- Μηνύματα
- 1,572
- Πόντοι
- 198
Να πω την αληθεια χρονια παρακολουθω αυτο το site και την πορεια καποιων παιδιων μεσα απο την μουσικη χωρις ποτε να εκφερω αποψη λογω της συνδεσης που ειχα με το ιντερνετ.
Τωρα με καλη συνδεση αποφασισα να γινω πιο ενεργο μελος και να καταθεσω την αποψη μου και την διαπιστωση που ειχα ολα αυτα τα χρονια.
Εψαξα σχεδον σε ολα τα site να βρω μουσικη απο Ελληνες μουσικοσυνθετες και ακουσα οσα περισσοτερα τραγουδια μπορουσα,για να εξηγουμε οχι απο τους επωνυμους.
Η ιδια διαπιστωση.
Γραφουνε για την παρτη τους (και εμενα μεσα) χωρις να λαμβανουν υποψη τους απλους ακροατες, που θα ακουσουν το κομματι καλοπροαιρετα χωρις τεχνικες γνωσεις-αποψεις-ζηλειες κ.λ.π.
Δηλαδη τι εννοω.Για παραδειγμα θα αναφερω τον ευατο μου αλλα απο οτι διαπιστωσα ισχυει σχεδον για ολους.
Καθομαι στο πιανο η στην κιθαρα παιζω ενα σχημα, μια μελωδια, μια σειρα ακκορνων, βαζω και πεντε -εξι ηχους, αλλοτε περιεργους αλλοτε πιο συμβατικους και νομιζω οτι εγραψα το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
Ειδικα τα κομματια χωρις φωνη+στιχους ειναι απεριγραπτα.Ανευ ουσιας και περιεχομενου.Τα περισοτερα, να μην πω ολα.
Τα δε τραγουδια με υποψια κουλτουρας(δεν μου κολλαν τα ενσημα, μανα χτυπα το αυγολεμονο,μαυροι δρομοι και καμενα δαση) ειναι δε τα πιο προβληματικα και εμενα προσωπικα μου αφηνουν την αισθηση της συμπονοιας προς αυτα τα ατομα(ατιμη καινωνια ναουμ).
Που θελω να καταληξω;
Δεν ειναι τυχαιο που ολοι μας καποια στιγμη βρισκουμε τον εαυτο μας να τραγουδαει (παντα κρυφα, μην μας παρουν και χαμπαρι) καποιο τραγουδι απο τις ντοπιες φιρμες (Καρβελας, Φοιβος, Θεοφανους κ.λ.π) αλλα παντα θα τους βριζουμε γιατι βλεπεις ειναι πιο ψηλα μα πολυ πιο ψηλα απο μας και ευελπιστουμε καποια στιγμη και εμεις να τα καταφερουμε και μετα ας μας βριζουν ολοι οι αλλοι.
Σιγουρα ο σκοπος ολων μα ολων ειναι η δουλεια μας, αυτο που μας αρεσει να κανουμε, να εχει αποδοχη, γιατι κακα τα ψεματα αν αρεσει μονο στην μανα μας και στους κολλητους μας, δεν εχουμε κανει τιποτα και ουτε θα κανουμε.
Το ταλεντο η τοχεις η δεν τοχεις.
Οποτε, φτου κι απ' την αρχη.
Αναθεωρηση της συνθεσης και η ελπιδα πεθαινει τελευταια.
Τωρα με καλη συνδεση αποφασισα να γινω πιο ενεργο μελος και να καταθεσω την αποψη μου και την διαπιστωση που ειχα ολα αυτα τα χρονια.
Εψαξα σχεδον σε ολα τα site να βρω μουσικη απο Ελληνες μουσικοσυνθετες και ακουσα οσα περισσοτερα τραγουδια μπορουσα,για να εξηγουμε οχι απο τους επωνυμους.
Η ιδια διαπιστωση.
Γραφουνε για την παρτη τους (και εμενα μεσα) χωρις να λαμβανουν υποψη τους απλους ακροατες, που θα ακουσουν το κομματι καλοπροαιρετα χωρις τεχνικες γνωσεις-αποψεις-ζηλειες κ.λ.π.
Δηλαδη τι εννοω.Για παραδειγμα θα αναφερω τον ευατο μου αλλα απο οτι διαπιστωσα ισχυει σχεδον για ολους.
Καθομαι στο πιανο η στην κιθαρα παιζω ενα σχημα, μια μελωδια, μια σειρα ακκορνων, βαζω και πεντε -εξι ηχους, αλλοτε περιεργους αλλοτε πιο συμβατικους και νομιζω οτι εγραψα το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
Ειδικα τα κομματια χωρις φωνη+στιχους ειναι απεριγραπτα.Ανευ ουσιας και περιεχομενου.Τα περισοτερα, να μην πω ολα.
Τα δε τραγουδια με υποψια κουλτουρας(δεν μου κολλαν τα ενσημα, μανα χτυπα το αυγολεμονο,μαυροι δρομοι και καμενα δαση) ειναι δε τα πιο προβληματικα και εμενα προσωπικα μου αφηνουν την αισθηση της συμπονοιας προς αυτα τα ατομα(ατιμη καινωνια ναουμ).
Που θελω να καταληξω;
Δεν ειναι τυχαιο που ολοι μας καποια στιγμη βρισκουμε τον εαυτο μας να τραγουδαει (παντα κρυφα, μην μας παρουν και χαμπαρι) καποιο τραγουδι απο τις ντοπιες φιρμες (Καρβελας, Φοιβος, Θεοφανους κ.λ.π) αλλα παντα θα τους βριζουμε γιατι βλεπεις ειναι πιο ψηλα μα πολυ πιο ψηλα απο μας και ευελπιστουμε καποια στιγμη και εμεις να τα καταφερουμε και μετα ας μας βριζουν ολοι οι αλλοι.
Σιγουρα ο σκοπος ολων μα ολων ειναι η δουλεια μας, αυτο που μας αρεσει να κανουμε, να εχει αποδοχη, γιατι κακα τα ψεματα αν αρεσει μονο στην μανα μας και στους κολλητους μας, δεν εχουμε κανει τιποτα και ουτε θα κανουμε.
Το ταλεντο η τοχεις η δεν τοχεις.
Οποτε, φτου κι απ' την αρχη.
Αναθεωρηση της συνθεσης και η ελπιδα πεθαινει τελευταια.