Ελληνικο ροκ

[Trolley]

Φίλε Brain, θα ξεκινήσω λέγοντάς σου ότι συμφωνώ μαζί σου: ας αφεθούν να κάνουν ότι γουστάρουν. Θα συμπληρώσω όμως ότι στη χώρα μας ΟΛΟΙ κάνουν ότι γουστάρουν, από τον πρωθυπουργό μέχρι τις γάτες, οπότε μη το αναφέρεις σα να είναι και καμία σπάνια κατάκτηση... Προσωπικά, άμα βρω άνθρωπο να παίζει μουσική ΧΩΡΙΣ να γουστάρει μάλλον θα τον πω μαλάκα... Οπότε το να "γουστάρεις" είναι προϋπόθεση σε αυτό που συζητάμε, όχι καμία κατάκτηση. Σωστά μέχρι εδώ;

Έχοντας εξασφαλίσει ότι θα κάνεις/κάνω/κάνουν ότι γουστάρεις/γουστάρω/γουστάρουν, ας δούμε πως χρησιμοποιεί ο καθένας μας αυτή την ελευθερία. Τη χρησιμοποιεί για να πάει πιο πέρα (ότι και να σημαίνει αυτό) ή τη χρησιμοποιεί για να συνεχίσει να αντλεί ηδονή από το ότι κάνει ότι γουστάρει, αδιαφορώντας για το αν αυτό αφορά οποιονδήποτε άλλο; Για παράδειγμα, πριν μερικούς μήνες είχε κάνει ένα ποστ το παιδί από τους X-Spiral για το νέο τους δίσκο. Του λέω (έχοντας ακούσει μερικά κομάτια) "γιατί βγάλατε νέο δίσκο;" και αφού λογοφέραμε λίγο με αποστόμωσε λέγοντάς μου (ούτε λίγο ούτε πολύ) ότι "έτσι γουστάρουμε, για πάντα θα παίζουμε επειδή θα γουστάρουμε και σε όποιον αρέσουμε" κλπ. Τι να πεις σε μία τέτοια στάση;

Λοιπόν, πριν παρατήσω τη συζήτηση, να σου πω ότι αν το ζητούμενο είναι να γουστάρουμε, να παίζουμε σε live των είκοσι ατόμων, με τον ήχο μας σκατά και το μυαλό μας μεθυσμένο, ανάμεσα σε ερασιτέχνες ηχολήπτες και υπεύθυνους φωτισμού, και μαλακοκαπνισμένα που δε βλέπουν την ώρα να τελειώσουμε για να πάνε να πηδήξουν τότε ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, παραδέχομαι ότι όλο αυτό είναι πολύ-πολύ ελληνικό (ως φάση) αλλά καθόλου μα καθόλου ΡΟΚ, διότι το ροκ ποτέ δεν αφορούσε αυτή τη κακώς νοούμενη εσωστρέφια του "σε όποιον αρέσουμε".

Επίσης, το να μαζεύουμε κάτω από την ομπρέλα του "ροκ" οτιδήποτε μουσικώς αξιόλογο δεν είναι θεμιτή πρακτική. Μία σκηνή, συγκροτείται όταν ετερόκλητοι μουσικοί αναγνωρίζουν κοινούς παρανομαστές στη δουλειά τους και αποδέχονται ένα έξωθεν βάπτισμα ως "ψυχεδέλεια", ως "χάρντ", ως "kraut rock" κλπ. ΔΕΝ συγκροτείται επειδή κάφλωσε ο κάθε βλάκας δημοσιογράφος να βγάζει βιβλία.

Οι Apocalypsis του Παλαμίδα, οι Taxi του Καρβέλλα (εγώ τον έχω το δίσκο, εσύ τον έχεις ακούσει άραγε, οι τζαζίστες Sphinx, ο ρουχλίτσας Βαγγέλης Γερμανός, ο Σαββόπουλος,  οι αυτοκαταστροφικοί Yell-O-Yell, οι Scoria (των οποίων έχω φτιάξει το εξώφυλλο του LP τους), οι PLJ BAND (οι οποίοι σε συνέντευξή τους στο Ποπ και Ροκ της περιόδου σάρκαζαν την ανεξάρτητη σκηνή της Αγγλίας και της Ελλάδας) - - - - ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΚΗΝΗ, όσο ευρεία έννοια και αν δώσουμε στον όρο, και πα να κτυπιέται ο Δηματάτης σαν το χταπόδι !!!

Κακώς νομίζεις ότι παίζω με τις λέξεις. Αντίθετα, εννοώ κάθε φωνήεν. Και (πως σου ήρθε αυτό) δεν εννοώ σε καμία περίπτωση ότι οι νέοι πρέπει να καταλήξουν στα σκυλάδικα.

Τέλος, για το αν χρειάζονται ΜΕΝΤΟΡΕΣ, θα ήθελα πολύ να συμφωνήσω μαζί σου, αλλά δε συμφωνώ. Πιστεύω ότι τους έχουν καβαλήσει οι μέντορες (ακριβώς σαν τον κ.Δηματάτη). Εν' πάσει περιπτώσει, αν έχεις δίκιο, ας σπεύσουν να το αποδείξουν (οι νέοι) στους φυσικούς τους χώρους, ήτοι το Πανεπιστήμιο και το κρεββάτι (για χώρους δουλειάς, έχουμε καιρό...)...

 

[BRAIN]

Φίλε Brain, θα ξεκινήσω λέγοντάς σου ότι συμφωνώ μαζί σου: ας αφεθούν να κάνουν ότι γουστάρουν. Θα συμπληρώσω όμως ότι στη χώρα μας ΟΛΟΙ κάνουν ότι γουστάρουν, από τον πρωθυπουργό μέχρι τις γάτες, οπότε μη το αναφέρεις σα να είναι και καμία σπάνια κατάκτηση... Προσωπικά, άμα βρω άνθρωπο να παίζει μουσική ΧΩΡΙΣ να γουστάρει μάλλον θα τον πω μαλάκα... Οπότε το να "γουστάρεις" είναι προϋπόθεση σε αυτό που συζητάμε, όχι καμία κατάκτηση. Σωστά μέχρι εδώ;

Αγαπητέ eye, συμφωνούμε αρκετά σε αυτά τα λεγόμενα σου, προσθέτοντας ότι στην τέχνη δεν αρκεί μόνο το "γουστάρεις" πρέπει και να το έχεις κι όλας!

