bohemian rapsody

δε βάζω. 

(Ποιός σου είπε ότι μου άρεσε η Τροία?)

Και ο Ιούδας στο Jesus Christ Superstar μαύρος ήταν. Το 1970.
ε ενταξει, οι Ιουδαίοι δεν ειναι και Σουηδοί. ενα tint το έχουν  :classic_biggrin: .

 
 Άλλο αυτό....?


δεν ειναι άλλο....

εκεί ήταν μια ριζοσπαστική προσέγγιση, να έρθει η ροκ μουσική στη θρησκεία και αντιστρόφως. Τόσο που έγιναν αφορισμοί, διαδηλώσεις παππάδων, απαγόρευση της ταινίας, αποβολές στα γυμνάσια κλπ....

μη μου λετε τώρα...

ούτε biopic ήταν ούτε τίποτα.

 
δεν μπορεις να το καταλάβεις.

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να βλέπω και να ακούω κάποιον να προσπαθεί να μου πει ότι είναι ο Freddie. 
ναι αλλα απέφυγες να απαντήσεις στο επιχείρημα μου.

Επίσης σου ξαναλέω μη το παίρνεις τοσο σοβαρά για δύο λόγους:

1. δε είσασταν και ξαδέρφια με τον Φρέντι. :classic_biggrin:

2. ακομα και όλα αναποδα να τα δείχνουν ουδεμία ουσία εχει. οι queen ειναι η μουσική τους. τίποτα παραπάνω. μια μπάντα ηταν. καταπληκτική μεν αλλά τπτ παραπανω ιστορικά.

 
1. σίγουρα όχι. 

2. ιστορικά πολύ περισσότερα.

3. διαφέρουν οι γνώμες μας. Δεν τρέχει και τίποτα. Αλλωστε το χάσμα γενεών είναι κάτι απόλυτα παραδεκτό. (τα ίδια έλεγα και στην κόρη μου - θέλω να πω τους λατρεύει, παίζει τα τραγούδια τους, αλλά της άρεσε η ταινία)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
δεν ξέρω τι είπε.

Εγώ λέω ότι η επίδραση των Queen στην ιστορία της μουσικής βιομηχανίας είναι ίσως σημαντικώτερη από την ίδια τη μουσική.

θα έλεγα να ψάξεις στο youtube έχει τουλάχιστον 10 καλά αφιερώματα με συνεντευξεις των ιδίων αλλά και άλλων μουσικών της εποχής τους για να προσπαθήσεις να μπεις στο κλίμα. Αλλιώς είναι ακόμα μια μπάντα όπως οι stones, οι floyd, οι mac, οι metallica.

Μια μπάντα που παίζει καταπληκτική μουσική.

Ποτέ μου δεν μπόρεσα ούτε μπορώ να καταλάβω τη μουσική αν δεν ξέρω τι είναι και τι πρεσβεύει αυτός που την φτιάχνει, πότε την έφτιαξε και σε τι περιβάλλον και κάτω από ποιές συνθήκες.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Η ταινια δεν ειναι  ντοκυμαντερ. Φορος τιμης ηταν. Ξεπεραστε την «ιεροτητα» του Φρεντι κ τη «θρησκεια» του οπαδου-θαυμαστη.

 
Η ταινια δεν ειναι  ντοκυμαντερ. Φορος τιμης ηταν. Ξεπεραστε την «ιεροτητα» του Φρεντι κ τη «θρησκεια» του οπαδου-θαυμαστη.
μοιάζω για οπαδός θαυμαστής? :classic_laugh:

ποτέ δεν υπήρξα ούτε το ένα ούτε το άλλο για τους Queen

 
Σημερα απο το Χολαργο μεχρι την Παλληνη ακουσα 4ς φορες queen στο ραδιοφωνο..

Τυχαιο?

δεν νομιζω..


Το έχω πάθει κι εγώ παλιά με τους Motorhead.

Είδα κι έπαθα μέχρι να καταλάβω ότι έμπαινε κατά λάθος το cd και κόλλαγε. :classic_biggrin:

 
παρντον;

