The Genius Loci

Μπράβο ρε αρχηγέ! Jeff forevah! :D

Για να βοηθήσουμε λίγο παραπάνω τον άνθρωπο που άνοιξε το θέμα, και επειδή παρατηρώ μια σύγχιση εδώ: Σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επιλέγεις με βάση το κόστος, σχετικό ή απόλυτο. Σε πολύ γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο "φιλοσοφίες" κατασκευής μαγνητών, πράγμα που ισχύει και στην περίπτωση Toneriders vs Lawrence που περιγράφεις: 1) Μαγνήτες που προσπαθούν να είναι "αντίγραφα" (από ηλεκτρικής και μηχανικής άποψης) με κάποιους "ιστορικούς" μαγνήτες. Με λίγα λόγια, ο κατασκευαστής έχει στα χέρια του έναν αριθμό μαγνητών από παλιές Strat, Tele, LP, κλπ, αυτούς που ακούγονται "καλύτερα" και προσπαθεί να τους "αντιγράψει". 2) Μαγνήτες στους οποίους ο στόχος είναι ένα τελικό ηχόχρωμα ή ποικιλία από ηχοχρώματα, αλλά η μεθοδολογία κατασκευής είναι διαφορετική και άσχετη με τους "original" -τον "ήχο" των οποίων όμως μπορεί να έχουν τελικά. Οι μαγνήτες του Bill (noise free και μονοί όπως οι Keystones) είναι σχεδιασμένοι για να είναι transparent, χωρίς ιδιαίτερα τονισμένες συχνοτικές περιοχές, αυτό που αποκαλούμε πολλές φορές Hi-Fi. Επαφίεται στον κιθαρίστα να ρυθμίσει την κιθάρα, τον ενισχυτή του, τα εφφέ του, κλπ, ώστε να πάρει το τελικό αποτέλεσμα που επιθυμεί (δες και το quote σε παραπάνω post). Μια αντίστοιχη φιλοσοφία είχαν αρχικά και οι active μαγνήτες, με τη διαφορά ότι οι Lawrence δεν "σιδερώνουν" τις δυναμικές (το αντίθετο μάλιστα) και δεν είναι "αποστειρωμένοι" και flat όπως πολλοί active. Έχουν ο καθένας το χαρακτήρα του, απλώς αυτός ο χαρακτήρας είναι λιγώτερο περιοριστικός. Το γεγονός ότι οι Lawrence είναι φτηνοί ενώ οι Kinnman (ας πούμε) πανάκριβοι, αντικατοπτρίζει εμπορικές αποφάσεις και όχι επίπεδο τεχνικής αρτιότητας. Ομοίως οι Toneriders (είχα τους Vintage σε μια Strat και πράγματι είναι απίθανοι!) είναι φτηνότεροι από ανάλογων δυνατοτήτων Fender, για τους ίδιους λόγους. Εν'πάσει περιπτώσει, ειδικά για τους Lawrence που είμαι και λίγο "οπαδός" :D θα σου αυτό που έχει ξαναγραφτεί στο forum: αγόρασέ τους και αν δεν καταφέρεις να βγάλεις τον ήχο που θέλεις, στους αγοράζω εγώ. Πάντοτε θα υπάρχει μια κιθάρα διαθέσιμη για Lawrence. :D

Έχεις δίκιο, I stand corrected. :) Η παρατήρηση πάντως στηρίζεται σε... πραγματική κιθάρα με αυτό το combo (ξέρει ο Audiokostas ;)) και πιστεύω ότι μπορείς να πάρεις τέτοιον ήχο κι από τους 280 με τις κατάλληλες ρυθμίσεις. Γιατί η αλήθεια είναι πως οι BL είναι ΠΟΛΥ ευαίσθητοι στις ρυθμίσεις ύψους πάνω στην κιθάρα. Ειδικά δε αφού δεν παρουσιάζουν συμπτώματα "θολούρας" αν τους βάλεις πιο κοντά στις χορδές, όπως οι κλασσικοί μονοπήνιοι. Αυτό είναι ένα σημείο που πρέπει να θυμόμαστε νομίζω όταν συκρίνουμε διαφορετικούς μαγνήτες στην ίδια κιθάρα. Αντιγράφω από το forum του BL, σχετικά (που επαληθεύει μεταξύ άλλων και τον ισχυρισμό του Αρχηγού περί ...compression στον αντίχειρα!): http://guitarsbyfender.yuku.com/topic/3033/Tele-amp-Strat-L-280-s-L-290-s-options-characteristics

Θα πρέπει να διευκρινήσουμε ότι οι L-280, όπως εξάλλου διευκρινίζει και ο δημιουργός τους, διαθέτουν ένα tonality που έχει και στοιχεία P90 εκτός από Strat (μερικοί λένε 60% Strat - 40% P90, αλλά ας μην το παρακάνουμε... :D). Αυτή την παρατήρηση την προσυπογράφω βάσει εμπειρίας. Για πιο "κλασσικό" ήχο Strat προτείνονται οι L-200 του θείου Bill. Και αυτοί είναι "hi-fi" (ας πούμε) αλλά έχουν λίγο τροποποιημένο eq ώστε να είναι πιο κοντά στο "παραδοσιακό".

