• Το Noiz σας εύχεται χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2025! 🎊

Πόσο σημαντικό είναι να ακούει ο/η σύντροφός σας το ίδιο είδος μουσικής?

Ένα μόνο θα πω.... Η γυναίκα μου πήγε σε συναυλία του Χατζηγιάννη, με είχε πρήξει βέβαια τις προηγούμενες μέρες να την πάω εγώ στην Σαλονίκη, 45 χιλ. από την πόλη μου. Εννοείτε βέβαια ότι δεν την πήγα, πήγε με φίλες της με τον ΟΣΕ....  

 Μετά από 5 χρόνια από τότε είμαστε μαζί...... ακόμα...?


Ενώ δηλαδή αν την είχες πάει εσύ, θα ενδιαφερόταν κι αυτή για τα κομμάτια που γράφεις για πόρνες (και ένα σωρό άλλες γυναίκες), και δεν θα ήσασταν ακόμα μαζί?

Θα σε είχε ευνουχίσει φυσικά.

Έτσι δεν μπλέκει ο ένας στα πόδια του άλλου περισσότερο από όσο πρέπει, άρα μπορεί ο Φώτης να γράφει άνετα κομμάτια για πόρνες χωρίς να τον παίρνει χαμπάρι κανένας.


Σωστός!

Την πήγα στην πόρτα του μαγαζιού, μαζί με μια φίλη της (80χμ μακρια), πήγα βρήκα κάτι παλιές παρέες που είχα να τις δω αρκετά χρόνια ... και πήγαμε μπουρδελότσαρκα όπως παλιά.

win win...




Ωραίος ....

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
εγώ όταν είμασταν αρραβωνιασμένοι της έγραφα κασέτες με Τσικ Κορήα και Μαχαβίσνου, γιατί από μόνη της άκουγε μόνο από Κρόσμπυ Στιλλς έως Ντούμπι μπράδερς.

Στις συναυλίες μου όλες εντός έδρας ερχόταν πάντα κι ας είχαμε μισή ώρα αυτοσχεδιασμό σε κάθε κομμάτι.

Μετά πηγαίναμε παντού, είδαμε μαζί Santana, Pat Metheny, BB King, Deep Purple, Albert Collins, McLaughlin, Corea, James Brown, Dead can dance, Andreas Vollenweider, Tower of Power, Cat Stevens και άλλους που ξεχνώ, α και Robben Ford με το παιδί στην κοιλιά στον έννατο μήνα.

Μετά όλο και κάτι αποκλίσεις υπήρχανε, (πήγαμε κάποιες φορές σε γαβ μαζί, μιλάμε για γαβ όχι αστεία) αλλά εκείνη πιό τακτικά σε Αρβανιτάκη, Τσανακλίδου, Λαυρέντη, Γλυκερία, Κατσιμιχαίους, Λέκκα, Θηβαίο, Πρωτοψάλτη στα περισσότερα μόνη της, ενώ εγώ σιγά σιγά απομακρύνθηκα. Πλέον δεν ακολουθώ σε τέτοια όπως πχ και θέατρο. Πάει με γυναικοπαρέες.

 
Μετά πηγαίναμε παντού, είδαμε μαζί Santana, Pat Metheny, BB King, Deep Purple, Albert Collins, McLaughlin, Corea, James Brown, Dead can dance, Andreas Vollenweider, Tower of Power, Cat Stevens και άλλους που ξεχνώ, α και Robben Ford με το παιδί στην κοιλιά στον έννατο μήνα.


Εντάξει, αυτή τα ήθελε και τα έπαθε.

Εγώ το παιδί σκέφτομαι.

Τι σας χρωστούσε το έρμο?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εντάξει, αυτή τα ήθελε και τα έπαθε.

Εγώ το παιδί σκέφτομαι.

Τι σας χρωστούσε το έρμο?
μέχρι στιγμής ΔΕΝ της αρέσει ο Robben Ford

(θα πήγαμε και σ άλλες, αλλά πιό νωρίς...)

και μάλλον δεν θυμάμαι

 
Δεν ακούω λαϊκά, trap, rap, rnb και τέτοια.


