Guitar hero

jeff beck συμφωνω και εγω ειναι ολα τα λεφτα...για ακουστε λιγο οποιος δεν εχει ακουσει scott henderson στα 2τελευταια album με tribal tech στα 2 με vital tech tones αλλα και στα 3blues προσωπικα albums που εχει βγαλει και θα καταλαβετε τι σημαινει απιστευτη φρασεολογια και feeling και...ολα στο παιξιμο,που για μενα το πως θα εκφραστεις με την κιθαρα ειναι οτι πιο σημαντικο... :wink:

 
Τελικά δεν άκουσα κανένα σχόλιο για τον moore.αλλά τέλος πάντων... :?

πράγματι ο κόσμος δεν έχει μάθει να ακούει ορχηστικά κομμάτια τόσο όσο τραγούδια .Συνήθως μουσικοί τα προτιμούν γιατί είναι το αντικείμενο τους .όποτε δύσκολο να δεις ένα κομμάτι του vai να είναι στα τσαρτς όπως των red hot chilli peppers.μόνο ο santana έχει καταφέρει κάτι τέτοιο αλλά επειδή είναι και τραγουδοποιός και επειδή εχει ένδοξο παρελθόν.....

Η αλήθεια είναι πως όλα τα μεγάλα ονόματα της κιθάρας δεν είναι το ίδιο καλοί σε όλα τα είδη και το έχουν παραδεχτεί και οι ίδιοι σε μια συνέντευξη στο TOTAL GUITAR ο vai παραδέχτηκε(και φαίνετε εξάλλου) οτι χρειάζεται να "ψαχτεί" στο blues γιατί δεν το γνωρίζει όσο θα έπρεπε(όσο άλλοι).οι whitesnake πάλι οταν ρωτήθηκαν γιατί έφυγε ο vai απτην μπάντα είπαν .."ο steve ειναι απίστευτος κιθαρίστας αλλά δεν ήταν του style των whitesnake,δεν ταίριαζε"(συνέντευξη σε παλιό metalhammer)

Αν ακούσετε τους deep purple με των satriani ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ .υπάρχει σχετική συνεργασία.

Αν και προτιμώ την τεχνική του satriani,ο blackmore ήταν οι deep purple, το χρώμα, η γλύκα και φυσικά πάνω από όλα οι συνθετικές του ικανότητες...και ας έπαιζε και κάνα φαλτσακι που και που(made in japan)

η μήπως σας αρέσει ο morse???? μην τρελαθούμε μόνο όταν παίζει slow attack με το volume μου αρέσει(που κάνει τη ν κιθάρα να ακούγεται σαν βιολί).κατά τα άλλα ζαλάδα.

Σε dvd αφιέρωμα στο RATTLE THE HUM των u2 μιλάει ο bb king και παραδέχεται ότι είναι απαίσιος στα ακόρντα και τον καθησυχάζει ο bono λέγοντας του ότι θα τα αναλάβει ο edge. 8O (ο οποίος τα έχει στο αίμα του να προσθέσω)

καινοτόμος επίσης είναι και ο morello που έκανε εντελώς δικά του νέα πράγματα στην κιθάρα και άφησε άφωνους πολλούς guitarheros(πάλι έχω σχετικές συνεντεύξεις)άσε που είναι και η άποψη μου.

Για να μην μακρηγορώ άλλο θα πω πως jeff beck-marty friedman-vinnie moore οταν πιάνουν την κιθάρα πάντα έχουν να πουν κάτι νέο και όχι απλά να ανεβοκατεβάζουν κλίμακες και το έχουν αποδείξει...

 
η μήπως σας αρέσει ο morse???? μην τρελαθούμε μόνο όταν παίζει slow attack με το volume μου αρέσει(που κάνει τη ν κιθάρα να ακούγεται σαν βιολί).κατά τα άλλα ζαλάδα.
Θα διαφωνισω μονο και μονο για την κιθαρα στο sometimes I feel like screaming.

