Έπαιξα πρώτη φορά ακριβή κιθαρα

[Yameth]

@elephant

O νόμος των diminishing returns ισχύει στις μέρες μας πολύ περισσότερο απ ότι παλαιότερα.

Δηλαδή απο μια τιμή και πάνω, τα χρήματα που προσθέτεις δεν αποφέρουν την αντίστοιχη διαφορά σε ποιότητα.

Οπως λες, κιθάρα καλόπαιχτη μπορείς να βρεις στα 300 ευρώ. Η διαφορά που θα δεις με μια 3.000 ευρώ δεν θα είναι η δεκαπλάσια αλλά ένα μικρότερο ποσοστό, ίσως και κάτω του 10% που ο καθένας αξιολογεί με υποκειμενικά κριτήρια. Το επίπεδο παραγωγής έχει ανέβει δραστικά στην μουσική βιομηχανία.

Και μην ξεχνάμε πως και τις φτηνές κιθάρες οι ίδιες εταιρίες που πουλάνε τις ακριβες τις φτιάχνουν σαν εναλλακτική.

Η τεχνογνωσία και το σχέδιο είναι το ίδιο, μονο που γίνεται με φτηνότερα υλικά και δεν παράγονται απο έμπειρους οργανοποιούς αλλά εκπαιδευόμενους και ανερχόμενους.

 

[panorios]

Μέχρι κάποιου σημείου συμφωνώ με τον elephant.

Σιγουρα μια  Gibson Jimi Hendrix 1967 SG Custom των 10.000$ δεν είναι 22 φορές καλύτερη από μια epiphone SG Standard των 450$ ,απο καμία άποψη.

Αλλά σε ένα όργανο, κατασκευαστικά, όσες εκπτώσεις κάνεις θα τις βρεις μπροστά σου.

Ακόμα και τα καλύτερα υλικά να βάλεις υπάρχει πάντα ο παράγοντας χρόνος και εμπειρία.

Προσωπικά προτιμώ την κιθάρα μου να την ελέγξει ένας έμπειρος κατασκευαστής για 1 ώρα και να ξέρει ότι διακυβεύεται το όνομά του, παρά ένας υπάλληλος με εμπειρία ενός έτους.

Αυτός ήταν και ο λόγος που επέλεξα μια vigier και που μέχρι σήμερα 20 χρόνια μετά είναι η καλύτερη κιθάρα μου.

Δεν την έχω δώσει ποτέ για σετάπ και μέχρι σήμερα είναι η μόνη κιθάρα που θα εμπιστευτώ σε κάποιο λαιβ.

Και με την squire cv μπορώ να παίξω και ο ήχος μια χαρά μου αρέσει και στο χέρι σούπερ είναι αλλά στα 4 χρόνια έκανα 3 μετατροπές, μικροπράγματα αλλά και πάλι.

Όπως και να'χει συμφωνώ μαζί σου ότι σήμερα δεν ισχύει απαραίτητα το "ότι πληρώνεις παίρνεις", τουλάχιστον για τις μεγάλες εταιρείες.

 

[otto##]

ακριβώς όπως τα λένε @yameth και @panorios.

Αμέσως πέσατε να τον φάτε και να τον νουθετήσετε λες και δεν έχετε φαγωθεί οι περισσότεροι με το πόσο καλές είναι οι squier και οι harley benton. Επίσης ο άνθρωπος είπε ότι το λούστρο στο μανίκι δε του άρεσε. Δεν έχει άδικο, που βάζουν ένα τόνο λακα για να τις κάνουν χιστορικλι κορεκτ ή δε ξέρω γω. Πρέπει να βάλεις baby oil στα χέρια για να παίξεις

Σιγά τη σύνθετη κατασκευή την τελεκάστερ που χρειάζονται 2 και 3000 ευρώ. Μη παρεξηγηθώ, εγώ είμαι  φανατικά υπέρ της "ακριβής" κιθάρας υπό την έννοια ότι δε μου έχει τύχει ποτέ να με απογοητεύσει ακριβό αμερικάνικο όργανο ΑΛΛΑ νομίζω, ειδικά για απλές κιθάρες (χωρίς περίεργα τρέμολα, piezo, hollow κλπ), βρίσκεις και πιο φτηνά. Τώρα το "φτηνά" ειναι σχετικό με το πόσα λεφτά έχεις. Για μένα μπορεί φτηνο να ναι με 500 για άλλον με 1000 Ε.

