The Genius Loci

Είχα ανεβάσει την είδηση για το update 1.3 στο νήμα για το νέο POD HD Φασόλι, αλλά πέρασε απαρατήρηση. Το θετικό είναι πως, απ'ό,τι φαίνεται, υπάρχουν περιθώρια στο software ώστε να υλοποιηθούν έξυπνες και χρήσιμες τεχνικές. Επίσης θετικό είναι πως, μέχρι τώρα τουλάχιστον, η Line6 προσφέρει αυτές τις αναβαθμίσεις δωρεάν. Μελλοντικά δεν αποκλείεται να γίνουν διαθέσιμα amp/effect packs με κάποια χρέωση, και το θεωρώ απόλυτα θεμιτό και λογικό. Αυτό είναι πολύ σωστό και προφανές και απορώ για τα παράπονα περί έλλειψης "high gain" ενισχυτών εφόσον υπάρχει αυτή η δυνατότητα πάντα. Εξάλλου μπορεί να ανακαλύψετε νέα ηχοχρώματα έτσι, πολύ πιο χρήσιμα. Συμπτωματικά το HD έχει όλα τα OD/Distortion που έχει και η σειρά Μ, και μπορείς να κάνεις stack περισσότερα από ένα, οπότε μόνο οι "purists" των εξομοιώσεων θεωρώ ότι θα έπρεπε να έχουν πρόβλημα.

Συγγνώμη που στο χαλάω και απαντάω πρώτος! :P Η αλήθεια είναι ότι, βάσει προδιαγραφών, πολλά σύγχρονα "υπερπετάλια" (π.χ. Eventide) αλλά και φτηνότερα (π.χ. TC) βάζουν κάτω τα περισσότερα vintage racks. Από την άλλη όμως, παραδόξως, πολλά από τα τελευταία ακούγονται "καλύτερα", σε συγκεκριμένα rigs. Αυτό το έχω διαπιστώσει από κοντά (και με ένα δικό μου) και μου έχει προκαλέσει απορία. Φαίνεται ότι τα bits και η συχνότητα δειγματοληψίας δεν λένε όλη την αλήθεια. Οι αλγόριθμοι υποτίθεται πως σε πολλές περιπτώσεις είναι οι ίδιοι... Να ευθύνεται η -πιθανά- καλύτερη ποιότητα κατασκευής "τότε"? Συνεισφέρουν τα (πιθανώς ακριβότερα και καλύτερα τότε) αναλογικά μέρη τόσο πολύ? Ή μήπως ακριβώς η "παλιά" τεχνολογία υλικών και κατασκευής έχει το δικό της "ήχο" ακόμα και για ψηφιακά εφφέ? Ομολογώ ότι δεν έχω απάντηση. Αν λοιπόν: 1) Έχεις ήδη κάποιο rack εξοπλισμό 2) Έχεις ακούσει ο ίδιος το παλιό rack και σου αρέσει/σε καλύπτει "επιχειρησιακά" 3) Βεβαιωθείς ότι δεν υπάρχει κάποια ασυμβατότητα με τα υπόλοιπα που έχεις (σημαντικό, στις περισσότερες περιπτώσεις, να έχει MIDI control το rack) 4) Είσαι σίγουρος για την κατάσταση που βρίσκεται το εργαλείο (π.χ. όχι επισκευές από άσχετους, κλπ) .... τότε προχώρα με τη βινταζίλα, kateme πάντοτε.

Είναι τελειωμένο ρε το παληκάρι... Μην ανησυχείς, δεν πήρε κι'άλλο μπάσσο και για το εν'λόγω θα κάνει και clips... έστω και υπό την απειλή όπλου. :P :P ;D ;D ;D

Ο Μήτσος την γνωρίζει αυτή την τελευταία λεπτομέρεια? :P Πάντως είσαι σε καλό δρόμο για να γίνεις κάποια στιγμή άντρας :P :P... μόνο με το GAS πρόσεχε γιατί είναι ακριβά τα ρημάδια, και αν μπεις στο λούκι... ;D YΓ: μιας και περί GAS ο λόγος, έρχεται το μαραφέτι σου, πιθανότατα Μ.Παρασκευή θα το τεστάρεις. 8)

