The Genius Loci

Εννοείς ότι τώρα είναι περισσότεροι? :P

Φαίνεται ότι δεν τσίμπησαν ούτε καν οι... τρεις χρήστες του Axe-Fx στο noiz :P γι'αυτό το κάνω bump: http://forum.fractalaudio.com/axe-fx-general-discussion/35645-countdown-7-a.html Σε μια εβδομάδα θα ξέρουμε επομένως. Διακινδυνεύω μια πρόβλεψη, που αν επαληθευτεί, μάλλον θα ενδιαφέρει πολύ περισσότερα μέλη του forum: ο Cliff θα βγάλει ένα high-end μηχάνημα που θα έχει μόνο effects. Εξάλλου είχε δηλώσει ότι δουλεύει σε ένα μηχάνημα βασισμένο στον SHARC επεξεργαστή (το Axe έχει εκδόσεις του TigerSHARC), που χρησιμοποιεί και η Line6, και άλλοι. Δεδομένων των μικρότερων αναγκών επεξεργασίας, πιθανότατα θα είναι ένα μηχάνημα στα βήματα του TC G-System, αλλά με τα (εξαιρετικά) εφφέ του Axe. Αν αληθεύουν αυτά που έχουν διαρρεύσει (κάποιος είδε π.χ. ένα πρωτότυπο στο εργαστήριο της Fractal), θα έχουμε μια τελική τιμή κοντά στο χιλιάρικο για ένα τέτοιο μηχάνημα.

Thanks dude! ;) Όχι ρε πάλι το Alabama... αλλά κάτι θα κάνω για να δώσω μια εντύπωση των ηχητικών επιλογών. ;) Ευχαριστώ φίλε! Το θετικό που παρατηρώ (όσο καιρό την βασανίζω) είναι πως οι "διάφοροι ήχοι" δεν έχουν τη φιλοσοφία π.χ. "βάζω όσο περισσότερους συνδιασμούς μαγνητών μπορώ". Δηλαδή οι διαφοροποιήσεις είναι μικρές και βαθμιαίες. Οπότε απλά, και μέσα στο κομμάτι, μια κίνηση στο tone σε φέρνει πιο κοντά (από άποψης EQ) σ'αυτό που θέλεις (για να κόψει καλύτερα στη μείξη, ή γι'αυτό που θέλεις να παίξεις). Ακραίες ρυθμίσεις είναι μόνο για ειδικά εφφέ, κ.τ.τ.μ.γ. Ευχαριστώ Νίκο! Το κεντράρισμα των χορδών (και των μαγνητών/pickguard) έγινε "μόνο του", τόσο σωστά ζυγισμένα ήταν όλα. Εξήγησα και στο post στον harilatron τι έκανε ο master Peter και γιατί. Αρκεί να πω βέβαια, ότι, σε οποιοδήποτε σώμα, τουλάχιστον το χρώμα που έχει "ξεχειλίσει" μέσα στο pocket καλό είναι να το αφαιρέσεις, σωστά? Ωστόσο πολύ διακριτική δουλειά στο neck pocket, πάντοτε κάνει διαφορά, τουλάχιστον κατά την μέχρι τώρα εμπειρία μου με τις part.

Το βαγονάκι το φτιάξαμε όσο εσύ είχες πάει προς νερού σου, μισή στροφή με το άλλεν ήταν. :P 8) Στο σετάρισμα αυτό που θέλω να φτιάξω είναι οι τάσεις των ελατηρίων (ήδη έχω πειραματιστεί με διάφορα-διαφορετικά). Από τότε που την έπιασες στα greedy little hands σου ίσιωσα λίγο το μπράτσο, αλλά οι Elixir που φοράει δεν φημίζονται για ιδιαίτερα μαλακές χορδές έτσι κι'αλλιώς. ;) Αχαχαχαχαχα, η Άννα μου είπε να σου πω ότι δικαιωματικά είσαι φίλος μου, καθότι και εσύ σαν εμένα διαθέτεις το υπέρτατο gypsy taste. Σε καλύπτει η παρατήρηση? ;D ;D ;D Ευχαριστώ μωρό μου. 8)

Πολλά εφφέ σε μορφή πεταλιού διαθέτουν MIDI Control, ακόμα και Distortion (π.χ. Source Audio Multiwave Distortion).

