γενικα οταν μιλαμε για vintage οργανα το θεμα τιμης ειναι εντελως ασχετο με την αξια και την ποιοτητα των οργανων, Ειναι σαν συγκρινοντας ενα γραμματοσημο των 2 ευρω και ενα των 2000 να προσπαθουμε να αποφασισουμε ποιο ειναι καλυτερο γραμματοσημο. Η διαφορα στην τιμη εχει να κανει με αλλα προγματα, συλλεκτες, κερδοσκοπια σπανιοτητα κτλ.
Αν παντως ψαχνουμε για την πιο δημοφιλη απαντηση στο ερωτημα του θεματος, αυτη ειναι μαλλον το οχι. Τουλαχιστον οι περισσοτεροι κιθαριστες που ξερω αυτο πιστευουν.
Απο οτι εχω παιξει και ακουσει εγω (και εχοντας και μερικες κιθαρες πανω απο 15ετια), πιστευω οτι μια καλη κιθαρα, παλιωνοντας και ειδικα αν παιζεται πολυ, αρχιζει να ακουγεται καλυτερα. Ακομα και μια ηλεκτρικη. Οποτε το παλιο καλο (και καλοτυχο) οργανο εχει ηδη ενα αβανταζ πισω του. Μετα ερχεται μια suhr σε ενα bogner που αντε να εχεις ακουσει μερικα cds scott henderson να παιζει μ αυτα, και μια fender σε fender, η μια
gibson σε marshall που εχεις ακουσει 10000 cds... οποτε δευτερο αβανταζ. Μετα η τιμη και η αξια στην αγορα, τριτο αβανταζ..
παλιοτερα, σε αρκετες εταιριες η γραμμη αναμεσα σε επαγγελματικα και student οργανα ηταν πολυ καθαρη, και η ποιοτητα στα επαγγελματικα ηταν παρομοια με αυτην των πιο ακριβων σειρων σημερα. Υπηρχε ας πουμε μια
gibson sg που σκοτωνε, ενω σημερα υπαρχουν δεκα διαφορετικες ποιοτητες, με τις φτηνες να μην συγκρινονται με τις ακριβες. Το ιδιο σε ολες τις μαρκες..
ειναι καπως σαν να ακους το smoke on the water με eric johnson στην κιθαρα. ;D Φοβερη τεχνικη και δυνατοτητες, ηχος απο το διαστημα, αλλα προτιμας blackmore >