- Μηνύματα
- 5,463
- Πόντοι
- 1,058
Εγώ δεν ψηφίζω γιατί δεν είμαι σίγουρος, ακόμη τουλάχιστον. Αλλά ιδού μερικές σκέψεις μου πάνω στο θέμα:
- Η ομοφυλοφιλία είναι γεγονός. Και όταν λέω γεγονός εννοώ ότι δεν είναι ούτε αρρώστια που θεραπεύεται, ούτε αμαρτία ούτε μια παροδική φάση που μπορεί να περνάει κάποιος μέχρι να ξαναμπεί στο "σωστό" δρόμο. Υπάρχουν λοιπόν (πολλοί) άνθρωποι που έλκονται από άτομα του ιδίου φύλου και μοιραία συνάπτουν ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους. Οι κοινωνίες οφείλουν να δεχτούν αυτή την πραγματικότητα και να αντιμετωπίσουν τους ομοφυλόφιλους ως ισότιμα μέλη τους.
- Η ερωτική έλξη και η σεξουαλικότητα υφίστανται για συγκεκριμένο λόγο. Και ο λόγος αυτός, εκ φύσεως, είναι η τεκνοποίηση. Από τη φυσιολογία των γεννητικών συστημάτων των δύο φύλων μέχρι τη βιοχημεία των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής έλξης και επαφής, τα πάντα είναι "μελετημένα" έτσι ώστε να οδηγούν στη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο. Η σεξουαλική έλξη μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, δεν μπορεί να οδηγήσει σε τεκνοποίηση. Υπό αυτή την έννοια, η ομοφυλοφιλία είναι "παρά φύση". Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα "λάθος" της φύσης.
- Αντίλογος στο παραπάνω: Ναι αλλά υιοθετώντας αυτή τη λογική, οποιαδήποτε πρακτική εμποδίζει την τεκνοποίηση είναι επίσης παρά φύση και λάθος. Η χρήση αντισύλληψης π.χ. ή ο αυνανισμός. Και ποιος είπε ότι οι άνθρωποι κάνουν σεξ αποκλειστικά για να τεκνοποιήσουν; Το σεξ είναι πρωτίστως μια λειτουργία που επιτελείται για ευχαρίστηση. Οπότε σύσσωμο το πιο προοδευτικό κομμάτι της ανθρωπότητας, έχει επιλεκτικά αφαιρέσει το "φυσικό" αποτέλεσμα από τη διαδικασία. Με άλλα λόγια, η μισή υφήλιος το κάμει τακτικά και ανελλιπώς χρησιμοποιώντας προφυλακτικά, αντισυλληπτικά ή ό,τι άλλο, ακριβώς για να μην υπάρξει τεκνοποίηση. Αυτό δεν είναι μη ομαλό - ανώμαλο;
- Προσωπικά οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι η φύση έδωσε τα βιολογικά εφόδια προκειμένου το ανθρώπινο είδος να πολλαπλασιαστεί και να επιβιώσει στις απαρχές της ύπαρξής του. Από εκεί και μετά, το τι χρήση θα έχουν αυτά τα "εφόδια" εναπόκειται στον άνθρωπο. Το μοντέλο αυτό ισχύει και για άλλες λειτουργίες και δραστηριότητες.
