Ο ορισμός του κακού distortion

Η ιστορία το δικαίωσε το συγκεκριμένο  τρακ (A Girl Like You).

Ας σκεφτούμε σαν παραγωγοί αυτού του κομματιού.

Ερχόταν σε εμάς, τώρα.

Το αφήναμε έτσι;

Το αλλάζουμε;

Έχω δει άλλους να τρων εργατοώρες για αλλαγές…… σε ήχο snare,  που προσωπικά δεν καταλάβαινα διάφορα

 
yameth είπε:
Και αν ξαπλώσεις ανάποδα στο εφηβικό σου δωμάτιο με τα πόδια στον τοίχο και τα μάτια κλειστά, μπορείς να φαντάζεσαι πως κρατάει μια 50's Telecaster Broadcaster με πανάλαφρο Swamp Ash απο τη μια μεριά και vintage Fender Bassman απο την άλλη.

Τι σημασία έχει με τι παίζουν... είτε Χαρλευ Σπορτστερ για κιθάρα να είχε, είτε της γιαγιάς του το τρανζίστορ για ενισχυτή, το ίδιο θα ακουγότανε.

Μια άποψη απο ξενέρωτο τεχνοκράτη. ;)
Θα διαφωνησω καθετα,αν σε ενδιαφερει,που δεν σε ενδιαφερει βεβαια καθοτι παλιοροκας  ;D,δες τι και πως εδω

Engineering The Sound: The Jesus and Mary Chain’s 'Psychocandy'

 
yameth είπε:
Και αν ξαπλώσεις ανάποδα στο εφηβικό σου δωμάτιο με τα πόδια στον τοίχο και τα μάτια κλειστά, μπορείς να φαντάζεσαι πως κρατάει μια 50's Telecaster Broadcaster με πανάλαφρο Swamp Ash απο τη μια μεριά και vintage Fender Bassman απο την άλλη.

Τι σημασία έχει με τι παίζουν... είτε Χαρλευ Σπορτστερ για κιθάρα να είχε, είτε της γιαγιάς του το τρανζίστορ για ενισχυτή, το ίδιο θα ακουγότανε.

Μια άποψη απο ξενέρωτο τεχνοκράτη. ;)
Κι εγω το ίδιο έκανα με αυτό...
https://youtu.be/hud1oMc-CWA

που μου όρισε το heavy metal αλλά και το fuzz. O0

 
Προσωπικά είμαι της άποψης ότι αυτός ο "χάλια" ήχος, χρησιμοποιήθηκε πολύ έντεχνα ενορχηστρωτικά.

Τι εννοώ ...

Αν προσέξετε όλο το κομμάτι, υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο ρυθμικό μοτίβο, που δημιουργείται από κάποια όργανα (μπάσο, τύμπανα, πλάτες), και φράσεις (μελωδικές και ρυθμικές) από άλλα όργανα πάνω σ' αυτό, που χρησιμοποιούν τους ήχους και τους χώρους.

Οι μελωδικές φράσεις προσομοιάζουν μεταξύ τους στη μελωδική βάση (πλήκτρα, βιμπράφωνο, κιθάρες) αλλά άλλες φορές είναι πίσω στον χώρο και άλλες μπροστά.

Οι ρυθμικές φράσεις (κιθάρες, πλήκτρα) παίζουν επίσης με τους ήχους (μια ρυθμική πολύ πίσω, που παίζει που και που) και τους χώρους.

Λίγο σαν καλειδοσκόπιο ήχων.

Τι κάνω εγώ ο "έξυπνος" λοιπόν?

Παίρνω μια κιθάρα με σάπιο ήχο* και βάζω το χαρακτηριστικότερο μελωδικό θέμα, μπροστά από όλα, μέσα στην μούρη του ακροατή.

Θέλω ο ήχος της να είναι κιθάρας, αλλά .... να θυμίζει λίγο συνθ, και να μην πηγαινοέρχεται στον χώρο όπως όλα τα άλλα.

Αν δεν ήμουν κιθαρίστας, πολύ εύκολα θα μπορούσα να φανταστώ ότι παίζει ο cos με το συνθ του (ακόμα και τώρα, μου φαίνεται φυσιολογικό αυτό) και μάλιστα θα έλεγα ότι έχει ωραίο ήχο.

