Vintage Vs Modern instruments

[Terry RoscoeBeck5]

δεν πουλήθηκε και ξαναβγαίνει στο σφυρί στην επόμενη του Σεπτεμβρίου, έχει και ένα SB-900 παρέα.

Λοιπόν το SB 1000 θα το ήθελα μόνο ως κομμάτι συλλογής - απωθημένο (κοινώς για την ντουλάπα), καθώς και επί της ουσίας, η φιλοσοφία του είναι P και εγώ ως γνωστό δεν τρελαίνομαι.

Το SB 900 όμως είναι άλλη περίπτωση... Θα μπορούσα εύκολα να το χρησιμοποιήσω καθώς έχει και bridge μαγνήτη - αλλά δυστυχώς τώρα λεφτά για κούτσουρα δεν υπάρχουν - θα "επενδύσω" σε παιδικές δραστηριότητες, μουσικές, μπαλέτα, τένις, αγγλικά και όλα τα σχετικά

 

[odis13]

Eγώ ρε παιδιά αυτό το συνυφασμό playability και εργονομίας με PRS (που μου αρέσουν γενικά μιλώντας) δεν τον καταλαβαίνω. Να πω οτι μιλούσαμε για καμια Parker Fly οκ ναι, υποκλίνομαι. Αλλά PRS?

Με αυτό το heel? Παίζει να είναι απο τα χειρότερα neck access που εχω πίασει στο χέρι μου, το έχουν μικρύνει λίγο το heel πλέον αλλα και πάλι, τι το τρομερό προσφέρει αυτή η κιθάρα σε high fret access σε σχέση με μια SG πχ?

To scale είναι ένα πολυ ωραίο compromise σε αίσθηση και ήχο, αλλά αν κάποιος θέλει ευκολία παιξίματος πάνω απο όλα γιατί να φύγει απο 24.75'', τι πιο ευκολοπαικτο προσφέρει το 25΄΄?

Ξαναλέω μου αρέσουν προσωπικά, αλλά κάθε φορά που πιάνω μια εργονομικά και παικτικά νιώθω λες και παίζω με μια Gibson με μικροβελτιώσεις not really worth writing home about, ειλικρινα με εκπλήσει η ομοφωνία περι εργονομίας κλπ.

 

[odis13]

Όχι την έδωσα γιατί ήταν εξαιρετικό όργανο (παίξιμο, μανίκι κλπ) αλλά μακριά από τον ήχο μου. Άμα είσαι κολλημένος με μονούς και Filtertrons δεν τους πας τους humbuckers μία

Fair enough, ειδικά η συγκεκριμένη παίζει να είναι το άκρο αντίθετο απο τα γούστα σου!

 

[Nekkon]

ειλικρινα με εκπλήσει η ομοφωνία περι εργονομίας κλπ.

Όταν παππουδιάσω και θέλω εργονομία και πρακτικότητα, θα πάρω μια Strandberg και μια σακούλα. Μέχρι τότε υπάρχουν και πιο εργονομικές κιθάρες από τις PRS. Και μου αρέσουν οι PRS

 

[gkourmoul1]

αυτό το συνυφασμό playability και εργονομίας με PRS (που μου αρέσουν γενικά μιλώντας) δεν τον καταλαβαίνω