Νέο θέμα : "πόσο σημαντικό είναι να ακούει ο γιος/κορη σας το ίδιο είδος μουσικής" :)

Ζηλεύω τον Slash και τον Αντρέα Κισερ (σεπουλτουρα) που τα παιδιά τους ακούν ρόκ....

 
Πολύ ωραίο θέμα.

Για μένα είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει κοινός παρονομαστής όχι μόνο στην μουσική αλλά στην σύγχρονη κουλτούρα γενικότερα.

Αυτό συμβαίνει γιατί στον leisure time είναι καλό να συγκλίνουν τα μουσικά αλλά και άλλα ψυχαγωγικά γούστα (σειρές, ταινίες κτλ).

Πχ εγώ με την σύντροφο έχουμε κοινά γούστα ως βάση, απο εκεί και πέρα τα γούστα του ενός συμπληρώνουν τα κενά του άλλου, πχ αυτή είναι τρελαμένη με τον Springsteen και Bowie που ποτέ δεν ήμουν κάνας τρελός fan αλλά τους εκτίμησα καλύτερα από τότε που είμαι μαζί της και τους απολαμβάνω περισσότερο, ενώ αντίστοιχα το ίδιο συμβαίνει από την μεριά της με τους Deep Purple κτλ. Αλλά η βάση μας είναι κοινή, Alice Cooper, Maiden, Thunder είναι μπάντες που άνετα θα κάτσουμε να δούμε ένα DVD αντί να δούμε Netflix, ενώ το να σας κάνει δώρο η σύντροφός σας εισιτήρια για τους Steel Panther είναι κάτι που εύχομαι να βιώσετε όλοι ?. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να συνυπάρξω με κάποια που δεν έχει ιδέα από αυτά, πχ να ακούγεται στο σπίτι Ρέμος και Sin boy και να βλέπει Bachelor στον Alpha, χωρίς να θέλω να θίξω καμία κοπέλα-σύντροφο που αρέσκεται σε αυτά και πολύ καλά κάνει, απλά καταλαβαίνετε που το πάω.

Άλλο πλεονέκτημα είναι φυσικά ότι απολαμβάνετε τα ίδια μαγαζιά. Δεν χρειάζεται να ''της κάνεις το χατήρι'' να την πας στα μπουζούκια, ώστε την επόμενη φορά να πάτε στο ροκάδικο. Πιο πολύ χρειάζεται να κάνω αυτή την χάρη σε φίλους μου, αλλά όχι ευτυχώς στην σύντροφο.

Εν κατακλείδι ναι, θεωρώ ότι είναι σημαντικό, αλλά από την άλλη αυτά δεν γίνεται να μπουν σε καλούπια και σε ''κανόνες'', το θέμα είναι να είσαι με ένα άτομο που να σε γεμίζει.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
εκείνη πιό τακτικά σε Αρβανιτάκη, Τσανακλίδου, Λαυρέντη, Γλυκερία, Κατσιμιχαίους, Λέκκα, Θηβαίο, Πρωτοψάλτη στα περισσότερα μόνη της,


ΕΝΤΑΞΕΙ αν ακουγε η δικια μου τετΓια (με εξαιρεση την...διαγραμμενη)  θα την ειχα χωρισει στην εβδομαδα πανω....εσυ εισαι ΗΡΩΑΣ αυτο δεν ειναι μουσικη αυτο ειναι torture chamber ...

?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
ΕΝΤΑΞΕΙ αν ακουγε η δικια μου τετΓια (με εξαιρεση την...διαγραμμενη)  θα την ειχα χωρισει στην εβδομαδα πανω....εσυ εισαι ΗΡΩΑΣ αυτο δεν ειναι μουσικη αυτο ειναι turture chamber ...

?
σε live πάει για αυτά. Στο σπίτι δεν ακούει μουσική πλέον. Και να ακούει είμαστε σε διαφορετικούς χώρους, αλλά ούτως ή άλλως δεν υπάρχουν αυτοί οι δίσκοι, εκτός αν ακούσει μέσω youtube

 
Ωραίο θέμα. Θα ήταν πιο ενδιαφέρον όμως αν έλεγε "ο ένας ψηφίζει αριστερά και ο άλλος δεξιά". 