Συμφωνώ επί της αρχής, θυμάμαι μάλιστα ότι ο Ιωάννης Πετρούκιος (γνωστός Έλληνας της διασποράς) έλεγε ότι κάνει εξάσκηση ΧΩΡΙΣ ενισχυτή για να αποφύγει ακριβώς τα παραπάνω. Πλην όμως, θα πρέπει ενίοτε να κάνουμε εξάσκηση (όπως την αντιλαμβάνεται κάποιος) ΚΑΙ με τον ήχο που θα χρησιμοποιήσουμε live, σε ηχογράφηση, κλπ. Σε Πραγματικές Συνθήκες δηλαδή, και αυτό συνεπάγεται και σε επαρκή ένταση (χωρίς να επέμβει η Αστυνομία, αν γίνεται). Επί του θέματος, ΠΑΝΤΟΤΕ προτείνω για ενισχυτή μελέτης έναν ελαφρύ modeling ενισχυτή. Έχει αρκετά ηχοχρώματα (χωρίς να χρειάζονται και πεταλάκια), είναι βολικός και φτηνός και γενικά χαμένος δεν πρόκειται να πάει. Τώρα, αν κάποιος έχει στημένο όλο το rig του, all the time, κάνει εξάσκηση εκεί. Αλλά μάλλον δεν είναι αυτό το νόημα τέτοιων thread, σωστά?

Οι σημερινής παραγωγής, ανάλογα με την ποιότητα (και φυσικά το κόστος), συνήθως είναι αρκετά consistent. Αυτό το βασίζω σε πληροφορίες από τον ίδιο φίλο/audiophile/ψείρα/πειραγμένο από το εξωτερικό που μου έκανε δώρο εκείνη την... παλέτα με τις NOS λυχνίες. Επειδή η δουλειά του είναι να επισκευάζει, μεταξύ άλλων, λαμπάτους ενισχυτές, προενισχύσεις studio, κλπ, αγοράζει συχνά μεγάλες ποσότητες λυχνιών από το εμπόριο (current production). Τις ελέγχει ΟΛΕΣ, εννοείται. Δεν γνωρίζω να έχει κάποιο σοβαρό παράπονο για την συνέπεια στην παραγωγή. Με τις NOS το πρόβλημα είναι κατά πόσον είναι... NEW Old Stock και όχι FUOS, δηλαδή F@cked Up Old Stock και σ'αυτό μόνο το λυχνιόμετρο μπορεί να δώσει απάντηση. ;)

Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι, δεδομένου ότι μιλάμε για NOS λυχνίες, αν αυτές δεν μετρηθούν και βρεθούν σύμφωνες με τις προδιαγραφές του εργοστασίου, δεν έχει κανένα νόημα οποιοδήποτε τεστ παραπέρα? Γιατί τότε κρίνουμε μεμονωμένο δείγμα με προδιαγραφές ό,τι να'ναι... O Bloody γνωρίζει πολύ καλά τις παραμέτρους/απαιτήσεις της πειραματικής διαδικασίας. Γι'αυτό και έγιναν προτάσεις για λυνχιόμετρο, οι οποίες κακώς έγιναν αντικείμενο χλευασμού. Δυστυχώς ένα τέτοιο τεστ (ειδικά για εφαρμογές σε ενισχυτή κιθάρας) είναι ΠΟΛΥ δύσκολο να γίνει με ενδεδειγμένο τρόπο. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το έχετε πάρει στραβά. Χαλαρώστε. ;)

Μερικοί κάνετε λες και είστε ακόμα στο Δημοτικό και προσπαθείτε να προστατέψετε το αδύναμο παιδάκι με τα γυαλάκια από τους bullies της τάξης. :D :P :P :P Ψυχραιμία. Όλη και όλη η παρεξήγηση προέκυψε από την ατυχή επιλογή του τίτλου του thread. Ο bloody τόνισε εξαρχής ότι το να προχωρήσει σε test θα ήταν δύσκολο. Οι όποιες προτάσεις έγιναν, είχαν, εν πολλοίς ακαδημαϊκό χαρακτήρα λοιπόν. Όπως στο 99% των threads του noiz. Για όσους... λυχνιολάγνους δεν το πρόσεξαν, στο προηγούμενο post έδωσα link για ανάλογο test που είχε κάνει ο electrictabs παλιότερα (του οποίου βέβαια είναι και η δουλειά του να ασχολείται με λυχνίες και κολλητήρια όλη μέρα ;)).