 
Φίλε whiteNoise εξαιρετικός ο moore αν και έχει πάρει μερικά κιλά από τους καλύτερους τις γενιάς του δηλαδή αυτούς που παίζουν γρήγορα μεν αλλά .. άχρωμα –άοσμα και άψυχα πολύ καλοί Κιθαρίστες αλλά έχουν μια δυσκολία να φτιάξουν καλή μουσική σίγουρα μετά από 10 χρόνια Κανείς δεν θα θυμάται πάνω από ένα κομμάτι τους δυστυχώς , πρόσφατα είδα το G3 σε dvd και αυτός ο MALMSTEEN ήταν ένα δράμα από της 10 νότες η 5 δεν ακουόταν αυτό δεν είναι μουσική. όλοι αυτή δεν έχουν τίποτα από το μεγαλείο του

santana- Gilmour- jeff beck–di meola –και πολλών άλλων ίσως αποτελεί

εξαίρεση ο eric johnson που τον θεωρώ πολύ καλό με ιδιαίτερο ήχο . εδώ θα πρέπει να αναφέρω ένα έλληνα που είναι πραγματικά μεγάλος κιθαρίστας και δεν πρέπει να τον ξεχνάμε το ΓΙΑΝΝΗ ΤΟ ΣΠΑΘΑ (μιλάμε για rock) να πω επίσης ότι είναι ένα πολύ καλό θέμα για συζητήσει αυτό να το διαβάζουμε όλοι και να μαθαίνουν οι νεότεροι ... καλή χρονιά

σε όλους !!

 
Ο σπαθας ειναι πια κλασσικος φιλε,εννοητε πως ειναι παρα πολυ καλος.οσο για την αποψη σου για τον moore θα διαφωνισω.δεν ειναι vai.μελοδικοτατος...

 
Κυριοι,κυριοι,ΗΜΑΡΤΟΝ!!!Κατ'αρχήν ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και ΚΑΛΑ ΜΥΑΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!! :lol: .Νομίζω οτι μπαίνουμε σε ένα κυκεώνα συζήτησης χωρις αρχή και χωρίς τέλος.Εδώ πραγματικά χωράει το "περι ορέξεως...βασιλόπιτα!!!".Θα ήθελα όμως να παραθέσω άλλο ένα σοφό ρητό που νομίζω οτι αρμόζει στο θέμα."Οσα δεν φτάνει η αλεπού...".

Κατα βάθος ΟΛΟΙ θα θέλαμε να έχουμε την τεχνική του Vai τη γλύκα του Vinnie Moore,την ιδιοφυία του Jeff Beck.Δέν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να τους αμφισβητεί.Εάν ΝΑΙ,τότε είναι άξιος της αμάθειας του.

Τα πάντα είναι θέμα προσωπικού γούστου.Δέν έχω καταλάβει τελικά εάν εδώ εξετάζουμε τον κιθαρίστα σαν απλό εκτελεστή,ή σαν συνθέτη ή και τα δύο.Τα πάντα είναι θέμα προσωπικού και ΜΟΝΟ γούστου φίλοι μου.

Ολα τα άλλα είναι απλά οδοντόκρεμες.

Και εγώ όταν ακούω Santana ή Zappa βγάζω καντήλες.Δέν μπορώ να τους αντέξω πάνω απο 5 δευτερόλεπτα.Δέν τους θεωρώ όμως υποδεέστερους απο καποιους άλλους.Εκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες του.

Υπάρχουν εκατομμύρια καλοί κιθαρίστες στον κόσμο που δέν τους ξέρουμε κάν.¨Εχω δεί Ελληνες κιθαρίστες που αγνοούσα παντελώς και δέν πίστευα στα μάτια (και στα αυτιά μου)μου οτι υπάρχουν άνθρωποι τέτοιοι στην χώρα μου που παίζουν έτσι,ανεξαρτήτως είδους μουσικής.

Ας ανοίξουμε τα αυτιά μας και ας αναζητήσουμε καινούριες ιδέες καινούρια ηχοχρώματα,σε ένα απο τα ωραιότερα μουσικά όργανα που επινόησε ο άνθρωπος.

Υ.Γ Ο Malmsteen έγραψε και ένα "you don't remumber I never forget"και ένα "how many miles to babylon",εξασφαλίζοντας έτσι τη θέση του στον παράδεισο...Ακούστε τον και στους(όταν ήταν 19 χρονών) ALKATRAZ με ένα Graham Bonet στη φωνή και μετά ας συζητήσουμε ξανά για "καθαρές νότες" και άλλες ιστοριούλες...