 
Last edited:
Ωραίο θέμα. Θα ήταν πιο ενδιαφέρον όμως αν έλεγε "ο ένας ψηφίζει αριστερά και ο άλλος δεξιά". 
Αυτό είναι λίγο αυτονόητο, γιατί είναι περισσότερο ακραίο, μιας και μπορεί να επιρρεάσει σε απόλυτη μορφή.
Αλλά, είναι κάτι που ΙΣΩΣ μέσα από επιχειρήματα "μπορεί" και να αλλάξει, και από τις δύο πλευρές. Δύσκολο αλλά γίνεται, νομίζω. Με τη μουσική είναι υπερβολικά δύσκολο. Δε ξέρω, μπορεί και να κάνω λάθος.

Το θέμα το ανέρτησα γιατί έχω κάποιες σκέψεις τον τελευταίο καιρό, και γιατί προσωπικά στη ζωή μου, η μουσική είναι πάνω απ'όλα.

 
Το πιο σημαντικό είναι να ταιριάζεις στο κρεββάτι.

Κατόπιν να μπορείτε να κάνετε καλή παρέα.

Στην προσωπική μου ζωή, υπήρξε εξαιρετικά σημαντικό να έχω/νοιώθω τον σεβασμό για την τέχνη μου.

(Η πρώτη φορά που χώρισα, ήταν ακριβώς -και- γι αυτόν τον λόγο.)

Το μοίρασμα της μουσικής αποτελεί μια ευτυχή προσθήκη, κάτι σαν ένα αναπάντεχο και κορυφαίο επιδόρπιο σε απολαυστικό δείπνο, φέρνει μια ηδονική αίσθηση ολοκλήρωσης.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ναι υπερβολικα δυσκολο, μέχρι τα 25 ακούς Slayer και μετά τα σπας στο Βέρτη μαζί με το κορίτσι.


Τότε μιλάμε για μια φάση, και οι φάσεις βασίζονται συνήθως στην κοινωνική επιρροή, οπότε αλλάζουν εύκολα όταν απομακρύνεις τις επιρροές σου. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι κακό ή καλό. Είναι αυτό που είναι. Αν σου αρέσει και απολαμβάνεις το Βέρτη χωρίς να εξαναγκάζεις τον εαυτό σου, ναι, μπράβο που μπορείς να μετατρέψεις τη ζωή σου και το χαρακτήρα σου προκειμένου να περνάς καλύτερα.

Εγώ μισώ τη νοοτροπία του να πας οπουδήποτε και να τα σπάσεις, όπως και με αηδιάζουν τα κουνήματα, τα γλέντια και τα πανηγύρια. Δε θα το κανα ποτέ, και δε θα ήθελα η κοπέλα μου να το κάνει. Αυτό εξηγεί το ότι είμαι single 10 χρόνια βέβαια :P

 
Το μοίρασμα της μουσικής αποτελεί μια ευτυχή προσθήκη, κάτι σαν ένα αναπάντεχο και κορυφαίο επιδόρπιο σε απολαυστικό δείπνο, φέρνει μια ηδονική αίσθηση ολοκλήρωσης.




εισαι ποιητης βρε ατιμε,για αΦτο και σε αγαπω!

?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
είναι θέμα κοινής αισθητικής, που ένα μικρό τμήμα της είναι το μουσικό γούστο.

αν δεν είμαστε κολλημένοι τύπου εγώ ακούω μόνο __________ (άρα κάποιο προβληματακι παίζει στην από δω μεριά), και τα έχεις καλά στα υπόλοιπα, τότε μόνο να κερδίζεις έχεις από την αλληλεπίδραση με τον απέναντι σου.

 
Αυτή με πήγε Cranberries και Dolores σολο και εγω την πήγα Michel LeGrand , Frank Campale, Mike Stern και Weckl.

Αν και πηρα το "διπλό" με 2-4 και οι δυο κάτι πήραμε και γουστάραμε.

Αυτά βέβαια προ πολλών ετών...... και φρεσκοπαντρεμένοι.... τωρα υπάρχει lockdown σε τέτοιες απο πειρες εκκατέρωθεν...... 

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top