Λοιπόν... τυχαίνει να έχω στην κατοχή μου όλες τις NOS λυχνίες που αναφέρονται στο αρχικό post όπως και διάφορες εκδοχές ECC82/81 (όλες ευγενική χορηγεία φίλου από το εξωτερικό, μαζί με διάφορες ανάλογες τελικές). Τις έχω δοκιμάσει τα τελευταία χρόνια όλες σε έναν ενισχυτή που είναι ιδανικός για τέτοιες δοκιμές, τον THD Univalve (για ποιο λόγο είναι ιδανικός, μπορείτε να ανατρέξετε στην βιβλιογραφία του). Μπορώ να πω λοιπόν ότι οι διαφορές σ'αυτό τον ενισχυτή είναι για μένα αντιληπτές, πλήν όμως: 1) Δεν ξέρω και μάλιστα αμφιβάλλω αν θα συνέβαινε το ίδιο σε κάποιον άλλο. 2) Οι διαφορές είναι υπαρκτές, τις πιο πολλές φορές, σε συγκεκριμένο range του volume control (ο Univalve, δόξα τους Θεούς, δεν έχει master). 3) Δεν μιλάμε πάντα για διαφορές στην χροιά, που να μπορούν να ανιχνευτούν μέσω ακρόασης ενός clip. Σίγουρα έχουν διαφορές στο gain curve, στις μικροφωνικές τους ιδιότητες, κλπ. Επίσης σίγουρα παρουσιάζουν μεγάλες διοφοροποιήσεις στην απόκρισση στο παίξιμο. Εν κατακλείδι, και σε ό,τι αφορά σε πιθανή ηχογράφηση, ένα χρήσιμο test θα ήταν κατά τη γνώμη μου μέσω ενός προενισχυτή μικροφώνου/DI που να διαθέτει λυχνία, την οποία ΔΕΝ θα χρησιμοποιεί σε starved mode. MIA λυχνία, φυσικά, καθώς το "ζευγάρι" θα αρχίσει να επηρεάζει το αποτέλεσμα. Επίσης σκόπιμη θα ήταν μια μέτρηση με λυχνιόμετρο της καθεμιάς. Edit: Ένα test για σύγχρονες προενισχύτριες, από τα κιτάπια του Noiz: http://www.noiz.gr/index.php?topic=2674.0

Οι Hagstrom που λέει ο hadgi πιο πάνω είναι πολύ καλές. Είχα μια για την Viking και ανήκει στην κατηγορία των "ημίσκληρων" gigbag. Το heel στηρίζεται πολύ καλά ωστόσο η δική μου δεν είχε "δέσιμο" στο headstock. Το dv και ο Thomann έχουν μια σειρά από gigbags με 30-35mm padding.

Και των blues, blues-rock και πολλών άλλων ιδιωμάτων, θα πρόσθετα. Σε όλη τη σειρά πάντως είναι εντυπωσιακά τα "ανταλλακτικά" που χρησιμοποιήθηκαν (SD pickups, ειδική κατασκευή μάλιστα ο P-Rails, επώνυμες γέφυρες, κλειδιά, κλπ). Κατά τη γνώμη μου πολύ αξιόλογες προτάσεις στη "μεσαία" κατηγορία.

Φυσικά έχει σε όλα δίκιο ο Ταυρομάχος. Θα παρατηρήσω πάντως πως οι... οριστικές ανταλλαγές έχουν επανέλθει στη μόδα, όπως είναι φανερό από τις Αγγελίες.

Mono all the way. Φανταστικές θήκες, αν τις δεις από κοντά θα καταλάβεις. Παρ'όλα αυτά, κατά την εμπειρία μου και αν δεν είσαι τρομερά κανίβαλλος, μια gigbag με τουλάχιστον 30mm επένδυση, μπορεί να προστατέψει επαρκέστατα μια ηλεκτρική κιθάρα κατά τις μεταφορές. Εννοείται αδιάβροχη, με εσωτερικά straps για το headstock και το heel, κλπ. Τέτοιες gigbags μπορείς να βρεις εύκολα κάτω από 50€.

Πριν κάνεις ο,τιδήποτε, και εκτός από το "γνωστό μαγαζί", μήπως πρέπει να ρωτήσεις και κάποιον σοβαρό τεχνικό? Λέω εγώ τώρα...

Πολύ σωστό. Και μεγάλο πρόβλημα. Στα περισσότερα stages, και ειδικά σε heavy μπάντες, φαίνεται πόσο έμπειρος είναι ο τραγουδιστής: έμπειρος είναι αυτός που μπορεί να τραγουδάει χωρίς να ακούει τον εαυτό του. ::) Αντιγράφω από post που έκανα σε άλλο θέμα (http://www.noiz.gr/index.php?topic=184616.msg542501#msg542501) και αν θέλετε το συζητάμε:

Βάσιμες υποψίες ε? Για πες? 8) ;D ;D Καλά όοοοοοταν τα βρουμε με το Νικ και έρθουν, να είσαι σίγουρος ότι θα έχει όλα τα παραπάνω το σενάριο! ;)

Αν πάρεις καλή μαλακή θήκη, μάλλον θα έχεις μικρότερα προβλήματα απ'όσα με μια φτηνή σκληρή. ;)

Πολλές top μπάντες παίζουν πλέον με Axe-Fx και "ακούνε": 1) Είτε μέσω ενός τελικού + καμπίνα (και μόνιτορ φυσικά) 2) Είτε μόνο μέσω μόνιτορ, συμπεριλαμβανομένου του/των "προσωπικού (-ων)" μόνιτορ του κιθαρίστα, δηλαδή FRFR μεθοδολογία. Εκεί ο κιθαρίστας ακούει "πρακτικά" ό,τι και το κοινό, δηλαδή το τρίπτυχο "ενισχυτή-καμπίνες-μικρόφωνα". Πολλοί ακολουθούν την πρώτη λύση γιατί ακόμα το παλεύουν με το feedback (αίσθηση) που παίρνουν από τον ενισχυτή, άλλοι θεωρούν τις FRFR λύσεις επαρκείς.