Εγώ τον αντιλαμβάνομαι. Η κλασική prs δεν είναι μια βελτιωμένη Gibson. Είναι ένα υβρίδιο μεταξύ Gibson και fender. Εχει την ατάκα που έχει μια στρατ, είναι πολύ bright όργανο. Επίσης, μπορεί να πλησιάσει τους ήχους από Gibson.
Εργονομικά, έχει σχήμα σώματος που θυμίζει στρατ. Τα χειριστήρια (στη δικιά μου se cu24) είναι σχεδόν όπως στη στρατ, δηλαδή τέλεια πρόσβαση και χρηστικότητα. Η γέφυρα είναι εξαιρετική. Το ζύγισμα είναι κορυφαίο, σε αντίθεση με sg (πολύ ελαφρύ σώμα) και lp (πολύ βαρύ σώμα).
Το μανίκι και η ταστιερα, που τα άφησα και τελευταία, είναι όλα τα λεφτά. Το heel δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά η προσβασιμότητα στα τελευταία ταστα είναι αρκετά άνετη.
Συγκεντρωτικά, μια μέση prs τικαρει τα πιο πολλά boxes, και με υψηλή βαθμολογία. Boxes που είναι ανύπαρκτα σε fender και Gibson.
Σίγουρα είναι πιο εργονομική και άνετη στο παίξιμο από τις περισσότερες κιθάρες που έχω πιάσει. Δεν έχει τον χαρακτήρα που έχουν οι ναυαρχίδες, αλλά κάνει τα πάντα με χαρακτηριστική ευκολία.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Εργονομικά, έχει σχήμα σώματος που θυμίζει στρατ

Που... απλά θυμίζει Γεώργιε; Λησμόνησες αυτό το... αριστούργημα;

 

[gkourmoul1]

Που... απλά θυμίζει Γεώργιε; Λησμόνησες αυτό το... αριστούργημα;

Προβολή συνημμένου 51623

Αυτό δεν είναι prs. Είναι στρατ με prs headstock και inlays

 

[Έκτορας]

Το ζύγισμα είναι κορυφαίο, σε αντίθεση με sg (πολύ ελαφρύ σώμα)…

Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως «υπερβολικά ελαφρύ σώμα» όπως δεν υπάρχει και «Υπερβολικά καλό high fret access” για αυτό και η SG από άποψη playability, τις πατάει όλες κάτω και σφουγγαρίζει και το πάτωμα. Να είχε και jumbo frets από το εργοστάσιο, θα ήταν τέλεια, αλλά εντάξει, αυτό διορθώνεται.

Άποψη μου, πάντα.

 

[gkourmoul1]

Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως «υπερβολικά ελαφρύ σώμα» όπως δεν υπάρχει και «Υπερβολικά καλό high fret access” για αυτό και η SG από άποψη playability, τις πατάει όλες κάτω και σφουγγαρίζει και το πάτωμα. Να είχε και jumbo frets από το εργοστάσιο, θα ήταν τέλεια, αλλά εντάξει, αυτό διορθώνεται.

Άποψη μου, πάντα.

Πολύ καλή η sg, δε λέω. Παίζει μόνη της.
Εχει κάποια μειονεκτήματα, όμως, όπως είναι το neck diving (λόγω μικρού βάρους του σώματος) και φυσικά οι άβολες θεσεις των χειριστηρίων. Επίσης, καθιστός δεν είναι ιδανική κιθάρα για παίξιμο, για τα γούστα μου.

Η δυνατότητα για high fret access νομίζω ότι είναι μετρήσιμη και συγκρίσιμη. Κάποιο όργανο είναι χειρότερο (πχ τελε) και κάποιο όργανο είναι καλύτερο στον τομέα αυτόν, για πολύ συγκεκριμένους λόγους (πάχος μανικιού, heel, σχημα κιθάρας κλπ).

Το ίδιο ισχύει και για το βάρος του σώματος σε μια κιθάρα. Αλλού έχουμε neck heavy περιπτώσεις και αλλού body heavy. Δεν είναι απαραίτητα το ένα καλύτερο από το άλλο, αλλά τολμώ να πω ότι τα ισορροπημένα όργανα (πχ στρατ, και prs) τείνουν προς το ιδανικό. Σηκώνει μεγάλη κουβέντα, σαφώς. Γενικότερα, καλύτερα το body heavy καθώς δίδουν σταθερότητα κατά το παίξιμο. Λίγο πιο κουραστικά λόγω βάρους, αλλά νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια.

Άποψη μου

 

[VII graphics]

Απ' τα συμφραζόμενα, modern!

