Το ζήτημα σε ένα forum - και σε οποιαδήποτε μορφή κοινωνίας, είτε μικρής είτε μεγάλης, είναι να είσαι ανοιχτός. Ναι μεν μπορείς να πεις την άποψή σου, είτε για το "βγάλεις" από πάνω σου, για παράπονο, για να μάθεις περαιτέρω πληροφορίες, κτλ, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να είσαι ανοιχτός στο ενδεχόμενο να υπάρξουν διαφωνίες και επιπλέον συζήτηση. Είναι πιο υγιές για όλους, αλλά κυρίως για εσένα.
Καταλαβαίνω τί λές κι έχεις απόλυτο δίκιο.
Μα δεν μπήκα για να επιβάλλω κάποια άποψη.
Απλώς, αντιδρώ στις ειρωνίες χωρίς πραγματικά επιχειρήματα.
Αν η πλειοψηφία της κοινότητας που απευθύνεσαι (που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι γνώστες του θέματος)
Είναι μαέστροι ή έχουν παίξει σε Συμφωνική Ορχήσττα;
Δεν νομίζω.
Κι εγώ μουσικός είμαι κι έχω συνεργαστεί με υπέροχους μουσικούς, κατόχους διπλωμάτων, κι όχι απλώς αποφοίτους Ωδείων.
Επομένως, η απόστασή μας από μία Ορχήστρα είναι η ίδια.
Απλώς στηρίζονται χωρίς επιχειρήματα στην επικρατούσα άποψη που, ακριβώς επειδή είναι επικρατούσα, δεν χρειάζεται επιχειρήματα για να επικρατήαει.
Έτσι, οι "αιρετικοί" (όπως εγώ στη προκειμένη) καθίστανται εύκολα (και σχεδόν χωρίς επιχειρήματα) γραφικοί.
Αν δεν καταλαβαίνεις ότι μια ορχήστρα και ο μαέστρος είναι 120 περίπου ΑΡΧΙΜΑΓΕΙΡΕΣ που απλά βγάζουν έναν μπροστά για να αποφασίσει πώς να φτίαξουν την μπερνέζ για να είναι κάθε μέρα ίδια, ενώ ο ΚΑΘΕΙΣ από αυτούς ξέρει 10 παραλλαγές για ΦΟΒΕΡΗ μπερνεζ, ε δεν μπορώ να πω κάτι άλλο.
ΔΕΝ ψάχνουμε την καλύτερη μπερνέζ μεταξύ 10...
ΜΙΑ θέλουμε.
Τη μπερνέζ του Μότσαρτ.
Κι η συνταγή μαζί με την εκτέλεση υπάρχει ΟΛΟΚΛΗΡΗ στην παρτιτούρα.
Ο μάγειρας δεν είναι μαζί μας κι ο μαέστρος δεν τόν αντικαθιστά, ούτε μάς ενδιαφέρουν "120 αρχιμάγειρες" όταν έχουμε τη συνταγή του ΜΟΝΟΥ μάγειρα που μάς ενδιαφέρει, του συνθέτη.