Μοντέρνο παραδοσιακό

[Άγιος]

Οι Rotting Christ έχουν βάθος ιδεολογικό και συνέπεια, και εμένα μου αρέσουν αλλά οι πειραματισμοί τους με παραδοσιακά όργανα δεν με συγκινούν

Αν κάποιος έχει την αισθητική να βάλει παραδοσιακά όργανα σε μοντέρνο είδος μουσικής με ένα τρόπο ώστε να βγάζει feeling... Και όχι φάση ''ωχ ένας ζουρνάς'' στο ξεκάρφωτο... Όλοι θα το εκτιμήσουμε

 

[MGs]

Αν κάποιος έχει την αισθητική να βάλει παραδοσιακά όργανα σε μοντέρνο είδος μουσικής με ένα τρόπο ώστε να βγάζει feeling... Όλοι θα το εκτιμήσουμε

Εκτιμήστε το.

 

[MGs]

Χουδέτσι Psy rock festival
Γειά σου ρε Βασίλη μπίρη μπίρη!

 

[Dan Mar]

Υπάρχει η φέτα και υπάρχει και το τζίντζερ.
Οι περισσότεροι τα προτιμούν χωριστά.
Στην Ελλάδα πολλοί λίγοι θα έτρωγαν φέτα με τζίντζερ, καλώς η κακώς.
Πάντως ο συνδυασμός είναι ευεργετικός , αν είναι καλός ο Σέφ !

 

[Trolley]

Ο καλλιτέχνης ( = μουσικός, για τις ανάγκες του φόρουμ) καλείται να επεξεργαστεί το σύνολο των επιρροών του και να παρουσιάσει κάτι, το οποίο ναι μεν θα ήταν αδύνατο να υπάρξει χωρίς αυτές τις επιρροές, αλλά επίσης θα πρέπει να τις έχει ενσωματώσει τόσο καλά, ώστε να είναι πολύ δύσκολο να τις εντοπίσει κάποιος ή να τις απομονώσει.

Ακούγοντας Bartok ή Dvorak π.χ., ξέρεις ότι κάπου εκεί μέσα είναι η πατρίδα τους, αλλά στο τέλος ακούς Bartok, όχι ούγγρους τσέλιγγες να γιορτάζουν το άρμεγμα...

Οι έλληνες που έχω ακούσει μέχρι σήμερα, ότι μόνο αποτυγχάνουν να πετύχουν αυτή την μετουσίωση, αλλά έχω μία υποψία ότι κάπου στην πορεία παραιτούνται από την προσπάθεια, για διάφορους λόγους. Είτε για να είναι πιο εύληπτο το αποτέλεσμα (κάπως πρέπει να ζήσουν οι άνθρωποι), είτε διότι το καλλιτεχνικό τους όραμα είναι πολύ περιορισμένο, είτε διότι έχοντας και τις μη-φολκλόρ επιρροές τους να επεξεργαστούν, το όλο εγχείρημα αγγίζει το ακατόρθωτο.

Αλλά, για παράδειγμα, τι είναι το να τραγουδά μία νέα γυναίκα (η οποία ξεκίνησε παίζοντας φανκ, όπως λέει σε μία συνέντευξη) ότι "της παρήγγειλε το αηδόνι", στις αρχές του 21ου αιώνα; Είναι γελοίο, αυτό είναι. Κανενός δεν παρήγγειλε τίποτε κανένα αηδόνι εδώ και έναν αιώνα (το λιγότερο) διότι στο μεταξύ επικοινωνούμε με άλλα μέσα, και θα έβαζα ένα στοίχημα ότι ούτε το 1% του πληθυσμού δεν έχει ακούσει αηδόνι (για να δει, ούτε λόγος). Οπότε, η επιδίωξη είναι εντελώς φολκλόρ, συνεπικουρούμενη από το ότι παίζουν τραγούδια, οπότε είναι και δέσμιοι των αναχρονιστικών στίχων...

Απ' την άλλη, κακώς είμαι τόσο επιεικής... στο τέλος της ημέρας, αν κάποιος δεν μπορεί να εργαστεί αρκετά προς τη σωστή κατεύθυνση για να παράξει κάτι σύγχρονο ανεξαρτήτως επιρροών, είναι απλά και μόνο ένας καλλιτέχνης που απέτυχε, δεν υπάρχει λόγος να επιδιώκουμε την αποκατάστασή του στη συνείδηση ή την δισκοθήκη μας.