Έχοντας εξασφαλίσει ότι θα κάνεις/κάνω/κάνουν ότι γουστάρεις/γουστάρω/γουστάρουν, ας δούμε πως χρησιμοποιεί ο καθένας μας αυτή την ελευθερία. Τη χρησιμοποιεί για να πάει πιο πέρα (ότι και να σημαίνει αυτό) ή τη χρησιμοποιεί για να συνεχίσει να αντλεί ηδονή από το ότι κάνει ότι γουστάρει, αδιαφορώντας για το αν αυτό αφορά οποιονδήποτε άλλο; Για παράδειγμα, πριν μερικούς μήνες είχε κάνει ένα ποστ το παιδί από τους X-Spiral για το νέο τους δίσκο. Του λέω (έχοντας ακούσει μερικά κομάτια) "γιατί βγάλατε νέο δίσκο;" και αφού λογοφέραμε λίγο με αποστόμωσε λέγοντάς μου (ούτε λίγο ούτε πολύ) ότι "έτσι γουστάρουμε, για πάντα θα παίζουμε επειδή θα γουστάρουμε και σε όποιον αρέσουμε" κλπ. Τι να πεις σε μία τέτοια στάση;

Εγώ απλά θα έλεγα μπράβο! γιατί; γιατί είναι πολυ ωραίο να αντλείς ηδονή από την μουσική που βγαίνει από μέσα σου , αυτό μου δείχνει ότι είναι και γνήσιος καλλιτέχνης παρά να αντλείς ηδονή από τα πολιτικά μπαλκόνια, τα γήπεδα, και από την γαμημένη την τηλεόραση. Το αν δεν είναι κάτι του γούστου μου δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ΑΚΥΡΟΣΟ, έχω μάθει να σέβομαι και μουσικές που την συγκεκριμένη στιγμή δεν μου κάνουνε κλικ και έχει έρθει και η στιγμή που να γουστάρω π.χ. πρώτα άκουσα κρητικά, μετά γούσταρα και τα ποντιακά που κάποτε δεν μπορούσα να τα κατανοήσω, όπως και τα θρακομακεδονίτικα, την τζαμπουνα και πολλά άλλα.

Το ζητούμενο στον καλλιτέχνη είναι η αποδοχή; για μένα όχι! αν έρθει καλως να ορίσει! μουσική κάνουμε για να εκφράσουμαι τα συναισθηματα μας, από εκει πηγάζει η πραγματική ανάγκη.

Λοιπόν, πριν παρατήσω τη συζήτηση, να σου πω ότι αν το ζητούμενο είναι να γουστάρουμε, να παίζουμε σε live των είκοσι ατόμων, με τον ήχο μας σκατά και το μυαλό μας μεθυσμένο, ανάμεσα σε ερασιτέχνες ηχολήπτες και υπεύθυνους φωτισμού, και μαλακοκαπνισμένα που δε βλέπουν την ώρα να τελειώσουμε για να πάνε να πηδήξουν τότε ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, παραδέχομαι ότι όλο αυτό είναι πολύ-πολύ ελληνικό (ως φάση) αλλά καθόλου μα καθόλου ΡΟΚ, διότι το ροκ ποτέ δεν αφορούσε αυτή τη κακώς νοούμενη εσωστρέφια του "σε όποιον αρέσουμε".

Εγώ πιστεύω ότι από εκεί ξεκίνησε από το "σε όποιον αρέσουμε"  και τελικά αρέσαν και άφησαν και εποχή, μην κοιτας τώρα που έχει γίνει μεγάλη μόδα!

Τώρα για τα live των 20 ατόμων δεν νομίζω να γουστάρει και κανείς ή τον απαραδεκτο ήχο και φωτισμό, αλλά το ροκ αντέχει και κάτω απο γαμημένες συνθήκες, τώρα για τα μαλακοκαπνισμένα την θεωρώ άκυρη έκφραση  θεωρείς ότι είναι πολύ ελληνικό το να καπνίσουνε να άκουνε την μουσική που τους αρέσει και να γαμάνε για μένα αν δεν έχουν εξαρτήσεις καλά κάνουνε και καπνίζουνε και γαμάνε, γιατί όπως έλεγε και ο Τζιμάκος ΓΑΜΑΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ

To να ακούνε την μουσική που γουστάρουν να καπνίζουν και να γαμιούνται δεν είναι ελληνική πατέντα, δηλαδή στο woodstock ή σε club της Αγγλίας ήταν και είναι αλλιώς;

Ρε συ μην κάνεις σαν κι αυτόν στην ταινία που βάζουν τα Χριστούγεννα έναν τύπο που δεν πιστεύει στο πνεύμα το Χριστουγέννων και στον Άγιο Βασίλη, αφέσου και χαλάρωσε ακούγοντας ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ! και άμα  δεν σ' αρέσει εσύ μπορείς να ακούς "σύγχρονη ηλεκτρική λαϊκή μουσική"

 

[starscream]

Μια ωραία συζήτηση όπου παρά το πάθος των δύο ξεκάθαρων "στρατοπέδων"  διατηρείται σε κόσμια επίπεδα...

Επιχειρηματολογία και από τις δύο πλευρές, με πιο ενδιαφέρουσα την "αιρετική" που υποστηρίζει ότι ελληνικό ροκ δεν υπάρχει, η οποία είναι καλοδιατυπωμένη και γλαφυρή, αν και διαφωνώ με το τελικό συμπέρασμα. Η μομφή μου αφορά το ότι καταλήγει σε αυτό τον αφορισμό βασιζόμενη κυρίως στην απόδωση αξιολογικών και ποιοτικών κριτηρίων σε ένα κατά βάση ερώτημα ταξινόμησης-κατηγοριοποίησης...

Θεωρώ ότι το εύρος του ορισμού του όρου "rock music" είναι στη ευχέρεια του καθενός και δεν είμαι σε θέση να υποδείξω σε κανένα ότι ο δικός του είναι λανθασμένος. Για μένα είναι ένας γενικός όρος σε βαθμό που ενδεχομένως από μόνος του είναι ασαφής, για κάποιον άλλο μπορεί να είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Ειδικά αυτοί που έχουν εμβαθύνει έχουν το δικαίωμα μιας αυστηρότερης προσέγγισης-κρίσης, αλλά δε τους καθιστά αυτομάτως πιο σωστούς από τους υπόλοιπους.