- Το επόμενο και κυρίως θέμα είναι κοινωνικό. Μέχρι πολύ πρόσφατα ξέραμε ότι η οικογένεια είναι πατέρας - μητέρα - παιδιά. Όμως, με την έκρηξη της ομοφυλοφιλικής απελευθέρωσης που ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα και συνεχίζεται με ένταση, τέθηκαν θέματα ισότητας. Δηλαδή οι ομοφυλόφιλοι διεκδικούν ίσα δικαιώματα μεταξύ των οποίων είναι ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας. Το κόλλημα των κοινωνιών, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, αφορά δύο παράγοντες:
- Ο ένας είναι ο παράγοντας της "φυσικής ομαλότητας" τουτέστιν "τα παιδιά γεννιούνται από τη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο, αυτό είναι το φυσιολογικό και έτσι δημιουργούνται οι οικογένειες. Οτιδήποτε άλλο είναι ανώμαλο". Ναι αλλά και εδώ, η φυσική ροπή του πράγματος έχει δεχθεί παρεμβάσεις. Τεχνητή γονιμοποίηση, υιοθεσία, παρένθετες μητέρες κλπ. Δηλαδή ένα ετερόφυλο ζευγάρι που αποκτά παιδί από ξένο σπέρμα, δεν είναι "μη φυσιολογικό"; Δύο άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια αλλά για βιολογικούς λόγους δεν μπορούν. Η φύση τους "αρνείται" την ένωση. Το ότι καταφεύγουν σε τεχνητές μεθόδους δεν είναι κι εδώ παρά φύση;
- Ο άλλος παράγοντας είναι ο ψυχολογικός. Αυτός κατ' εμέ, αποτελεί την αιχμή του δόρατος ας πούμε, όσον αφορά την αρνητική οπτική απέναντι στο θέμα της δημιουργίας οικογένειας ομόφυλων ζευγαριών. Το βασικό επιχείρημα εδώ είναι ότι τα παιδιά αναπτύσσουν τα ενδογενή τους χαρακτηριστικά (χαρακτήρα, σεξουαλικό προσανατολισμό, συνείδηση φύλου κλπ.) επωφελούμενα από την ύπαρξη και του αρσενικού και του θηλυκού "παραδείγματος". Ειδικά στα πρώτα στάδια της ζωής όπου οι διεργασίες είναι ασυνείδητες, ίσως είναι επωφελέστερο για το παιδί να έχει γονείς διαφορετικού φύλου. Επίσης, σε έναν κόσμο όπου τα ομόφυλα ζευγάρια είναι σπάνια, εκτός από τις ασυνείδητες προκλήσεις που περιγράφω παραπάνω, το παιδί θα έχει να αντιμετωπίσει και καθαρά κοινωνικές προκλήσεις. Απλουστευτικά: "γιατί όλα τα παιδάκια στο σχολείο έχουν μαμά και μπαμπά κι εγώ έχω μόνο μαμάδες;".
- Απ' όσο ξέρω, το παραπάνω είναι υπό συνεχή έρευνα. Όσο περνούν τα χρόνια, θα έχουμε όλο και περισσότερα ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τις όποιες διαφορές ανάμεσα στα παιδιά που μεγάλωσαν με ετερόφυλους γονείς και αυτά που μεγάλωσαν με ομόφυλους. Προσωπικά, θα περιμένω αυτές τις απαντήσεις πριν αποφασίσω.
- Η ομοφυλοφιλία είναι γεγονός. Και όταν λέω γεγονός εννοώ ότι δεν είναι ούτε αρρώστια που θεραπεύεται, ούτε αμαρτία ούτε μια παροδική φάση που μπορεί να περνάει κάποιος μέχρι να ξαναμπεί στο "σωστό" δρόμο. Υπάρχουν λοιπόν (πολλοί) άνθρωποι που έλκονται από άτομα του ιδίου φύλου και μοιραία συνάπτουν ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους. Οι κοινωνίες οφείλουν να δεχτούν αυτή την πραγματικότητα και να αντιμετωπίσουν τους ομοφυλόφιλους ως ισότιμα μέλη τους.
- Η ερωτική έλξη και η σεξουαλικότητα υφίστανται για συγκεκριμένο λόγο. Και ο λόγος αυτός, εκ φύσεως, είναι η τεκνοποίηση. Από τη φυσιολογία των γεννητικών συστημάτων των δύο φύλων μέχρι τη βιοχημεία των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής έλξης και επαφής, τα πάντα είναι "μελετημένα" έτσι ώστε να οδηγούν στη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο. Η σεξουαλική έλξη μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, δεν μπορεί να οδηγήσει σε τεκνοποίηση. Υπό αυτή την έννοια, η ομοφυλοφιλία είναι "παρά φύση". Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα "λάθος" της φύσης.
