Ενα πραγμα που σιγουρα βοηθαει, ειδικα απο μια ηλικια και μετα, ειναι η χαλαρη αρχη. Ενα δυο χαλαρα κομματια και οχι κατευθειαν πλακωμα. Μετα ειναι η καλη τεχνικη, το να παιζεις δηλαδη χωρις καμμια ενταση και καμμια αχρειαστη προσπαθεια. Το οποιο γινεται πιο ευκολα αποτι ακουγεται, αν μελεταει κανεις ετσι (συγκεντρωμενος δηλαδη σε χαλαρα δαχτυλα, χερια, ωμους και αυχενα, σωστη σταση, σωστα ρυθμισμενες κιθαρες κτλ.). Συνηθως το κανουμε μετα απο τραυματισμους η καποιο σχετικο προβλημα, αλλα καλα ειναι να γινει και πριν.
Μετα ειναι η καλη κατασταση των χεριων (ηπια γυμναστικη, λιγες διατασεις), και το να μην τα ταλαιπωρεις, ειδικα πριν το λαιβ. Ελαφρυα μηχανηματα αν γινεται, οχι πολυ κουβαλημα, οχι πολυ οδηγημα... εγω τα κανω ολα αυτα, ειναι συνταγη αποφυγης προβληματων.
Ειδικα το πρωι, αν ξεκινησω αργα (συνηθως παιζω κλασικη η fingerstyle ασκησεις) μετα μπορω να παιζω ολη μερα με διαλλειματα. Αν ξεκινησω με κατι γρηγορο, σε 5 λεπτα τα χερια ειναι off.
Ειναι βασικο να ξερεις τα ορια σου, και να καταλαβαινεις ποτε τα χερια σου κουραζονται, οποτε να μην φτανεις εκει. Ακομα και το να ξερεις τι αποθεραπεια να κανεις σε τυχον ταλαιπωρια βοηθαει (διατασεις, παγους, ασκησεις κτλ) .