:o ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΚΑΛΟ!!! ;D ;D ;D ;D

"Για Μάγκα"?

Ωραία, άλλαξε τώρα και το Krammer γιατί γράφεται με ένα Μ. Και μιας και το'φερε η κουβέντα, ποιες Kramer εννοείς? Τις παλιές αμερικάνικες, ή τα μετέπειτα κινέζικα καυσόξυλα? ;D Ποιες Fender? Με λίγα λόγια, μόνο τι γράφει στο headstock μας ενδιαφέρει?

Σίγουρα δεν λες την Elite, ε? http://guitarcollecting.co.uk/2009/06/08/collectable-guitars-pt-30-fender-elite-telecaster/

To FR και οι αναρίθμητοι κλώνοι αποτελούν πλέον κομμάτι της κιθαριστικής Ιστορίας. Σήμερα σαφέστατα υπάρχουν αρκετά εξίσου αποδοτικά συστήματα, πολύ πιο μοντέρνα. Μερικά πράγματα πάντως ας μην τα ξεχνάμε σχετικά με το FR: 1) Το original (και αρκετοί απόγονοί του) είναι φτιαγμένο από tempered steel υψηλών προδιαγραφών και όχι... τσίγκο. Αυτό σημαίνει ότι δεν χαλάει ΠΟΤΕ. Σ'αυτό που έχω εγώ πάντως (από το '86) έχουν αλλαχτεί μόνο κάποια μέρη που... ξέβαψαν :P (μαύρο γαρ...). 2) Οι επιπτώσεις στον ήχο είναι κατά τη γνώμη μου υπερεκτιμημένες. Έχω ακούσει πολύ χειρότερα (ηχητικά) τρέμολο από το FR. Εξάλλου όταν μιλάμε για το "πλήρες" όργανο, ο ήχος φτιάχνεται και από άλλους παράγοντες. 3) Υπάρχουν (για τους ψείρες) αρκετά aftermarket εξαρτήματα για το FR, όπως παχύτερα/διαφορετικού υλικού block, σελάκια, κλπ. Με λίγα λόγια, το FR μη βιάζεστε να το θάψετε... εδώ αυτό το πράγμα στις Strat με τα 6 τσίγκινα σελάκια που πάνε πέρα δώθε επιβιώνει 60 χρόνια. :P :P :P Το Trem King βασίζει την επιτυχία του στην αρχή του ότι όλο το tremolo κινείται πάνω σε pivots και το block παραμένει σταθερό. Αντίστοιχης φιλοσοφίας είναι τα Super Vee καθώς και, από παλιά, τα tremolo στις Blade Levinson. Παρεμπιπτόντως χτες ξεκαθάριζα έναν εξωτερικό σκληρό, και παρακολούθησα πάλι το video του Dan Erlewine σχετικά με το "deluxe setup" σε Strat Tremolo. Περιλαμβάνει διάλυση του τρέμολο, τρίψιμο, άνοιγμα και λίανση τρυπών απ'όπου περνάνε χορδές, κλπ. Δηλαδή, ακόμα και για το παραδοσιακό 6βιδο, αν μηχανολογικά όλα είναι τέλεια, η απόδοσή του θα είναι πάρα πολύ καλή, στον λειτουργικό τομέα.

Αν έχει κάποιος μια Classic Vibe Strat, μπορεί να με πληροφορήσει πως είναι το routing για τους μαγνήτες? Κλασσικό SSS ή HSH όπως στις περισσότερες Squier Strat? Ευχαριστώ!

