Με τα CD τώρα πες μου τι να κάνω...έχω 1200 κομμάτια που δεν ακούω ποτεΣ....τα έχω στο Σπετζοφαι...
Νίκο μου άλλα τόσα είχα κι εγώ και αρχικά τα δινα στην Σοφία για τα περιστέρια στο μπαλκόνι (χρήσιμο πουλί αλλά πολύ κουτσουλιά αδερφέ μου) κι επειδή κι αυτά είναι έξυπνα και γρήγορα τα γράψανε στα φτερά τους, τα δίνω εδώ και καιρό λίγα λίγα σε μαγαζί bazaar που έχουν ανοίξει κοπέλες από κέντρα απεξάρτησης μήπως και πιάσουν τόπο γιατί εμένα πια μόνο χώρο μου πιάνουν...
Πολλοι απο σας δεν γνωριζετε οτι εκδοσεις ελληνικων δισκων των αρχων 70ς ή και πιο πριν ακουγονται καλυτερα απο επανεκδοσεις τους 30 χρονια μετα.
δεν ξέρω για τους πολλούς αλλά για μένα οι Ελληνικές εκδόσεις βινυλίου των αρχών του 70 με τις μεταγενέστερες έχουν μια σχέση σκ@τ@ με απόσκ@τ@ (με το συμπάθιο πάντα)... μια και ο κόσμος είναι μικρός, μια ανάλογα μικρή ιστοριούλα από τα νιάτα μου προς επίρρωσιν της ανωτέρω εκτίμησής μου...
το 81 (ναι Κωστή το "σωτήριον" σε προλαβαίνω?) ήρθε στην γειτονιά μου στο Περιστέρι ο (κατόπιν) φίλος μου Αιμίλιος με την μητέρα του και τον μικρότερο αδερφό του από την Γερμανία... ο μπαμπάς του (ηλεκτρονικός της siemens κατ επάγγελμα) έμεινε εκεί και ερχόταν 3-4 φορές τον χρόνο... μαζί του είχε φέρει και στήσει στο δωμάτιο των παιδιών ένα dual 505 έναν λαμπάτο ολοκληρωμένο ιδιοκατασκευής του και ένα εκπληκτικό για την εποχή ζευγάρι παράξενα πολύεδρα ηχεία βάσης της Siemens με ομοαξονικά μεγάφωνα που δεν ξαναματαείδα στην ζωή μου... επίσης και ένα μεγάλο μάτσο δίσκους γερμανικής παραγωγής που για καλή μου τύχη μια και ο μικρός ήταν ροκάς κατά πλειοψηφία ήταν και του γούστου μου (και μάλιστα και με μπάντες που δεν γνώριζα τότε ακόμα όπως οι Amon duul ή οι Ekseption που στην συνέχεια λάτρεψα)...
μην τα πολυλογώ ως μικρός camelofloydάς το πρώτο άλμπουμ που τράβηξα από τον σωρό δεν μπορούσε παρά να ήταν το
Dark side of the moon... ε στα ψιλοπαρθένα χαιεντικά ακόμα αυτιά μου έγινε η αποκάλυψις του Ιωάννη του Αudioβαπτιστή... αν και το σύστημα που είχα εκείνη την πρώιμη hi end εποχή μου δεν ήταν κακό (Benytone πικάπ, προ - τελικός και Kef 104 ΑΒ ηχεία), η διαφορά ήταν εντυπωσιακή και με ταρακούνησε...
όμως μετά από καιρό που ήρθαν τα παιδιά στο σπίτι μου μαζί με κάποια LP παραμάσχαλα, μπήκαν και τα πράγματα στην θέση τους όταν έβαλα και στο δικό μου πικάπ το DSOTM και έπαιξε επίσης υπέροχα (διαφορετικά αλλά υπέροχα)... η δική μου έκδοση ήταν η Ελληνική αρχών των 70ς (73, 74 θα σας γελάσω) της Harvest (στο αποκρουστικό μου κιτρινοπράσινο της logo)... δεν ξαναάκουσα Ελληνική έκδοσή του αργότερα αλλά έτσι κι αλλιώς κάνοντας και άλλες συγκρίσεις σε κοινά άλμπουμ που είχαμε, η απόφαση είχε παρθεί άμεσα... κράτησα το Φλου και ελάχιστες παραγωγές και τα αγαπημένα 45άρια από τις καθ ημάς και όλα τα άλλα έφυγαν ανταλλάχτηκαν χαρίστηκαν κακήν κακώς και σε ελάχιστο χρόνο αντικαταστάθηκαν εν πολλοίς από εισαγωγής εκδόσεις (κατά κύριο λόγω αγγλικές και γερμανικές)...
είχε πλάκα γιατί ότι θεία, θείο, γνωστό, φίλη, φίλο είχα στα ξένα τους είχα επιστρατεύσει με δραματικά γράμματα ικεσίας να μου στέλνουν - φέρνουν άλμπουμ συν τα ακριβοπληρωμένα που έβρισκα ενταύθα... (μέχρι και "γκόμενες" γνώριζα στον Αιμίλιο - ντροπή μου ξέρω- για να μου χαρίζει από τα δικά του)... κι όλα αυτά βέβαια για να μου κατάσχουν λίγο αργότερα τα περισσότερα οι ΕΡΤιανοί ραδιογωνιομετράδες και να τα πετάνε στους τενεκέδες του ραδιομεγάρου (anyway άλλη πονεμένη ιστορία αυτή)...
να επαναλάβω λοιπόν άλλη μια φορά... όσοι για τον οποιοδήποτε λόγο έμειναν στα Ελληνικά βινύλια
πλανήθηκαν οικτρά... αδίκησαν τα μηχανάκια που χρυσοπλήρωναν αν μη τι άλλο όσοι επένδυσαν σε αυτά μονόπλευρα... κι είναι κρίμας κι άδικον γι αυτούς και τους κατανοώ μεν, αλλά και χαίρομαι που πρόλαβα και ανέκρουσα πρύμναν...
ευτυχώς το ψηφίον δεν επιτρέπει ανάλογες ιστορίες... αν μη τι άλλο
αντιγράφεται στο ακέραιον... τώρα ελάχιστοι εν τω πλήθος "συμψηφισμοί" για να ωραιοποιήσουμε την πικραμένη νεοελληνική ιστορία και σε αυτόν τον τομέα με τις υπολειπόμενες υπηρεσίες για εμάς τους άντε μη πω σε σχέση με αυτές που απολάμβαναν παράλληλα οι "κουτόφραγκοι ανεβασμένοι στα δέντρα τους", με βάζουν στον πειρασμό να κάνω πολιτικές αναφορές και θα τρίβει τα χέρια του ο συνονόματος...αλλά μπα... με τη χαρά θα μείνει...?
ΥΓ. τα "εγκλήματα" στον ψηφιακό κόσμο (loundness war κλπ) οφείλονται στην ανθρώπινη μ@λ@κεί@ και όχι σε αδυναμίες του μέσου... γιατί ακόμα και το κόστος αντιγραφής του αναλογικού μάστερ ή το κόστος και η ποιότητα του βινυλίου αδυναμία είναι...