Τα περάσαμε όμορφα, ομορφα, όμορφα. ;D
Ο Σπύρος πολύ καλός (η συλλογική Νοιζική ερμηνεία του Waits μερικοί είπανε ότι ήταν η κορυφαία στιγμή χθές) αν και ψαχνόντουσαν στην κονσόλα λίγο για τον ήχο του (λογικό).
Τα Πιάτα νεανική, φρέσκια και γκρουβάτη μπάντα. Μου άρεσαν πολύ.
Εμείς το διασκεδάσαμε. Πρασινάδες ναι, πολύ καλές στιγμές ναι, κάποια μικρομπερδέματα αλλά όλα μια hara και οn schedule. Δυστυχώς η μπάντα παίζει στο 11 :-\. Άλλες φορές επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, άλλες φορές επειδή δεν θέλει να κάνει αλλιώς.............. 8)
Ο ΜεγαΑλέξανδρος παγίως αγχωμένος αλλά άριστος οικοδεσπότης και τον ευχαριστούμε. Όπως και τα πολύ φιλικά παιδιά του bar.
Ο Yann άοκνος φωτορεπόρτερ ....
(καλά ρε συ, ένα κομμάτι παίζω με πένα και περίμενες να τραβήξεις φωτογραφία; )
Πολλά από τα παιδιά του Noiz εκεί και και τους ευχαρίστησα πολλάκις κατ ιδίαν (τους περισσότερους αν όχι όλους) και το ξανακάνω και δημοσίως.
Ήσασταν όλοι υπέροχοι.
Με τους γνωστούς παππούδες σχεδόν το κλείσαμε το μαγαζί.
Κανένα θύμα αλκοολτεστ δεν αναφέρθηκε. ;D
Tα περάσαμε όμορφα και ως εκ τούτου θα το ξανακάνουμε. Όπως έλεγε ο Bogard στη Καζαμπλάνκα: "Maybe not today, maybe not tomorrow, but soon ............."