Για το μόνο που συμφωνώ είναι ότι καλύτερα να συγκρίνεις μήλα με μήλα και όχι ibanez με fender. 

Επίσης @elephant κατά τη γνώμη μου συνήθως η τελεκάστερ δεν ειναι και το πιο εύκολο όργανο  για να βγάλεις τέτοια συμπεράσματα. Τι εννοώ; Δεν έχει contours στο σώμα ή κάποιο εργονομικό σχήμα, έχει πριμάτους μαγνήτες κλπ και ίσως σε παρασύρει να μπερδέψεις το αν σου αρέσει σαν όργανο με το αν σου αρέσει η ποιότητα κατασκευής του. Η τελε έχει φανατικό κοινό γιατί είναι απλό και παραδοσιακό όργανο. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι εξελιγμένο ή το πιο ευκολόπαιχτο. 

 

[sultan of string]

μόνο επειδή έχει τα πιο δύσκολα τεχνικά κομμάτια και ήθελα να τα μελετήσω για να γίνω καλύτερος αλλά σιγα σιγά άρχισε να μαρεσει κιολας...

Εδω ηρθαμε. Παμε να φυγουμε

 

[Ali Barout]

Πιο πολύ για παιδιά με κ*υλα σαν και εμενα που σκέφτονταν να σκάσουν χιλιαρικο+ και θα στερηθούν ακόμα και να πάρουν ρούχα ή διακοπές ας πούμε μόνο και μόνο επειδή νόμιζαν ότι θα δούνε καμία διαφορά ποιος ξέρει τι στην πραξη όμως δεν είναι καθόλου έτσι και παίζει να την μετάνιώσουν πίκρα την αγορα

Αν η προτεραιότητα είναι τα ρούχα και οι διακοπές, παίρνεις ρούχα και πας διακοπές. Αν είναι το αυτοκίνητο, πας για αυτοκίνητο. Αν είναι το όργανο, τα σκας για το όργανο. Εγώ, κοιτάω πώς θα γλιτώσω τις διακοπές και τα ρούχα για να πάρω κανα μικρόφωνο, κανα plug-in, κανα οργανάκι. Προφανώς και όλοι έχουμε διαφορετικές προτεραιότητες, αλλά εμένα αν με ρωτήσεις για τις διακοπές, δεν θα σου πω "Έλα μωρέ, τι Λωζάνη τι Κοζάνη!" ή "Μου είπανε ότι η Μπαρτσελόνα είναι μ@#κία, πάλι καλά που δεν πήγα και τα 'κανα τα λεφτά πυκνωτικό."

Τα όργανα έχουν διαφορές. Όμως δεν είναι διαφορές μετρήσιμες. Αν εσύ παίζεις με ικανότητα x στο όργανο σου, δεν σημαίνει ότι σε ένα άλλο όργανο θα παίζεις με x+ν ή x-ν. Θα παίζεις με x+κόκκινο ή x+μπλε. Αν σου ταιριάζει το κόκκινο και το μπλε, με γεια σου! Αν δεν σου ταιριάζει, δεν πειράζει. Πάντως διαφορές έχουν. Αν δεν τις ακούς, με γεια σου και χαρά σου, και μακάριος εί γιατί ποτέ δε θα χρειαστεί να βάλεις το χέρι στην τσέπη γι' αυτόν το σκοπό. Μπορεί να έχεις ήδη βρει το όργανο που σου ταιριάζει, και να σου δίνει αυτά που του ζητάς.

Υ.Γ.: Και τα 1.500 που συζητάμε, σιγά τα λεφτά για όργανο. Θα μου πεις τη σήμερον ημέρα; Άλλο αυτό. Κι εμένα τώρα θα με τσούζανε να τα δώσω, αλλά όχι και "όσα δε φτάνω η αλεπού" να "τα κάνω κρεμαστάρια". Άλλος δίνει 1.200 για iphone ή samsung s800πουχουνφτάσειτώρα.

 

[elephant]

Εδω ηρθαμε. Παμε να φυγουμε

Αν θες να βρεις υλικό για τεχνική θα παίξεις polyphia και μεταλαδες symphony x κλπ ή jazzιστες alfa mist κλπ και σιγά σιγά χτυπώντας το κεφάλι σου στον τοίχο με μετρονομο να παίξεις ότι lick μπορείς γιατί δεν είναι και καθόλου εύκολα, βελτιώνεσαι , σε τι δε συμφωνεις? 