Η δική μου προσωπική στάση είναι να τρέχω μακρυά, κάθε φορά που κάποιος στην Ελλάδα χρησιμοποιεί τον όρο "παραδοσιακός", είτε προκειται για ψωμί, είτε για τέχνη, είτε για τοπίο, είτε για οτιδήποτε άλλο - είναι για μένα red flag επικείμενου εντοπισμού κάποιου που έχει παρεξηγήσει πολλά-πολλά πράγματα και κάπου προσπαθεί να με ξεγελάσει πείθοντάς με ότι υπάρχει μία κρυμένη αξία που - και καλά - πρέπει να ανακαλύψω.

 

[Jazzjoker]

Ένα μεγάλο θέμα είναι ότι η μουσική παράδοση αλλά και η παράδοση γενικότερα είναι αγιοποιημένη. Με λίγα λόγια οτιδήποτε εμπίπτει σε αυτήν ή έστω την ακουμπάει είναι καλό. Είναι ίσως ο μόνος τομέας της τέχνης όπου το κριτικό φίλτρο απαγορεύεται ή καλύτερα, πριν καν απαγορευτεί, είναι αδιανόητο. Αν δε σου αρέσει κάτι παραδοσιακό, το πρόβλημα το έχεις εσύ.

Δεδομένων των παραπάνω, η χρήση παραδοσιακών ήχων, οργάνων, αρμονικών φορμών κλπ., αποτελεί εγγύηση ποιότητας του αποτελέσματος και τουλάχιστον εν μέρει, εξοπλίζει με immunity απέναντι στην όποια αρνητική κριτική θα πήγαινε να εκφραστεί.

Όσον αφορά το πάντρεμα με το μοντέρνο, θεωρώ ότι ελάχιστοι το πέτυχαν. Και λέγοντας "πάντρεμα" δεν εννοώ τις ωραιότατες διασκευές που έκαναν οι vic και δεν εννοώ διασκευές γενικότερα. Μιλάω για μπάντες και συνθέτες που έγραψαν νέα, πρωτότυπα κομμάτια και τα εμπλούτισαν με παραδοσιακά στοιχεία, με απόλυτη συνείδηση του γιατί κατ' αρχάς και μετά του πόσο και του πώς. Και το αποτέλεσμα ήταν καλαίσθητο, είχε νόημα και δεν ήταν μουσειακό ή souvenir shop oriented.

Βέβαια εγώ είμαι και εναντίον του όλου trend μίξης ετερόκλητων ειδών γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο κανείς να μπερδέψει το άξιο με το αξιοθαύμαστο/εντυπωσιακό το οποίο όμως, ουδεμία αυτόφωτη μουσική αξία έχει.

 

[Trolley]

Ναι, το "παραδοσιακό" λειτουργεί κάπως σαν "disclaimer" που προϊδεάζει για την ποιότητα του αποτελέσματος, κα ι - με τον τρόπο του - απαγορεύει την αμερόληπτη κριτική.

Το ίδιο αισθάνομαι και για κινηματογραφικές ταινίες που αναγράφουν "στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα", το οποίο είναι επίσης γελοίο, σα να σου λέει "κοίτα αν σου φανούν κάπως κουλά αυτά που θα δεις, δεν φταίμε εμείς", ενώ βέβαια φταίνε απολύτως διότι εγώ δεν πήγα εκεί για να δεχθώ μάθημα Ιστορίας, αλλά για να απολαύσω μία μυθοπλασία που οφείλει να είναι πειστική και λειτουργική, ακόμη και αν δεν στηρίζεται καθόλου σε "πραγματικά γεγονότα".

 

[manosx]

Εκτος των πολυ σωστων που αναφερουν οι απο πανω, θα προσθεσω και μια υποκειμενικη αποψη, οτι περα απο τα προβληματα του παντρεματος, και το αυτουσιο πρωτογενες υλικο ειναι προβληματικο.

Για παραδειγμα, το "μου παρηγγειλε το αηδονι" που αναφερθηκε. "Μου παρηηηη" αυτο το ηηηη ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ ο ηχος του τορνου που ξυνει το μεταλλο και ριχνει στροφες την ωρα που το κοβει, δε σωζεται αυτο το πραγμα ουτε απο τον ριμσκι κορσακοφ. Σαραντα λουπες και πεντακοσια μπασα να του βαλεις, θα εξακολουθει να χρειαζεται δεκαπεντε μισοκιλα και τρια κιλα γουρνοπουλα για να κατεβει

Οποτε μενουμε στα πανηγυρια και τελος.

 

[Trolley]

[Σορυ για την παρένθεση, αλλά είχα μία ξαφνική τρομάρα σκεπτόμενος να είχα μάνα την κυρία από τα Καντινέλια, και να σκάει μύτη το πρωί να με ξυπνήσει για το σχολείο, ρίχνοντας αυτό το "ΗΗΗΗΗΗΗΗ"...]