- Αντίλογος στο παραπάνω: Ναι αλλά υιοθετώντας αυτή τη λογική, οποιαδήποτε πρακτική εμποδίζει την τεκνοποίηση είναι επίσης παρά φύση και λάθος. Η χρήση αντισύλληψης π.χ. ή ο αυνανισμός. Και ποιος είπε ότι οι άνθρωποι κάνουν σεξ αποκλειστικά για να τεκνοποιήσουν; Το σεξ είναι πρωτίστως μια λειτουργία που επιτελείται για ευχαρίστηση. Οπότε σύσσωμο το πιο προοδευτικό κομμάτι της ανθρωπότητας, έχει επιλεκτικά αφαιρέσει το "φυσικό" αποτέλεσμα από τη διαδικασία. Με άλλα λόγια, η μισή υφήλιος το κάμει τακτικά και ανελλιπώς χρησιμοποιώντας προφυλακτικά, αντισυλληπτικά ή ό,τι άλλο, ακριβώς για να μην υπάρξει τεκνοποίηση. Αυτό δεν είναι μη ομαλό - ανώμαλο;
- Προσωπικά οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι η φύση έδωσε τα βιολογικά εφόδια προκειμένου το ανθρώπινο είδος να πολλαπλασιαστεί και να επιβιώσει στις απαρχές της ύπαρξής του. Από εκεί και μετά, το τι χρήση θα έχουν αυτά τα "εφόδια" εναπόκειται στον άνθρωπο. Το μοντέλο αυτό ισχύει και για άλλες λειτουργίες και δραστηριότητες.
- Το επόμενο και κυρίως θέμα είναι κοινωνικό. Μέχρι πολύ πρόσφατα ξέραμε ότι η οικογένεια είναι πατέρας - μητέρα - παιδιά. Όμως, με την έκρηξη της ομοφυλοφιλικής απελευθέρωσης που ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα και συνεχίζεται με ένταση, τέθηκαν θέματα ισότητας. Δηλαδή οι ομοφυλόφιλοι διεκδικούν ίσα δικαιώματα μεταξύ των οποίων είναι ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας. Το κόλλημα των κοινωνιών, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, αφορά δύο παράγοντες:
- Ο ένας είναι ο παράγοντας της "φυσικής ομαλότητας" τουτέστιν "τα παιδιά γεννιούνται από τη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο, αυτό είναι το φυσιολογικό και έτσι δημιουργούνται οι οικογένειες. Οτιδήποτε άλλο είναι ανώμαλο". Ναι αλλά και εδώ, η φυσική ροπή του πράγματος έχει δεχθεί παρεμβάσεις. Τεχνητή γονιμοποίηση, υιοθεσία, παρένθετες μητέρες κλπ. Δηλαδή ένα ετερόφυλο ζευγάρι που αποκτά παιδί από ξένο σπέρμα, δεν είναι "μη φυσιολογικό"; Δύο άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια αλλά για βιολογικούς λόγους δεν μπορούν. Η φύση τους "αρνείται" την ένωση. Το ότι καταφεύγουν σε τεχνητές μεθόδους δεν είναι κι εδώ παρά φύση;
- Ο άλλος παράγοντας είναι ο ψυχολογικός. Αυτός κατ' εμέ, αποτελεί την αιχμή του δόρατος ας πούμε, όσον αφορά την αρνητική οπτική απέναντι στο θέμα της δημιουργίας οικογένειας ομόφυλων ζευγαριών. Το βασικό επιχείρημα εδώ είναι ότι τα παιδιά αναπτύσσουν τα ενδογενή τους χαρακτηριστικά (χαρακτήρα, σεξουαλικό προσανατολισμό, συνείδηση φύλου κλπ.) επωφελούμενα από την ύπαρξη και του αρσενικού και του θηλυκού "παραδείγματος". Ειδικά στα πρώτα στάδια της ζωής όπου οι διεργασίες είναι ασυνείδητες, ίσως είναι επωφελέστερο για το παιδί να έχει γονείς διαφορετικού φύλου. Επίσης, σε έναν κόσμο όπου τα ομόφυλα ζευγάρια είναι σπάνια, εκτός από τις ασυνείδητες προκλήσεις που περιγράφω παραπάνω, το παιδί θα έχει να αντιμετωπίσει και καθαρά κοινωνικές προκλήσεις. Απλουστευτικά: "γιατί όλα τα παιδάκια στο σχολείο έχουν μαμά και μπαμπά κι εγώ έχω μόνο μαμάδες;".
- Απ' όσο ξέρω, το παραπάνω είναι υπό συνεχή έρευνα. Όσο περνούν τα χρόνια, θα έχουμε όλο και περισσότερα ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τις όποιες διαφορές ανάμεσα στα παιδιά που μεγάλωσαν με ετερόφυλους γονείς και αυτά που μεγάλωσαν με ομόφυλους. Προσωπικά, θα περιμένω αυτές τις απαντήσεις πριν αποφασίσω.