- Μηνύματα
- 11,658
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 3,578
Χτες ήταν μια μέρα αποκάλυψης για εμένα. Κουφάθηκα (με την καλή έννοια) και πρέπει να πω τον πόνο μου.
Παραδοσιακά προτιμώ τα λεπτά στην αίσθηση μπράτσα με 12αρα ακτίνα (radius), σαν τα Gibson '60s SlimTaper ας πούμε.
Έχω πέντε κιθάρες και αν με ρωτήσεις θα σου πω πια απ' όλες έχει το πιο βολικό και γρήγορο μπράτσο ενω για τις άλλες θα πω κάποιο άλλο πλεονέκτημα, που είναι και ο λόγος ύπαρξής τους στην μικρή συλλογή μου.
Αγόρασα ένα παχύμετρο και μπήκα στη διαδικασία να μετρήσω τις διαστάσεις των μπράτσων που με ενδιέφεραν, απο όλες τις κιθάρες μου.
Τα αποτελέσματα είναι στο διάγραμμα. Οι δυο πρώτες διαστάσεις είναι πλάτος και οι άλλες τρεις πάχος.
Αυτό που παρατηρώ λοιπόν είναι πως η Squier έχει το στενότερο αλλά παχύτερο και η Zephyr το φαρδύτερο.
Οι δυο Gibson και η Yamaha έχουν ίδιες διαστάσεις με τη διαφορά ότι η Yamaha έχει πλατύτερη ταστιέρα 14" έναντι 12" των άλλων.
Κι εδω είναι που κουφαίνομαι!
Όλες έχουν τελείως διαφορετική αίσθηση. Ακόμα κι αυτές με τις ίδιες διαστάσεις!
Σε κάποιες παίζω πιο γρήγορα και κάποιες με περιορίζουν σε πιο συγκεκριμένα παιξίματα.
Η 335 με οδηγεί να παίζω αργά αλλά με ακρίβεια και βγάζει πεντακάθαρη νότα.
Η Yamaha μου δίνει μια εύκολα προσβάσιμη ευχέρεια που προέρχεται απο την επίπεδη ακτίνα της.
Η Epiphone Zephyr είναι η πιο φιλική κι είναι σε αυτή που πετάνε συγκριτικά τα χέρια μου.
Ώπα... κι είναι η πιο φαρδιά; Και δεν είναι λεπτό μπράτσο;?
Αν με ρωτούσατε πριν μετρήσω, θα σας έλεγα πως η Zephyr έχει το λεπτότερο!
Αυτή είναι η αίσθηση που μου δίνει.
Αρα τι είναι αυτό που δίνει αυτή την αίσθηση;
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι το φινίρισμα του μπράτσου.
Η κιθάρα αυτή έχει βαμμένο μαύρο μπράτσο με λούστρο από πάνω. Γλιστράει αφάνταστα.
Η Les Paul έχει μια αίσθηση πορώδη, πιθανώς απο το ελαφρύ χερι χρώματος πάνω στο μαόνι. Κολλάει το χέρι.
Το ίδιο και η 335 αλλά αυτή έχει περισσότερο satin θα έλεγα.
Οι δε υπόλοιπες είναι με σχεδόν τίποτα. Ίσως κάποιο filler. Μπορεί και να κάνω λάθος όμως.
Δεν ξέρω βρε παιδιά. Τι μπορεί να συμβαίνει εδω;
Συζητάμε για ξύλο ταστιέρας, radius, τάστα, κλίμακες αλλά τι γίνεται με το φινίρισμα του μπράτσου ή μήπως είναι κάτι άλλο;
Είναι τόσο σημαντικό τελικά; Δεν ξέρω... γηράσκω αει διδασκόμενος.
Παραδοσιακά προτιμώ τα λεπτά στην αίσθηση μπράτσα με 12αρα ακτίνα (radius), σαν τα Gibson '60s SlimTaper ας πούμε.
Έχω πέντε κιθάρες και αν με ρωτήσεις θα σου πω πια απ' όλες έχει το πιο βολικό και γρήγορο μπράτσο ενω για τις άλλες θα πω κάποιο άλλο πλεονέκτημα, που είναι και ο λόγος ύπαρξής τους στην μικρή συλλογή μου.

Αγόρασα ένα παχύμετρο και μπήκα στη διαδικασία να μετρήσω τις διαστάσεις των μπράτσων που με ενδιέφεραν, απο όλες τις κιθάρες μου.
Τα αποτελέσματα είναι στο διάγραμμα. Οι δυο πρώτες διαστάσεις είναι πλάτος και οι άλλες τρεις πάχος.

Αυτό που παρατηρώ λοιπόν είναι πως η Squier έχει το στενότερο αλλά παχύτερο και η Zephyr το φαρδύτερο.
Οι δυο Gibson και η Yamaha έχουν ίδιες διαστάσεις με τη διαφορά ότι η Yamaha έχει πλατύτερη ταστιέρα 14" έναντι 12" των άλλων.
Κι εδω είναι που κουφαίνομαι!
Όλες έχουν τελείως διαφορετική αίσθηση. Ακόμα κι αυτές με τις ίδιες διαστάσεις!
Σε κάποιες παίζω πιο γρήγορα και κάποιες με περιορίζουν σε πιο συγκεκριμένα παιξίματα.
Η 335 με οδηγεί να παίζω αργά αλλά με ακρίβεια και βγάζει πεντακάθαρη νότα.
Η Yamaha μου δίνει μια εύκολα προσβάσιμη ευχέρεια που προέρχεται απο την επίπεδη ακτίνα της.
Η Epiphone Zephyr είναι η πιο φιλική κι είναι σε αυτή που πετάνε συγκριτικά τα χέρια μου.
Ώπα... κι είναι η πιο φαρδιά; Και δεν είναι λεπτό μπράτσο;?
Αν με ρωτούσατε πριν μετρήσω, θα σας έλεγα πως η Zephyr έχει το λεπτότερο!
Αυτή είναι η αίσθηση που μου δίνει.
Αρα τι είναι αυτό που δίνει αυτή την αίσθηση;
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι το φινίρισμα του μπράτσου.
Η κιθάρα αυτή έχει βαμμένο μαύρο μπράτσο με λούστρο από πάνω. Γλιστράει αφάνταστα.
Η Les Paul έχει μια αίσθηση πορώδη, πιθανώς απο το ελαφρύ χερι χρώματος πάνω στο μαόνι. Κολλάει το χέρι.
Το ίδιο και η 335 αλλά αυτή έχει περισσότερο satin θα έλεγα.
Οι δε υπόλοιπες είναι με σχεδόν τίποτα. Ίσως κάποιο filler. Μπορεί και να κάνω λάθος όμως.
Δεν ξέρω βρε παιδιά. Τι μπορεί να συμβαίνει εδω;
Συζητάμε για ξύλο ταστιέρας, radius, τάστα, κλίμακες αλλά τι γίνεται με το φινίρισμα του μπράτσου ή μήπως είναι κάτι άλλο;
Είναι τόσο σημαντικό τελικά; Δεν ξέρω... γηράσκω αει διδασκόμενος.
Τελευταία επεξεργασία από moderator: