Γιατί παύσαμε να χορεύουμε;

Κάτι που δεν συνάδει με την αυθόρμητη κίνηση πάνω στην οποία βασίζεται το... σέικ.   ο σύγχρονος χορός δηλαδή.
τα παλια τα χρονια που ο κοσμος δεν ειχε..πονηρια ΠΩΣ χορευανε δηλαδη?



ο πατερας μου που ηταν...τεντυ μποϊς.. ;D...μου ελεγε οτι στα 60s καθε βραδυ στα κλαμπ της Φ.Νεγρη γινονταν ο χαμος ο μαυρος ....

μαλλον η καλοπεραση μας εκανε ξενερωτους.... ;)

 
Superfunk είπε:
μαλλον η καλοπεραση μας εκανε ξενερωτους.... ;)
Aκριβώς!

Bryan Ferry - Don't Stop The Dance HD 1080p

Εγώ πάντως δεν έπαυσα, και το άλλο Σάββατο που παντρεύεται ένας κολλητός, θα του δώσω να καταλάβει. :)

 
Superfunk είπε:
μαλλον η καλοπεραση μας εκανε ξενερωτους.... ;)
Συμφωνώ απείρως.

 
Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας το ότι δεν χορεύουνε σήμερα, απομεινάρι των ορθάδικων δεκαετίας 90. Πιο πολύ σημασία έχει το look, αν είσαι γνωστός, με τι αμάξι θα φτάσεις, τι ρούχα φοράς, πόσοι θα σε χαιρετίσουν στο club... υπολείματα του νεοπλουτισμού. Η μουσική μια χαρά είναι.... εξελιγμένη όπως έπρεπε.

Όπως επίσης είναι θέμα νοοτροπίας να μη χορεύουν (όταν χορεύουν) αγόρι-κορίτσι αλλά κορίτσι με κορίτσι και τα αγόρια να κοιτάζουν από κάτω και να λένε "ουάου".... αυτό και άλλα πολλά δεν πρόκειται ποτέ να τα καταλάβω είμαι τις παλιάς σχολής.

Την τελευταία φορά που είδα κόσμο να χορεύει σε club στην Ελλάδα (disco ήτανε αλλά είχε μετατραπεί σε club) ήταν το 1994 και έπαιζε σε βινύλιο (φυσικά!) το Mr Vain... από τότε δεν ξαναείδα (δεν κάνω πλάκα!). Εντάξει είδα στη Μύκονο αλλά εκεί χορεύουν όλη μέρα σαν τα βλαμμένα επειδή είναι στη Μύκονο όχι επειδή τους αρέσει να χορεύουν οπότε δεν πιάνεται ::) όπως δεν πιάνονται και τα βλαμμένα σε Κάβο, Μάλια, φαληράκι κτλ για ευνόητους λόγους...

Κατά τα άλλα επειδή ανεβαίνω συχνά-πυκνά εις τον Ηνωμένον Βασίλειον εκεί συνεχίζουν να χορεύουν δεν έχουν σταματήσει πράγμα πάρα πολύ όμορφο (όπως επίσης και το ότι οι dj's δουλεύουν βινύλιο, ξέρουν να μιξάρουν, δεν είναι υδραυλικοί την ημέρα-το βράδυ dj-καμαριέρα και άλλα πολλά).

Πάντα ήμουν αντίθετος στο θέμα των ναρκωτικών και της Rave/Trance νοοτροπίας, ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρότι είχα την τύχη να απολαύσω πολλούς μεγάλους dj's όσο ήμουν εκεί (Van Dyke στο Gatecrasher/Steve Lowler Sankeys Soap -εποχές 99) και ήμουν φαν της μουσικής αυτής αλλά εντάξει εκεί είναι άλλη η νοοτροπία, αλλά το drug είναι fake σκοπός είναι να γίνεται η ίδια η μουσική drug άμα είναι να χαπακώνεσαι για να χορεύεις δεν λέει...