Δεν έχει να κάνει με το FR, ισχύει για όλα τα floating tremolo. Σκεφτείτε το γιατί... ;)

Το Fast Fret έχει κανα 5ευρω απ'όσο θυμάμαι... και κρατάει χρόνια. Από την άλλη, την ίδια δουλειά κάνει και λίγο ζιπέλαιο πάνω σε ένα πανάκι (μιας και πρόκειται για την ίδια ουσία: νάφθα). Συμφωνώ πάντως με το να αλλάζονται οι χορδές όσο πιο συχνά μπορεί ο καθένας.

Αυτό είναι πράγματι το καλύτερο πανάκι. Βαμβακερή φανέλα που έχει πλυθεί κανα εκατομμύριο φορές και έχουν εξαφανιστεί όλα τα χνούδια. ;)

Σε πιάνο?

Νομίζω γίνεται αυτό που ζητάς: http://www.zoom.co.jp/english/products/h4n/ Δες παραπάνω link και κοίταξε για το manual,

Η γέφυρα που έχεις παραγγείλει, αν δεν κάνω λάθος είναι η VS-100: http://www.stewmac.com/shop/Bridges,_tailpieces/Electric_guitar_tremolos/Wilkinson_Gotoh_VS-100N_Tremolo.html?tab=Pictures#details Επίσης με τα ίδια posts ταιριάζει αυτή: http://www.aampselectricguitarstore.com/allparts/allparts_wilkinson_vs300.html που είναι κατά τα λοιπά ίδια με τη δικιά μου. Αν μπορείς να ακυρώσεις την παραγγελία στη Warmoth, τότε αυτό νομίζω ότι είναι καλύτερη επιλογή. Μια άλλη εξαιρετική επιλογή (με τα ίδια posts επίσης) είναι το VS401 που βάζει ο Wilkinson σε αρκετές κιθάρες του (Fret King). Μια διαφορά της κιθάρας σου με τη δική μου θα είναι στο πόσο... παχιό είναι το μπράτσο... Χμμμ... καλή ευκαιρία να δούμε πόσο επηρεάζει ΚΑΙ αυτό τον τόνο. ;D

Ναι, κι'εγώ σκέφτομαι να παντρευτώ τη Jennifer. 8) 8) :D :D :D

Τους ξέρετε? Πρόκειται για ένα τριο που θα ενδιαφέρει τους λάτρεις της κιθαριστικής instrumental μουσικής

Δεν υποτίθεται τίποτα τέτοιο. Κάποιος παρατήρησε ότι υπάρχουν κάποια νούμερα στη βάση των μαγνητών που "ταιριάζουν" με ανάλογους Toneriders και από εκεί ξεκίνησε αυτή η φιλολογία. Εξάλλου, οι Toneriders είναι ουσιαστικά "generic" μαγνήτες, εννοώντας ότι δεν αποτελεί ακριβώς... "μυστικό" η συνταγή τους. Είμαι σίγουρος ότι στην Κίνα υπάρχουν τουλάχιστον 5 εργοστάσια που μπορούν να φτιάξουν απολύτως ίδιους μαγνήτες (χωρίς να παραβιάζουν οποιαδήποτε πατέντα). Τώρα, για τη CV τα πράγματα είναι απλά: πρόκειται για την καλύτερη Tele που έχει βγάλει η Fender και ΣΙΑ τα τελευταία χρόνια! :P Και πολύ πιο κοντά στις επιταγές του ίδιου του Leo, και το αρχικό σχέδιο/φιλοσοφία από τις περισσότερες Fender. ;)

Thanks dude! Κάτι θα ξέρεις και εσύ από εσπεριδοειδή! 8) Ναι, κάπως έτσι το σκέφτομαι για τα κλιπς. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι το εξής: όταν κατεβάζεις το tone, στις θέσεις που εμπλέκεται το QF, μοιραία πέφτει η έξοδος κατά μερικά db. Οπότε έχεις έναν ήχο διαφορετικό αλλά και ασθενέστερο. Αν στις δύο ρυθμίσεις υπάρχει unity gain (π.χ. ανεβάζοντας την ένταση του ενισχυτή) τότε το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, σαν να πρόκειται για "άλλη" κιθάρα με χαμηλότερου output μαγνήτες. Θα δω πως θα το κάνω...