Εγώ προτιμώ μια συμβιβαστική προσέγγιση, έτσι δανείζομαι από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και λέω ότι το "ελληνικό ροκ"  είναι μια "σύνθετη ονομασία" και ως εκ τούτου το περιεχόμενο της είναι αυθαίρετο . Μπορεί να μην είναι ούτε τελείως ελληνικό ούτε τελείως ροκ, μπορεί να μην είναι και τίποτα από τα δύο, και να εμπίπτει τέλεια στο "ελληνικό ροκ"  ;D

Rock & Roll is often used as a generic term' date=' but its sound is rarely predictable. From the outset, when the early rockers merged country and blues, rock has been defined by its energy, rebellion and catchy hooks, but as the genre aged, it began to shed those very characteristics, placing equal emphasis on craftmanship and pushing the boundaries of the music. As a result, everything from Chuck Berry's pounding, three-chord rockers and the sweet harmonies of the Beatles to the jarring, atonal white noise of Sonic Youth has been categorized as "rock." That's accurate -- rock & roll had a specific sound and image for only a handful of years. For most of its life, rock has been fragmented, spinning off new styles and variations every few years, from Brill Building Pop and heavy metal to dance-pop and grunge. And that's only natural for a genre that began its life as a fusion of styles.[/quote']

Rock music is a form of popular music with a prominent vocal melody accompanied by guitar, drums, and bass. Many styles of rock music also use keyboard instruments such as organ, piano, or synthesizers. Other instruments sometimes utilized in rock include harmonica, violin, flute, banjo and less common stringed instruments such as mandolin and sitar. Rock music usually has a strong back beat, and often revolves around guitar, either electric or acoustic.
Rock music has its roots in 1940s and 1950s rock and roll and rockabilly, which evolved from blues, country music and other influences. According to All Music Guide, "In its purest form, Rock & Roll has three chords, a strong, insistent back beat, and a catchy melody. Early rock & roll drew from a variety of sources, primarily blues, R&B, and country, but also gospel, traditional pop, jazz, and folk. All of these influences combined in a simple, blues-based song structure that was fast, danceable, and catchy."

 

[heretic]

Δυστυχως πηγα και διαβασα το παλιο ποστ για τους Χ-piral και εχω να πω οτι λυπαμαι παρα πολυ για το φιλο εδω που στα καλα του καθουμενου με μια εντελως αναιτια ερωτηση αφησε υπονοουμενα για την εμπορικη πορεια του γκρουπ. Αλλα ετσι ηταν ο Ελληνας παντα, ολο εξυπνακισμοι, και μαχαιρωματα. Εγω θα λεγα στο γκρουπ οτι κανεις προφητης στον τοπο του οποτε να μην πτοουνται απο τετοιες απαντησεις. Δυστυχως οι Ελληνες εχουν μαθει τα παντα πλεον και με το βαρυσημαντο υφος τους πετανε μεγαλοστομες δηλωσεις οπως ειναι του τυπου οτι δεν υπαρχει ελληνικο ροκ, και απο την αλλη εχω προσεξει οτι γλειφουν ΠΑΝΤΑ τα μεγαλα συγκροτηματα του εξωτερικου  με εκφρασεις οπως οι 'θεοι' ταδε, 'οι αλλοι τρωνε για πρωινο στην τεχνικη αλλους΄, δηλαδη εδω μιλαμε για μια κατασταση οτι απο τη ξερουμε τα παντα και απο την αλλη με μια πρωτοφανη δουλοπρεπεια προσκυναμε τους ξενους. Δε μπορω να καταλαβω με ποια λογικη η εμπορικη πορεια να καθοριζει αν ενα γκρουπ ειναι καλο η οχι.Αυτο θα γινοταν αν υπηρχανε ΑΚΡΙΒΩΣ οι ιδιες συνθηκες δηλαδη ιδια εταιρια, ιδια προωθηση,ιδιο αγοραστικο κοινο, απο τη στιγμη που αυτα δεν υπαρχουν κατα διαννοια τι συζυταμε μετα. Οσον αφορα τους τονισμους στο 1 και στο 3 και στο 2 και στο 4....μαλλον ο φιλος εννοει (αν καταλαβα καλα δηλαδη) τους ρυθμους στα τυμπανα, οτι παιζουν αντιστροφα απο οτι οι Ελληνες. Η ροκ μουσικη μουσικολογικα αποτελειται απο 100 πραγματα, τωρα αν το 1 στα 100 αυτα ειναι οντως η Λυδια Λιθος και ο ορισμος της ροκ αυτο δε μπορω να καταλαβω απο που βγαινει. Βεβαια το κατα ποσο σωστη ειναι η δηλωση αυτη και αν οντως ισχυει αυτο το πραγμα σηκωνει πολλη συζητηση. Παντως εγω ξερω απο την αρμονια οτι στα 4/4 το 1 και το 3 μετρο ειναι τα ισχυρα και το 2 και 4 τα ασθενη μερη. Τωρα αν ο drummer παιξει το ταμπουρο στα ασθενη, αυτο δε λεει και πολλα γιατι παλι οι τονισμοι στη μελωδια και απο τα οργανα θα γινουν στο 1 και στο 3. Δεν ειμαι drummer αλλα σα μουσικος ξερω οτι το 80-90% της ροκ παιζεται στα 4/4 οποτε οι τονισμοι εκ του ορισμου δε μπορει να γινουν στις αρσεις(και δεν ενοω οπως ειπα πριν τα χτυπηματα στα τυμπανα).

 

[chorrer]

....ουφφ...μολις τελειωσα 10 σελιδες διαβασμα 

...Ειχα πει οτι δεν θα ξαναγραψω σε τοπικ που αφορα το ελληνικο ροκ με εισαγωγικα ή χωρις αλλα καποιες προσφατες εμπειριες που ειχα θα θελα να τις μοιραστω και να ακουσω την γνωμη σας.

....Καταρχην να πω οτι ανηκω στην "παλια γενια" κι οτι ειμαι "ροκας" (και τα 2 με εισαγωγικα , καθοτι τα χρησιμοποιουμε πλεον σαν ταμπελες κι οχι σαν ουσια). Εχω διαβασει κατα καιρους μυριαδες τοπικ που ασχοληθηκαν κι ασχολουνται με το συγκεκριμενο θεμα....και βεβαια παντα η ιδια καταληξη: 3 στρατοπεδα, ενα υπερ, ενα κατα κι ενα στη μεση κι η βασικη ερωτηση (τι ειναι ροκ?) παντα αναπαντητη...κι οχι δεν ξεκινησα να γραψω σε αυτο τοπικ με την ιδιοτητα του ειδημων, ουτε με την ιδιοτητα του μεντορα...θελω απλα να παραθεσω τη δικια μου εμπειρια απο αυτο που ονομαστηκε πρωτα "ροκ" και μετα "ελληνικο ροκ" .