Χορός γνήσιος πλέον μόνο σε σκυλάδικα+πανηγύρια τα άλλα τέλος! (άντε και κανα λεσβιακό RnB' αλλά μπορεί να είναι στημένο από promotion αν είναι όλες μοντέλα και φοράνε μπλουζάκια RedBull οπότε προσοχή!-... επίσης το ίδιο ισχύει και για άλλες μάρκες γνωστών ποτών).

 
stavros_d80 είπε:
άντε και κανα λεσβιακό RnB'
για δώσε καμμιά διεύθυνση να πάμε με το "χορευταρά" Νέστορα! ;D ;D

 
Superfunk είπε:
μαλλον η καλοπεραση μας εκανε ξενερωτους.... ;)
Ποια καλοπέραση βρε γερούνδια... Ρωτάει κανείς αν κρατάνε τα πόδια μας  ;D

Πήγα να παίξω μπάσκετ (μετά από χρόνια) και στα πέντε λεπτά ήμουν για φορείο- άσε μετά που πονούσε δύο ημέρες η μέση μου  :D

 
Ναι αλλά στη σκηνή μου κάνεις το κατσίκι ζωσμένος με τη γκαμούτσα του Leo.

Ακομα και στο διάλλειμα.

Ο χορός (καλά δεν μιλάμε για το Dirty dancing) είναι στη ψυχή κι όχι στα πνευμόνια φίλως.

Πρέπει τελικά να είμαι μουσικός....

Δεν μου απαντάει κι ο Σπύρος.....

 
Εγώ νομίζω ότι ο κόσμος χορεύει και μάλιστα χορεύει πολύ (σίγουρα πολύ περισσότερο από τους Άγγλους και τους ολλανδους που τους έχω ζήσει)

Απλά χορεύει κυρίως την μουσική που τον εκφράζει και σε χώρους που τον εκφράζουν.

Δηλαδή ταβέρνες, σκυλάδικα, πανηγύρια και συναυλίες.

Τα club ανέκαθεν δεν ήταν για χορό στην Ελλάδα (ίσως λίγο στην μετάβαση από ντισκο, αλλά αν κοιτάξουμε και εκείνη την περίοδο πέρα από κάνα 4 και fuzz οπού και η ηλεκτρονική μουσική ως γκαμπα αντιπροσώπευε και μια "επανάσταση", ουσιαστικά με το κόκκινο τριαντάφυλλο και το του αγοριού απέναντι χόρευαν)

Αυτό περίμεναν όλοι να πάει 3 για να μπουν τα Ελλληνικα.

Έμενα αυτό πού με καίει πάντως περισσότερο είναι γιατί πλέον στα πάρτι δεν εχουν μπλουζ :)

 
Επιπλέον και χωρίς να θέλω να πολιτικολογώ,

αλλά τι σκ@#&*@# υπάρχει κάποιος χώρος στο διαδίκτυο που να μην υπάρχει διαφήμιση του ΠΑΣΟΚ ;

Η έχω κολλήσει κάνα green sun virus, διότι από youtube σε Noiz το ίδιο μπανερακι μου σκάει....

 
peripatitis είπε:
Απλά χορεύει κυρίως την μουσική που τον εκφράζει και σε χώρους που τον εκφράζουν.

Δηλαδή ταβέρνες, σκυλάδικα, πανηγύρια και συναυλίες.
Ναι, τα είπαμε αυτά.

Τα club ανέκαθεν δεν ήταν για χορό στην Ελλάδα (ίσως λίγο στην μετάβαση από ντισκο, αλλά αν κοιτάξουμε και εκείνη την περίοδο πέρα από κάνα 4 και fuzz οπού και η ηλεκτρονική μουσική ως γκαμπα αντιπροσώπευε και μια "επανάσταση", ουσιαστικά με το κόκκινο τριαντάφυλλο και το του αγοριού απέναντι χόρευαν)
Μιλαω για τα liveάδικα. Και δεν ήταν ανέκαθεν.