Εννοώ κάτι όπως αυτό στην Tyler που έχω στην παρακάτω φωτό, μόνο που το έκανα λιγώτερο έντονο. Το έχω ξανακάνει και σε άλλες κιθάρες (μάλιατα, η... πρώην Harley Benton που διακρίνεται στην αρχική φωτό, το έχει επίσης), αν και δεν θα συνιστούσα να το δοκιμάσει κάποιος για πρώτη φορά στην αγαπημένη του κιθάρα. ;)

Στο ευρωπαϊκό μαγαζί που πουλάει το Axe-Fx αλλά και στο φόρουμ της Fractal, άρχισε ένα countdown: http://www.g66.eu/index.php?option=com_content&task=view&id=975&Itemid=61 Για όσους δεν γνωρίζουν, αυτός ήταν ο τρόπος που το g66 είχε παρουσιάσει παλιότερα το Axe-Fx στο ευρωπαϊκό κοινό. Πράγμα που σημαίνει ότι κάτι "σοβαρό" είναι στα σκαριά και πρόκειται να παρουσιαστεί πολύ σύντομα. Προς το παρόν μόνο speculation, όπως για παράδειγμα αυτό το post από το forum της Fractal (μήνυμα #179): http://forum.fractalaudio.com/axe-fx-general-discussion/35619-countdown-18.html Επίσης, είχαν διαρρεύσει κάποιες φήμες για συνεργασία της FAS με την TC παλιότερα. Αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα ας μας πει! ;)

Ευχαριστώ Μάικ! Χαχαχαχα, ναι η αλήθεια είναι ότι δεν μασάει ούτε στην ΠΟΛΥ βρωμιά. ;D Τα δύο ποτενσιόμετρα, τον πενταθέσιο, το jack κλπ, τα είχα. Ο τριθέσιος διακόπτης είναι ένας ON/ON/ON της DiMarzio. Το Q-Filter ήρθε με τους μαγνήτες όπως έγραψα.

Γιώργη, πραγματικά είναι θέμα γούστου και παίκτη. Είναι γνωστό το ανέκδοτο με τον EVH που έβγαζε τον "ήχο του" κάποια στιγμή στο στούντιο με μια... Steinberger. ;) Στο διαδίκτυο έχει αναδειχτεί σε μυθολογία το τι χρησιμοποιούσε ο Έντυ και πως.... ήταν και μυστικοπαθής ο μπαγάσας. Ακόμα και ότι έβαζε παράλληλα τον μονό στο neck έχουν πει! Έχουν βγει πολλοί μαγνήτες και από άλλους κατασκευαστές πλην SD, που προδιαθέτουν για "ήχο VH". Τελικά με πολλούς γίνεται δουλειά. Για παράδειγμα, έχω τον μαγνήτη από την Kramer μου του '86, που είναι ένας Schaller με ρυθμιζόμενα poles και μια χαρά τον ακούω για τέτοιους ήχους. ;)

Ρε συ Άρη, ειλικρινά, μην ψειρίζεις τη μαϊμού. ;) Εγώ να ρωτήσω, τι διπλό μαγνήτη είχε η κιθάρα σου πάνω αρχικά? Μήπως η τονική ισορροπία με τους μονούς ήταν καλύτερη μ'αυτόν? Αν θυμάμαι καλά (που πιθανώς όχι, λόγω ηλικίας και καταχρήσεων :P) σου είχα (είχαν) προτείνει τον SD Pearly Gates/Plus όταν είχες ρωτήσει σχετικά? Και όταν φτιάχνεις ύψος/κλίση μαγνητών, κλπ, ΠΑΝΤΟΤΕ ελέγχεις με καθαρό ήχο. Αν ακούγεται ισορροπημένη στο καθαρό, θα ακούγεται και στα βρώμικα η κιθάρα. ;)

Τώρα που ξαναβλέπω τα specs και σε συνέχεια της συζήτησης για την Μανταρινούλα, αν βάλεις το tremolo με τα bent steel saddles, αρχίζω να τρομάζω για το πόσο κοντά θα ακούγονται ηχητικά. ;D Η μόνη ουσιαστική διαφορά θα είναι η hollow κατασκευή, που είμαι πραγματικά περίεργος να ακούσω τι διαφορά δίνει (σίγουρα θα δίνει, το έχω διαπιστώσει και από την 25th). Για τα κλειδιά, μήπως να κοίταγες για Gotoh locking vintage? Εκτός των άλλων είναι staggered, πράγμα που θα σε γλυτώσει από το string tree. ;)

