Τα ίδια - ελαφρώς παραλλαγμένα - ισχύουν και για τους διάφορους κανόνες της αρμονίας. Αυτό που σίγουρα προβαλόταν σαν δικαιολογία για την μη χρήση παράλληλων πέμπτων/ογδόων ή ευθείων πέμπτων/ογδόων είναι ότι τα ακούσματά τους είναι φτωχά. Στην πραγματικότητα δεν είναι, απλά λόγω της γενικής αντίθετης κίνησης των εξωτερικών φωνών σε μία τετράφωνη χορωδία αποτρέπεται ως ένα βαθμό η χρήση παράλληλων πέμπτων ή ογδόων. Οποτεδήποτε υπάρχει πρόβλημα δημιουργήθηκαν οι "εξαιρέσεις" (εδώ γελάμε) γιατί ουσιαστικά οι παράλληλες π.χ. του Mozart δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα λάθη του Mozart όχι μόνο για μένα αλλά για πολλούς άλλους θεωρητικούς.
Τα ίδια ισχύουν και για το τριημιτόνιο. Επειδή τους θύμιζε Ανατολή, το θεώρησαν πρόβλημα, όπως επίσης και την ύψωση της 6ης και 7ης βαθμιδας σε ανιούσες κλίμακες και την αναίρεσή τους σε κατιούσες, κ.λ.π. Πολλά από αυτά τα τερτίπια είναι επειδή έπρεπε πάσει θυσία να γίνει η διαφοροποίηση Ανατολής - Δύσης και όχι τόσο επειδή τα θεωρούσαν μουσικά λάθη. Εξάλλου υπάρχουν κομμάτια όπως σχεδόν όλους τους συνθέτες, ξεκινώντας από Mozart, μέχρι Wagner μέχρι Ravel, στα οποία πολλοί από αυτούς τους κανόνες έχουν κατακρεουργηθεί. Και αυτό δεν αφαιρεί τίποτε απολύτως από την μουσική τους αξία και σημασία.