Ναι, έχεις δίκηο, δεν σώζονται μερικά με τίποτε, ειδικά οι στίχοι είναι για παλαβούς.

 

[Άγιος]

Μιλάω για μπάντες και συνθέτες που έγραψαν νέα, πρωτότυπα κομμάτια και τα εμπλούτισαν με παραδοσιακά στοιχεία, με απόλυτη συνείδηση του γιατί κατ' αρχάς και μετά του πόσο και του πώς. Και το αποτέλεσμα ήταν καλαίσθητο, είχε νόημα και δεν ήταν μουσειακό ή souvenir shop oriented.

Αυτό το έχουν καταφέρει κάποιοι καλλιτέχνες του λεγόμενου έντεχνου που όλοι απεχθανόμαστε ο καθένας για τους λόγους του (εμένα δεν μου αρέσουν οι στίχοι που είναι σοφιστικέ, δεν έχω ακούσει ένα τραγούδι τέτοιο που αν με αφορούν οι στίχοι του) αναγνωρίζω όμως κάποιες φορές την καλαίσθητη χρήση λαούτου, λύρας, ουτιού κτλ. Το έντεχνο για εμένα συντηρεί την παραδοσιακή μουσική αν και έχω καιρό να ακούσω κάτι αξιόλογο

 

[MGs]

"της παρήγγειλε το αηδόνι", στις αρχές του 21ου αιώνα; Είναι γελοίο, αυτό είναι. Κανενός δεν παρήγγειλε τίποτε κανένα αηδόνι

 

[Alter]

Οι συγκεκριμένοι είναι ένα εντελώς αντισυμβατικό ζευγάρι που ζουν για χρόνια στη μέση του πουθενά, φτιάχνουν ακόμη και τις κιθάρες τους μόνοι τους, οπότε όλο και κάτι θα τους έχει πει το αηδόνι.

 

[Trolley]

Οι συγκεκριμένοι είναι ένα εντελώς αντισυμβατικό ζευγάρι που ζουν για χρόνια στη μέση του πουθενά, φτιάχνουν ακόμη και τις κιθάρες τους μόνοι τους, οπότε όλο και κάτι θα τους έχει πει το αηδόνι.

Το γνωρίζω, και τους ζηλεύω επ' αυτού. Αλλά δεν βλέπω τη διαφορά ανάμεσα σε αυτό που κάνουν (καλλιτεχνικώς μιλώντας) και σε φήμες για το "καφενεδάκι της κυρά Μαλάμως στην Αμοργό που μόνο αν εκεί πιεις καφέ, θα καταλάβεις πραγματικό καφέ", δηλαδή το υποβόσκον τσιτάτο κάθε "παραδοσιακού" ισχυρισμού.

 

[WrTsXxx]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα, ευχαριστούμε @odis13. Άργησα λίγο να το παρακολουθήσω και άλλαξε λίγο τροπή η κουβέντα.
Ποσταρίστικαν ωραία κομμάτια - κάποια δεν τα είχα ξανα ακούσει.

Ένα rock σχήμα με ηλεκτρικό λαούτο και επιρροές Κρητικής μουσικής είναι οι Babel trio:


@Shelter

ξεχωρίζω ένα ντουετάκι απο το Στρασβούργο με μια τραγουδίστρια που για τα δικά μου γούστα στο τραγούδι είναι μια απο τις δυο καλύτερες της γενιάς μας, και μια πολυοργανίστρια-συνθέτη που φέρνει πολλά πραγματα στο τραπέζι, όχι πάντα της απόλυτης αισθητικής μου αλλά με συνέπεια ως προς αυτό που πρεσβεύουν.

Δε γνώριζα αυτή την εκτέλεση του Καύκου, πολύ ενδιαφέρουσα. Αυτό το τραγούδι ίσως αξίζει ένα θέμα από μόνο του με διάφορες εκτελέσεις/διασκευές που έχουν ηχογραφηθεί τα τελευταία χρόνια.

Ένα φολκ σχήμα (με ιδιαίτερα όργανα όπως νικελάρπα, τάμπλας κλπ) απ' τη Γαλλία πρόσφατα έβγαλε δίσκο που περιλαμβάνει και Κρητικά παραδοσιακά τραγούδια τα οποία μάλιστα τραγουδούν σε ελληνική γλώσσα. Εδώ από κάποιο λάηβ τους στη Γαλλία που ο κόσμος χορεύει ελεύθερα όπως αντιλαμβάνεται τη μουσική:

 

[Shelter]

Δε γνώριζα αυτή την εκτέλεση του Καύκου, πολύ ενδιαφέρουσα. Αυτό το τραγούδι ίσως αξίζει ένα θέμα από μόνο του με διάφορες εκτελέσεις/διασκευές που έχουν ηχογραφηθεί τα τελευταία χρόνια.

