Πειραματισμός και έκφραση με τσεκούρι.
- Thread starter blue
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 199
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 26K
- Μηνύματα
- 320
- Πόντοι
- 16
Τσέλο μαχόγκανη καλό για πριωνοκορδέλα; Αφτό είναι; ;D
Καφρίλες...
Καφρίλες...
Κυριοι καλησπέρα...
για μερες έβλεπα αυτό το θέμα ( τον τίτλο )
και έλεγα, καμια λαλακια θα ειναι το όλο θέμα...ας μην διαβάσω...
τελικά σήμερα αποφάσισα να διαβάσω...
διαπίστωσα το εξής...
το σύνολοτων συμμετεχόντων είστε οπισθοδρομικοί και χωρίς ίχνος εγκεφάλου..
αυτό που σκέφτηκε και υλοποίησε ο εν λόγω καλλιτεχνης είναι εφυιέστατο και φυσικά πολύ μπρστά απο την εποχή μας... δεν σας κρύβω δε ότι αφορά όλους τους συμμετέχοντες σε αυτό το φόρουμ... και εξηγώ:
συμφωνα με όσα διάβασα ο κύριος βελιώτης το 1999 αγορασε ένα τσέλο με αντίτιμο 6000 ευρώ...
έπειτα απο 10 χρόνια καταφέρνει να το πουλήσει χωρίς να χάσει την αρχική του αξια ( 100 βάζα τσελόσκονη X 60 ευρώ =6000 ευρώ )
δηλαδή ένα χιλιοπαιγμένο τσελο μεταχειρισμένο...πωλήθηκε στην ίδια τιμή που αγοράστηκε μετά την πάροδο 10 ετών .... δεν είναι μεγαλοφυές?!?!?!?!?!? και μάλιστα σε περιόδους οικονομικής κρισης....
ΑΓΓΕΛΕΙΑ: πωλείται stagg 12χορδη σε βαζάκια των 10 ευρώ... μόνο 10 αριθμημένα τεμάχια... προλάβετε...
πέρα απο την πλάκα με κάλυψε η άποψη του yameth...
για μερες έβλεπα αυτό το θέμα ( τον τίτλο )
και έλεγα, καμια λαλακια θα ειναι το όλο θέμα...ας μην διαβάσω...
τελικά σήμερα αποφάσισα να διαβάσω...
διαπίστωσα το εξής...
το σύνολοτων συμμετεχόντων είστε οπισθοδρομικοί και χωρίς ίχνος εγκεφάλου..
αυτό που σκέφτηκε και υλοποίησε ο εν λόγω καλλιτεχνης είναι εφυιέστατο και φυσικά πολύ μπρστά απο την εποχή μας... δεν σας κρύβω δε ότι αφορά όλους τους συμμετέχοντες σε αυτό το φόρουμ... και εξηγώ:
συμφωνα με όσα διάβασα ο κύριος βελιώτης το 1999 αγορασε ένα τσέλο με αντίτιμο 6000 ευρώ...
έπειτα απο 10 χρόνια καταφέρνει να το πουλήσει χωρίς να χάσει την αρχική του αξια ( 100 βάζα τσελόσκονη X 60 ευρώ =6000 ευρώ )
δηλαδή ένα χιλιοπαιγμένο τσελο μεταχειρισμένο...πωλήθηκε στην ίδια τιμή που αγοράστηκε μετά την πάροδο 10 ετών .... δεν είναι μεγαλοφυές?!?!?!?!?!? και μάλιστα σε περιόδους οικονομικής κρισης....
ΑΓΓΕΛΕΙΑ: πωλείται stagg 12χορδη σε βαζάκια των 10 ευρώ... μόνο 10 αριθμημένα τεμάχια... προλάβετε...
πέρα απο την πλάκα με κάλυψε η άποψη του yameth...
- Μηνύματα
- 5,554
- Πόντοι
- 798
- Μηνύματα
- 10,990
- Πόντοι
- 2,638
Απλά θα παραθέσω μερικές σκέψεις…
Αρχικά, τι οριοθετεί την τέχνη… τα όρια της… την αισθητική της; Ποιοι είναι αυτοί οι κανόνες, μορφές, φόρμες, που ορίζουν το αποδεκτό ή το μη αποδεκτό μιας τέχνης;
Τι ορίζουμε ως τέχνη;
Σαφείς απαντήσεις, νομίζω είναι δύσκολο να δοθούν… Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο «συνοδευτικό εγχειρίδιο» που να ορίζει με απόλυτη βεβαιότητα το τι είναι τέχνη και πιο είναι τα όρια της…
Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι τόσο ο ορισμός του όρου, όσο και όρια, είναι αντικείμενα συνεχούς μεταβολής. Σίγουρα, υπάρχουν κάποιες «σταθερές» που δημιουργήθηκαν ανά τους αιώνες- ως απότοκο της ενδελεχούς ανθρώπινης δραστηριότητας. Όμως νοώ ότι πέρα των αντιδράσεων αυτών που είναι σύγχρονοι με το «τεχνούργημα» του Χ υποκειμένου, η διάρκεια του στο «μακρύ χρόνο»- για να δανειστώ τον όρο της σχολής των Annales- είναι αυτή που θα του αποδώσει την πραγματική του καλλιτεχνική υπόσταση. Νομίζω δε, ότι αυτή η προσλαμβάνουσα έχει μεγαλύτερη αποτύπωση σε έργα ιδιαίτερα νεωτεριστικά τα οποία – θα μπορούσαμε να εικάσουμε- ότι «προηγήθηκαν της εποχής τους».
Πλειάδα δημιουργών, στον καιρό τους λοιδορήθηκαν, χλευαστήκαν, περιθωριοποιήθηκαν και σε βάθος χρόνου, από μεταγενέστερους, τα έργα τους αντιμετωπιστήκαν ως τα υπέρτατα αριστουργήματα- η ιστορία βρίθει σχετικών παραδειγμάτων.
Βεβαίως είναι ένα ερώτημα κατά πόσο αποτελεί «τέχνη» ο τεμαχισμός ενός μουσικού οργάνου και η πώληση του σε… βαζάκια. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο δημιουργός του έργου (μάλλον) επιζητά την «νομιμοποίηση», μέσω του «μηνύματος» που θεωρητικά υποβόσκει μέσα στην τέχνη του: Θα μπορούσαμε να εικάσουμε ότι ο δημιουργός καταστρέφοντας το όργανο, νοερά «ακρωτηριάζει» το σώμα του ή πουλώντας τα κομμάτια του κραυγάζει σιωπηλά κατά του…καπιταλισμού. Φυσικά μπορεί κα να μην υπονοεί τίποτα από αυτά, να υπαινίσσεται κάτι άλλο ή τελικά και απολύτως τίποτα…
Πριν μερικά χρόνια ένας Βέλγος εικαστικός «έντυσε» με ζαμπόν την πρόσοψη του δημαρχείου μιας πόλης – δεν θυμάμαι αν ήταν της Μπριζ ή της Λιέγης- και φυσικά δημιούργησε μεγάλες αντιδράσεις. Για πολλούς το θέμα ήταν, τι σόι τέχνη είναι αυτή; Ο καλλιτέχνης από την πλευρά του, έκανε λόγο για την προσπάθεια του να αναδείξει την σήψη, μέσα από τα κομμάτια ζαμπόν που θα σάπιζαν... Βεβαίως , εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος, καλά αυτός… η πόλη που του διέθεσε το δημαρχείο;
Εν τέλει το θέμα καταλήγει (
στο συμπέρασμα ότι όσο και αν θέλουμε να ορίσουμε την τέχνη, με κανόνες κοινά και κυρίως καθολικά αποδεκτούς, είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Με μάλλον κοινή αποδοχή ότι η τέχνη και η υπερβολή εφάπτονται «επικίνδυνα», είναι δύσκολο να θέσουμε τα όρια της «ανεκτής υπερβολής» στην τέχνη…
Αρχικά, τι οριοθετεί την τέχνη… τα όρια της… την αισθητική της; Ποιοι είναι αυτοί οι κανόνες, μορφές, φόρμες, που ορίζουν το αποδεκτό ή το μη αποδεκτό μιας τέχνης;
Τι ορίζουμε ως τέχνη;
Σαφείς απαντήσεις, νομίζω είναι δύσκολο να δοθούν… Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο «συνοδευτικό εγχειρίδιο» που να ορίζει με απόλυτη βεβαιότητα το τι είναι τέχνη και πιο είναι τα όρια της…
Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι τόσο ο ορισμός του όρου, όσο και όρια, είναι αντικείμενα συνεχούς μεταβολής. Σίγουρα, υπάρχουν κάποιες «σταθερές» που δημιουργήθηκαν ανά τους αιώνες- ως απότοκο της ενδελεχούς ανθρώπινης δραστηριότητας. Όμως νοώ ότι πέρα των αντιδράσεων αυτών που είναι σύγχρονοι με το «τεχνούργημα» του Χ υποκειμένου, η διάρκεια του στο «μακρύ χρόνο»- για να δανειστώ τον όρο της σχολής των Annales- είναι αυτή που θα του αποδώσει την πραγματική του καλλιτεχνική υπόσταση. Νομίζω δε, ότι αυτή η προσλαμβάνουσα έχει μεγαλύτερη αποτύπωση σε έργα ιδιαίτερα νεωτεριστικά τα οποία – θα μπορούσαμε να εικάσουμε- ότι «προηγήθηκαν της εποχής τους».