 
εδώ θα πρέπει να αναφέρω ένα έλληνα που είναι πραγματικά μεγάλος κιθαρίστας και δεν πρέπει να τον ξεχνάμε το ΓΙΑΝΝΗ ΤΟ ΣΠΑΘΑ (μιλάμε για rock) να πω επίσης ότι είναι ένα πολύ καλό θέμα για συζητήσει αυτό να το διαβάζουμε όλοι και να μαθαίνουν οι νεότεροι ... καλή χρονιά σε όλους !!
Αν δεις στην 2η σελίδα των απαντήσεων αυτού του post' date=' θα δεις ότι κάποιοι δεν τον ξεχνάνε με [b']τίποτα [/b]τον Γ. Σπάθα. Είναι ΔΑΣΚΑΛΟΣ ο άτιμος!!!

 
Εδώ πραγματικά χωράει το "περι ορέξεως...βασιλόπιτα!!!"
H αναγωγή κάθε θέματος στον απόλυτο υποκειμενισμό (δηλαδή το δόγμα: έτσι είναι αν έτσι νομίζετε), αποτελεί το τέλος κάθε σοβαρής συζήτησης. Δεν συζητάμε το αν αυτοί οι μουσικοί είναι καλύτεροι από εμάς (μάλλον καλύτεροι είναι) αλλά το αν το μονοπάτι που χαράζουν είναι πρόσφορο για να ακολουθηθεί από άλλους. Δεν χρειάζεται να είμαι πυρηνικός επιστήμονας για να έχω άποψη σχετικά με την προσφορά των πυρηνικών επιστημόνων στη ζωή μας. Ούτε χρειάζεται να είμαι κιθαρίστας (ή καλός κιθαρίστας) για να έχω αντίληψη του ποιος παίζει μουσική με την κιθάρα του και ποιος παίζει... κάτι άλλο.
Κατά τα άλλα, ασφαλώς όλοι αυτοί έχουν καλές, μέτριες και κακές στιγμές, όπως όλοι μας άλλωστε.

Υ.Γ. Αυτό για τον Zappa και τον Santana, το έγραψες σε λάθος μήνα. Φύλαξέ το μέχρι την Πρωταπριλιά :)

 
Φίλε stathis στη μουσική δεν υπάρχει περί ορέξεως η μουσική είναι συγκεκριμένο πράγμα

Και το τι είναι καλό η λίγο καλό έχει πια ξεκαθαριστεί παγκόσμια αν καταλάβουμε

Ότι η μουσική δεν είναι θέμα προσωπικού γούστου όπως λες θα γίνουμε και

Καλύτεροι μουσικοί όσο για τον Malmsteen εγώ δεν σου λέω ιστοριούλες όπως

Αναφέρεις πιο πάνω αλλά ένα γεγονός που έχει καταγραφεί σε dvd

 
Φιλε eangle,εάν στη μουσική δεν υπήρχε το "περι ορεξεως",τότε δεν θα υπήρχε αυτό το forum.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι το τί είναι καλό για τον καθένα,δέν συμπίπτει επουδενεί με το ποιόν κάποιου άλλου.

Αν υπήρχε ένα είδος "μέτρησης" για το ποιός είναι καλός και ποιός όχι,τότε θα είχαμε λύσει όλα μας τα προβλήματα και ο κόσμος δέν θα πήγαινε σαν πρόβατο να δεί την Μπεζεντάκου και την κάθε άλλη "φωνάρα" στα μαγαζιά της εθνικής οδού.

Η μουσική είναι αυστηρά προσωπικό κριτήριο του καθενός κάτι το οποίο είναι απόλυτα σεβαστό απο τους υπόλοιπους.

Δέν σημαίνει οτι όλα πρέπει να αρέσουν σε όλους...

Αν είναι δυνατόν!¨Αλλωστε γι'αυτό το λόγο υπάρχουν και τόσα είδη μουσικής,για να μπορεί ο καθένας να διαλέξει αυτό που τον εκφράζει.

Απο πότε και απο ποιόν έχει ξεκαθαριστεί το τί είναι καλό και τί όχι???

 
[Φίλε stathis είπες ... Η μουσική είναι αυστηρά προσωπικό κριτήριο του καθενός κάτι το οποίο είναι απόλυτα σεβαστό απο τους υπόλοιπους.

επειδή με ρώτησες σου απαντώ. τραγικό λάθος η μουσική δεν είναι προσωπικό κριτήριο του καθενός είναι τέχνη όπως η ζωγραφική γιαυτο διδάσκετε στα πανεπιστήμια και γιαυτο υπάρχουν καθηγητές που κρίνουν άρα υπάρχουν καλοί και όχι καλοί μουσικοί φαντάζεσαι να σπουδάζεις σε ένα πανεπιστήμιο της Βοστόνης να έχεις απέναντι σου τον joe pass η τον william leavitt και να πεις ( Η μουσική είναι αυστηρά προσωπικό κριτήριο του καθενός ) τότε τόσα βιβλία γιατί γράφτηκαν ? ? βέβαια σέβομαι την άποψη σου ότι στον κάθε ένα μπορεί να αρέσει οτιδήποτε και εδώ σταματάω .