Ένα φολκ σχήμα (με ιδιαίτερα όργανα όπως νικελάρπα, τάμπλας κλπ) απ' τη Γαλλία πρόσφατα έβγαλε δίσκο που περιλαμβάνει και Κρητικά παραδοσιακά τραγούδια τα οποία μάλιστα τραγουδούν σε ελληνική γλώσσα. Εδώ από κάποιο λάηβ τους στη Γαλλία που ο κόσμος χορεύει ελεύθερα όπως αντιλαμβάνεται τη μουσική:

Εντάξει ειναι μεν στο Στρασβούργο το ντουέτο αλλά η τραγουδίστρια είναι ελληνίδα. Πάντως το σχήμα παίζει κυρίως εξωτερικό. Είχαν ερθει στην Πλύφα πριν κανα χρονο και ειχαν παιξει με τις αδελφές Βουγιουκλή.

 

[Άγιος]

Η μαντινάδα κατακτάει τη Γαλλία

 

[MGs]

Εδώ από κάποιο λάηβ τους στη Γαλλία που ο κόσμος χορεύει ελεύθερα όπως αντιλαμβάνεται τη μουσική:

...ομολογώ οτί αυτό δέν το είχαμε σκεφτεί...

Δείτε εδώ μιά ιστορία.

Σπούδασε η μάθε να παίζεις μουσική,αγόρασε όργανα,εξέλιξε τα,αγόρασε εξοπλισμό με όλα τα προβλήματα που αυτός συνοδεύει,βρές άτομα,γράψε κάτι αξιόλογο,μπέρδεψε το με κάτι άλλο αξιόλογο επιτυχημένα,μπές σε αεροπλάνα και βαπόρια,κουβάλα να πάς να στήσεις,παρουσίασε το όπως πρέπει και όταν το καταφέρεις όλο αυτό,αρχίζουν οι άλλοι από κάτω να γυρίζουν γύρω γύρω.

Ενα σέτ πινέλα,χρώματα και έναν καμβά έπρεπε να μας πάρουν οι δικοί μας όταν ήμασταν μικροί,να ζήσουμε μιά ευτυχισμένη ζωή,εγώ αυτό εχω να πώ.

 

[bouzoukleri]

Η παραδοσιακή μουσική ή τέλος πάντων αυτό που λάβαμε από προηγούμενους δεν ήταν πάντα παραδοσιακή. Κάποτε ίσως να ήταν μοντέρνα ή ΠΟΠ ή πόπιουλαρ ή εναλλακτική ή πειραματική, ίσως και ακραία. Δυστυχώς σε αυτόν τον τόπο έχουμε παράδοση στις ασυνέχειες . Κάποτε ίσως το κλαρίνο να ακούστηκε κάπως ή η τρομπέτα ή το βιολί ή οι δεύτερες και τρίτες φωνές. Ας κάνουμε και μια προβολή στο μέλλον το μακρινό ή μια εικασία. Θα αναφέρουν το Mountains ως προγκρέσιφ ροκ ή ως καραμπινάτο δείγμα ελληνικής παραδοσιακής δημιουργίας στο μέγεθος της Πίνδου; Θα αναφέρουν τους Mode Plagal ως ανανεωτές του παραδοσιακού ή ως μια από τα ίδια αλλά με καλές ενορχηστρώσεις και πολύ ταλέντο; Η Τετράς του Πειραιά θα τοποθετείται στην μετεξέλιξη του αστικού τραγουδιού με μπολιάσματα του παραδοσιακού ύφους του Αιγαίου ή θα τοποθετηθεί σε ιστορικό βάθρο ως το πρώτο επίσημο κουαρτέτο εγχόρδων της οικογένειας του μπουζουκιού; Οι Γκιντήκηδες που λέω εγώ (aka Gidiki band , a musical ensemble) θα μετράνε παραδοσιακοί ή απλά μια όμορφη ορχήστρα που ΤΑ ΛΕΕΙ ; Και αν σε εκείνο το Quarryman's Lament ο Μποναμάσσας ακούμπησε τα δικά μας , στο Bird on a wire , τι έκανε, τραγούδησε αμερικάνικα στη Θύρα ; Όλα κρίνονται στο βάθος χρόνου. Και ας μην ξεχνάμε , στις ορχήστρες στα μεγάλα μαγαζιά , πολλές ενορχηστρώσεις αγγίζουν μην πω ξεπερνούν επίπεδα Progressive Rock από μεγάλα διεθνή ονόματα. Οι μελετητές του μακρινού μέλλοντος που θα τα κατατάξουν; Στα Ethnic Jazz Folk Funk και πάει λέγοντας ή απλά στην καλοπαιγμένη ελληνική μουσική με τις τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής; Και μετά από αιώνες θα γίνεται μια ανάλογη συζήτηση, αν είναι ελληνική παραδοσιακή ή δυτικότροπη ;