 

[John Goumis]

Οι προβληματισμοί σου είναι σωστοί, όπως και η παρατήρησή σου σχετικά με το πολύ ανώτερο φινίρισμα

που είχε η ακριβή κιθάρα. Απλά συγκρίνεις δυο ανόμοιες κιθάρες και δεν τις έχεις παίξει σε κανονικό, αξιοπρεπή  λαμπάτο ενισχυτή. Και είναι λογικό, λόγω διαφορετικού παικτικού στυλ, να σου φαίνεται πιο άνετη η Ibanez μέχρις ενός σημείου.

Αν συγκρίνεις μια Τελεκάστερ των 300 ευρώ μια αυτήν του φίλου σου όμως, πέρα από το φινίρισμα θα προσέξεις σιγά σιγά και άλλες αλλαγές, πχ στην ταστοδουλειά και στα ηλεκτρικά, αλλά και στον ήχο, αν έχεις αξιοπρεπή ενισχυτή.

Από την άλλη, 1800+ ευρώ για Τελεκάστερ είναι κατά την γνώμη μου υπερβολικά πολλά χρήματα, αλλά σίγουρα πληρώνεις και το όνομα. Το αντίστοιχο θα συμβεί επίσης αν συγκρίνεις την δικιά σου με μια high end Ibanez.

Eκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν υπάρχει καμιά ''μούφα''. Αν είσαι πρακτικός τύπος, θα την καταβρείς με το όργανο που έχεις ήδη στην κατοχή σου και δεν θα σε νοιάζει τίποτα και θα 'σαι άρχοντας, γιατί είναι όντως μια χαρά όργανο.

Αν όμως κάποια στιγμή σου δημιουργηθεί η επιθυμία να έχεις ένα όργανο ''για μια ζωή'', ένα prestige όργανο με το οποίο θα πορευτείς μουσικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, εκεί θα κοιτάς και άλλες λεπτομέρειες, όπως το finish, τα κλειδιά, τα ηλεκτρικά, το hardware κτλ. θα πας για κάτι πιο ακριβό, και στην τελικά ας πληρώσεις και το όνομα.

 

[elephant]

Αν η προτεραιότητα είναι τα ρούχα και οι διακοπές, παίρνεις ρούχα και πας διακοπές. Αν είναι το αυτοκίνητο, πας για αυτοκίνητο. Αν είναι το όργανο, τα σκας για το όργανο. Εγώ, κοιτάω πώς θα γλιτώσω τις διακοπές και τα ρούχα για να πάρω κανα μικρόφωνο, κανα plug-in, κανα οργανάκι. Προφανώς και όλοι έχουμε διαφορετικές προτεραιότητες, αλλά εμένα αν με ρωτήσεις για τις διακοπές, δεν θα σου πω "Έλα μωρέ, τι Λωζάνη τι Κοζάνη!" ή "Μου είπανε ότι η Μπαρτσελόνα είναι μ@#κία, πάλι καλά που δεν πήγα και τα 'κανα τα λεφτά πυκνωτικό."

Τα όργανα έχουν διαφορές. Όμως δεν είναι διαφορές μετρήσιμες. Αν εσύ παίζεις με ικανότητα x στο όργανο σου, δεν σημαίνει ότι σε ένα άλλο όργανο θα παίζεις με x+ν ή x-ν. Θα παίζεις με x+κόκκινο ή x+μπλε. Αν σου ταιριάζει το κόκκινο και το μπλε, με γεια σου! Αν δεν σου ταιριάζει, δεν πειράζει. Πάντως διαφορές έχουν. Αν δεν τις ακούς, με γεια σου και χαρά σου, και μακάριος εί γιατί ποτέ δε θα χρειαστεί να βάλεις το χέρι στην τσέπη γι' αυτόν το σκοπό. Μπορεί να έχεις ήδη βρει το όργανο που σου ταιριάζει, και να σου δίνει αυτά που του ζητάς.

Υ.Γ.: Και τα 1.500 που συζητάμε, σιγά τα λεφτά για όργανο. Θα μου πεις τη σήμερον ημέρα; Άλλο αυτό. Κι εμένα τώρα θα με τσούζανε να τα δώσω, αλλά όχι και "όσα δε φτάνω η αλεπού" να "τα κάνω κρεμαστάρια". Άλλος δίνει 1.200 για iphone ή samsung s800πουχουνφτάσειτώρα.