 
Πάντως από ότι έχω καταλάβει δεν έχουμε και πολλούς μεταλάδες σε αυτό το forum... :lol: Βρε παιδιά ξεχνάτε τους μάγους του Ozzy? Rhandy Rhoads - Zakk Wylde, το δίδυμο των Judas Priest? Glenn Tipton - K.K. Downing, τον Kirk Hammett, τον Adrian Smith από Maiden, τον φοβερό και τρομερό Angus Young, τον ΘΕΟ! Tony Iommi, τον Petrucci, τον Slash, τον αδικοχαμένο Dimebag Darrell...και η λίστα δεν τελειώνει!

Κάθεστε και τσακώνεστε για τον Σπάθα(που δεν λέω είναι κορυφή) και κανείς δεν έχει αναφέρει τον Jimmy Page? 8O

Ντροπή... :wink:

 
ε οχι και kirk hammett.................ειπαμε κιθαριστες οχι καραγκιοζηδες(για τους αλλους οκ)

 
Δεν καταλαβαίνω τον ισχυρισμό σου φίλε μου.Από που κι ως που είναι καραγκιόζης ο άνθρωπος δηλαδή?Καραγκιόζης ως προσωπικότητα ή ως κιθαρίστας?Και ποιος είσαι εσύ δηλαδή, στο κάτω κάτω της γραφής, να αποκαλείς έναν οποιονδήποτε καλλιτέχνη καραγκιόζη? :evil: :evil:

 
Ηρεμα παιδιά....κουβέντα κάνουμε.

Καλό είναι να αποφεύγουμε τους χαρακτηρισμούς,white noiz σε παρακαλώ να διορθώσεις στο Post σου τον χαρακτηρισμό "καραγκιόζης" :wink:

δεν ταιριάζει σε μουσικούς να τσακώνονται...

 
Στο σχολείο που άκουγα metal μου άρεσε το δiδυμο mustain-freedman.

Τώρα ακούω Dave Douglas συνέχεια αλλα αυτός παίζει τρομπέτα 8O οπότε δεν μετράει...

 
Τι να πω? Πιστεύω πως όλοι οι κιθαρίστες που έχουν μια κάποια αναγνώριση είναι σε φτασμένο επίπεδο. Από εκεί και πέρα είναι θέμα γούστου. Ο Garry Moore, o Blackmore, o Slash, o Mike Bloomfield (και ο Oldfield) είναι το ίδιο άξιοι. Ο ένας στα blues, ο άλλος στην classic rock, ο άλλος στην hard rock.... Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης γιατί πολύ απλά όλα είναι υποκειμενικά. Βέβαια, σίγουρα έχει χαθεί η μαγεία της ροκ. Σήμερα, όλοι παίρνουν μια κιθάρα και προσπαθούν να βγάλουν εύκολα χρήματα, να γίνουν είδωλα, να κάνουν καριέρα... Δεν τους ενδιαφέρει να περάσουν μηνύματα στον κόσμο που διψάει από κάτι τέτοιο... Ποιό συγκρότημα θα ξαναβγάλει τραγούδι με νόημα όπως το Stairway to heaven ή το sound of silence κτλ.? Κανένα. Τα πράγματα δυστυχώς πάνε από το κακό στο χειρότερο :( Απαισιόδοξος? Δεν ξέρω... Μπορεί να είμαι αλλά η δεκαετία του 60' και 70' δεν ξαναγυρίζει... :cry:

 
μηπως θα επρεπε το ερωτημα αν ηταν σε ποιον κιθαριστα θα θελατε να μοιασετε? εναν μονο!!!

εγω θα ηθελα να μπορω να παιζω σαν το DANNY GATTON!!!

αν εκανα λιστα αγαπημενων κιθαριστων θα ηθελα 10 σελιδες καταχωρησεων...

φανταστικος και εν ζωη κιθαριστας ειναι ο WARREN HAYNES (συγχρονο hard rock & blues & southern style) δειτε GOV'T MULE!!!