Ευχαριστώ Χάρυ! Με τους μαγνήτες θα ξετρελαθείς, να είσαι σίγουρος! Μακάρι να ζήσει άλλα... 80 χρόνια ο Παππούς. Το σώμα ήταν extra light, δεν είναι hollow. Έτυχε! ;) Το τρέμολο είναι εκνευριστικά σταθερό. Θα μου πεις, και ένα κλασσικό tremolo Strat μπορεί να είναι πολύ σταθερό, όμως εδώ κερδίζεις και από το κλείδωμα στα σελάκια. Παρεμπιπτόντως, βγαίνει και μια έκδοση με 2 βίδες, αν δεν έχεις αγοράσει ήδη, δεν το κοιτάς για τη δικιά σου? Νομίζω ότι είναι προτιμότερο από το κλασσικό Wilkinson με τα μασίφ σελάκια. Σχετικά με το βίδωμα: για τα Warmoth ειδικά ισχύει... αλλά όχι απόλυτα. ;) Πάντοτε υπάρχουν μικρές αποκλίσεις κατά την κατασκευή, και, στην περίπτωση της γεωμετρίας στην ένωση σώματος/μπράτσου, πολύ μικρές διαφορές μπορεί να έχουν μεγάλη επίπτωση, πάντα σε συνδιασμό και με τη γέφυρα που χρησιμοποιείται. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο Πήτερ κατέβασε ελαφρά το neck pocket και έδωσε μια ελάχιστη γωνία, με αποτέλεσμα να έρθουν πιο χαμηλά τα σελάκια στο tremolo και γενικά να μαλακώσει η κιθάρα. Ασφαλώς και το "βίδωμα" θα έδινε ένα αποτέλεσμα, που όμως δεν θα είχε διαφορά από, π.χ. μια πρόχειρα συναρμολογημένη κινέζικη κιθάρα του εμπορίου. Ζήτημα fine-tuning, αλλά σημαντικό. Ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να πω ότι, σε κάτι τέτοια σημεία την "πατάνε" όσοι θεωρούν ότι μπορούν να φτιάξουν την "απόλυτη κιθάρα" με parts, ειδικά αν είναι από άλλον κατασκευαστή. Φαντάσου δηλαδή να ήταν το μπράτσο από άλλη φίρμα, και να υπήρχε θέμα ευθυγράμμισης. Στα Warmoth ευτυχώς το "κούμπωμα" (σε πλάτος) είναι εξαιρετικό. Τους μαγνήτες τους... κατέβασα, as a matter of fact! Θα δεις και εσύ ότι είναι ένας τρόπος... να αλλάξεις τον ήχο τους. ;) Clips φυσικά και θα γράψω! Ερωτώ όμως με τη σειρά μου: 1) Κάτι τελείως καθαρό (ριφς, αρπίσματα, κλπ) που να φαίνεται κάπως τι κάνουν τα ηλεκτρικά? 2) Ηχογράφηση με κάποιο μπακιτράκι, σε "πραγματικές συνθήκες"? 3) Κάτι άλλο? Βάζω και φωτό του σώματος (stock photo, δυστυχώς) και του μπράτσου (του πραγματικού), από τη Warmoth.

Εμένα αντιθέτως μου αρέσει ο συγκεκριμένος μαγνήτης, τον είχα κιόλας σε μια κιθάρα. Η μόνη μου ένσταση είναι για το συγκεκριμένο "ηχόχρωμα Van Halen" όμως αυτό αφορά αποκλειστικά τον ιδιοκτήτη της κιθάρας και ποιο θέλει να είναι το αποτέλεσμα. ;)

Κύριοι... συνέλθετε παρακαλώ. Άρη, αυτό που σου συμβαίνει δεν είναι ασυνήθιστο. Ενδεχομένως με άλλο ενισχυτή, άλλο rig γενικά, ή άλλα στυλ μουσικής να μην σε προβλημάτιζε. Αλλά ατυχώς πολλές φορές δεν "παντρεύονται" σωστά οι διπλοί με τους μονούς. Δοκίμασε μερικές μικροεπεμβάσεις, όπως να κατεβάσεις τον διπλό χαμηλότερα. Δεν ξέρω αν η κιθάρα σου εμπλέκει κάποιο κύκλωμα ώστε ο διπλός να "βλέπει" μεγαλύτερες τιμές pots (κάτι ανάλογο έχουν οι Anderson, παρεμπιπτόντως, και είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ιδέα για κάθε τέτοια κιθάρα). Πάντοτε υπάρχει βέβαια και η επιλογή αλλαγής μαγνητών, ώστε να τους φέρεις στα μέτρα σου. Να ξέρεις όμως ότι ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ και ειδικά αν είναι από διαφορετικό κατασκευαστή συνδιάζονται με τη μία διπλός με μονούς (ειδικά HSS).

Προσπάθησα κι'εγώ αλλά κάτι δεν παίζει με το img... Έχω και κάποιες ιδέες (ενστάσεις? ίσως...) για το μαγνήτη, αν θέλεις να συζητήσουμε. ;)