....ηθελα λοιπον να αναφερθω στην δεκαετια του 80, τοτε που το ροκ στην Ελλαδα αρχισε να γινεται κινημα και να πεθαινει σαν κινημα στο εξωτερικο. Την εποχη εκεινη εδω στο Ελλαντα αρχισαν να μαζευονται σε διαφορα underground μερη (Σαμοθρακη,Ματαλα, Ιος, μοτοσυκλετιστικες συγκεντρωσεις, πρωιμα river party,κλπ) ατομα με σκισμενα ρουχα, ξεθωριασμενα τζην, μακρια μαλια, σκουλαρικια,κλπ....μην φανταστει κανενας οτι εκαναν καποιου ειδους επανασταση, απλα βρισκοντουσαν ολοι μαζι, επιναν διαφορα παρανομα και νομιμα , καποιοι απο αυτους παιζανε και μουσικη, το βραδυ ολοι μαζι στην συναυλια χτυπιοντουσαν σαν τα κοτουπουλα , βγαζοντας απο μεσα τους ολα αυτα που τους καταπιεζαν, αντιδρουσαν στα καταλοιπα της χουντας τραγουδωντας οσο πιο δυνατα μπορουσαν κι εψαχναν απεγνωσμενα για ανθρωπους με πιο ανοιχτα μυαλα, για ουσιαστκη επικοινωνια, για αληθινη διασκεδαση και πραγματικη φιλια......Να μην ξεχναμε οτι τις εποχες εκεινες αν αφαιρεσεις την Αθηνα σε ολη την υπολοιπη Ελλαδα, η ροκ μουσικη , τα μακρυα μαλια κι οι μηχανες ηταν κατι κατακριτεο που ολοι οι μπαμπαδες κι οι κυρατσες κοιτουσαν αυτους τους τυπους με μισο ματι κι η αστυνομια οταν εβλεπε μαλι πανω απο 10 ποντους μακρος , πρωτα σε χτυπουσε και μετα ζητουσε ταυτοτητα.

...Εκεινη την εποχη λοιπον δεν υπηρχε ιντερνετ ουτε καν ραδιοφωνο ετσι ωστε να ακουσεις τετοια τραγουδια, ποσο μαλλον για να ενημερωνεσε για τις εξελιξεις στα κοινωνικα και μουσικα δρωμενα....φανταστειτε οτι δεν ειναι λιγοι , οι ανθρωποι σαν κι εμενα που ξερω σχεδον ολα τα τραγουδια των ACCEPT και των IRON MAIDEN (Που ειχαν βγει τοτε) και παρολα αυτα δεν ξερω οτι ειναι δικα τους....δηλαδη οταν ακουω ενα τραγουδι εκεινης της εποχης , το μουρμουριζω και το σιγοτραγουδαω αλλα δεν γνωριζω ποιανου ειναι ??? ....αυτο συνεβαινε επειδη τοτε για να ακουσουμε καποιο τραγουδι ειτε θα το πετυχαιναμε σε καποιο τοπικο πειρατικο σταθμο (που τα παιδια που εκαναν εκπομπη δεν μιλουσαν γιατι οι τοπικες αρχες μπορουσαν να τους αναγνωρισουν απο τις φωνες τους) ειτε απο καποια συλλογη τραγουδιων που εκανε καποιος που μαζεψε λεφτα και πηγε σε ενα δισκαδικο και τα εγραψε σε κασετα και μετα την μοιρασε σε ολους μας (χωρις βεβαια να αναγραφει συνηθως ονομα και τιτλο δημιουργου και τραγουδιου) ...ισως αυτα να φαινονται πλεον σαν επιστημονικη φαντασια σε πολλους απο εσας αλλα αν θα ρωτησετε ανθρωπους που εζησαν εκεινες τις εποχες (και βεβαια ειχαν σχεση με το αθλημα) θα σας τα επιβεβαιωσουν.

...Τελος παντων , με αυτον τον τεραστιο προλογο ηθελα να καταληξω στο γεγονος οτι τοτε δεν ηταν η μουσικη που καθοριζε/οριζε/δηλωνε/ταμπελοποιουσε το Ροκ αλλα η γενικοτερη σταση ζωης, το ντυσιμο , το φερσιμο, η μηχανη, κλπ......εννοω δηλαδη οτι γουσταριζες να ζεις με εναν τετοιο τροπο κι απλα ακουγες και την μουσικη που επαιζαν ανθρωποι που ζουσαν και ντυνονταν σαν εσενα...τοσο απλα , τιποτα παραπανω τιποτα λιγοτερο....τοτε δεν ξεχωριζες το ροκ σε 100 κατηγοριες και ειδη , ουτε το Μεταλ σε 1000....εδω καλα καλα δεν ξεραμε ποιο τραγουδι ηταν ποιανου...απλα καποια σου αρεσαν και καποια οχι.....δεν ντυνοσουν καπως , ουτε μιλουσες καπως επειδη ακουγες ροκ...αλλα επειδη ησουν καπως προτιμουσες/επελεγες να ακουσεις και ροκ μουσικη......κι αυτο το γεγονος ειχε ενα πλεονεκτημα που δυστυχως δεν υπαρχει πια....δεν μπορουσαν να σου πασσαρους τιποτα ψευτικο , δεν μπορουσαν να σου πασσαρουν τους Πυξ Λαξ σαν ροκ μουσικη επειδη το λεει η εταιρια και τους παιζουν ολα τα ραδιοφωνα που (και καλα) παιζουν ροκ....δεν μπορουσαν να σου πασσαρουν τους HIM για μεταλλαδες επειδη ετσι γραφει το Metal Hammer.....γιατι στο φιναλε δεν σε ενοιαζε ποιοι ηταν , ουτε τι ταμπελα τους φορεσαν...αν σου αρεσαν τους ακουγες αν οχι τους αγνοουσες.

...Ετσι λοιπον το να καθομαστε σε ενα φορουμ και να προσπαθουμε να βγαλουμε πορισμα για το τι ειναι ροκ και ποιος ειναι ροκ, συζητωντας εχοντας ο καθενας στο μυαλο του διαφορετικα πραγματα χωρις ολοι να τα εχουμε βιωσει ειναι λιγο κουλο.