Ε ναι ρε, είμαστε κουφοί, τι ζόρι τραβάς?? :P :P :P ;D ;D ;D ;D ;D

@allobarr Έχεις δίκιο επί της αρχής, αλλά, όπως απάντησε ήδη ο SF υπάρχουν πρακτικά προβλήματα. Να προσθέσω, για παράδειγμα, πως αν οι ενισχυτές είναι "τσίτα" πάνω στο stage, θα αρχίσουν να "αρπάζουν" και τα μικρόφωνα των φωνητικών και των τυμπάνων (που είναι απαραίτητο να υπάρχουν, αν μιλάμε για υψηλές εντάσεις, και ο ντράμμερ να ακούει από μόνιτορ). Γενικά οι υψηλές εντάσεις πάνω στο stage είναι πολύ δύσκολο να συμμαζευτούν ώστε να ακούει ο κόσμος κάτω αυτό που πρέπει. Όπως έχουμε ξαναπεί, ακόμα και acts με πολύ heavy και δυνατό ήχο, πλέον προτιμούν να παίζουν με συνδιασμό καμπινών και iso box.

Πάντοτε θεωρούσα τη σειρά των Pacifica από τις πλέον τίμιες, value for money κιθάρες που κυκλοφορούν. Ξεκίνησαν σαν ένα "πείραμα" του αμερικάνικου Custom Shop της Yamaha και έφτασαν να περιλαμβάνουν μοντέλα από entry level έως και custom shop εκδόσεις. Στη Messe η Yamaha διατήρησε τη φήμη των Pacifica παρουσιάζοντας νέα μοντέλα, με πολύ καλές προδιαγραφές και parts:

Χωρίς να σε πάρω στο λαιμό μου, πιστεύω ότι θα επαρκεί σε εσωτερικό ύψος. Bigsby έβαλες? Οι SKB είναι τσίμα τσίμα εσωτερικά. Σε μια Axis SS που έχω τον Roland GK, ΔΕΝ κλείνει η θήκη. Μάλιστα συνιστάται να βγάζεις και το tremolo arm όταν τη βάζεις μέσα. Σε άλλη θήκη που έχω (από παλιά Kramer) και είναι σαν αυτή του Thomann σε διαστάσεις, χωράει μια χαρά.

Με τον Nik (όπως το γράφει) επικοινώνησα ήδη και απάντησε μέσα σε 1 ώρα. Θα του μεταφέρω τα περί EMS, όπως με συμβούλεψε και ο συνάδελφος grorig (thanks mate!!). Αξίζουν τα ρημάδια που πουλάει ο τύπος και φαίνεται να το έχει και στην επικοινωνία. ;)

Με το παραπάνω έκανες πραγματικά κίνηση ματ. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για μια μπάντα να είναι σίγουρη (όσο είναι δυνατόν) για τον ήχο της. Πολύ σωστό point με το οποίο είναι αδύνατον να διαφωνήσει κάποιος. Επί του θέματος: Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι ο καλός ήχος που ακούει ο ακροατής είναι το ζητούμενο? Επίσης ότι αυτός ο καλός ήχος (όπως τον ορίζει ο καθένας) δεν συναρτάται με το κόστος του gear? Αυτό που μένει είναι η αίσθηση που παίρνει ο καθένας από τον ήχο του όταν παίζει, που είναι εξαιρετικά σημαντικό θέμα. Και σαν κερασάκι στην τούρτα, η ευκολία του να γίνουν όλα αυτά με το λιγώτερο δυνατό άγχος. Αυτή είναι επί της ουσίας η "εξίσωση" που μας έβαλε να λύσουμε ο OP. Και έχω δει (από μέσα και από κάτω) να λύνεται με 1000 διαφορετικούς τρόπους. Φοβάμαι πως δεν υπάρχει συνταγή, αλλά ας μην απαξιώνουμε τίποτα. Έχω ακούσει φοβερό ήχο από ενισχυτάκι τύπου Gorilla μικροφωνιασμένο και χάλια ήχο από Diesel stack που κόστιζε όσο ένα οικογενειακό αυτοκίνητο.

Δυστυχώς δεν προσφέρει αυτή την επιλογή απ'όσο βλέπω στο site. :-\