Σίγουρα θα είναι, δεν το συζητάμε. Εξάλλου είναι και... το μόνο Guitar MIDI μαραφέτι αξιώσεων που κυκλοφορεί πλέον! (το Axon έχει σταματήσει). Οι παρακάτω παρατηρήσεις, βασίζονται σε σχόλια αρκετών χρηστών σε ξένα fora, μιας και ακόμα δεν είχα τη δυνατότητα να το δοκιμάσω. Ωστόσο τα παρακάτω είναι, κατά τη γνώμη μου, αρκετά αξιόπιστα, δεδομένου ότι οι συγκεκριμένοι χρήστες έχουν εμπειρία με αρκετά παρόμοια συστήματα. Λοιπόν: 1) Σε ό,τι αφορά στο tracking, λέγεται ότι πλέον είναι συγκρίσιμο του Axon, ακόμα και για τις μπάσσες χορδές. Μάλιστα, επειδή πρόκειται για νέα μεθοδολογία στο GR, υπάρχει η πιθανότητα για περαιτέρω βελτίωση. 2) Το παραπάνω ισχύει για όλους τους εσωτερικούς ήχους (synth και emulation), ενώ το tracking με εξωτερικές MIDI συσκευές δεν προβληματίζει επίσης. 3) Οι COSM ήχοι (ενισχυτές, εφφέ, κλπ) δεν έχουν βελτιωθεί ουσιαστικά... οπότε ή σ'αρέσουν ή αδιαφορείς. 4) Οι εσωτερικοί synth φωνές σε όλα τα guitar synths, κατά την άποψή μου είναι έτσι για να βρίσκονται. Εξαίρεση μια χούφτα που τυχαίνει να είναι εξαιρετικοί (μιλάω για όλα τα μηχανήματα, όχι μόνο το GR). Αν έχεις απαιτήσεις ανάλογες πληκτρά, ένα εξωτερικό synth module είναι καλή λύση, ή αλλιώς, soft synths. Συμπερασματικά, αν δεν είχα το Axon θα το χτύπαγα: ωραίο format, πολύ καλό tracking, και με bonus τα χαρακτηριστικά του VG. Go for it!

Δυστυχώς δεν ξέρω αν μπορείς να βρεις στην Ελλάδα... εγώ τέτοια ψωνίζω από Stewmac.

Πρέπει να αποφασίσεις, κατά την γνώμη μου, πως θα τη βάψεις. Δηλαδή αν θα πας σε μάστορα, αν θα το κάνεις μόνος σου με κάποιο spray, κλπ. Επίσης το τελικό χρώμα είναι σημαντικός παράγοντας. Όπως σου είπε και ο Marathon, δεν είναι απαραίτητο να βγάλεις το υπάρχον χρώμα, ειδικά αν είναι σκουρόχρωμο αυτό που θα βάλεις. Τώρα, για τα γυαλόχαρτα, να είσαι σίγουρος ότι, για να βγάλεις την σκληρή πολυουρεθάνη που έχει η κιθάρα σου, θα σου βγει η παναγία. Σε συμφέρει να πάρεις ένα σχετικό εργαλείο (τριβείο) ή να την πας σε κάποιον επιπλοποιό να σου κάνει τη δουλειά, εφόσον το κρίνεις απαραίτητο.

Χρόνια πολλά και για τη γιορτή σου bro! ;D Το σχόλιο πήγαινε στα... γυαλόχαρτα... Ας μας πει όμως ο άνθρωπΑς τι θέλει να πετύχει...

Πως τα πας από χρόνο και υπομονή?

Υπάρχουν ένα σωρό θέματα στο noiz σχετικά και με τα τρία αυτά εργαλεία. Εγώ θα επέλεγα σήμερα την HD, δεδομένου ότι το X3 έχει σταματήσει ουσιαστικά να υποστηρίζεται, ενώ η RP έχει σταματήσει να υποστηρίζεται πρακτικά. Για την HD θα βγει μέσα στο Μάιο καινούργιο update με αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα και, γενικότερα, σαν νέο προϊόν, θα συνεχίζει να υποστηρίζεται εντατικά για τα επόμενα 2 χρόνια τουλάχιστον (με δωρεάν, ή τύπου "πακέτο" αναβαθμίσεις).

Μ'αρέσεις. 8) Αλλά φαντάζομαι εννοείς μεταχειρισμένη έτσι? Όσο για το αρχικό ερώτημα, δεν κατάλαβα ακριβώς τη σκοπιμότητά του. Μιλάμε για ανεπίσημο poll για το ποιες κιθάρες μας αρέσουν? Ή προσπαθεί ο OP να πάρει γνώμες για δική του αγορά? Παρακαλώ ξεκαθάρισε το θέμα φίλε GregarasGR.