Ναι ισχυει αυτό που λες τον καθένα τον κάνουν χαρούμενο διαφορετικά πράγματα και κάνεις δεν είναι αρμόδιος να μας πει τι θα είναι αυτό αλλά η μουσική ειναι πάθος που σε φτάνει στα όρια της ψυχωσης, τι στα όρια δηλαδή κανονική ψύχωση παθαίνεις, πολλές φορές σκέφτηκα να τα σκάσω για ακριβή κιθάρα και να πάει στο διάολο και η ΔΕΗ και ολα ή θυμήθηκα καταστάσεις όπως ένα παιδί που οι γονείς του του είχανε πει θα σου πάρουμε ένα μεταχειρισμένο αμαξάκι επειδή τα πας καλά στην σχολή και αυτός είπε οχι θέλω κιθαρα δηλαδή έχασε φοιτητικές βόλτες με κοπέλες, φίλους, εξορμήσεις επειδή στο μυαλό του υπήρχε ψύχωση με μια αμερικανική stratocaster ενω θα μπορούσε να πάρει και μια Squier των 300 ευρώ, όχι bullet κάποια από τις πιο καλές, και να είναι σούπερ, στην τελική δεν ήταν και κάνας ροκσταρ μόνος του έπαιζε αντε να έκανε και κάνα τζαμαρισμα. Το ποστ δεν πάει σε άτομα που τα έχουν και εννοείτε θα πάρουν το τοπ μοντελο ακόμα και να ζοριστουν λίγο αλλά σε άτομα που κάνουν σοβαρές θυσίες(στο παιδί που ανήκε η κιθάρα που έπαιξα έφαγε όλο το καλοκαίρι να σερβίρει τραπέζια για να την πάρει) ενω θα μπορούσαν να πάρουν ένα mid range μοντέλο και να είναι υπέρκομπλέ και πως αυτή η εμπειρία με έκανε να το συνειδητοποίησω προσωπικα

 

[Superfunk]

εν έχει άδικο, που βάζουν ένα τόνο λακα για να τις κάνουν χιστορικλι κορεκτ ή δε ξέρω γω. Πρέπει να βάλεις baby oil στα χέρια για να παίξεις

Το 90% των telecaster που παράγει η Fender από το 1983 και μετά   ΔΕΝ έχει λακα στο μπράτσο. 

Έχει τυπικό μοντέρνο  satin finish .

Και φυσικά όλα σχεδόν τα μοντέλα της βγαίνουν και με rosewood fretboards.

Μόνο οι American original έχουν λακα στο μπράτσο και αυτή μετά από 10-15 μέρες παιξίματος σατιναρει.

Τα δε πανάκριβα reissue custom shop models  δεν έχουν καν....λακα μια και είναι heavy relics.

Και φυσικά υπάρχουν και telecaster με modern specs,compound radious ,contours κτλ. ( Όχι απλά υπάρχουν αλλά είναι και η πλειοψηφία στον κατάλογο της Fender)

Το vintage radius και τα μικροσκοπικά τάστα,που θα ξενιζαν έναν μεταλλα πρωταρη, δεν υπάρχουν πλέον πάρα μόνο στο Custom Shop (δηλ.σε τιμη άνω των 4.000 ευρώ)

Οπότε ας μην είμαστε απόλυτοι 

Υποπτεύομαι ότι ο ΟΡ έπεσε πάνω σε κακοσεταρισμενη 90s 52 reissue.

 

[otto##]

Το 90% των telecaster που παράγει η Fender σήμερα  ΔΕΝ έχει λακα.

Έχει τυπικό μοντέρνο  satin finish .

Και φυσικά όλα σχεδόν τα μοντέλα της βγαίνουν και με rosewood fretboards.

Και φυσικά υπάρχουν και telecaster με modern specs,compound radious ,contours κτλ.

Οπότε ας μην είμαστε απόλυτοι 

Δε διαφωνώ. Ο άνθρωπος συνέκρινε (εντάξει όχι επιτυχημένα) το μανίκι της ίμπανεζ με της τελε. Ακόμα και το σατέν που έχουν οι Φέντερ σήμερα (έχω κι εγώ fender strat και έχω υποψιν μου - το ίδιο πράμα είναι) δε γλιστράει τόσο όσο τα μανίκια στις μεταλλοκιθάρες. Τώρα για τη λάκα πλάκα έκανα (λάκα - πλάκα !!) για να πω το point μου. Μη το παίρνεις τοις μετρητοίς. 