Έμενα αυτό πού με καίει πάντως περισσότερο είναι γιατί πλέον στα πάρτι δεν εχουν μπλουζ :)
Ποτέ δεν είχαν. Slow rock ήταν.

Ασε που τώρα δεν χρειάζεσαι δικαιολογία ή αφορμή για να χουφτώσεις.  ;)

Αν δεν μπορείς και τώρα, μη περιμένεις το Hotel California. Αλλο φταίει.

Επιπλέον και χωρίς να θέλω να πολιτικολογώ,

αλλά τι σκ@#&*@# υπάρχει κάποιος χώρος στο διαδίκτυο που να μην υπάρχει διαφήμιση του ΠΑΣΟΚ ;

Η έχω κολλήσει κάνα green sun virus, διότι από youtube σε Noiz το ίδιο μπανερακι μου σκάει....
Έρχονται από google. Τα cookies σου φταίνε.

 
peripatitis είπε:
Έμενα αυτό πού με καίει πάντως περισσότερο είναι γιατί πλέον στα πάρτι δεν εχουν μπλουζ :)
Τυπου "Poor Man's Moody Blues" εε?.... ;D

 
audiokostas είπε:
Έρχονται από google. Τα cookies σου φταίνε.
Ευτυχώς γιατί έμοιαζε σαν το noiz να έπαιρνε σαφή πολιτική θέση για τις εκλογές :)

 
Κατά βάση υπεύθυνο είναι νομίζω ένα αίσθημα ντροπής λόγω του στιγμιαίου "ξεγυμνώματος" -όλοι με κοιτάνε, τι θα λένε για μένα, είμαι χοντρός/άσε καλύτερα- που σαφώς προέρχεται απο έναν βαθύ συντηρητισμό και υφέρποντα φόβο προς κάτι ξενόφερτο που ενδεχόμενα θα μας "χαρακτηρίσει" ως κάτι που πιθανόν δεν γνωρίζουμε και το αντμετωπίζουμε καχύποπτα.

Η απενοχοποίηση έρχεται όταν τα όρια είναι προκαθορισμένα και δεδομένα -δημοτική/λαική μουσική- ή όταν επιβάλλεται απο πρόσκαιρους κανόνες λάιφστάιλ.

Επειδή μιλάμε για "ξένη" μουσική, μην ξεχνάτε πως γονιδιακά και κατά παράδοση ο έλλην αισθάνεται οικεία στους μονούς ρυθμούς (9/8) ενώ αντίθετα ψιλοκολώνει στους ζυγούς/"δυτικούς (4/4). Οι όποιες εξαιρέσεις δεν αναιρούν το γενικό συμπέρασμα, κάτι που άλλωστε φαίνεται κι απ το γεγονός πως ο ίδιος αυτός έλλην ταλαιπωρείται αφάνταστα να χτυπάει παλαμάκια στο δύο...

Πάντως θέλω να παρατηρήσω πως το ερώτημα του τίτλου θα έπρεπε να είναι ελαφρώς διαφοροποιημένο, καθότι πιστεύω πως γενικά χορεύουμε ως λαός, αλλά μόνον εκείνα που μας κάνουν να αισθανόμαστε "ασφαλείς"...

 
νομιζω πως εχουμε σταματησει να χορευουμε γιατι εχει αλλαξει ριζικα το τελετουργικο του φλερτ...η τελος παντων, το γεγονος αυτο εχει παιξει καταλυτικο ρολο προς αυτη την κατευθυνση.