 

[Jazzjoker]

Επανέρχομαι στο αρχικό ερώτημα και απαντώ:

Στο πεδίο του ήχου που είναι και μακράν το πιο σημαντικό για μένα, δε με νοιάζει καθόλου αν το όργανο είναι παλιατσαρία ή μοντέρνο. Αν έχει τον ήχο που θέλω, δε θα με σταματήσει η ηλικία του ή η χρονική του ιδιότητα.

Στο πεδίο του playability, δεν έχω πολλές απαιτήσεις. Παρόλα αυτά το radius που με βολεύει μακράν στις ηλεκτρικές είναι το 7.25" οπότε εκεί πάμε σε vintage προσανατολισμού επιλογές. Άλλου τύπου radius δεν είναι απαγορευτικό απλά αν έχει αυτό που με βολεύει, ακόμα καλύτερα.

Στο πεδίο της εμφάνισης τέλος, το οποίο επίσης σε μεγάλο βαθμό παρακάμπτεται αν έχω τον ήχο, είμαι σαφώς υπέρ των κλασικών σχημάτων/χρωμάτων.

 

[sultan of string]

Δεν πρόσεξα αν στο μοντέρνο, γίνεται διάκριση για τις νέες σχεδιάσεις και καινοτομίες ή στις νέες δυνατότητες άψογης γραμμής παραγωγής και επίτευξης υψηλών standards. Γενικά δηλαδή αν κάποιος σήμερα θα πάρει ένα άψογο RI όργανο within 0.1/100 specs, στα μέτρα των παλιών (που ήταν θέμα λαχείου πως τύλιξε η κυράτσα από το μπρονξ εκείνο το πρωί του 1954 τον μεσαίο μαγνήτη της στρατ σε σχέση με τον ποιόν πυκνωτή διάλεξε από την κούτα) ή ακόμα και ένα νέο με ίδιο σχήμα με ελαφρά διαφοροποιημένες λεπτομέρειες, όπως χρώμα, μανίκια, ηλεκτρονικά, κλειδιά κλπ, έναντι μιας μοντέρνας πχ kiesel, suhr, parker, headless κλπ

Όπως και νάχει, όντας κάτοχος, για 50τόσα χρόνια, αγκυρας με όλα της τα κουσούρια αλλά και πρόσφατος κάτοχος προσεγμένου και άψογου signature Model, θα ψηφίσω την κουρτίνα ένα.

Σ.Σ. υπενθυμίζω η ερώτηση είναι "προτιμάτε"
Αν γίνει συστήνετε πάμε στην άλλη επιλογή

 

[BillTrantos]

Δε μπορώ να διαλέξω επιλογή, κυρίως γιατί ιδανικά θέλω vintage αισθητική με μοντέρνα tweaks εδώ κι εκεί, τύπου chambered σώματα σε Les Paul, locking tuners, 9.5 radius, κλπ.

Επίσης συμφωνώ με τον @Terry RoscoeBeck5 για τα πραγματικά vintage όργανα (80s και πίσω). Είναι hit or miss, απλά αν βρεις διαμάντι είναι για μια ζωή. Έχω παίξει όμως και με όργανα που είχαν σοβαρά θέματα.

Στις μέρες μας ίσως έχει η χαθεί η μαγεία μεν από τη μαζική παραγωγή, αλλά έχει ανέβει πολύ ο μέσος όρος, ειδικά στο εύρος τιμής κάτω των 1000.

