Για μένα είναι σημαντικό, και λόγω άνεσης (παίζω όρθιος, όχι πολύ αλλά κανα 2-3 ώρες τη βδομάδα σε πρόβα πχ) αλλά κυρίως λόγο ήχου. 9 στις 10 φορές ο ήχος που μου αρέσει βγαίνει απο όργανα ελαφριά. Είναι αυτό το resonance, το σκάσιμο που απο μπαμπάτσικο όργανο δεν βγαίνει εύκολα, και 9 στις 10 θα κυνηγήσω το πιο ελαφρύ όργανο. 'Ενας απο τους βασικούς λόγους που πήρα την Framus μου ήταν το βάρος της, όταν έστηνα την tele μου είχα αυστηρό όριο στο βάρος του σώματος (αν και τελευταία έχω κακομάθει με thinline) και προτιμώ SG αντι LP εν μέρει λόγω βάρους πάλι.
Αλλά! Υπάρχου και κάποιοι ήχοι που βγαίνουν μόνο απο άγκυρες, τι να κάνουμε. Και για μια κιθάρα γκαρνταρόμπας, ή για μια κιθάρα που προορίζεται για πολύ συγκεκριμένα πράγματα, αν αυτό συνεπάγεται βάρος άγκυρας θα το δεχτώ ευχαρίστως, ως βασικό συστατικό αυτού του ήχου που ψάχνω.
Αυτά τα late 70s μπάσα πχ, ναι είναι 4μιση κιλά αλλά έχουν έναν ήχο που βγαίνει εν μέρει επειδή είναι και 4μιση κιλα, no? Μπορεί να μην είναι η πρώτη μου επιλογή ή ο αγαπημένος μου ήχος για τα πάντα, αλλά αν είχα πχ ήδη ένα p bass που με καλυπτε πιο γενικά, η μοκα-σκατουλί άγκυρα δε θα έτρωγε Χ λογω βάρους, τουναντίον. 'Η αυτές τις 70s Les Pauls (που τόσο λατρεύει ο kpeyos

) - δε θα ήταν η πρώτη μου επιλογή αλλά κάνουν κάτι χαρακτηριστικό, και αν αυτό το κάτι το θέλω θα κάνω ευχαρίστως γαργάρα τα κιλά παρά να ψάχνω -μάταια- ένα ελαφρύ όργανο που να μου δίνει τον ίδιο ήχο.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια telecaster του '72 που είχα παίξει κάποτε και ζύγιζε χωρίς καμία υπερβολή γύρω στα 5,5 κιλά, ήταν αστείο πραγματικά. Είχε και αλλαγμένο τον bridge με έναν κόκκινο Duncan stack. 'Ε αυτο τον ήχο το θυμάμαι ακόμα, δεν έχω ξανακούσει τέτοιο πράμα απο άλλη τέλε, και με τον ίδιο μαγνήτη ακόμα. Θα τον προτιμούσα απο τον ήχο της δικιάς μου? 9 στις 10 φορές όχι. Αλλά ήταν κάτι διαφορετικό.