 
Θα διαφωνήσω με το φίλο eangle. Το τι είναι καλό πιστεύω δεν μπορεί να στο διδάξει κάποιος. Είναι μια συνισταμένη πολλών πραγμάτων, που -πάντα κατά την άποψή μου- έχουν ως "επικεφαλής" την αισθητική, την πρωτοτυπία και το συναίσθημα- ανεξαρτήτως είδους μουσικής. Καλό είναι για τον καθένα ό,τι νιώθει ότι δεν τον "κορο'ι'δεύει, ότι υποτιμά τη νοημοσύνη και την αισθητική του. Με απόλυτο σεβασμό στους καθηγητές, τα βιβλία και τα πανεπιστήμια της μουσικής , πιστεύω ότι κανείς δεν μπορεί να σου μάθει τι είναι καλό. Τι είναι το "σωστό", ίσως μπορεί. Θεωρώ ότι όποιος ασχολείται με τη μουσική θα ήταν σχεδόν απαραίτητο να πάει σε κάποιο ωδείο, να αποκτήσει τεχνική, να μάθει θεωρία, να ανοίξει στην τελική το μυαλό του. Αν όμως θέλει να δημιουργήσει, να κάνει κάτι προσωπικό, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κολλήσει και να θεωρήσει ΚΑΛΟ ό,τι του έμαθαν εκεί και μόνο. Ας παίζει κλασική κιθάρα σε κονσέρτα τότε. Και δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά αυτό το τελευταίο. Είναι σίγουρα καλύτερο από το να σκοτώνεις την -μουσική και μη- αισθητική, παίζοντας Bach και Paganini διασκευασμένα για ηλεκτρική κιθάρα, βγάζοντας μεν μάτια με την τεχνική σου, προκαλώντας δε χασμουρητά με το τραγούδι που έγραψες για να πατήσει πάνω του το -καθόλου εμπνευσμένο- solo σου (λέγε με Malmsteen)... Ο άνθρωπος αυτός παίζει σωστά, αν τα κριτήρια είναι αντικειμενικά (τα βιβλία και η θεωρία). Παίζει όμως καλή μουσική (ως καλλιτέχνης και δημιουργός); Το thread αυτό δείχνει μάλλον ότι αυτό (το "καλό") είναι υποκειμενικό -και μεταξύ μας, ότι ο Malmsteen μάλλον δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης :-P Και επειδή η συζήτηση μάλλον έχει ξεφύγει από το αρχικό της θέμα -που είναι guitar heroes και όχι τι είναι καλή μουσική, εγώ λατρεύω Brian May (της δεκαετίας '70, και όχι '80), EDGE (προ pop), Frusciante, Hetfield (για τα απίστευτα Riffs που έχει γράψει), Petrucci (αν και δεν μ'αρέσουν οι Dream Theater, απλώς ο τύπος είναι ΠΑΝΕΞΥΠΝΟΣ!), Slash, Garry Rossington (Lynyrd Skynyrd), M. Knopfler, Gilmour και γενικώς οι "συγκροτηματικοί" κιθαρίστες, καθότι προτιμώ τα τραγούδια από τα instrumental. Βέβαια δεν με χαλάνε καθόλου οι Vai και Satriani, δεν τους βάζω στο ίδιο πλαίσιο με άλλους poserάδες συναδέλφους τους, μόνο και μόνο επειδή ξεπήδησαν και αυτοί στα '80s... Απίστευτοι οι Gallagher και Stevie Ray Vaughan, για να τελειώνω (γιατί αν είναι να τους αναφέρουμε όλους... ;-) Από Έλληνες, Μπάμπης Παπαδόπουλος forevah :-) όπως επίσης και ένας fusionάς, ο Τάκης Μπαρμπέρης, που αν και instrumental, έχει μελετήσει πολύ ινδική μουσική και έχει βγάλει 4-5 εξαιρετικούς δίσκους.

 
Μπράβο μας λοιπόν που έχουμε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο αρτιότητας, ώστε να μπορούμε να κρίνουμε πότε κάποιος σολίστας σκοτώνει Bach και Paganini!!! Μπράβο, μπράβο και πάλι μπράβο!!!

Ή μήπως όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια; :wink:

Απ΄την άλλη δε βαρεθήκαμε επιτέλους να ακούμε ουου δατ σμελ; Δε ζητάμε κάτι πιο τεχνικό, κάτι που θα μας δυσκολέψει λίγο το αυτί να το καταλάβουμε, να το επεξεργαστούμε;

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top