 
Επειδή μιλάμε για "ξένη" μουσική, μην ξεχνάτε πως γονιδιακά και κατά παράδοση ο έλλην αισθάνεται οικεία στους μονούς ρυθμούς (9/8) ενώ αντίθετα ψιλοκολώνει στους ζυγούς/"δυτικούς (4/4).
Μεγάλη αλήθεια!
Αλλη μια προσωπική μου παρατήρηση σχετικά με τα γονίδια, έρχεται απο την εποχή που έπαιζα στην Αφρική. Παρακολουθούσα τον κόσμο που χόρευε απο κάτω (γιατί εκεί παίζαμε ροκ και ο κοσμος χόρευε) και οι Ευρωπαίοι (Αγγλοι κυρίως) ακολουθούσαν ρυθμικά τα τύμπανα, ενώ οι μαύροι το... μπάσο.

νομιζω πως εχουμε σταματησει να χορευουμε γιατι εχει αλλαξει ριζικα το τελετουργικο του φλερτ...η τελος παντων, το γεγονος αυτο εχει παιξει καταλυτικο ρολο προς αυτη την κατευθυνση.
Πολύ σωστή παρατήρηση!

 
Εγώ πάντως και αρκετοί από τους φίλους/ες μου με την πρώτη ευκαιρία - εντάξει, και μετά από 2-3 ποτά - χορεύoυμε, από "μπλουζ" (σαν να λέμε, When the smoke is going down), μέχρι μπλουζ (έχω χορέψει σε λάιβ των Loose Rag...), μέχρι ντίσκο και φανκοσόουλ, και μέχρι Joy Division(!) και Fuzztones.

Και άμα λάχει ρίχνω και κανένα χασάπικο, κι ας μην θυμάμαι τα βήματα...

ez είπε:
Κατά βάση υπεύθυνο είναι νομίζω ένα αίσθημα ντροπής λόγω του στιγμιαίου "ξεγυμνώματος" -όλοι με κοιτάνε, τι θα λένε για μένα, είμαι χοντρός/άσε καλύτερα- που σαφώς προέρχεται απο έναν βαθύ συντηρητισμό και υφέρποντα φόβο προς κάτι ξενόφερτο που ενδεχόμενα θα μας "χαρακτηρίσει" ως κάτι που πιθανόν δεν γνωρίζουμε και το αντμετωπίζουμε καχύποπτα.

Η απενοχοποίηση έρχεται όταν τα όρια είναι προκαθορισμένα και δεδομένα -δημοτική/λαική μουσική- ή όταν επιβάλλεται απο πρόσκαιρους κανόνες λάιφστάιλ.

Επειδή μιλάμε για "ξένη" μουσική, μην ξεχνάτε πως γονιδιακά και κατά παράδοση ο έλλην αισθάνεται οικεία στους μονούς ρυθμούς (9/8) ενώ αντίθετα ψιλοκολώνει στους ζυγούς/"δυτικούς (4/4). Οι όποιες εξαιρέσεις δεν αναιρούν το γενικό συμπέρασμα, κάτι που άλλωστε φαίνεται κι απ το γεγονός πως ο ίδιος αυτός έλλην ταλαιπωρείται αφάνταστα να χτυπάει παλαμάκια στο δύο...

Πάντως θέλω να παρατηρήσω πως το ερώτημα του τίτλου θα έπρεπε να είναι ελαφρώς διαφοροποιημένο, καθότι πιστεύω πως γενικά χορεύουμε ως λαός, αλλά μόνον εκείνα που μας κάνουν να αισθανόμαστε "ασφαλείς"...
Συμφωνώ ως προς τα περί ντροπής, καθωσπρεπισμού κ.λπ. αλλά όχι σχετικά με τους μονούς ρυθμούς και τη γονιδιακή διάσταση. Κατ' αρχήν γιατί πολλοί ελληνικοί και ανατολίτικοι ρυθμοί είναι ζυγοί οπότε δεν μας χαλάνε τα κανα-δυο όγδοα που λείπουν ή περισσεύουν από τα συνήθη ξένα 4άρια, αλλά και γιατί υπάρχουν πλέον ολόκληρες γενιές από τη 10ετία του 50 μέχρι σήμερα που έχουν χύσει ιδρώτα ακούγοντας και χορεύοντας "σέικ".

