- Μηνύματα
- 6,720
- Πόντοι
- 36
Το δημόσιο δεν μπορεί να θεωρηθεί παράδειγμα άξιο για τον σχηματισμό συμπερασμάτων. Είναι από μόνο του μια άλλη μεγάλη ιστορία. Βρίσκεται σε μια παράλληλη διάσταση.
Και κάτι ακόμα για την κλισέ κατ' εμέ άποψη που λέει ότι αυτοί που πετυχαίνουν δεν είναι οι πραγματικά άξιοι. Δεν νομίζω οτι κάποιος μπορεί να έχει τόσο μεγάλη εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα που με μεγαλη σιγουριά να υποστηρίζει ότι οι αυτοί που ανέρχονται "υπογείως" είναι περισσότεροι με αυτούς που ανέρχονται με την αξία τους. Το να υποστηρίζεται κάτι τέτοιο, συνήθως αποσκοπεί σε ένα χάιδεμα αυτιών μέσα από το δίπτυχο ότι απέτυχα γιατί είμαι ηθικός ενώ οι άλλοι πέτυχαν γιατί δεν είναι (όσα δεν φτάνει η αλεπού...) και αφού δεν χρειάζεται προσπάθεια για να πετύχεις αλλά προσαρμογή νοοτροπίας δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσεις (φρούδες ελπίδες). Είναι κοινώς ένας τρόπος να αποφεύγεις την σκληρή και δύσκολη πραγματικότητα. Εκτός αυτού, έχω την αίσθηση ότι από την στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα η μεγιστοποίηση του κέρδους είναι το ζήτημα, η χρήση "άχρηστων" αργά ή γρήγορα αποδεικνύεται κακή ιδέα.
Και κάτι ακόμα για την κλισέ κατ' εμέ άποψη που λέει ότι αυτοί που πετυχαίνουν δεν είναι οι πραγματικά άξιοι. Δεν νομίζω οτι κάποιος μπορεί να έχει τόσο μεγάλη εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα που με μεγαλη σιγουριά να υποστηρίζει ότι οι αυτοί που ανέρχονται "υπογείως" είναι περισσότεροι με αυτούς που ανέρχονται με την αξία τους. Το να υποστηρίζεται κάτι τέτοιο, συνήθως αποσκοπεί σε ένα χάιδεμα αυτιών μέσα από το δίπτυχο ότι απέτυχα γιατί είμαι ηθικός ενώ οι άλλοι πέτυχαν γιατί δεν είναι (όσα δεν φτάνει η αλεπού...) και αφού δεν χρειάζεται προσπάθεια για να πετύχεις αλλά προσαρμογή νοοτροπίας δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσεις (φρούδες ελπίδες). Είναι κοινώς ένας τρόπος να αποφεύγεις την σκληρή και δύσκολη πραγματικότητα. Εκτός αυτού, έχω την αίσθηση ότι από την στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα η μεγιστοποίηση του κέρδους είναι το ζήτημα, η χρήση "άχρηστων" αργά ή γρήγορα αποδεικνύεται κακή ιδέα.