Τώρα για τα μοντέρνα σπεκς οκ, αλλά αυτές δεν είναι τυπικές τελε. Δηλαδή το belly cut δεν νομίζω ότι ειναι κάτι σύνηθες στις τελε. Το ίδιο και τα contrours μπροστά κλπ. Και δε χρειάζονται κιολας. Η τέλε ειναι τέλε. Αυτή ξέρετε, αυτήν αγαπάτε

Είναι δε προφανές ότι η τιμολόγηση ενός οργάνου μικρή σχέση έχει με τα ακριβεί specs του. Φυσικά τα πιο ακριβά components ανεβάζουν την τιμή αλλά πληρώνουμε και πολλά για το όνομα.... και καλά κανουμε. Εγώ προσωπικά, που είμαι άμπαλος, γουστάρω να γράφει fender και gibson. Άμα ήμουν κανενας σοβαρός παίχτης θα ασχολιόμουν με άλλα πράματα!!! 

 

[Superfunk]

 άνθρωπος συνέκρινε (εντάξει όχι επιτυχημένα) το μανίκι της ίμπανεζ με της τελε

Τότε μιλάμε απλά για γουστα. 

Εγώ μετά το πεντάλεπτο σε μεταλοκιθαρα που....γλιστράει....παθαίνω τενοντιτιδα.....

Άρα ΤΙ ακριβώς συζητάμε?

 

[otto##]

Τότε μιλάμε απλά για γουστα. 

Εγώ μετά το πεντάλεπτο σε μεταλοκιθαρα που....γλιστράει....παθαίνω τενοντιτιδα.....

Άρα ΤΙ ακριβώς συζητάμε?

Για το μόνο που συμφωνώ είναι ότι καλύτερα να συγκρίνεις μήλα με μήλα και όχι ibanez με fender. 

Επίσης @elephant κατά τη γνώμη μου συνήθως η τελεκάστερ δεν ειναι και το πιο εύκολο όργανο  για να βγάλεις τέτοια συμπεράσματα. Τι εννοώ; Δεν έχει contours στο σώμα ή κάποιο εργονομικό σχήμα, έχει πριμάτους μαγνήτες κλπ και ίσως σε παρασύρει να μπερδέψεις το αν σου αρέσει σαν όργανο με το αν σου αρέσει η ποιότητα κατασκευής του. Η τελε έχει φανατικό κοινό γιατί είναι απλό και παραδοσιακό όργανο. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι εξελιγμένο ή το πιο ευκολόπαιχτο. 

διάβασε βρε αδερφέ ολάκερες τις απαντήσεις. το ίδιο λέμε. 

πάντως, παρόλο που το ποστ του ΟP δεν είναι το πιο τέλειο (τουλάχιστον με τα αυστηρά κριτήρια των πολύ σοβαρών νοιζάδων), δε παύει να έχει ένα σωστό vibe. Σου λέει λοιπον "για μένα τον ερασιτέχνη που δεν έχω και φράγκα, τελικά μου ταιριάζει ένα ακριβό όργανο; Αξίζει να δουλευω 1 χρονο σα το σκλι για να το πάρω αφού ούτε πολλά πολλά θέλω, ούτε διαφορές καταλαβαίνω και στη τελική ούτε 10 φορές καλύτερη κιθάρα θα ειναι";  Σε ελεύθερη απόδοση. 

 

[TamTam Radio]

Θυμάμαι ότι στα 15 μου δούλεψα ένα ολόκληρο καλοκαίρι και δεν πήγα διακοπές για να αγοράσω την πρώτη μου κιθάρα.
Τα επομενα πολλά χρόνια, είχα διάφορο εξοπλισμό που δεν ελπίζω πια να ξαναβρώ, τον οποίο αναγκάστηκα να ρευστοποιήσω λόγω της κρίσης - έναν twin reverb που είχα αγοράσει από έναν αμερικάνο στη βαση στο ελληνικο (!), μια telecaster του 70, μια δωδεκαχορδη ovation, ανάμεσα στα πιο σημαντικά.