Είναι κακός ήχος κιθάρας, ή κακός ήχος γενικά?

Χμμμ ...

Απλά ένα πολύ καλό και έξυπνο ηχοληπτικό/ενορχηστρωτικό τρυκ, που χρησιμοποιήθηκε επιτυχημένα κατά την γνώμη μου.

EDIT: * Πώς θέλω να είναι ο σάπιος ήχος? Χμμμμ, η φράση έχει μεγάλες αξίες, άρα θέλω sustain (δεν μου κάνει το ring modulator και άλλα ανάλογα).

Δώσε fuzz στα όρια της σαπίλας (με τον τρόπο που το έγραψε).

 
Θα διαφωνησω καθετα,αν σε ενδιαφερει,που δεν σε ενδιαφερει βεβαια καθοτι παλιοροκας  ;D,δες τι και πως εδω
Engineering The Sound: The Jesus and Mary Chain’s 'Psychocandy'
ΟΚ το διάβασα το άρθρο και έχω να πω το εξής:

Οταν έχεις άγνοια και το attitude ατόμου που "υπηρετεί την τέχνη", μπορείς να γράψεις ένα κάρο εύσχημες ......λογίες για να υποστηρίξεις το όποιο αποτέλεσμα. Κακό ή mediocre at best στην συγκεκριμένη περίπτωση, απο τεχνικής πλευράς. Και σίγουρα όχι δημιουργικό ή avant guard.

Τουλάχιστον στην εποχή των Mountain ο όρος live ηχογράφηση μόλις έκανε τα πρώτα βήματα και ο συνολικός ήχος είναι flat συμπιεσμένος και χωρίς λεπτομέρεια. 5-6 δυναμικά μικρόφωνα στο τετρακάναλο at best. Αλλά δεν υπήρχε επιλογή ή καλύτερο και ταυτόχρονα δεν βγήκαν ποτέ να πούνε πως έτσι το είχαν... σχεδιάσει.

Τεσ 'πα, ξέρω ποσο σημαντικό ρόλο παίζουν σε όλους μας τα ρομαντικά, εφηβικά μας ακούσματα που δεν έχουν απαραίτητα τεχνοκρατικά εμπεριστατωμένα ή λόγια κριτήρια. Όμως καθορίζουν πολλά πράγματα στην υπόλοιπη ζωή μας. 

Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη, χωρίς φυσικά να τα ξεχνάμε ή να μας θυμίζουν ωραίες στιγμές. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική.

Ιδού το φιλοσοφικό ερώτημα.

 
Να πω το άσχετο ότι σοκαρίστηκα που είναι τραγούδι του 1994;  ;D

Νόμιζα ότι είναι πολύ μεταγενέστερο...

Κατα τ'άλλα, όπως είπαν και προηγούμενοι, ναι είναι σιχαμένος ήχος από μόνος του αλλά μια χαρά λειτουργεί μέσα στο κομμάτι.

(Μου θυμίζει λίγο σάπια παραμόρφωση πιτσιρικά που καρφώνει την κιθάρα στο mic του 70s στερεοφωνικού για να δει τι θα συμβεί)

 
yameth είπε:
Τεσ 'πα, ξέρω ποσο σημαντικό ρόλο παίζουν σε όλους μας τα ρομαντικά, εφηβικά μας ακούσματα που δεν έχουν απαραίτητα τεχνοκρατικά εμπεριστατωμένα ή λόγια κριτήρια. Όμως καθορίζουν πολλά πράγματα στην υπόλοιπη ζωή μας.  Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη, χωρίς φυσικά να τα ξεχνάμε. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική.

Ιδού το φιλοσοφικό ερώτημα.
Το μόνο που μου θυμίζει αυτό το κομμάτι, είναι .... τα "παιδιά της νύχτας". ;D ;D ;D

Θα ήθελα όμως να αναποδογυρίσω το φιλοσοφικό σου ερώτημα λέγοντας ...

"Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη τις τεχνικές και εμπειρικές νόρμες που αποκτήσαμε, χωρίς φυσικά να τις ξεχνάμε. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική."

Λίγο-πολύ και τα δύο ισχύουν.

:)

 
yameth είπε:
ΟΚ το διάβασα το άρθρο και έχω να πω το εξής:

Οταν έχεις άγνοια και το attitude ατόμου που "υπηρετεί την τέχνη", μπορείς να γράψεις ένα κάρο εύσχημες ......λογίες για να υποστηρίξεις το όποιο αποτέλεσμα. Κακό ή mediocre at best στην συγκεκριμένη περίπτωση, απο τεχνικής πλευράς. Και σίγουρα όχι δημιουργικό ή avant guard.

Τουλάχιστον στην εποχή των Mountain ο όρος live ηχογράφηση μόλις έκανε τα πρώτα βήματα και ο συνολικός ήχος είναι flat συμπιεσμένος και χωρίς λεπτομέρεια. 5-6 δυναμικά μικρόφωνα στο τετρακάναλο at best. Αλλά δεν υπήρχε επιλογή ή καλύτερο και ταυτόχρονα δεν βγήκαν ποτέ να πούνε πως έτσι το είχαν... σχεδιάσει.

Τεσ 'πα, ξέρω ποσο σημαντικό ρόλο παίζουν σε όλους μας τα ρομαντικά, εφηβικά μας ακούσματα που δεν έχουν απαραίτητα τεχνοκρατικά εμπεριστατωμένα ή λόγια κριτήρια. Όμως καθορίζουν πολλά πράγματα στην υπόλοιπη ζωή μας. 

Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη, χωρίς φυσικά να τα ξεχνάμε ή να μας θυμίζουν ωραίες στιγμές. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική.

Ιδού το φιλοσοφικό ερώτημα.
Δυστυχώς η ίδια η ιστορία σε διαψεύδει αφεντικό.

Το άλμπουμ θεωρείται και ΕΙΝΑΙ κλασσικό έχοντας επηρεάσει δραματικά οτιδήποτε το ακολούθησε.

Δεκάδες παραγωγές βάδισαν στα αχνάρια του και ένα μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης μουσικής δεν θα υπήρχε χωρίς αυτό...

Αν δεν είναι αυτό επιδραστικη τέχνη τι είναι άραγε;

Για εμενα και για πολλούς ακόμα ήταν πραγματικά ΒΑΛΣΑΜΟ στα αυτιά μέσα στο καλογυαλισμένο και γεμάτο gated reverb ,τρισαθλιο από πλευράς αισθητικής ,ηχητικό τοπίο των mid 80s .

 
fusiongtr είπε:
Το μόνο που μου θυμίζει αυτό το κομμάτι, είναι .... τα "παιδιά της νύχτας". ;D ;D ;D

Θα ήθελα όμως να αναποδογυρίσω το φιλοσοφικό σου ερώτημα λέγοντας ...

"Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη τις τεχνικές και εμπειρικές νόρμες που αποκτήσαμε, χωρίς φυσικά να τις ξεχνάμε. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική."

Λίγο-πολύ και τα δύο ισχύουν.

:)
Σωστό κι αυτό. Είναι άλλη μια λούμπα.
 
fusiongtr είπε:
"Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία πείρα (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε ....... από εμπειρικές νόρμες που αποκτήσαμε,.........
Για να κανω το σπασικλάκι  ;D ;D
 
Και αφού το πράγμα πήρε "φιλοσοφικές" διαστάσεις, να πω ότι θεωρώ πολύ δύσκολο για έναν μουσικό να ακούσει/απολαύσει ένα μουσικό κομμάτι ως ακροατής (μου συμβαίνει συνέχεια κι ας μην είμαι μουσικός).

Είναι δύσκολο να ακούσει το όλον χωρίς να αρχίσει να σκέφτεται τι παίζει/συνθέτει ποιος, πως, γιατί, κλπ.

Ομοίως θεωρώ πολύ δύσκολο για ηχολήπτη/μηχανικό ήχου να μην αρχίσει να σκέφτεται πως είναι οι χώροι, οι ήχοι, το pan, οι εντάσεις, κλπ.

