Καταρχήν να συγχαρώ τον οκτάποδα για την άνωθι εξαίρετη και διαυγέστατη τοποθέτηση.
WilliamSats είπε:
Τα bold μπορεί να μου τα εξηγήσει σοβαρά κάποιος?
Έχω ξαναδεί τέτοιου είδους τοποθετήσεις (τότε άκουγα και τώρα έχω σοβαρευτεί) και πραγματικά απορώ.
Και για πες μας αν εχεις την καλοσυνη κυριε sfaku ποια ειναι τα τωρινα ακουσματα σου που κανουν τους Pretty Maids, Wasp, Winger, Cinderella, Bon Jovi, Europe, YJM, Dokken, Motley Crue, Stryper, Quiet Riot, Twisted Sister να φανταζουν αστειοι κ κιτσατοι ?
Παιδιά, κόφτε το μέταλ. Δημιουργεί σοβαρής μορφής ασυνέχειες στην κατανόηση του σύμπαντος. Ειλικιρινά δεν θυμάμαι από ποια τάξη του σχολείου (και ποια βαθμίδα του τελευταίου) έχω να ακούσω τόσο απόλυτες απόψεις, σε συνδυασμό με αδυναμία κατανόησης της θέσης του άλλου.
Καταρχήν, είπα κάπου ότι ντρέπομαι; Όχι μόνο δεν ντρέπομαι, αλλά γελάω με τον εαυτό μου, αβίαστα και ακομπλεξάριστα. Τα 80's για μένα ήταν χρόνια αθωότητας και αναπολώ με νοσταλγία την αίσθηση εκείνης της εποχής, παραδεχόμενος ότι μουσικά είχα πολύ απόλυτες, πολύ μονόχνοτες και πολύ κιτς απόψεις. Ουδέν κακό: έφηβος ήμουν, κιθάρα ήθελα να μάθω, το shredding ήταν φρέσκο πράγμα και για κιθαρίστες ταμάμ.
Όπως γελάω λοιπόν όταν βλέπω τις φωτογραφίες μου εκείνης της εποχής με το χνούδι, τη φράτζα που προσπαθεί να μακρύνει και το κολάν τζιν παντελόνι, έτσι γελάω και με αυτά που άκουγα. Απλώς δεν μπορώ να ακούσω πια αυτή τη μουσική. Τρία τραγούδια το χρόνο μαξ, για λόγους αναμνήσεων, και αν.
Αυτό που είπα λοιπόν είναι ότι έχω ακούσει τόσο πολύ τέτοια μουσική, και έχω τόσο αντιδιαμετρικά αντίθετα γούστα τώρα, που έχω καταλάβει ήδη ότι το γούστο αλλάζει πολύ συχνά για να το παίρνω τόσο στα σοβαρά, πόσο μάλλον να το μοστράρω και για κανόνα των άλλων. Αυτό ακριβώς που κάνετε εσείς. Παίρνετε τον εαυτό σας και ιδίως το γούστο σας πολύ στα σοβαρά.
Αδυνατείτε να καταλάβετε ότι τα γούστα είναι γούστα. Εμένα μου αρέσει ο Θανάσης, το αμερικάνικο indy, το αυστραλιανό γκαράζ πανκ και οι αργοί κιθαρίστες που κάνουν βαβούρα. Του αλλουνού του αρέσει η κολοκυθόπιτα και εσάς π.χ. οι Άιρον Μέιντεν, το Κοτ Σαμγουέρ Ιν Τάιμ (για να κάνουμε ένα 80άδικο μέταλ αστείο). Σας λείπει παρατηρητικότητα όταν αδυνατείτε να διακρίνετε πόσο διαφορετικά είναι τα γούστα του κάθε ανθρώπου, και προσπαθείτε να επιβάλλετε κανόνες σε ένα πράγμα που ολοφάνερα δεν λειτουργεί με τέτοιους. Και το κυριότερο, τα γούστα αλλάζουν, στον ίδιο άνθρωπο.
Σε 10 χρόνια μπορεί να ακούτε Χόλντσουορθ και Τσίκο Ρία, και να γελάτε με τα σημερινά σας ακούσματα. Δεν το ξέρετε, κρατήστε και κάνα μικρό καλάθι...
Αλλά και στα αντικειμενικά ζητήματα δεν τα πάτε καλά. Αδυνατείτε να καταλάβετε ότι η αγαπημένη σας μουσική είναι αντικειμενικά κιτς. Πώς είναι δυνατόν να πιάνεις άλλους μουσικούς στο στόμα σου όπως ο Θανάσης, όταν σου αρέσουν τύποι με σκισμένα δικτυωτά καλτσόν, άσπρο μεϊκάπ και κόκκινα κραγιόν; Λίγος αυτοσαρκασμός δεν βλάπτει...
O Dee Snider δεν είναι κιτς; Οι Stryper δεν ήταν κιτς; Τα μαλλιά κομμωτηρίου του Tempest δεν ήταν κιτς; Τα εξώφυλλα των Pretty Maids με κάτι στραβοχυμένα Cyborg Pin Ups δεν ήταν κιτς; Η μουσική με τις μελοδραματικές μπαλάντες, τις πομπώδεις κορόνες και τους καψουροστίχους γάμα διαλογής (sic) δεν είναι κιτς;
Έχετε στοιχειώδεις γνώσεις της ιστορίας της δυτικής μουσικής; Να σας πω για έναν παραλληλισμό κοινά παραδεκτό. Το μπλουζ έχει πολλά κοινά με το ρεμπέτικο. Και υπάρχουν πολλές αναλογίες στην εξέλιξη της αμερικάνικης μουσικής με αυτή της ελληνικής.
Από το μπλουζ βγήκε το σουίνγκ, από το σουίνγκ το ροκενρόλ, από το ροκενρόλ το ροκ, από το ροκ το χαρντ ροκ και από το χαρντ ροκ το μέταλ.
Σαν 5ης-6ης γενιάς απόγονος του μπλουζ που είναι το γκλαμ, πού νομίζετε ότι αντιστοιχεί; Στο δικό μας σκυλάδικο, και μάλιστα το γάμα διαλογής (sic). Και αυτό είναι αντικειμενικό. Ρωτήστε οποιονδήποτε Αμερικάνο ξέρετε. Για τους Αμερικάνους οι Winger είναι κάτι σαν τον Βαλάντη και οι Motley Crue κάτι σαν τη Στανίση (και ο Coverdale που είναι λαϊκός τραγουδιστής α΄διαλογής είναι κάτι σαν τον Πάριο).
Χαλαρώστε παιδιά, μουσική είναι. Αν σας αρέσει μαγκιά σας. Για τους αφορισμούς σας όμως που απευθύνονται σε εμάς τους υπόλοιπους, μην σας κάνει εντύπωση που ενοχλούν ούτε που προκαλούν σχόλια.
Θα παρακαλεσω αν η απαντηση περιεχει της λεξεις Θανασης/μ#λ#μ#ς/εντεχνο να προειδοποιησεις ωστε να εχω τα χαπια μου κοντα...
Να ρωτήσω πόσων χρονών είσαι και μου θες και χάπια;
.