Πούλησα ό,τι πουλιόταν εκτός από εκείνη την πρώτη μου κιθάρα που την έχω ακόμα. Δεν ξέρω αν ήμουν χαζός που θυσίασα διακοπές και βόλτες με φίλους και πενταήμερα και κάτι άλλα που έγραψε ο ΟP, αλλά μπροστά στο να έχω μια LesPaul μαύρη, έστω και Stagg, αυτά δεν έπιαναν μια τότε. Και σήμερα σκέφτηκα ότι αν δεν το είχα κάνει, ίσως δεν είχα πάει μετά σε άλλες κιθάρες, ίσως είχα αρχίσει να παίζω ένα χρόνο μετά, ίσως το μετάνιωνα μετά όλη μου τη ζωή που έχασα χρόνο... Ενω για την πενταήμερη μα το θεό, χέστηκα.
Και την κιθάρα αυτή δεν θα την πουλήσω ποτέ.
(άσε που παίζει μια χαρά το μαονάκι με τους DiMarzio και είναι από lawsuite era, μέσα των 70s)
 

 

[elephant]

Θυμάμαι ότι στα 15 μου δούλεψα ένα ολόκληρο καλοκαίρι και δεν πήγα διακοπές για να αγοράσω την πρώτη μου κιθάρα.
Τα επομενα πολλά χρόνια, είχα διάφορο εξοπλισμό που δεν ελπίζω πια να ξαναβρώ, τον οποίο αναγκάστηκα να ρευστοποιήσω λόγω της κρίσης - έναν twin reverb που είχα αγοράσει από έναν αμερικάνο στη βαση στο ελληνικο (!), μια telecaster του 70, μια δωδεκαχορδη ovation, ανάμεσα στα πιο σημαντικά.

Πούλησα ό,τι πουλιόταν εκτός από εκείνη την πρώτη μου κιθάρα που την έχω ακόμα. Δεν ξέρω αν ήμουν χαζός που θυσίασα διακοπές και βόλτες με φίλους και πενταήμερα και κάτι άλλα που έγραψε ο ΟP, αλλά μπροστά στο να έχω μια LesPaul μαύρη, έστω και Stagg, αυτά δεν έπιαναν μια τότε. Και σήμερα σκέφτηκα ότι αν δεν το είχα κάνει, ίσως δεν είχα πάει μετά σε άλλες κιθάρες, ίσως είχα αρχίσει να παίζω ένα χρόνο μετά, ίσως το μετάνιωνα μετά όλη μου τη ζωή που έχασα χρόνο... Ενω για την πενταήμερη μα το θεό, χέστηκα.
Και την κιθάρα αυτή δεν θα την πουλήσω ποτέ.
(άσε που παίζει μια χαρά το μαονάκι με τους DiMarzio και είναι από lawsuite era, μέσα των 70s)
 

Προβολή συνημμένου 27519

Χωρίς να θέλω να είμαι ασεβής γιατί φαίνετε ότι έχετε ιστορία, αυτό είναι το ίδιο για όλους ομως και εγώ το ίδιο συναισθηματικά δεμένος είμαι με την ibanez μου την έχω λιώσει στο παιξιμο, έχω πάει παντού μαζί της και έχω μάθει ότι ξέρω πάνω της, εννοείτε πως δεν θα την πουλήσω ποτέ και την πήρα 200 ευρώ μεταχειρισμένη... Το ποσό αγοράσαμε  ενα οργάνο δεν επιρεαζει το τι βιώματα θα αποκτήσουμε μαζί του και τι σημαίνει για εμάς... 

 

[mkm]

Εγω πιστεύω οτι σε μια ηλεκτρική κιθάρα, 3 πραγματα μετρανε: βάρος, ποιοτητα ηλεκτρικών, ταστοδουλειά. Μετά απο αυτά έρχονται τα υπολοιπα (βαφή, ξυλα, λοιπό hardware κλπ)

Είχα και φτηνές, και ακριβές. αυτά τα 3 χαρακτηριστικά ήταν που έκαναν τις περισσότερες φορές μια ακριβή να ξεχωρίζει. Όχι όμως οτι δεν μπορείς να τα βρείς και σε φθηνές. Αν όχι όλα, κάποια και με ένα upgrade, να ανεβάσεις το όργανο κατηγορία.

Πάντως αν δεις τη διαφορά και μάθεις έτσι, σου φαίνεται κάπως μετά αν κάποιοα κιθάρα υστερεί κάπου.

