Θα ήθελα από το μετερίζι ;D τούτο, να ευχαριστήσω πρώτα και πάνω απ' όλους τα ''παιδιά'' που χωρίς τη βοήθειά τους το τραγούδι δεν θα τελείωνε ποτέ ;D
Το μπαμπά μου και τη μαμά μου που θα με καμαρώνουν από εκεί ψηλά, πως έγινα σπουδαίος και τρανός ;D
Τους ενορίτες μου που κάθε Κυριακή που βγάζω δίσκο-σιντί μετά τη δοξολογία μου το γεμίζουν με τα φιλοδωρήματά τους και τη βγάζω μπέικα. Αύριο είναι Κυριακή, μη σας πάρει ο ύπνος, να είστε όλοι στην εκκλησία, θα σας προσφέρω και τη μάξι-σινγκλ βερσιόν 8)
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους είπαν τη γνώμη τους καθώς και τις τυχόν παρατηρήσεις, που γίνονται όλες δεκτές.
Πως γίνεται αυτό τι στιγμή που είναι σε πολλές περιπτώσεις αλληλοσυγκρουόμενες? Είναι απλό, γιατί τις ίδιες ακριβώς ενστάσεις, είχα κι εγώ κατά τη διάρκεια που φτιαχνόταν το κομμάτι μέχρι και τη στιγμή που τελείωσε και το παρέδωσα βορά στο άγριο πλήθος των κριτικών που μου την είχαν στημένη στη γωνιά με τα τουφέκια ;D.
Ο Ροσκομπέκης έγραψε αμέριμνα και ανεπηρέαστα πάνω σε κάτι που έμοιαζε με τραγούδι και στη πορεία άλλαξε δραματικά. Μπορώ να πω πως τον θεωρώ και συν- συνθέτη, έτσι όπως πήγε το πράγμα.
Ο μικρός Κωστάκης και η μικρή Μαρία που δεν είναι μέλη του φόρουμ και δεν ήταν καν γνωστοί μου, επίσης αξίζουν συγχαρητηρίων για την υπομονή που επέδειξαν στο ξύλο που έφαγαν απ το προαγωγό, μέχρι να κάνουν αυτό που η τρέλα μου πρόσταζε.
Θεωρώ αδικημένο το JazzJoker,καθότι του επέβαλα να παίξει με ένα στυλ που δεν είναι δικό του και στο τέλος το όλο παίξιμο θάφτηκε μεταξύ πλήκτρων και μπακ φωνητικών που προστέθηκαν εκ των υστέρων. Δυστυχώς όλο το τραγούδι, ήταν ένας συμβιβασμός, για να προχωρήσει και να τελειώσει .
Φτιάχτηκε από πολλούς ανθρώπους, με σχεδόν καμία πρόβα- όλοι μαζί- και χωρίς σαφείς οδηγίες από μέρους μου.
Ο Digisince ανταποκρίθηκε ηρωικά στις παράλογες πολλές φορές απαιτήσεις μου- του έριξα και κάτι ψιλές δλδ γιατί είναι και μικρόσωμος ο φουκαράς ;D....... στα πλαίσια του δυνατού με την ανακατωσούρα που προκαλούσα κάθε φορά που τσοντάριζα και κάτι στη συνταγή.
Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν υπήρχε μπάντα που κάνει πρόβες, εκεί έχεις το χρόνο να δοκιμάσεις, εδώ εμείς δεν είχαμε ούτε χρόνο να γράψουμε.
Πέραν αυτού ο Πέτρος Digi, είναι ένας επαγγελματίας και η υπόληψή του παίζει και να αμαυρωθεί από τις κακές συναναστροφές σα και του λόγου μου, οπότε τον ευχαριστώ για ένα ακόμα λόγο, που είναι και ο σημαντικότερος
Ήταν πάντως ένα μεγάλο σχολείο αυτό το τραγούδι για τα μελλοντικά μου πονήματα ως bedroom player στο τι πρέπει να προσέξω και αποφύγω στο μέλλον.
Μουσταφά τα φωνητικά, δεν είναι δικά μου, παρόλα αυτά κρατάω τα κοπλιμάν περί αρρενωπότητας και καρντασοσύνης ;D
Dinosp, το περί Πώλου ;D..........Όταν είχαν βγει οι Ταξιαρχίες, είχα μπει πολλές φορές στο δίλημμα αν μου αρέσει ή όχι η χρήση της ''γαλλικής'' στα τραγούδια τους. Με τα χρόνια διαπίστωσα πως για τους συγκεκριμένους μου ήταν ανεκτό γιατί ένοιωθα πως δεν το έκαναν μόνο για να προκαλέσουν. Προσωπικά τα ''γαλλικά'' τα αποφεύγω και δεν με αρέσουν, παραταύτα κάποιες φορές όταν η χρήση τους γίνεται φυσικά και όχι απλά για να προκαλέσει μου είναι έως και αγαπητά ;D. Στη περίπτωση του άσΘματός μου, ίσως να μην το κατάφερα να ακουστεί έτσι.
Ναι γράφουμε για να μοιραστούμε τις αγωνίες μας, ανησυχίες μας, την αισιοδοξία μας κλπ και πραγματικά με ευχαριστεί που υπάρχουν άνθρωποι που συμπαθούν αυτά τα μικρά τραγουδάκια μας. Είτε είμαστε επαγγελματίες, είτε οι περισσότεροι ερασιτέχνες χωρίς ιδιαίτερες βλέψεις για κάτι παραπάνω.
τα άτακτα πλήκτρα. Ωραίες κι οι προσθήκες. Κάπου όμως υστερεί σε σχέση με την πρώτη έκδοση. Σαν ένας πονηρός να έχει χώσει την κουτάλα του μες στην κατσαρόλα και να έχει αφαιρέσει τη γεύση. Όχι ο μπάτλερ. Ίσως ο μάστερεεε.