Πλειάδα δημιουργών, στον καιρό τους λοιδορήθηκαν, χλευαστήκαν, περιθωριοποιήθηκαν και σε βάθος χρόνου, από μεταγενέστερους, τα έργα τους αντιμετωπιστήκαν ως τα υπέρτατα αριστουργήματα- η ιστορία βρίθει σχετικών παραδειγμάτων.
Βεβαίως είναι ένα ερώτημα κατά πόσο αποτελεί «τέχνη» ο τεμαχισμός ενός μουσικού οργάνου και η πώληση του σε… βαζάκια. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο δημιουργός του έργου (μάλλον) επιζητά την «νομιμοποίηση», μέσω του «μηνύματος» που θεωρητικά υποβόσκει μέσα στην τέχνη του: Θα μπορούσαμε να εικάσουμε ότι ο δημιουργός καταστρέφοντας το όργανο, νοερά «ακρωτηριάζει» το σώμα του ή πουλώντας τα κομμάτια του κραυγάζει σιωπηλά κατά του…καπιταλισμού. Φυσικά μπορεί κα να μην υπονοεί τίποτα από αυτά, να υπαινίσσεται κάτι άλλο ή τελικά και απολύτως τίποτα…
Πριν μερικά χρόνια ένας Βέλγος εικαστικός «έντυσε» με ζαμπόν την πρόσοψη του δημαρχείου μιας πόλης – δεν θυμάμαι αν ήταν της Μπριζ ή της Λιέγης- και φυσικά δημιούργησε μεγάλες αντιδράσεις. Για πολλούς το θέμα ήταν, τι σόι τέχνη είναι αυτή; Ο καλλιτέχνης από την πλευρά του, έκανε λόγο για την προσπάθεια του να αναδείξει την σήψη, μέσα από τα κομμάτια ζαμπόν που θα σάπιζαν... Βεβαίως , εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος, καλά αυτός… η πόλη που του διέθεσε το δημαρχείο;
Εν τέλει το θέμα καταλήγει (
στο συμπέρασμα ότι όσο και αν θέλουμε να ορίσουμε την τέχνη, με κανόνες κοινά και κυρίως καθολικά αποδεκτούς, είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Με μάλλον κοινή αποδοχή ότι η τέχνη και η υπερβολή εφάπτονται «επικίνδυνα», είναι δύσκολο να θέσουμε τα όρια της «ανεκτής υπερβολής» στην τέχνη…
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
ε ;
audiokostas είπε:
Tι εεε....εδώ ο άλλος, πέρισυ, πήδαγε το καρπούζι...
YΓ...επισυνάπτω (για όποιον δεν θυμάται...)
http://artattackgr.blogspot.com/2006/12/blog-post.html
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Η σεξουαλικές προτιμήσεις είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.
Είτε με ενεργητικά αγγούρια είτε με παθητικά καρπούζια.
Είτε με ενεργητικά αγγούρια είτε με παθητικά καρπούζια.
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Φίλος δεν είναι όλοι σαν και μένα.marathon είπε:
Δεν γίνονται όλα τέχνη.
;D ;D
Πέρα από τη πλάκα, τεμαχίζοντας ένα μπάσο ή πηδώντας ένα καρπούζι δεν κάνεις τέχνη...σύμφωνα (και) με τα δικά μου γούστα...αλλά καμμιά φορά, μπορεί, να είμαστε ή εμείς λίγο πίσω ή κάποιοι άλλοι πολύ μπροστά.audiokostas είπε:
Ένα παράδειγμα σημερινής τέχνης.
Η τέχνη δεν ορίζεται (μάλλον), όπως και η καλή μουσική...
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
I beg to differ