LK είπε:
Για να κανω το σπασικλάκι  ;D ;D
Σωστό σπασικλάκι όμως. 8)

 
fusiongtr είπε:
Και αφού το πράγμα πήρε "φιλοσοφικές" διαστάσεις, να πω ότι θεωρώ πολύ δύσκολο για έναν μουσικό να ακούσει/απολαύσει ένα μουσικό κομμάτι ως ακροατής (μου συμβαίνει συνέχεια κι ας μην είμαι μουσικός).

Είναι δύσκολο να ακούσει το όλον χωρίς να αρχίσει να σκέφτεται τι παίζει/συνθέτει ποιος, πως, γιατί, κλπ.

Ομοίως θεωρώ πολύ δύσκολο για ηχολήπτη/μηχανικό ήχου να μην αρχίσει να σκέφτεται πως είναι οι χώροι, οι ήχοι, το pan, οι εντάσεις, κλπ.
  Για αυτό μου αρεσει και ακουω τζαζ......γιατι δεν εχω ιδέα πως παιζεται  ;D ;D ;D ;D
 
Και το κομμάτι είναι καταπληκτικό και ο ήχος είναι σούπερ.

Υ.Γ. Και αν θέλει κάποιος να τον βγάλει και ορθόδοξα (τον ήχο) το Mad Professor Fire Red Fuzz με το tone στα δεξιά τον έχει 98%.  ;)

 
Nestoras είπε:
Και το κομμάτι είναι καταπληκτικό και ο ήχος είναι σούπερ.

Υ.Γ. Και αν θέλει κάποιος να τον βγάλει και ορθόδοξα (τον ήχο) το Mad Professor Fire Red Fuzz με το tone στα δεξιά τον έχει 98%.  ;)
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο πετάλι. Συμβαίνει αυτόματα όταν υπεροδηγήσεις μια οποιαδήποτε high fidelity  βαθμίδα - συσκευή προενίσχυσης και δεν αποκοπούν τα παραμορφωμένα πρίμα στα μεγάφωνα. Απλά αυτοί εδω έγραψαν και πόσο ακριβή ήταν.... :D

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ήτανε κακό distortion κύριε Πάνο;  :D :D

Εγώ είμαι με Yameth. O ήχος είναι για live σε επαρχιακή πιτσαρία.

Το ότι τον έχουμε καταπιεί χίλιες φορές είναι άλλη κουβέντα.

Αυτές οι τεμπελιές που λανσάρονται ως άποψη, ούτε άποψη είναι ούτε "δημιουργικά ατυχήματα".

Δημιουργικό ατύχημα είναι π.χ. αυτό:



Αντιγράφω wiki για την κιθάρα που ακούμε (Ibanez Tallman):

The guitar has a faulty internal pickup that makes odd feedback noises, which Morello can adjust by tweaking the tone knob and using the guitars tremolo. This technique can be heard at the beginning of RATM's "Revolver", Audioslave's "Exploder", and the live version of Street Sweeper Social Club's "Promenade".

 
Το ότι κάποιος θεωρεί ότι "έχει προοδεύσει" στον ήχο και στις τεχνικές ηχογράφησης, δεν σημαίνει τίποτα για κάποιον που δημιουργεί και ηχογραφεί αυτό που έχει στο μυαλό του. (edit: θα μπορούσα να επεκταθώ, σε Tom Waits και άλλους καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν αντισυμβατικές μεθόδους, αλλά δεν είναι της παρούσης).

Και μπορεί δύσκολα κάποιος από μας (ούτε κάν κάποιος που υπερασπίζεται το κομμάτι σαν άποψη) να το έπαιζε έτσι, αν του ζητούταν να ηχογραφήσει ένα σόλο σε αυτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό το badass fuzz εκεί που μπήκε, δεν ήταν μια πολυ καλή ιδέα που έδεσε το γλυκό.

Και μόνο ότι το συζητάμε 20τόσα χρόνια μετά, και κάποιος ένιωσε την ανάγκη να μας πει "πόσο κακό είναι" κάτι λέει.