...Το ροκ πανω απο ολα ηταν βιωμα και σε καποιους αρεσε και σε καποιους αλλους οχι.

...οποιος γουσταρει να το ανακαλυψει το μονο που εχει να κανει ειναι να ψαξει και να το βρει και να το ζησει ...και στο τελος ισως να ανακαλυψει οτι δεν τον εκφραζει ρε φιλε..."υπαρχουν χιλιοι τροποι για να ζησεις" κι ακομα περισσοτεροι οταν ζεις οπως γουσταρεις κι εκφραζεσαι.

...Το ροκ δεν ειναι κληρονομικο δικαιωμα, ουτε φοραει ταμπελες...το ροκ εχει ταυτοτητα κι ανηκει σε αυτους που το νοιωθουν κι ας εκφραζονται σε οποια γλωσσα γουσταρουν.

      Υπαρχει ελληνικο ροκ οπως θα μπορουσε να υπαρξει και κινεζικο φλαμενγκο κι ισπανικο τσαμικο...οταν μιλαμε μονο για μουσικη, γιατι στην ουσια η χωρα μπαινει σαν επιθετικος προσδιορισμος προελευσης στο ειδος μουσικης που επελεξαν να παιζουν οι εκαστοτε μουσικοι...το αν το παιζουν καλα ειναι αλλο θεμα γιατι μπορεις αντικειμενικα να πεις οτι οι Deep Purple παιζουν πολυ καλυτερα απο τα Ξυλινα Σπαθια κι ο Coverdale εχει απιστευτη φωνη μπροστα σε εναν Παυλο.

     Υπαρχει ελληνικο ροκ οπως υπαρχει κι αμερικανικο, αγγλικο, ισλανδικο, αλβανικο, κλπ... οταν μιλαμε για τροπο ζωης γιατι στην ουσια εδω καποιοι επελεξαν να ζουν με καποιο τροπο που τους εκφραζει .....το αν ειναι αληθινο ειναι και παλι αλλο θεμα γιατι εδω δεν μπορεις να πεις οτι οι AC DC κι ο Lemmy ειναι πιο αληθινοι απο τους ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ και τον Ασιμο.

.....Παντα κατα την ταπεινη μου αποψη

ΥΓ: Τελικα δεν προλαβα να σας παραθεσω τον προβληματισμο μου, θα το κανω σε καποιο αλλο post.

 

[fatalv]

ωραίος...καλύπτεις πολλά [πράγματα πιστεύω

 

[heretic]

Μπραβο

 

[bloody_sunday]

Brain και Εye, σε αυτό το μεγάλο who is who ποστ του Brain και στις μεταξύ σας διαφωνίες δεν πιστεύετε ότι μιλάτε για το ελληνικό new wave - dark wave κι όχι για ροκ; Aν πείτε όχι, αυτομάτως αναγνωρίζετε ότι η ελληνική ροκ σκηνή υπήρχε πραγματικά κι όχι στα χαρτιά και στις φαντασίες δημοσιογράφων. Νομίζω όμως ότι αν ρωτούσατε οποιονδήποτε μουσικό της σκηνής (κι εποχής) εκείνης, θα σας έλεγε ότι δεν τους ενδιέφερε αν έπαιζαν ροκ ή όχι.

 

[pastelius]

To rock είναι στάση ζωής, όχι distortion στην κιθάρα και σκισμένα τζην.

Πολύ σωστά τα είπες φίλε chorrer.

Θα διαφωνήσω μοναχά για τους Αντίδραση..

 

[wasted]

@chorrer

Μπράβο που είχες το κουράγιο και έγραψες όλα αυτά, με καλύπτεις σχεδόν 100%

 

[fatalv]

πες τα αδερφεεεεεεεεεεεε 8)

 

[BRAIN]

...Ετσι λοιπον το να καθομαστε σε ενα φορουμ και να προσπαθουμε να βγαλουμε πορισμα για το τι ειναι ροκ και ποιος ειναι ροκ, συζητωντας εχοντας ο καθενας στο μυαλο του διαφορετικα πραγματα χωρις ολοι να τα εχουμε βιωσει ειναι λιγο κουλο.

...Το ροκ πανω απο ολα ηταν βιωμα και σε καποιους αρεσε και σε καποιους αλλους οχι.

...οποιος γουσταρει να το ανακαλυψει το μονο που εχει να κανει ειναι να ψαξει και να το βρει και να το ζησει ...και στο τελος ισως να ανακαλυψει οτι δεν τον εκφραζει ρε φιλε..."υπαρχουν χιλιοι τροποι για να ζησεις" κι ακομα περισσοτεροι οταν ζεις οπως γουσταρεις κι εκφραζεσαι.

...Το ροκ δεν ειναι κληρονομικο δικαιωμα, ουτε φοραει ταμπελες...το ροκ εχει ταυτοτητα κι ανηκει σε αυτους που το νοιωθουν κι ας εκφραζονται σε οποια γλωσσα γουσταρουν.

      Υπαρχει ελληνικο ροκ οπως θα μπορουσε να υπαρξει και κινεζικο φλαμενγκο κι ισπανικο τσαμικο...οταν μιλαμε μονο για μουσικη, γιατι στην ουσια η χωρα μπαινει σαν επιθετικος προσδιορισμος προελευσης στο ειδος μουσικης που επελεξαν να παιζουν οι εκαστοτε μουσικοι...το αν το παιζουν καλα ειναι αλλο θεμα γιατι μπορεις αντικειμενικα να πεις οτι οι Deep Purple παιζουν πολυ καλυτερα απο τα Ξυλινα Σπαθια κι ο Coverdale εχει απιστευτη φωνη μπροστα σε εναν Παυλο.

     Υπαρχει ελληνικο ροκ οπως υπαρχει κι αμερικανικο, αγγλικο, ισλανδικο, αλβανικο, κλπ... οταν μιλαμε για τροπο ζωης γιατι στην ουσια εδω καποιοι επελεξαν να ζουν με καποιο τροπο που τους εκφραζει .....το αν ειναι αληθινο ειναι και παλι αλλο θεμα γιατι εδω δεν μπορεις να πεις οτι οι AC DC κι ο Lemmy ειναι πιο αληθινοι απο τους ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ και τον Ασιμο.

