Η ιστορία έχει δείξει ότι πολλοί "΄φάλτσοι", "ατάλαντοι", "κουλοί", "κουτσοί" και "άσχημοι" έχουν γίνει είδωλα, έχουν επηρεάσει όλη την ιστορία της μουσικής, έχουν γίνει σταρ, έχουν αγαπηθεί όσο ήρωες των παραμυθιών και έχουν τραβήξει μαζί τους πάρα πολύ κόσμο, είτε μας αρέσει είτε όχι, ο καθένας σε ένα βαθμό. ¶λλοι ζουν άλλοι όχι.
Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής ονόματα:
Mick Jagger και γενικά οι Rolling stones
Sex Pistols
Bono - U2
Kurt Cobain - Nirvana
AC/DC (με τη φωνάρα?)
Ακόμη και ο Αγγελακας με τις Τρύπες έχει επηρεάσει απίστευτα τους νέους και έχει προσφέρει πολλά στην ελληνική ροκ μουσική με το μοναδικό του στυλ.
Όλοι αυτοί και άλλοι ακόμα περισσότεροι έχουν προσφέρει ο καθένας με το δικό του τρόπο στη μουσική πράγματα. Και όπως πιστεύω ακράδαντα τα τελευταία χρόνια που παίζω μουσική, παιχταράδες και φωνάρες υπάρχουν πολλοί.
Τις ιδέες που είχε όμως ο Blackmore, o Page, ο Edge, o Gilmour, ο Iommi (ήχος + 2-5 νότες riff και απλά έγραψαν ιστορία) και το στυλ που έχει ο Jagger, o Bono, o Cobain και άλλοι τόσοι, ελάχιστοι τις είχαν και τις έχουν. Γι'αυτό ωφείλουμε αν μη τι άλλο να τους σεβαστούμε, είτε μας αρέσουν είτε όχι.
Γι'αυτό ό,τι παπάδες και να παίζει ο οποιοσδήποτε Satriani κλπ (προσωπικά μου αρέσει αρκετά και το θεωρώ κορυφαίο, απλά τον αναφέρω ως τυχαίο παράδειγμα),
εγώ όπως και πολλοί από μας όταν δοκιμάζουμε μια κιθάρα πάντα θα παίζουμε ένα Paranoid, ένα Whole lotta love, ένα Smoke on the water, ένα Shadow play, ένα Back in Black κι ας είναι τόοοοοοσο απλά και χιλιοακουσμένα.
¶λλωστε δεν έχω πιάσει τον εαυτό μου ποτέ να σιγοτραγουδά κανένα κομμάτι του Vai ή του Malmsteen... :roll:
Και όπως έχει πει και ο Blackmore και η 9η του Betthoven είναι 3 νότες!
Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής ονόματα:
Mick Jagger και γενικά οι Rolling stones
Sex Pistols
Bono - U2
Kurt Cobain - Nirvana
AC/DC (με τη φωνάρα?)
Ακόμη και ο Αγγελακας με τις Τρύπες έχει επηρεάσει απίστευτα τους νέους και έχει προσφέρει πολλά στην ελληνική ροκ μουσική με το μοναδικό του στυλ.
Όλοι αυτοί και άλλοι ακόμα περισσότεροι έχουν προσφέρει ο καθένας με το δικό του τρόπο στη μουσική πράγματα. Και όπως πιστεύω ακράδαντα τα τελευταία χρόνια που παίζω μουσική, παιχταράδες και φωνάρες υπάρχουν πολλοί.
Τις ιδέες που είχε όμως ο Blackmore, o Page, ο Edge, o Gilmour, ο Iommi (ήχος + 2-5 νότες riff και απλά έγραψαν ιστορία) και το στυλ που έχει ο Jagger, o Bono, o Cobain και άλλοι τόσοι, ελάχιστοι τις είχαν και τις έχουν. Γι'αυτό ωφείλουμε αν μη τι άλλο να τους σεβαστούμε, είτε μας αρέσουν είτε όχι.
Γι'αυτό ό,τι παπάδες και να παίζει ο οποιοσδήποτε Satriani κλπ (προσωπικά μου αρέσει αρκετά και το θεωρώ κορυφαίο, απλά τον αναφέρω ως τυχαίο παράδειγμα),
εγώ όπως και πολλοί από μας όταν δοκιμάζουμε μια κιθάρα πάντα θα παίζουμε ένα Paranoid, ένα Whole lotta love, ένα Smoke on the water, ένα Shadow play, ένα Back in Black κι ας είναι τόοοοοοσο απλά και χιλιοακουσμένα.
¶λλωστε δεν έχω πιάσει τον εαυτό μου ποτέ να σιγοτραγουδά κανένα κομμάτι του Vai ή του Malmsteen... :roll:
Και όπως έχει πει και ο Blackmore και η 9η του Betthoven είναι 3 νότες!