για την ταινια λεμε...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Οττο
είμαστε στην ίδια φάση, από άποψη γούστων στα συγκροτήματα που ανάφερες.
Πρωτάκουσα Queen πολυ μικρός όταν ta jad;elfia moy κέρδισαν σε μια λοταρία το... A Night At The Opera και το A Day At the Races, ανάμεσα σε κάτι άλλους δίσκους (Avalon Roxy Music και Ala Parsons Project - Εye In the Sky). Επειδή δεν μου τους δάνειζαν, τους επαιρνα τηλέφωνο να ρωτήσω πότε ευκαιρούσαν να κατέβω από το διαμέρισμά τους να ακούσουμε μουσική στο στερεοφωνικό και πάντοτε γινόταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης το αν θα ακούσουμε έναν ή δυο δίσκους γιατί οι γονείς μας γκρίνιαζαν ότι χάνουμε την ώρα μας με τη μουσική.
Για μένα (δεν ήταν παρά πολλά χρόνια αργότερα, που το συνειδητοποίησα, ότι μέχρι και το όνομα "Queen" μοιάζει να χλευάζει τη βασίλισσα φέρνοντας άμεσα στο νου τη συνήχηση με τη λέξη Queer) δεν ήταν απλά τέσσερις τύποι με φτερά και πούπουλα που παίζουν ροκ από το διάστημα, ήταν πολύ περισσότερα.
Θα συμφωνήσω βέβαια ότι κανένα biopic δε γίνεται να χωρέσει μέσα σε δυο ώρες το μεγαλείο μιας ζωής (και μάλιστα ανθρώπων που όπως φαίνεται ήταν larger than life), όπως ο Fredddie, o Jim και ο Jimi, ο Μiles ή ο Ray. Τα έχω δει όλα αυτά τα biopic, και κάποια μου άρεσαν κιόλας, όμως σε όλα με ενοχλούσε πάντα το πόσο λίγο οι πρωταγωνιστές έρχονται κοντά σε αυτό που είχα εγώ μέσα στο μυαλό και την καρδιά μου για κάθε έναν από τους εν λόγω καλλιτέχνες. Το οποίο ενίοτε ήταν καθηλωτικά συνταρακτικό καλλιτεχνικά.

Και ένα ανθρωπολογικό σχόλιο : δεν ήταν μόνο ο Judas μελαχρινότατος. Και στα Φάρσαλα έχουν tint. ?


 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
https://en.wikipedia.org/wiki/Jesus_Christ_Superstar_(album)

"1970 : Jesus Christ Superstar - Murray plays the role of Judas Iscariot and Ian Gillan plays the part of Jesus Christ."

https://en.wikipedia.org/wiki/Murray_Head

EDIT: Εντάξει, στην ταινία έπαιζε μαύρος, αλλά τραγουδούσε με φωνή λευκού. :classic_rolleyes:
όταν αγόρασα το superstar (προφανώς λέω την ροκ όπερα ελέω Gillan κλπ) διαπίστωσα πόσο λίγοι ήξεραν την έκδοση αυτή ενώ αντίθετα γνώριζαν το ξενέρωτο soundtrack. Στο οποίο ξενέρωτο soundtrack ξεχώριζε ίσως μόνο η φωνή του μαύρου τραγουδιστή ηθοποιού)

Φυσικά όλοι που είδαν την ταινία το πρώτο που είπαν ήταν ότι ο Ιούδας ήταν μαύρος.

((( φυσικά το JCS ήταν άλλη μια πτυχή της δεκαετίας 70 που όσο και να την εξηγώ σήμερα σε μεταγενέστερους δεν βλέπω να έχω τύχη....   ))) :classic_rolleyes:

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το να αφοριζουμε μια ταινια επειδη απλα ειχε την ανακοινωση της αρρωστιας πριν το live aid νομιζω ειναι υπερβολικο...εχουμε δει biopic με πολυ τραγικοτερα λαθη...

Το γεγονος οτι η ταινια ξανασυστησε στη νεα γενια τη μπαντα και ειχε τεραστια επιτυχια,πρεπει να ξεπερνα τη συγκεκριμενη λεπτομερεια!

 
Δεν την έχω δει την ταινία ακόμη, δυστυχώς. Και θέλω να την δω ΚΑΙ για τον Brian May!

Όσο για την προσέγγιση της ζωής του Mercury και αυτά που ΔΕΝ δείχνει, είμαι απόλυτα σύμφωνος. Στο κάτω κάτω, νομίζω ότι και ο ίδιος θα ήθελε να τον θυμόμαστε για την καλλιτεχνική του αξία και όχι για ό,τι άλλο. 

 
Είχα κι εγώ τις ίδιες ανησυχίες (και εξακολουθώ να έχω, καθώς δεν την έχω δει ακόμη, αλλά θα τη δω).
 

a)Είμαι φαν των Queen, όχι του Freddie (ως frontman ή φωνή). Κυρίως φαν του Deacon ( ως μπασίστα, όχι τόσο ως τραγουδοποιό) ενώ ο Μay έχει επιδράσει αφάνταστα στην απόφασή μου να ασχοληθώ με την οργανοκατασκευή αλλά και είναι ο αγαπημένος μου κιθαρίστας.b) Με απωθεί/ξενίζει το γεγονός ότι δεν άφηκαν τον Σάσα τον Μπάρον να κάνει παιχνίδι. c) το live aid σίγουρα δεν ήταν η καλύτερη εμφάνιση των Queen, πόσο μάλλον οι υπερβολές του "best live performance ever". d) Δεν με ψήνει ο πρωταγκον για φρέντι. e) δεν με ψήνουν τα ελαφρώς καραγκιοζλίκια των May/ Τaylor, κυρίως του τελευταίου, στην μετά-Freddie εποχή. f) το τελευταιο καλο αλμπουμ των queen ηταν το "the game" το '80. Παρ' όλο που έχω και όλα τα album στην μετα-the Game εποχή, και παρ' όλο που τα αγαπάω, αναγνωρίζω ότι χάθηκε και η μπάλα και η έμπνευση πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Και γι' αυτό καταλαβαίνω σε ένα βαθμό τον dimsonic για την αδιαφορία του, όπως αδιαφορώ πχ πλήρως για αυτό το πράμα που λέγεται Queen με τραγουδιστή έναν Lambert.

