Μάνο, ό,τι έχεις γράψει ως τώρα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Vangelis, γιατί παίρνεις το βάρος στα χέρια σου; Δες το με σοβαρότητα αλλά μην σκοτίζεσαι κιόλας, δεν θα σε πει κανείς τσιουάουα.
Το βίντεο του Αναστασιάδη το έχω ξαναδεί - δεν βλέπω πού είναι το δύσκολο ή το ακατόρθωτο.
(Disclaimer: Όποιος θεωρεί ότι το φιλοσοφείν έχει αρνητική υπόσταση, πρώτα απ'όλα δεν θεωρείται Έλληνας για μένα αλλά αμερικανοποιημένο ανδρείκελο, δεύτερον, ας μην τα διαβάσει τα παρακάτω)
Ο μετρονόμος είναι ένα μουσικό εργαλείο και σε λίγες περιπτώσεις, ένα μουσικό όργανο (βλ. Λιγκέτι). Σε βοηθάει ως ένα βαθμό να αναπτύξεις σταθερό παλμό. Ορισμένοι μουσικοί τον χρησιμοποιούν, άλλοι πάλι όχι. Ορισμένοι τον θεωρούν απαραίτητο, άλλοι όχι. Ορισμένοι τον έχουν ανάγκη, άλλοι καθόλου. ΟΜΟΦΩΝΙΑ στο μεν ή στο δε δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι το εξής:
'
ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ'
Στη σήμερον ημέρα έχουμε τη δυνατότητα να αντικαταστήσουμε τον μετρονόμο με έναν 'οδηγό' (λ.χ., προηχογραφημένο μπάσο/κιθάρα, μια ηλεκτρονική ακολουθία σε μια ρυθμομηχανή κτλ.), ο οποίος μας κάνει τη ζωή πιο εύκολη από άποψη 'σταθερότητας' και ύφους (=feel, swing). Ο μετρονόμος είναι ένα πλέον ξεπερασμένο εργαλείο.
Δεν είναι αρκετός. Εν έτει 2011, δεν δύναται να αναρωτιέσαι αν μπορείς να παίξεις με τον μετρονόμο ή όχι. Μαθαίνεις να το κάνεις και ΠΑΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ. Εν έτει 2011, αυτό που πρέπει να αναρωτιέται κανείς είναι 'Τί μουσική θέλω να παίξω/δημιουργήσω και με ποιον;'. Και αφού απαντήσεις με σαφήνεια, αναρωτιέσαι 'Τί χρειάζομαι;', και στρώνεσαι στη δουλειά.
Στη μουσική, ωστόσο, η έννοια 'σταθερότητα' έχει μια πολύπλοκη και αντιφατική έννοια. Σε ένα μουσικό πλαίσιο δημοφιλούς μουσικής (=pop), επικρατεί η αντίληψη πως ο μετρονόμος είναι τόσο σταθερός που θεωρείται μη-ανθρώπινος (αρνητικό φορτίο). Απ'την άλλη όμως ο άνθρωπος που παίζει πολύ σταθερά αποκαλείται 'μετρονόμος' (θετικό φορτίο). Αυτά προσωπικά τα χαρακτηρίζω μεικτά μηνύματα (mixed messages). Η αλήθεια είναι πως η έννοια 'σταθερότητα' έχει πολλές διαστάσεις (σαν τους αρχαίοελληνικούς θεούς), και όχι μια και μόνο (σαν τον Παντοκρατορα Θεό του χριστιανισμού). Η σταθερότητα που χρειάζεται σε ένα κομμάτι μπορεί να ακούγεται εντελώς 'φάλτσα' σε ένα άλλο. Τώρα, αν κάποιος νομίζει πως η ιδανική σταθερότητα σημαίνει το απόλυτα ευθυγραμμισμένο πλέγμα των 16/16 (= χριστιανικός Θεός), αυτός έχει πολύ ρηχή και ανώριμη αντίληψη για το θέμα. "Ωπ, ξέφυγες λίγο από το πλέγμα! Αμαρτωλέ! Θα σε κάψει ο Θεός!"
Τώρα, οι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι ο μετρονόμος
πρέπει και ότι πρέπει
πάντα, είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι αν τους πάρεις αυτούς και τους βάλεις σε ένα μουσικό πλαίσιο όπως αυτό του βίντεο παρακάτω (που μετρονόμος δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ) ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. Γιατί; Γιατί θα πρέπει να αφήσουν πίσω τους τις αλλόκοτες αντιλήψεις τους περί μετρονομημένης μουσικής που απορρέει από ένα καπιταλιστικό σύστημα και να παίξουν με ορθάνοιχτα αυτιά, ακούγοντας τον πλησίον.
Doudou N'Diaye Rose - Rose Rhythm
Πάντως αυτό το βίντεο με τον Αρόνοφ... Πολύ κακή αισθητική.