Το μόνο "εργαλείο" που χρειάζεσαι για να κατεβάσεις το nut και το saddle της ακουστικής είναι ένα κομμάτι γυαλόχαρτο. Με τα nut files δεν θα πρότεινα να ασχοληθείς καν, εκτός αν απλά θέλεις να πειραματιστείς. Είναι τόσο σίγουρο όσο και ο θάνατος, ότι τις πρώτες 2-3 φορές το αποτέλεσμα θα είναι... άστο καλύτερα. Αν τώρα έχεις μερικά nut στην άκρη για να παίξεις, go for it. Πολύ προσοχή αν αποφασίσεις να αφαιρέσεις το nut για να μη φύγει και ξύλο μαζί. Διάβασε και δες σχετικά video για το πως γίνεται. Επίσης, εννοείται, συνεχής έλεγχος για το πόσο θα τα κατεβάσεις. Όλα αυτά με την προοπτική ότι ήδη έχεις σετάρει σωστά το relief και παρ'όλα αυτά η ακουστική σου δεν παίζει όπως θα ήθελες. Παρεμπιπτόντως, δεν φαντάζομαι να περιμένεις να έχεις action ηλεκτρικής... και ούτε πρέπει να έχεις.

Τους παρακολουθώ (από τυχαία αφορμή) εδώ και μερικούς μήνες. Μακάρι να βλέπαμε και άλλες μπάντες αυτής της αξίας να γνωρίζουν επιτυχία.

Διαφωνώ. Μια χαρά σαν "καλλιτέχνες" μιλάμε (με όση καλλιτεχνία μπορεί να επιστρατέψει ο καθένας). Σαν έμποροι αρνούμαστε συχνά να μιλήσουμε. ;) Για να μην υπάρχουν παρανοήσεις και επειδή δεν μπορώ να μιλήσω προσωπικά (καθώς δεν έχω εκδόσει δισκογραφία) θα ήθελα να παρακαλέσω τους μουσικούς του Noiz που έχουν ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ δισκογραφία να τοποθετηθούν στο ζήτημα των tabs. Ειλικρινά με ενδιαφέρει τρομερά η γνώμη τους.

Νομίζω ότι αυτή η παρομοίωση τα λέει όλα: η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο πνεύμα και το γράμμα του Νόμου. Υπάρχουν μεγαλύτερες προσβολές στο πνευματικό έργο του καλλιτέχνη από το να διακινήσεις μια ταμπλατούρα κάποιου τραγουδιού του. Για να γίνω σαφής, θεωρώ ότι αυτή η τελευταία μορφή "πειρατείας" (yeah right...) μάλλον περιποιεί τιμή και τελικά πιθανότατα ωφελεί τον καλλιτέχνη, καθώς σημαίνει ότι το έργο του δεν περνάει απαρατήρητο και διατηρείται στο προσκήνιο. Αυτό που με ενοχλεί είναι ο παραλογισμός των απαγορεύσεων, που, όπως είπα, αποτελεί ένδειξη πανικού. Αλλά η πορεία των πραγμάτων είναι προδιαγεγραμμένη. Οι περισσότεροι μουσικοί/συνθέτες δεν καλύπτουν πλέον παρά απειροελάχιστο ποσοστό των εσόδων τους από δισκογραφικά δικαιώματα. Καιρός είναι να υποδεχτούμε την εποχή που θα ακούμε live "πραγματικούς ανθρώπους" (και όχι... autotune) να παίζουν μουσική και αυτό θα αμοίβεται. Και εν τέλει, αν κάποιος σέβεται και εκτιμά έναν μουσικό θα πάει να αγοράσει τη μουσική του έτσι κι'αλλιώς και θα τον στηρίξει όπως μπορεί με την οικονομική του συνδρομή.

Κάνεις λάθος. Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο. Αναπαραγωγή χωρίς την άδεια του εκδότη. Δεν υπάρχει "ολίγον δολοφονία" ή "ολίγον βιασμός".

Νομίζω ότι οφείλουμε να αποφύγουμε τον σκόπελο των semantics σ'αυτή τη συζήτηση. Εξηγούμαι: τα tabs (και η παρτιτούρα φυσικά) είναι μια κοινά αποδεκτή μέθοδος απόδοσης μουσικής σε "χαρτί". Αν υποθέσουμε ότι εφεύρισκα έναν κώδικα γραφής μουσικής τον οποίο διέθετα δωρεάν, και εν συνεχεία κυκλοφορούσα αποδόσεις μουσικών έργων (που έχουν copyright ως μουσικά έργα), σ'αυτόν τον κώδικα, θα ήμουν και πάλι "παραβάτης"? Με λίγα λόγια, δεν σου φαίνεται πως οδηγούμαστε σε έναν παραλογισμό εδώ? Θα επαναλάβω την προηγούμενη ερώτηση: παραβιάζω τα πνευματικά δικαιώματα του δημιουργού κάθε φορά που παίζω σπίτι μου ένα κομμάτι του (με όποιον τρόπο) ή το σιγοτραγουδάω καθώς οδηγώ? Με την ίδια λογική, γιατί να μου απαγορεύεται να επικοινωνήσω σε άλλους, με έναν κοινά αποδεκτό τρόπο (tab που έχω φτιάξει εγώ, και το οποίο μπορεί να είναι πέρα για πέρα λάθος) το ίδιο έργο?