Τώρα αυτά περί "τι θα ήθελε ο Φρέντι" μου ακούγονται κάπως.

Με έψησαν φίλοι, ότι "μια ταινία είναι ρε, πήγαινε ευχαριστήσου την", κι ότι ο πρωταγωνιστής, παρ' όλο που δεν με ψήνει, λένε ότι παίζει εκπληκτικά, οπότε θα εμπιστευθώ αυτούς και όχι την "αίσθησή μου".

Νοκιμαντέρ υπάρχουν άπειρα για τους Queen.
Είναι η αγαπημένη μου μπάντα, αφού η ακρόαση της μουσικής τους καταλαμβάνει περίπου το 50% της συνολικής ακρόασης μουσικής που έχω κάνει (με το υπόλοιπο 35% να πηγαίνει σε AC/DC, Dire Straits/Knopfler και RHCP). Τους θεωρώ από τις σημαντικότερες μπάντες, αλλά μέχρι εκεί. 

Τώρα δεν καταλαβαίνω το συσχετισμό ταυτοχρονίας της μουσικής που έβγαινε τότε με το αν ζούσε κάποιος τότε ή όχι. Εγώ έζησα πχ τη γέννηση των GNR, των Nirvana, των RATM, των Pearl Jam, των Radiohead και πολλών καλλιτεχνών σύγχρονων της εποχής/νεότητάς μου και κάποιους τους έχω ξεζουμίσει ενώ κάποιοι με άφησαν αδιάφορο. Tι παραπάνω είχαν τα σέβεντις ως σημαντικότητα ιστορική, γεωπολιτική και μουσική σε σχέση με τα 80s τα 90s ή τα 10s?

 
Τωρα δεν καταλαβαίνω το συσχετισμό ταυτοχρονίας της μουσικής που έβγαινε τότε με το αν ζούσε κάποιος τότε ή όχι. Εγώ έζησα πχ τη γέννηση των GNR, των Nirvana, των RATM, των Pearl Jam, των Radiohead και πολλών καλλιτεχνών σύγχρονων της εποχής/νεότητάς μου και κάποιους τους έχω ξεζουμίσει ενώ κάποιοι με άφησαν αδιάφορο. Tι παραπάνω είχαν τα σέβεντις ως σημαντικότητα ιστορική, γεωπολιτική και μουσική σε σχέση με τα 80s τα 90s ή τα 10s?
δεν συσχετίζω δεκαετίες ούτε συγκρίνω (τουλάχιστον στο θέμα αυτό - το κάνω συχνά, αλλά εδώ όχι)

Εφ όσον δηλώνεις ότι έζησες την γέννηση και χρυσή εποχή (υποθέτω) των παραπάνω, θα ήθελες σε μια τέτοια ταινία να έβλεπες ανακρίβειες ή ηθοποιούς που να μιμούνται τον Axl ή τον Slash τον Curt ή τον Eddie ή τον Thom?

τα παιδιά που διαφωνούν πιό πάνω, δεν μπορούν να μπούν στο πνεύμα μου, όταν σε μιά εποχή προ MTV μαζευόμασταν στην τιβί να δούμε τις εκπομπές του Πετρίδη να δείχνουν το περίφημο και πρωτοπόρο βίντεοκλιπ (λένε ότι ήταν το πρώτο που δαπανήθηκαν μεγάλα ποσά) του Bohemian ή να ψάχνουμε περιοδικά ή να διαβάζουμε ΝΜΕ και ΜΜ και να ρουφάμε κάθε λεπτομέρεια για Queen και όχι μόνο, σε μιά προ internet εποχή. Τους Queen τους "ζήσαμε" ναι, δεν ήταν ξάδερφός μου ο Freddie αλλά το "πονούσαμε" διαφορετικά το πράγμα.

Σορρυ που κάποιοι δεν το πιάνουν, σόρρυ κι όλας δηλαδή που εξηνταρήσαμε... τι να κάνουμε....

τώρα όλα είναι μασημένη μπουκιά στο πιάτο.

Ας μάθει λοιπόν ο κόσμος στο περίπου τι ήταν οι Queen, όπως έμαθε πέρισυ τι ήταν ο Hendrix. Αλήθεια, δεν θυμάμαι να έγινε ανάλογη διαμάχη για την ταινία του... Μάλλον εκεί σίγουρα θεώρησαν ότι ήταν πατατα....

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top