Αν συμφωνούσαμε όλοι, δεν θα υπήρχε αυτό το κομμάτι!  ;D

Αυτή είναι η ομορφιά της μουσικής και της τέχνης κι ας γκρινιάζουν μερικοί !

Προσωπικά, χαίρομαι που αυτό που έγραψα εξαρχής, χωρίς να με έχει προβληματίσει ποτέ το "γιατί αυτό ακούγεται έτσι", ισχύει: ούτε distortion είναι, ούτε "κακό" όπως συγκλίνουν μέχρι και οι γνώμες όσων επιμένουν ότι δεν τους αρέσει, αλλά εν τέλει "εδεσε" μια χαρά.

 
Παιδια δεν υπαρχουν "κακoi ήχοι" ειδικα σε αυτα τα ΕΠΙΠΕΔΑ παραγωγων...

Υπαρχουν ηχοι που ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ή δεν λειτουργουν στο κομματι,και εδω ΠΡΟΦΑΝΩΣ λειτουργησαν.

Αν το παμε ετσι ο ηχος των ΝΤΡΑΜΣ στις παραγωγες των Steely Dan και ΕΙΔΙΚΑ στα σολο αλμπουμ του Fagen ειναι ΓΤΠ  ;D σαν να βαραει ο Gadd taperware με πετσετες cocomat απο πανω.... ;D και ομως ενω αντικειμενικα ειναι ΑΠΑΙΣΙΟΣ ηχος μεσα στο κομματι λειτουργει...

Παρτε εδω ΜΑΥΡΑ χαλια για ηχο τυμπανων οι παραγωγες του ΤΟΛΗ ΤΣΙΜΟΓΙΑΝΝΗ καλυτερα τυμπανα εχουν  ;D


και ομως λειτουργει  ;)

 
Το ακουγα τις προαλλες και σκεφτομουν ακριβως αυτο:

nickel είπε:
είναι σιχαμένος ήχος από μόνος του αλλά μια χαρά λειτουργεί μέσα στο κομμάτι.
Αρρωστος,εως και ελεεινος ηχος για τα γουστα μου αλλα αν δεν τον ειχε το τραγουδι

θα εχανε νομιζω ολη τη "σφραγιδα" του.Θα ηταν κατι αλλο.

Στον πετανε στα μουτρα και θες δε θες τον ακους.

σαν να βαραει ο Gadd taperware με πετσετες cocomat απο πανω.... ;D
;D ;D ;D ;D ;D

 
Superfunk είπε:
Παρτε εδω ΜΑΥΡΑ χαλια για ηχο τυμπανων οι παραγωγες του ΤΟΛΗ ΤΣΙΜΟΓΙΑΝΝΗ καλυτερα τυμπανα εχουν  ;D
ποτέ μου δεν θα μπορούσα να τα φανταστώ αλλιώς....

δισκάρα!

 
Μπορούμε να γράφουμε σελίδες επί σελίδων για το τι ήθελε να δείξει ο παραγωγός όπως και για το ήθελε να να πει ο ποιητής.

Νομίζω ότι μιλάμε για μια αισθητική υπερβολή (που όμως δεν στάθηκε μοιραία ώστε να χαντακώσει εμπορικά ένα mainstream κομμάτι). Πόσοι ακροατές του είδους ασχολούνται με τον ήχο του distortion?

Δεν είναι το ίδιο πράγμα ούτε με το Psychocandy ούτε με την οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια για "καινούργιο" ήχο εκείνη την εποχή.

Ο άνθρωπος απλά είχε "περίεργη" (to say the least) αισθητική στους ήχους που έφτιαχνε.

Δείτε εδώ που το παίζει live: Εχει συμμαζέψει λίγο (πολύ) το τζιτζίκι αλλά παίζει ρυθμική με modulation που θυμίζει "κέρδισα κανονάκι" σε coin up arcade. Αν είχε δηλαδή αυτό το "παπί" στο studio θα λέγαμε ότι "δουλεύει μέσα στο κομμάτι"?

Μπορεί να το λέγαμε, αλλά το σωστό είναι. "Who cares, τη φωνή και τον στίχο ακούνε όλοι σε αυτή τη μουσική."


 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top