- Μηνύματα
- 58
- Πόντοι
- 8
Άκουσα για πρώτη φορά Dire Straits το 1984 (σε ηλικία 13) και ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα σοβαρά να αφήσω τις έως τότε σπουδές μου σε πλήκτρα (πιάνο, ακκορντεόν) για να στραφώ σε ένα όργανο με περισσότερες δυνατότητες!!! Τελικά το μόνο πο έπραξα ήταν να αγοράσω ένα χρόνο αργότερα όλη τη δισκογραφία τους (εν τω μεταξύ βγήκε και το BROTHERS IN ARMS) καθώς και όλες τις σόλο δουλειές του Mark (από ταινίες, country groops που έφτιαξε κλπ, κλπ). Δυστυχώς πέρα από κάποιες μουσικές του για ταινίες πιστεύω ότι ποτέ δεν ξεπέρασε συνθετικά δουλειές όπως το Making movies το Communique ή το Brothers in arms. Ο λόγος κατά τη γνώμη μου είναι ότι όταν φτάσεις πολύ πολύ ψηλά είναι δύσκολο να ξεπεράσεις ξανά αυτά τα επίπεδα. Αν και τελικά δεν έπιασα ποτέ κιθάρα υπήρξαν εκτός του Mark πολλοί κιθαρίστες στους οποίους "θήτευσα" όπως ο Moore, o Santana, o Clapton κλπ. Κοινό τους χαρακτηριστικό εκτός των τετριμένων (ήχος, feeling,κλπ.κλπ) η καταπληκτική τους θεματολογία την οποία δεν εγκαταλείπουν ακόμα και σε φράσεις των 5-6 νοτών ακόμη και ως μια απάντηση σε ένα ακουστκό jam. Τα σόλα είναι θέματα που αν τα είχαν άλλοι θα είχαν γράψει μισό άλμπουμ και τελικά πιστέυω ότι αυτό είναι και που μένει και τους κρατά και θα τους κρατά ακόμη ζωντανούς. δασκάλους. Τέλος θα ήθελα να συμπληρώσω ένα ακόμη στοιχείο το οποίο συνήθως δε σχολιάζεται...Οι στίχοι των Straits είναι υψηλοτάτου επιπέδου και ευρυτάτου πεδίου (από ιστορικά και πολιτικά μέχρι σουρεαλιστικά) και σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο Mark εκτός από κιθαρίστας είναι και πτυχιούχος φιλολογίας.....Τελειώνοντας θα προσθέσω ότι στη συναυλία δεν πήγα. Οι Dire Straits ωστόσο ήταν είναι και θα είναι πάντα ένα τεράστιο κεφάλαιο στην πραγματικά έντεχνη παγκόσμια μουσική αυτού του πολιτισμού.
Ισα που μας τρέλανες και μετά τίποτα???