Επίσης - προς μεγάλη μου έκπληξη - μού είπε πρόσφατα γνωστός αμερικάνος ντράμερ/δάσκαλος ότι η αδυναμία να αντιληφθούμε ως ισχυρά μέρη του μέτρου το 2 και το 4 στην δυτική ποπ, δεν είναι μόνο ελληνικό προνόμιο αλλά ισχύει ακόμα και στην Αμερική, όπου από ότι φαίνεται μόνο οι brothers το έχουν στο αίμα τους.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Νομίζω ότι αν υπάρχουν τα εξής:

1) καλή παρέα με σχετική εξοικείωση μεταξύ των μελών,

2) ένας τουλάχιστον "καραγκιόζης"/εμψυχωτής στην παρέα,

3) σχετικά ομοιόμορφη κατανομή ανδρών, γυναικών στην παρέα,

4) μουσική που μιλάει στους γοφούς (disco baby)

τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τον χορό να γεννηθεί και να εξαπλωθεί.

Όσες φορές έχω βρεθεί σε αυτές τις συνθήκες (οι οποίες ήταν πολλές ευτυχώς), έχω χάσει δυό κιλά ιδρώτα μέχρι το τέλος της βραδιάς.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
matawan είπε:
νομιζω πως εχουμε σταματησει να χορευουμε γιατι εχει αλλαξει ριζικα το τελετουργικο του φλερτ...η τελος παντων, το γεγονος αυτο εχει παιξει καταλυτικο ρολο προς αυτη την κατευθυνση.
Δεν έχει απλώς αλλάξει η τελετουργία του φλερτ. Έχει ουσιαστικά σταματήσει το φλερτ σε δημόσιους χώρους. Το γιατί συνέβη αυτό, είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα, για άλλο θρεντ.

 
Jazzjoker είπε:
Δεν έχει απλώς αλλάξει η τελετουργία του φλερτ. Έχει ουσιαστικά σταματήσει το φλερτ σε δημόσιους χώρους. Το γιατί συνέβη αυτό, είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα, για άλλο θρεντ.
+1

 
Καλημέρα σε όλους!

Καινούργιος στο φόρουμ σας και θα μου επιτρέψετε να καταθέσω και εγώ την άποψη μου για το θέμα. Ο κόσμος δεν χορεύει γιατί απλά έχει πάψει να εκφράζεται ελεύθερα. Έχει πάψει να βγάζει σε "κοινή θέα" τα συναισθήματα του...Και αυτό φαίνεται ακόμα και στον τρόπο που μιλάει, στο τρόπο που κοιτάει, στις χειρονομίες και στους μορφασμούς που κάνει...Κανένας μας δεν είναι πραγματικά ο εαυτός του. Όλοι μας υποδυόμαστε τους ρόλους που το lifestyle, ο καθωσπρεπισμός (ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το) μας έχουν επιβάλλει. Ζούμε για την εικόνα που μας δείχνει ο μαγικός καθρέπτης που κάποιοι άλλοι έχουν τοποθετήσει απέναντί μας....Και άνθρωπος που δεν εκφράζεται, καταπιέζεται. Και εφόσον καταπιέζεται δεν μπορεί να δημιουργήσει...Συνέπεια αυτών; Έλλειψη φαντασίας και έρωτα (και με την στενή και με την ευρεία έννοια) στην καθημερινότητα μας. Απο την πρώτη ώρα στο γραφείο μέχρι την τελευταία πενιά στην κιθάρα μας ή στο μπουζούκι μας. Απλά..όσο τα πρότυπα μας προέρχονται απο πηγές ξένες ως προς την ψυχοσύνθεση μας, τόσο λιγότερο θα χορεύουμε....

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα