιες μουσικές που είναι φτιαγμένες για να "παίζουν" με την αντίληψη του ακροατή, οδηγώντας τη σε μη-βατά μονοπάτια.

Δεν είναι μόνο για μουσικούς.

Αλλά δυστυχώς έχουμε μάθει να "χρησιμοποιούμε" την μουσική χωρίς να "χρησιμοποιούμε" και τον εγκέφαλο.

Μόνο ότι ακούγεται ευχάριστα και μας κάνει να αισθανόμαστε οικεία.

Πχ ξέρεις πολλούς που θα βάλουν να ακούσουν Stravinsky?

Ο Igor όμως, δεν έγραφε μουσική για μουσικούς.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Βρε σε καταλαβαίνω απόλυτα, δεν τίθεται θέμα.

Απλά έγραψα τα παραπάνω για να μην αποπροσανατολίζεται κόσμος.

Αν και προσωπικά γνωρίζω ακροατές μη-μουσικούς, που εκστασιάζονται με free jazz και "δύσκολη" fusion.

Είναι κάποιες μουσικές που είναι φτιαγμένες για να "παίζουν" με την αντίληψη του ακροατή, οδηγώντας τη σε μη-βατά μονοπάτια.

Δεν είναι μόνο για μουσικούς.

Αλλά δυστυχώς έχουμε μάθει να "χρησιμοποιούμε" την μουσική χωρίς να "χρησιμοποιούμε" και τον εγκέφαλο.

Μόνο ότι ακούγεται ευχάριστα και μας κάνει να αισθανόμαστε οικεία.


Σύμφωνώ. Υπάρχουν όμως και πολλοί που αυθυποβάλλονται με τις "δύσκολες" μουσικές νομίζοντας πως τους αρέσουν. Ή αυτοί που ότι δεν καταλαβαίνουν το θεωρούν "καλό”. Έχω περάσει κι εγώ απο αυτή τη φάση, αλλά γρήγορα αποφάσισα να ακούω με την ψυχή και όχι τα αυτιά. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου ?

ΥΓ. Το υπέροχο κομμάτι σου που ακούσαμε τις προάλλες -που δεν είναι και το πιο εύκολο άκουσμα- σίγουρα ανήκει στην κατηγορία "για ακροατές". Και ελπίζω αυτό να μην το πάρεις σαν προσβολή ?

 
Για να πας τη μουσικη μπροστα την εποχη που εδρασε ο Χολντσγουωρθ ..πρεπει εξ ορισμου ν'ακουγεσαι προχω. Αυτο δεν ειναι για ολους κ δεν ειναι για ολες τις ωρες. Αλλα σε κανει γιγαντα. Ωρες ωρες δεν μπορω να τον ακουσω. Αλλα ξερω πως ειναι πολυ πληροφορια για να την διαχειριστει ενα αυτι σαν το δικο μου στη παρουσα φαση.

Ωρες ωρες ομως ειμαι κ σε αλλη διαθεση, πετυχαινω κ το καταλληλο κομματι κ νομιζω πως παιζει μπαλα μονος του. Συνειδητοποιω πως ειναι απο τους πολυ πολυ λιγους. Ισως ο μεγαλυτερος που εχει περασει κ που θα περασει στην κιθαρα, στη συγχρονη μουσικη κ στον αυτοσχεδιασμο (εννοω που να πρεσβευει κ τα 3 ταυτοχρονα). Κ αυτες τις στιγμες αδιαφορω που το γουστο μου ειναι εντελως διαφορετικο.

Κ  ξερω πως την επομενη φορα που θα βαλω ν'ακουσω κατι θα ειναι κατι για την κοινη ομορφια του που παροτι δεν διεκδικει δαφνες πρωτοποριας με κανει να νιωθω οικεια.  Αλλα γιατι εχω μαθει ν'ακουω μουσικη ετσι . Παραδοσιακα. Κ δεν υπαρχει τιποτα παραδοσιακο στο παιξιμο του Αλαν.  Μονο πρωτοπορια, θαρρος κ μαγεια. Εστω για αυτες τις λιγες στιγμες που μπορω να το εκτιμησω

 
Σύμφωνώ. Υπάρχουν όμως και πολλοί που αυθυποβάλλονται με τις "δύσκολες" μουσικές νομίζοντας πως τους αρέσουν. Ή αυτοί που ότι δεν καταλαβαίνουν το θεωρούν "καλό”. Έχω περάσει κι εγώ απο αυτή τη φάση, αλλά γρήγορα αποφάσισα να ακούω με την ψυχή και όχι τα αυτιά. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου ?


δυστυχώς θέλει ΠΟΛΥ χρόνο να καταφέρουν οι πολλοί ή οι λίγοι που ίσως κάποτε αυθυποβάλλονταν όπως λες να μπούν στο νόημα του τι έκαναν άνθρωποι σαν τον Allan, τον Pat ή τον Wes....

Για πολλούς ίσως ήταν μόνο νότες και ανεβοκατεβάσματα σε ταστιέρες. Για λίγους όμως ήταν και είναι επικοινωνία, γραφή, ομιλία, ζωγραφική, έκφραση.

 
Το διόρθωσα όσο μπορούσα. Έσβησα το άκυρο μερος και ξανάγραψα μπάσο (με παίδεψε μέχρι να βρω το feel) και κιθάρα.

Για ρίξτε μια ακροαση....

jazz2.mp3

 

Attachments

Τώρα είναι πιο κουαντάιζντ και περνά καλύτερα στο αυτί. 

Πάντως ακούγοντάς το, τουλάχιστον το πρώτο μέρος, δεν μπορώ παρά να το φανταστώ παιγμένο πιο γρήγορα. Μου δίνει την εντύπωση ότι τώρα το ακούω σε ταχύτητα μελέτης και όχι στην πραγματική του. Με οδηγεί το ίδιο το κομμάτι στο να το θέλω πιο γρήγορα (είναι και ματζόρε οπότε δεν του πολυπάει το αργόσυρτο.... ιν μάι νοτ σο χαμπλ οπίνιον δηλαδή!! )

Μπράβο όμως που μπαίνεις σε θολά νερά, εκεί βρίσκεται η μαγεία. Out of comfort zone! 

Edit

Λοιπόν ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ πάντα, το έφερα στην ταχύτητα που το πάω αυθόρμητα όταν το ακούω.

Μία μικρή λεπτομέρεια που μου το ξετζαζάριζε όταν το άκουγα, στις φράσεις του Hammond θα μπορούσες να έχεις φυσικό Φα και όχι το τυπικό Φα# της Σολ maj.

jazz2.mp3

 

Attachments

Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σαν συνθεση του Πλεσσα για ταινια με Λασκαρη/Καραγιαννη/Βουτσα μου ακουγεται.

Jazz ΔΕΝ το λες παντως .. αν και σαν θεμα ειναι ωραιο

Στην ΤΖΑΖ η κιθαρα ΔΕΝ κανει bends. ? 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Έφυγε το ακαταλαβιστικο μερος και πλέον δεν είναι τζαζ ?

Στην ΤΖΑΖ η κιθαρα ΔΕΝ κανει bends. ? 


Μου ξέφυγαν κάνα δυο, είναι η αλήθεια ?

Τώρα είναι πιο κουαντάιζντ και περνά καλύτερα στο αυτί. 

Πάντως ακούγοντάς το, τουλάχιστον το πρώτο μέρος, δεν μπορώ παρά να το φανταστώ παιγμένο πιο γρήγορα. Μου δίνει την εντύπωση ότι τώρα το ακούω σε ταχύτητα μελέτης και όχι στην πραγματική του. Με οδηγεί το ίδιο το κομμάτι στο να το θέλω πιο γρήγορα (είναι και ματζόρε οπότε δεν του πολυπάει το αργόσυρτο.... ιν μάι νοτ σο χαμπλ οπίνιον δηλαδή!! )

Μπράβο όμως που μπαίνεις σε θολά νερά, εκεί βρίσκεται η μαγεία. Out of comfort zone! 

Edit

Λοιπόν ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ πάντα, το έφερα στην ταχύτητα που το πάω αυθόρμητα όταν το ακούω.

Μία μικρή λεπτομέρεια που μου το ξετζαζάριζε όταν το άκουγα, στις φράσεις του Hammond θα μπορούσες να έχεις φυσικό Φα και όχι το τυπικό Φα# της Σολ maj.

Your browser does not support the HTML5 audio tag
jazz2.mp3 2 MB · 2 downloads
Μόλις ξαναγράψα το μπάσο, κατάλαβα ότι ήταν πολύ αργό. Όντως η ταχύτητα είναι αυτή που το έφερες.

Απλά τα τα πληκτρα ακούγονται κάπως "βιαστικά" 

 
Εντάξει, τι να πω; Αν συγκρίνεσαι με τον μέγιστο Πλέσσα αυτό σημαίνει ότι πας καλύτερα από καλά! 

Ναι, ΔΕΝ είναι τζαζ όντως. Είναι τζαζίζον και ακούγεται πολύ ευχάριστα (και για αυτό ίσως ΔΕΝ είναι τζαζ δηλαδή....... ! ) 

 
Θα στο ξαναπω. Διορθωσε κατι στο μιντι κ κατευθειαν θα παρει λιγο αερα. Οι δυο τελευταιες νοτες στο πληκτρα στο θεμα ΡΕ ΝΤΟ ΣΙ ΣΟΛ (κ μετα στισ επαναληψεις πχ ΡΕ ΡΕ ΝΤΟ ΣΙ ΣΟΛ) ειναι straight eights ενω θα επρεπε να ειναι swing eights. Αλλαξε το βγαζει ματι ... μαλλον βγαζει αυτι.

Γενικα δε το ακους οτι ειναι σαν να παιζουν 2 διαφορετικες μπαντες μαζι? Μια με σουινγκ φηλ (ο ντραμμερ δηλαδη) κ οι υπολοιποι σαν να μην ακουν κ να αδιαφορουν κ να παιζουν στρεητ. 

Απ'ολα οσα πρεπει να κανεις για να αρχιζεις να εξερευνεις αυτο το χωρο το να αρχιζεις να κατανοεις το σουινγκ κ το syncopation ειναι αυστηρα το πρωτο. Επισης ειναι κ το μονο που θα αρχιζεις να βλεπεις αποτελεσματα αμεσα (σε σχεση με αρμονια, voice leading κλπ) κ το σημαντικοτερο θα σου αλλαξει 100% το μπλουζ σου παιξιμο. Μ'ενα σμπαρο 2 τρυγονια δηλαδη

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top