Ποιου δημιουργού του? ??? Αυτού που έγραψε το original κομμάτι ή αυτού που το έκανε trancribe ακούγοντάς το? Με την αυτή λογική, θα μπορούσα να σου απαγορεύσω να σιγοτραγουδάς ένα αγαπημένο σου κομμάτι καθώς κάνεις τις δουλειές του σπιτιού? Έχεις την άδεια του δημιουργού για την αναπαραγωγή του?

Πρόκειται για copyright του καλλιτέχνη και ενίοτε της δισκογραφικής που είναι και εκδοτική εταιρεία (για στίχους και μουσική). Το πρόβλημα έχει συζητηθεί εδώ και καιρό σε διάφορα fora, μεταξύ των οποίων και αυτό εδώ (ψάξτε να βρείτε παλιότερες συζητήσεις). Αφορά ΚΑΙ τους στίχους των τραγουδιών. Κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι μια ακόμα εκδήλωση παραφροσύνης και πανικού των παραδοσιακών δισκογραφικών και παρατρεχάμενων που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι αποτελούν οριστικά απομεινάρι του παρελθόντος. Πλέον οι περισσότεροι καλλιτέχνες διεθνώς (και εννοώ οι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ σε απόλυτα ποσοστά, ΟΧΙ οι "εδραιωμένοι", "αναγνωρισμένοι", "κορυφαίοι", what have you...), στρέφονται σε άδειες διάθεσης της πνευματικής τους δημιουργίας τύπου Creative Commons. Υπάρχουν οι φιλοσοφικές ανησυχίες που μπορεί να έχει κάποιος περί πνευματικών δικαιωμάτων και υπάρχει και η πραγματικότητα, που λέει πως είναι απολύτως ΑΔΥΝΑΤΟ να απαγορεύσεις να διατεθεί οπουδήποτε στον κόσμο, οποιοδήποτε έργο πνευματικής δημιουργίας, σε οποιαδήποτε μορφή του. Αυτό έγινε άμεσα φανερό από το παρόν thread. Στο 3ο-4ο post κιόλας, διακινήθηκε το υλικό που ήταν "απαγορευμένο". ;) Είναι παραπάνω από προφανές πως πρέπει να βρεθούν (και θα γίνει) διαφορετικά κανάλια διανομής, απόδοσης αμοιβών, credits, κλπ, για τα καλλιτεχνικά έργα. Που δεν θα περιλαμβάνουν το νταβατζιλίκι των δισκογραφικών/εκδοτικών εταιρειών. Life is a bitch. Παρεμπιπτόντως, μία από τις αιτιάσεις των "απαγορευτών" σε ό,τι αφορά στα tabs, επισημαίνουν κυρίως την πιθανότητα να είναι αυτά "λανθασμένα" και να μην αποδίδουν με ακρίβεια το πρωτότυπο. Πράγμα που μου θυμίζει, όταν πριν από 25+ χρόνια αγόραζα "επίσημα" βιβλία με παρτιτούρες/tabs και ήταν άλλα αντί άλλων. Αλλά εντάξει. Ήταν επίσημα. Και νόμιμα. Και πανάκριβα. Να σημειώσω ότι είμαι προσωπικά τελείως αντίθετος στην παρουσίαση δουλειάς άλλου ως δική μας (π.χ. αντιγραφή tab από την "επίσημη" έκδοση, ή κάποια έκδοση που έχει παρουσιαστεί σε περιοδικό κλπ), όπως και της διάθεσης μουσικής χωρίς την άδεια του δημιουργού. Δεν μπορώ πάντως να δεχτώ τον παραλογισμό των απαγορεύσεων, π.χ., γιατί κανονικά θα έπρεπε κάθε φορά που παίζετε ένα cover στα live σας να πληρώνετε δικαιώματα στον δημιουργό και την δισκογραφική (δηλαδή, στην δισκογραφική, διότι είναι γνωστό ότι η δημιουργός στο 99% των περιπτώσεων παίρνει τα @@ της τελευταίας).