.....Παντα κατα την ταπεινη μου αποψη

ΥΓ: Τελικα δεν προλαβα να σας παραθεσω τον προβληματισμο μου, θα το κανω σε καποιο αλλο post.

πέστα ρε φίλε 

 

[Trolley]

@chorrer

Παρ' ότι δεν πρόλαβες (έλα παναγία μου) να διατυπώσεις τον προβληματισμό σου, πρόλαβες εν' τούτοις να περιγράψεις την ρομαντική εικόνα που περιέγραψες - και με την οποία έσπευσαν να συμφωνήσουν οι ρομαντικοί συνοδοιπόροι μας )).

Κοπίασες τόσο πολύ να χρωματίσεις την άποψή σου ώστε (προκειμένου να διατηρηθούν οι ισορροπίες) πρέπει να κάνω μία προβοκατόρικη δήλωση: τρίχες κατσαρές!!

Το άτομο που περιγράφεις δεν είναι ροκάς, είναι ένα τυπικό ελληνικό "καμάκι" το οποίο είχε και έχει ακριβώς τις ίδιες προσωπικές συνήθειες εδώ και περίπου σαράντα χρόνια: παράνομες και νόμιμες ουσίες, κανά μπανάκι στην Ίο και βάλε, ωραία μουσικούλα και ηλιοβασιλέματα στην άμμο. Τις βραδυνές φωτιές ξέχασες με μουσική από το ραδιάκι καθώς και την (απαραίτητη με τα παραπάνω) μνεία στον Μπομπ Μάρλευ.

Ειδες όμως πόσο δίκιο έχω; Από εδώ το πας, από εκεί το φέρνεις, πάλι στο τι γουστάρω/γουστάρεις/γουστάρουν κατέληξες, ξεχνόντας αυτά που ανέφερα στην τελευταία απάντησή μου.

...

Για την ιστορία:

α) η Ελλάδα που περιγράφεις είναι η Ελλάδα της δεκαετίας του 70 και όχι του 80, στην οποία υπήρχε επάρκεια έντυπης πληροφόρησης για όποιον ενδιαφερόταν (αν και ίσως όχι στα Μάταλλα).

β) Ο τύπος που περιγράφεις άκουγε Stones τη δεκαετία του 70, Doors τη δεκαετία του 80, Φλόϊντ τη δεκαετία του 90 και U2 σήμερα (αν και τώρα έχει αρχίσει να το μπολιάζει και με γκρικ μιούζικ). Απέχω.

γ) Βρήκα χαριτωμένη την αναφορά στο αλβανικό ροκ. Ειδικά όταν το παίζουν στην Αθήνα, θα έχει πολύ πλάκα, είμαι σίγουρος για την ανοχή και την έμπρακτη συμπάθεια του ελληνικού κοινού.

Συνέχισε όμως, φάση θα έχει - σίγουρα έχεις καλό λέγειν.

 

[menelaos]

Chorrer, αν και ιστορικά δε μπορώ να κρίνω τα λεγόμενά σου, μπορώ όμως να διαφωνήσω σε κάτι (στο άλλο με τον επιθετικό προσδιορισμό περί χώρας συμφωνώ). Το ότι τυπάκια που ντύνονταν *κάπως* και διασκέδαζαν *κάπως* ακούγανε ντε και καλά Ο,ΤΙ μα Ο,ΤΙ μουσική τους πασάρανε =οι γύρω τους, απλά για να πάνε με το ρεύμα, δε μπορώ να το θεωρήσω σοβαρή άποψη, και τα εν λόγω άτομα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τα τυπάκια που ακούνε σήμερα rnb για να ρίξουν καμιά γκόμενα, ή γιατί τους αρέσουν τα καλοκαιρινά clubs. Δεν το θεωρώ κακό ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ! Το τονίζω και το εννοώ απόλυτα αυτό!! Δεν είναι υποχρεωμένος κανένας να έχει κάποιο ενδιαφέρον για τη μουσική. Το εννοώ! Απλά προφανώς αυτό δε λέγεται "μου αρέσει η rnb" αλλά "ακούω rnb γιατί μου αρέσει το αντίστοιχο lifestyle" ή "ακούω rnb γιατί οι γκόμενες που μου αρέσουν ακούνε rnb". Άλλο η μουσική, άλλο το lifestyle. Εκτός αν όλοι οι blackάδες τη βρίσκουν να καίνε εκκλησίες και να σπάνε στο ξύλο μαύρους. Το οποίο προφανέστατα δεν ισχύει. X

Εγώ λοιπόν δε γουστάρω διακοπές τύπου ρούχλα, δε μου αρέσουν τα σκισμένα ρούχα και τα ξεβαμένα τζην, δε γουστάρω να βγάινω στα εξάρχια, προτιμώ να βγω στο Hilton (δεν έχω την οικονομική άνεση, κι έτσι δεν πολυβγαίνω σε ακριβά μέρη, μου αρέσουν όμως και το λέω ευθέως). Κάνω μπάνιο (συνήθως) δυο φορές τη μέρα, μου αρέσει να φοράω κολώνια (και μου αρέσουν ακριβές κολώνιες πολλές φορές) και να προσέχω πώς ντύνομαι, μου αρέσουν τα ακριβά αυτοκίνητα, ακριβά ρολόγια και όταν πηγαίνω διακοπές θα ήθελα να μένω σε ακριβά ξενοδοχεία (άλλο που δεν έχω τα λεφτά κι έτσι ούτε κι αυτό το κάνω) και δε μου αρέσει το camping. Ακούω όμως Beatles, Queen, Pink Floyd.... δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως "ροκάς" γιατί θεωρώ γελοίο το να αυτοπροσδιορίζεσαι βάσει μουσικών προτιμήσεων (και ας είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που είχα σε ολόκληρη τη ζωή μου), ΑΝ όμως έπρεπε, "ροκάς" θα έλεγα ότι είμαι. Είναι τελικώς λοιπόν ανάγκη να έχεις κάποιο χ image για να ακούς ροκ; Το ροκ είναι μουσική, όπως το τσιφτετέλι, η samba, η rap, η pop και το death metal. Μην της δίνουμε διαστάσεις που δεν έχει Η μουσική είναι μουσική και η ζωή είναι ζωή.

 

[chorrer]

@Wow!

Αδερφε αφου πρωτα σε ευχαριστησω για τα καλα σου λογια κι ιδιως για το γεγονος οτι γραφω "τριχες κατσαρες" να σε πληροφορησω οτι δεν εχω σκοπο να ξεκατινιαστω μαζι σου μεσω διαδικτυου...ειλικρινα εχει καταντησει αηδια η ειρωνεια κι η μαγκια που τρεχει απο τα μπατζακια καποιων οι οποιοι γραφουν ασφαλεις και κρυμενοι πισω απο την οθονη του υπολογιστη του.....κατα τα αλλα , πολυ ευχαριστως να σου απαντησω:

1. Ο μονος λογος που δεν προλαβα να "διατυπωσω τον προβληματισμο μου" ειναι οτι παρασυρθηκα στην προσπαθεια μου να δωσω μια γενικη εικονα σχετικα με το τροπο που εχω βιωσει εγω (κι αρκετοι αλλοι) το ροκ, ετσι ωστε οταν τελικα πω αυτα που με προβληματισαν να μην υπαρξουν παρεξηγησεις...

2. Το ατομο που περιγραφω δεν ειναι ενα, ουτε δυο μιλαω για χιλιαδες ατομα τα οποια μαζευομασταν σε μερη σαν αυτα που προανεφερα. Επιπλεον, δεν νομιζω οτι εκθειασα καποιες καταστασεις , ουτε προτεινα σε καποιον να ξεκινησει να μπεκροπινει και να κανει χρηση ουσιων...το μονο που προσπαθησα να κανω (και παλι) ηταν να δωσω την γενικη εικονα. Δεν υποστηριξα οτι ηταν ολα καλα κι αγια, ουτε οτι ολοι οι ροκαδες ειναι μπρατσαραδες και καλοι εραστες...αυτα μονος σου τα συμπερανες.

3. Δεν μπορω να καταλαβω που ακριβως ξεχασα αυτα που ανεφερες στο προηγουμενο ποστ και να σου πω την αληθεια ..ουτε που ακριβως διαφωνησαμε καταλαβα.

4. Οσον αφορα την ιστορια:

α. Να με συμπαθας αλλα νομιζω οτι πεφτεις κοματακι εξω...αυτα που περιγραφω εγω τα εζησα τελη 80-αρχες 90 ...και νομιζω οτι ειναι πρακτικα αδυνατον να τα εχω ζησει το 70 ...καθοτι γενηθηκα το 74  

β. Για το 70 δεν θα σου μιλησω αλλα για το 80, μπορω να σου πω οτι εκτος απο τους Doors , υπηρχαν ηδη απειρα πασιγνωστα συγκροτηματα κι οχι μονο στο ροκ αλλα και στο μεταλ....επιπλεον υπηρχαν ηδη οι τρυπες, τα μωρα στην φωτια, ο Παπακωνσταντινου, ο Ασιμος, ο Παυλος, Ο πουλικακος, Ο λακης με τα ψηλα ρεβερ και τα λοιπα

γ. Αυτο με το αλβανικο ροκ δεν το πολυκαταλαβα να σου πω την αληθεια...γιατι σωνει και καλα θα πρεπει να σκεφτει ενας αλβανος (κινεζος,αραβας,εσκιμωος,κλπ) το πως θα τον αντιμετωπισει καποιο κοινο εκτος της χωρας του οταν αυτος γραφει για τα δικα του προβληματα, συμφωνα με τα δικα του βιωματα κι απευθυνεται σε ανθρωπους που βιωνουν τα ιδια με αυτον??

Τελος σε ευχαριστω που μ΄αφηνεις να συνεχισω, θα κανω οτι καλυτερο μπορω για να σε διασκεδασω.

ΥΓ: ...και για να μην γινει και καμια ιστορια με τον "προβληματισμο" μου εν πασει περιπτωση...δεν ειναι κατι τρομερο απλα ειδα πολυ προσφατα σε DVD τις βιογραφιες των DEEP PURPLE και των AC DC ....κι επαθα πολιτισμικο / ιδεολογικο / γνωστικο σοκ....δεν με παιρνει ομως παλι ο χρονος οποτε θα επανερθω.

 

[chorrer]

Chorrer, αν και ιστορικά δε μπορώ να κρίνω τα λεγόμενά σου, μπορώ όμως να διαφωνήσω σε κάτι (στο άλλο με τον επιθετικό προσδιορισμό περί χώρας συμφωνώ). Το ότι τυπάκια που ντύνονταν *κάπως* και διασκέδαζαν *κάπως* ακούγανε ντε και καλά Ο,ΤΙ μα Ο,ΤΙ μουσική τους πασάρανε =οι γύρω τους, απλά για να πάνε με το ρεύμα, δε μπορώ να το θεωρήσω σοβαρή άποψη, και τα εν λόγω άτομα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τα τυπάκια που ακούνε σήμερα rnb για να ρίξουν καμιά γκόμενα, ή γιατί τους αρέσουν τα καλοκαιρινά clubs. Δεν το θεωρώ κακό ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ! Το τονίζω και το εννοώ απόλυτα αυτό!! Δεν είναι υποχρεωμένος κανένας να έχει κάποιο ενδιαφέρον για τη μουσική. Το εννοώ! Απλά προφανώς αυτό δε λέγεται "μου αρέσει η rnb" αλλά "ακούω rnb γιατί μου αρέσει το αντίστοιχο lifestyle" ή "ακούω rnb γιατί οι γκόμενες που μου αρέσουν ακούνε rnb". Άλλο η μουσική, άλλο το lifestyle. Εκτός αν όλοι οι blackάδες τη βρίσκουν να καίνε εκκλησίες και να σπάνε στο ξύλο μαύρους. Το οποίο προφανέστατα δεν ισχύει. X

Εγώ λοιπόν δε γουστάρω διακοπές τύπου ρούχλα, δε μου αρέσουν τα σκισμένα ρούχα και τα ξεβαμένα τζην, δε γουστάρω να βγάινω στα εξάρχια, προτιμώ να βγω στο Hilton (δεν έχω την οικονομική άνεση, κι έτσι δεν πολυβγαίνω σε ακριβά μέρη, μου αρέσουν όμως και το λέω ευθέως). Κάνω μπάνιο (συνήθως) δυο φορές τη μέρα, μου αρέσει να φοράω κολώνια (και μου αρέσουν ακριβές κολώνιες πολλές φορές) και να προσέχω πώς ντύνομαι, μου αρέσουν τα ακριβά αυτοκίνητα, ακριβά ρολόγια και όταν πηγαίνω διακοπές θα ήθελα να μένω σε ακριβά ξενοδοχεία (άλλο που δεν έχω τα λεφτά κι έτσι ούτε κι αυτό το κάνω) και δε μου αρέσει το camping. Ακούω όμως Beatles, Queen, Pink Floyd.... δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως "ροκάς" γιατί θεωρώ γελοίο το να αυτοπροσδιορίζεσαι βάσει μουσικών προτιμήσεων (και ας είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που είχα σε ολόκληρη τη ζωή μου), ΑΝ όμως έπρεπε, "ροκάς" θα έλεγα ότι είμαι. Είναι τελικώς λοιπόν ανάγκη να έχεις κάποιο χ image για να ακούς ροκ; Το ροκ είναι μουσική, όπως το τσιφτετέλι, η samba, η rap, η pop και το death metal. Μην της δίνουμε διαστάσεις που δεν έχει Η μουσική είναι μουσική και η ζωή είναι ζωή.