 

[leon7pap]

Aπο τότε που αγόρασα την πιο ακριβή μου κιθάρα (μια Gibson Les Paul Classic Custom Antique Natural....1600ε το 2011) και παρ ότι δεν είναι παικτικα 3 φορές καλύτερη από την epiphone nightfall των 500ε που επίσης έχω...ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ.Αυτο λοιπόν το "είναι καλύτερη" με κάνει να θέλω να παίζω κιθάρα με την πρώτη ευκαιρία...αποτελεσμα να έχω γράψει καμιά 25ρια τραγούδια μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια και να έχω βελτιώσει το παίξιμο μου (Φυσικά εξακολουθώ να ΜΗΝ είμαι κανένας μεγάλος παιχταρας...που παίζει τις κάλτσες του αλλά καταλαβαίνω ότι έχω κάνει ένα κάποιο level up και αισθάνομαι καλυτερα....και θυμάμαι το συζητούσαμε αυτό εδώ όταν ρωτούσα τις γνώμες των γκουρού του φόρουμ για τη συγκεκριμένη κιθάρα πριν προχωρήσω στην αγορά της)

Οπότε η 10 φορές πιο ακριβή κιθάρα....που ΔΕΝ θα σου δώσει 10 φορές καλύτερο ήχο...που ΔΕΝ είναι 10 φορές καλύτερη... δύναται  να είναι η ΑΙΤΙΑ για πολλά άλλα τα οποία είναι ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΑ!  ?

 

[Πάνος Χελιδόνης]

Διακρίνω μια συναισθηματική ένταση στο αρχικό κείμενο.. παρατήρησε κανείς οτι δεν υπάρχει τελεία; Κάπως σαν αυτόματη γραφή ή σαν κάποιος ή κάτι να τον έχει εκνευρίσει. Δεν είμαι σίγουρος αν το θέμα είναι η καλυτερότητα μεταξύ κιθάρων ή μια υποσυνείδητη αναζήτηση για αποδοχή της διαφορετικότητας.. Ντάξει, δεν είμαι ψυχαναλυτής, ούτε κιθαρίστας και δεν θέλω να υποτιμήσω κανέναν. Απλώς ήθελα να πώ οτι το κείμενο του συναδέλφου, ενστικτωδώς μου βγάζει αυτό το between the lines υπόβαθρο. Κι αν ισχύει αυτό, τότε το νήμα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απ'οτι φαίνεται αρχικά.

 

[otto##]

Εγω πιστεύω οτι σε μια ηλεκτρική κιθάρα, 3 πραγματα μετρανε: βάρος, ποιοτητα ηλεκτρικών, ταστοδουλειά. Μετά απο αυτά έρχονται τα υπολοιπα (βαφή, ξυλα, λοιπό hardware κλπ)

Είχα και φτηνές, και ακριβές. αυτά τα 3 χαρακτηριστικά ήταν που έκαναν τις περισσότερες φορές μια ακριβή να ξεχωρίζει. 

έχει και πολλές ακριβές βαριές όμως

 

[sultan of string]

 Κι αν ισχύει αυτό, τότε το νήμα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απ'οτι φαίνεται αρχικά.

μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω, διότι και εγώ παρατήρησα ενδιαφέροντα πράγματα πάνω κάτω όπως κι ο Πάνος.

Αλλά κυρίως γιατί την ώρα που εξελισσόταν το νήμα ήμουν σε φάση κινητού και δεν είχα ούτε χρόνο ούτε διάθεση.

Ας πούμε ότι έχω τώρα.

Παρατηρήσεις...

1. το νήμα έπρεπε να μπεί κάπου. Μπήκε σε άλλο φόρουμ όπου ...διαπιστώθηκε ότι το φόρουμ ...ήταν νεκρό....και αναγκαστικά second best....νοιζ

2. Πρώτο πόστ, και ξεκινάμε αιρετικά από τα αποδυτήρια.... (η διαπίστωση ότι ένα άλλο φόρουμ είναι νεκρό....σημαίνει ότι προφανώς δεν ξέρουμε κάν τι ρόλο βαράει το πρώτο, αλλά ψάχνουμε να βρούμε φόρουμ να γράψουμε...δείχνει μια...πρεμούρα να πω...?). Και ολίγον από ταύρος σε υαλοπωλείο. Υποθέτω η πρεμούρα να ανεβεί το πόστ δεν έδωσε περιθώρια ενασχόλησης με το τι πιστεύουν εδώ οι θαμώνες για φτηνές και ακριβές κιθάρες.

3. Πρώτη εντύπωση από την ακριβή κιθάρα....δεν ξεκούρδιζε, είχε ωραίο ήχο.... "Αλλά τα κάνει κι η δικιά μου αυτά". Αν το πρώτο πράγμα που παρατηρείς σε μια κιθάρα είναι τα παραπάνω, τότε μάλλον η δικιά σου τα έχει αυτά τα προβλήματα.

4. Κολλάς άν παίζεις γρήγορες κλίμακες....Εχω πολύ καιρό να ακούσω κάποιον να μιλάει για κλίμακες. Συνήθως παίζουμε μουσική...και συνήθως επίσης ένα γκλόσυ μανίκι όσο και να κολλάει δεν θα ζορίσει έναν μουσικό, εκτός αν ίσως ο μόνος στόχος είναι οι γρήγορες κλίμακες.

5. Floyd Rose....έχω πάαρα πολύ καιρό να ακούσω καλά λόγια για το συγκεκριμένο. Ίσως από τη δεκαετία του 90.

6. 6 χρόνια ...δεν θα έλεγα οτι αποτελούν σοβαρό εχέγγυο για να ποστάρεις ένα τέτοιο αξίωμα σε έναν χώρο που δεν γνωρίζεις αν οι συνομιλητές στο χώρο πόσα χρόνια ασχολούνται με κιθάρες ή παίζουν κιθάρες ή ασχολούνται με την μουσική. Υπάρχει κίνδυνος να ασχολούνται και με 10 και με 20 και με 40.... και τέτοια αξιώματα να ακούγονται...κάπως

7. Εκείνο που με ξένισε περισσότερο ήταν ένα άλλο αξίωμα...

metal άρχισα προσφατα να ψάχνω χωρίς να μου αρέσει καθόλου σαν ειδος, ξεκάθαρα μόνο επειδή έχει τα πιο δύσκολα τεχνικά κομμάτια και ήθελα να τα μελετήσω για να γίνω καλύτερος αλλά σιγα σιγά άρχισε να μαρεσει κιολας...

έκανα μία προσπάθεια να το προσπεράσω, αλλά...δεν απέδωσε. Με στείλανε να πάω να διαβάσω τα μαθήματά μου.

Η άποψή μου για τις κιθάρες, αν αναρωτιέται ο φίλος έχει πολλές αποχρώσεις. Περισσότερες, πολύ, από 50 σίγουρα. Υπάρχουν φτηνές και ακριβές, υπάρχουν καλές και μέτριες, υπάρχουν κελεπούρια και φόλες, υπάρχουν κιθάρες που κάποιος θέλει να πουλήσει αμάξι για να πάρει μία και άλλες που κάποιος θέλει να τις πάρει, έτσι...για να τις έχει. Εχω χάσει τη μπάλα σχετικά με το πόσες φορές έχουμε συζητήσει το θέμα εδώ.

Εχω και φτηνή και ακριβή κιθάρα.

Την ακριβή την αγόρασα όταν ήμουν 22 χρονών και ήδη έπαιζα και εγώ τότε ηλεκτρική σχεδόν 6 χρόνια. Ξόδεψα μισθούς μιας χρονιάς. Τη φτηνή την αγόρασα πρόσφατα. Κόστισε ούτε μιας εβδομάδας λεφτά. Και οι δυό είναι πολύ καλά όργανα. Η ακριβή καλύτερο. Μπορώ να παίξω με την φτηνή? Ναι. Σίγουρα. Με ποιά παίζω πιό συχνά? Με μια φτηνή. Γιατί? Για διάφορους λόγους. Ενας γιατί την ακριβή βαρέθηκα να την παίζω. Ίσως την κούρασα. Ίσως γιατί οι καινούργιες είναι καινούργιες. Σίγουρα γιατί ακούγονται όλες αλλιώς. Αν κλείσω τα μάτια? Σε μισό δευτερόλεπτο θα σας πω ποια είναι ποιά.

Γενικά πάντως...μου αρέσουν τα αξιώματα. Ιδίως όταν προέρχονται από ανθρώπους που έχουν κατασταλάξει και έχουν σχηματίσει γνώμη μετά από πολλά χρόνια.

 

[fusiongtr]

Εγω πιστεύω οτι σε μια ηλεκτρική κιθάρα, 3 πραγματα μετρανε: βάρος, ποιοτητα ηλεκτρικών, ταστοδουλειά. Μετά απο αυτά έρχονται τα υπολοιπα (βαφή, ξυλα, λοιπό hardware κλπ)

Διαφωνώ εντελώς.

Εντελώς όμως.

Δηλαδή αν εγώ βρω μια φθηνή κιθάρα που να είναι ελαφριά, αλλάξω τα ηλεκτρικά, και την δώσω σ' ένα μάστορα να της αλλάξει τα τάστα ή να της τα "σετάρει" (leveling, crowning) αν δεν έχουν θέμα, έχω ένα "ακριβό όργανο"?

Με τίποτα.