Χωρίς να είμαι μουσικολόγος, μελετητής και μουσικός. Θορυβοποιός χορδοκρούστης δηλώνω.

 

[Άγιος]

Η παραδοσιακή μουσική ή τέλος πάντων αυτό που λάβαμε από προηγούμενους δεν ήταν πάντα παραδοσιακή. Κάποτε ίσως να ήταν μοντέρνα ή ΠΟΠ ή πόπιουλαρ ή εναλλακτική ή πειραματική, ίσως και ακραία. Δυστυχώς σε αυτόν τον τόπο έχουμε παράδοση στις ασυνέχειες . Κάποτε ίσως το κλαρίνο να ακούστηκε κάπως ή η τρομπέτα ή το βιολί ή οι δεύτερες και τρίτες φωνές. Ας κάνουμε και μια προβολή στο μέλλον το μακρινό ή μια εικασία. Θα αναφέρουν το Mountains ως προγκρέσιφ ροκ ή ως καραμπινάτο δείγμα ελληνικής παραδοσιακής δημιουργίας στο μέγεθος της Πίνδου; Θα αναφέρουν τους Mode Plagal ως ανανεωτές του παραδοσιακού ή ως μια από τα ίδια αλλά με καλές ενορχηστρώσεις και πολύ ταλέντο; Η Τετράς του Πειραιά θα τοποθετείται στην μετεξέλιξη του αστικού τραγουδιού με μπολιάσματα του παραδοσιακού ύφους του Αιγαίου ή θα τοποθετηθεί σε ιστορικό βάθρο ως το πρώτο επίσημο κουαρτέτο εγχόρδων της οικογένειας του μπουζουκιού; Οι Γκιντήκηδες που λέω εγώ (aka Gidiki band , a musical ensemble) θα μετράνε παραδοσιακοί ή απλά μια όμορφη ορχήστρα που ΤΑ ΛΕΕΙ ; Και αν σε εκείνο το Quarryman's Lament ο Μποναμάσσας ακούμπησε τα δικά μας , στο Bird on a wire , τι έκανε, τραγούδησε αμερικάνικα στη Θύρα ; Όλα κρίνονται στο βάθος χρόνου. Και ας μην ξεχνάμε , στις ορχήστρες στα μεγάλα μαγαζιά , πολλές ενορχηστρώσεις αγγίζουν μην πω ξεπερνούν επίπεδα Progressive Rock από μεγάλα διεθνή ονόματα. Οι μελετητές του μακρινού μέλλοντος που θα τα κατατάξουν; Στα Ethnic Jazz Folk Funk και πάει λέγοντας ή απλά στην καλοπαιγμένη ελληνική μουσική με τις τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής; Και μετά από αιώνες θα γίνεται μια ανάλογη συζήτηση, αν είναι ελληνική παραδοσιακή ή δυτικότροπη ;


Χωρίς να είμαι μουσικολόγος, μελετητής και μουσικός. Θορυβοποιός χορδοκρούστης δηλώνω.

Ούτε εγώ είμαι μουσικολόγος αλλά έχω την αίσθηση ότι οι παραδόσεις είναι ότι είχαμε μέχρι την αυγή του ίντερνετ. Πιστεύω ότι μετά από αιώνες θα αναφέρονται στην εποχή μας παγκοσμίως απλώς ως την αυγή του ίντερνετ χωρίς καμία διαφοροποίηση κατά τόπους. Υπάρχει δηλαδή μια ομογενοποίηση στον κόσμο από εδώ και στο εξής και οι παραδόσεις στο μέλλον θα είναι ίδιες με αυτά που θεωρούμε παραδοσιακά σήμερα, δεν θα παράγουμε δηλαδή εμείς καμία παράδοση σαν γενιά και εποχή και τόπος, αυτή την αίσθηση έχω

 

[Terry RoscoeBeck5]

Ένα rock σχήμα με ηλεκτρικό λαούτο και επιρροές Κρητικής μουσικής είναι οι Babel trio

Εντυπωσιακότατοι...