Αδερφε εν ετει 2007 δεν μπορω να πω οτι διαφωνω και πολυ στα λεγομενα σου....η ροκ πλεον ισως ειναι μονο μουσικη...καθοτι το ροκ σαν σκεψη και τροπος ζωης ειτε εξελιχθηκε ειτε μεταλαχτηκε ειτε εξαφανιστηκε.....δεν προσπαθω να της δωσω διαστασεις που δεν εχει, προσπαθω να μιλησω για τις διαστασεις που ειχε και για το πως ξεκινησε ενα κινημα στον ελληνικο χωρο.

 

[menelaos]

Αδερφε εν ετει 2007 δεν μπορω να πω οτι διαφωνω και πολυ στα λεγομενα σου....η ροκ πλεον ισως ειναι μονο μουσικη...καθοτι το ροκ σαν σκεψη και τροπος ζωης ειτε εξελιχθηκε ειτε μεταλαχτηκε ειτε εξαφανιστηκε.....δεν προσπαθω να της δωσω διαστασεις που δεν εχει, προσπαθω να μιλησω για τις διαστασεις που ειχε και για το πως ξεκινησε ενα κινημα στον ελληνικο χωρο.

Να σου πω, εγώ απλώς διαφωνώ εξ αρχής στο όλο θέμα. Δηλαδή η χ μουσική ήταν πάντα μουσική. Τώρα ότι ναι την πλαισίωνε ένα συγκεκριμένο lifestyle, ναι όντως ίσχυε για τις περισσότερες σκηνές, απλώς κατά τη γνώμη μου δε χρειάζεται να ακολουθείς αυτό το lifestyle για να πεις ότι μουσικά είσαι μέλος της σκηνής. Κατά τη γνώμη μου η μουσική και το lifestyle είναι εντελώς ανεξάρτητα πράγματα a priori, απλώς συχνά άτομα που έχουν κοινό γούστο στη μουσική έχουν και κοινό γούστο σε άλλα ζητήματα

 

[Trolley]

@chorrer

Δεν σκόπευα ούτε να σε προσβάλλω, ούτε να αμφισβητήσω τα βιώματά σου. Το "τρίχες κατσαρές" δεν αφορά το σύνολο των απόψεών σου (τις οποίες άλλωστε δεν ξέρουμε), αλλά αφορά αυτή τη προσπάθεια υποβιβασμού της συζήτησης για το ελληνικό ροκ σε ένα μανιφέστο βιωμάτων (το οποίο επίσης δεν είναι μόνο δική σου τάση). Ασφαλώς είσαι ευπρόσδεκτος και άξιος συζητητής μας, σόρυ να ακούστηκε αλλιώς.

 

[chembeast]

Το ροκ δεν είναι μόνο μουσική, είναι και στάση-τρόπος ζωής και οι ροκάδες εκτός από το να ακούν αυτή την μουσική συνήθως έχουν και ένα πιο εναλλακτικό τρόπο σκέψης. Βέβαια τηρούμενων των αναλογιών όπως το RnB είναι τώρα στην μόδα έτσι κάποτε υπήρξε και το ροκ έστω και αν ταυτίστηκε με ένα κύμα ιδεολογικών και κοινωνικών αλλαγών στα 60 και κυρίως στα 70. Το ροκ επομένως δεν είναι μουσική  αλλά μια ξεκάθαρη και διαφορετική νοοτροπία από αυτή της μάζας και αυτό επέζησε τόσα χρόνια εκτός από την μουσική. Ροκ μπορεί να είναι και αυτός που ακούει δημοτικά τραγούδια.... μην βάζουμε ταμπέλες και ορίζουμε στερεότυπα όταν οι ίδιοι οι ροκάδες ανά τον κόσμο τις μισούν!

 

[fatalv]

ρε μενέλαε και eye με γεια σας και χαρά σας....

και εγώ ρε Μενέλαε γουστάρω να παίρνω στο ψιλό τους φλώρους ή τους κάγκουρες που σνομπάρουν το ροκ ή το μέταλ ή το οτιδήποτε....(ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΣΥ ΟΥΤΕ ΤΟ ΡΟΚ ΣΝΟΜΠΑΡΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΣΑΙ, μιλώ γενικότερα).....έτσι;...και ακόμη δεν λεώ ότι είμαι ροκάς γιατί η λέξη έχει παραξηγηθεί απίστευτα...αν η πεμπτουσία ενός είναι να τον φωνάζουν Ροκά επειδή ακούει το Smoke On the Water ή το Break On Through τότε είναι ΕΤΗ χειρότερος από αυτούς που σου είπα ότι σνομπάρω!

Το ροκ δεν είναι μόνο μουσική.....Έχει την μουσική πλευρά του (ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ) αλλά έχει και τη κοινωνική - την ανά τη ζωή - πλευρά του (ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ και αυτή)....Οι ιδεολογίες που αφορά ή που ενστερνίζεται το ροκ δεν αφορούν μόνο τη μουσική αλλά και τη ζωή...όλοι το ξέρουμε καλά αυτό.....Ο καθένας διαλέγει τι θέλει και τι του ταιριάζει....Ας μη μας πειράζει τόσο πολύ που το ροκ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ από τη μάζα.....(δε λέω ότι σε πειράζει, ξαναμιλώ γενικότερα)....

Τέλος: Απίστευτα σωστή και ευστοχη ειναι η γνωμη σου chembeast για τις ταμπέλες που όντως οι σοβαροί ροκάδες (και όχι αυτοί που είναι για τα ματια του κόσμου) μισούν....

Ευχαριστώ, που με ακούσατε... ??? ??? ;D ;D ;D