απλα για μενα ενας μουσικος με τεραστια παιδεια και τεχνικη' date=' ειναι ΑΠΛΑ μουσικος, και οχι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ.[/quote']
Να διορθώσω.
1. Μουσικός = καλλιτέχνης
2. Αυτός που ανεβοκατεβαίνει κλίμακες όσο πιό γρήγορα γίνεται δεν είναι απαραίτητα μουσικός. Υπάρχει ο όρος "οργανοπαίκτης".
3. Για να είναι κανείς ολοκληρωμένος μουσικός πρέπει να συνθέτει και ταυτόχρονα να ζυγίζει με το σταγονόμετρο και την τελευταία νότα που θα βάλει, καθώς θα πρέπει να προσθέτει ουσία στο τελικό αποτέλεσμα. Το σύνολο μετράει.
Και ο Charlie Parker έγινε αρχικά γνωστός για τις ριπές που έπαιζε σε ιλιγγιώδη ταχύτητα, καθώς ο απώτερος σκοπός του Be-bop ήταν να αποδείξουν οι έγχρωμοι μουσικοί την μουσική ανωτερότητα τους.
Αυτό όμως ήταν ένα κίνημα που τελείωσε το 70 και είχε κοινωνικές βάσεις.
Αργότερα όμως και οι ίδιοι οι πρωτεργάτες (όσοι συνέχισαν να ζουν... πχ Miles Davis, Dizzie Gillespie), άρχισαν να αφαιρούν νότες. Και όχι γιατί δεν τις προλάβαιναν...
Αναφέρομαι στη jazz γιατί είναι είδος που έχει μεγάλη ηλικία και σε βάθος χρόνου μπορεί να δεί κανείς την εξέλιξη.
Όχι ότι δεν υπάρχουν μουσικαράδες που παίζουν γρήγορα. πχ Scott Henderson, Steve Vai κ.α.
Σε αυτούς λοιπόν θ' ακούσετε:
Μελωδία, ρυθμό και δυναμική = taste.
Όμως υπάρχουν πολλές απόψεις και τις σέβομαι καθώς αφού πλησιάζω τα 50 έχω περάσει πολλές φάσεις κι εγώ στο παίξιμο μου. Και πάντα όταν βρισκόμουν σε κάποια απ' αυτές θεωρούσα ότι ήταν το κορυφαίο είδος που υπηρετούσα.
Και έτσι πρέπει να είναι. Γι αυτό συστήνω ψυχραιμία, κι αν κρατάμε τ' αυτιά μας ανοιχτά, όλο και κατι καλό θα προκύψει. Αλοίμονο αν τά'χαμε ανακαλύψει όλα... μετά τι θα κάναμε;