YMMV

 

[leon7pap]

E είναι νομίζω εύκολη η απάντηση και δόθηκε.Αν έχεις σαν ήρωα τον Gary Moore....τον Slash ....τον ΚΝΟΠφλερ (!) ....πιθανότατα δεν θα σου αρέσουν οι Standberg και vice versa....
ΑΝΤΙΚΕΊΜΕΝΙΚΑ καλύτερα όργανα είναι τα πιο σύγχρονα....όπως συμβαίνει με τα πάντα για ευνόητους λόγους....όμως εδώ τώρα με τη μουσική είναι ιδιαίτερη περίπτωση....έχουμε και υποκειμενικους παράγοντες που δεν γίνεται να μην τους λάβουμε υπόψη....τι απαντάει κάποιος στο ερώτημα.... "Μα καλύτερη κιθάρα δεν είναι αυτή η οποία θα σε κάνει να θέλεις συνέχεια να παίζεις με αυτή;"
Εγω πχ μπορώ να παίζω όλη μέρα με την Gibson μου αλλά και με την Ltd Eclipse vb....που η μία είναι μοντέρνα και η άλλη πιο παλλαϊκή....υπάρχει δηλαδή ένα "εύρος" το οποίο καθορίζεται συνήθως από το που κατατάσσονται χρονικά τα ακούσματα μας ....μπορεί αν είσαι αρκετά μεγάλος αυτό το εύρος να περιλαμβάνει μόνο βιντατζιες....αν είσαι κάπως μικρότερος περιλαμβάνει λίγο απ' όλα η αν είσαι αρκετά νέος να περιλαμβάνει μόνο μοντέρνες....εγω δεν μπορώ και δεν θέλω να παίξω ούτε με πρωτόγονες 335 ούτε με standberg kiesel κτλ....είναι έξω από αυτό το εύρος....

 

[Nekkon]

Ένα θέμα είναι επίσης μοντέρνα όργανα βασισμένα σε παλιά μοντέλα. Best of both worlds. Σαν την αγαπημένη μου κιθάρα

Ξεκάθαρα βασισμένη σε White Falcon με πιο μοντέρνα specs.

Αν έχεις τη δυνατότητα τώρα να πάρεις White Falcon, θα έπαιρνα Players Edition πάρα Vintage Select, γιατί παίρνεις vintage λογική με μοντέρνο playability

 

[Nestoras]

Vintage γιατί λατρεύω Andy.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Vintage γιατί λατρεύω Andy.

Και λίγο background για το εικονιζόμενο electric mistress... Είναι του 1979, σε άψογη λειτουργική κατάσταση και ο @Nestoras μόλις το ανακάλυψε, κατά τη διάρκεια μιας... "ανασκαφής" στην αποθήκη του αείμνηστου πεθερού του.

ΥΓ: Συνέχισε το "σκάψιμο", μπορεί να βρεθούν και άλλα ενδιαφέροντα

 

[odis13]

Είναι hit or miss, απλά αν βρεις διαμάντι είναι για μια ζωή. Έχω παίξει όμως και με όργανα που είχαν σοβαρά θέματα.

Εννοείται. Αν μη τι άλλο η παραγωγή τότε συχνά είχε διακυμάνσεις ποιοτικές μεγάλες, και βγαίνανε απο το εργοστάσιο κουτουρού όργανα. Δεν είναι όλα χρυσός, συχνά υπάρχουν θέματα, άλλοτε απο εκ κατασκευής, άλλοτε επειδη προκύψαν με τα χρόνια.

Ειδικα στα ακουστικά όργανα (Ι know I know, nobody cares ) είναι δεδομένο οτι θα έχεις θέματα μετά απο τόσα χρόνια. Την τελευταία vintage κιθάρα που αγόρασα την πήρα γνωρίζωντας οτι θα χρειαστεί 7-8 κατοστάρικα σε επισκευές. Totally worth it at the end βέβαια.

 

[KostasP]

Νέες κιθάρες και ειδικά πετάλια, ενισχυτές και τα δύο αναλόγως το κόστος.

Αν είχα vintage (50's - 60's) κιθάρα θα την έδινα για να αγοράσω κατοικία. Μπορώ να ζήσω χωρίς το mojo.

 

[MGs]

Μια χαρά την βγάζω και με σημερινά όργανα,μαγνήτες και αξιοπρεπές ηλεκτρικά σε ένα όργανο και δέν πρόκειται κανένας να καταλάβει διαφορά,οταν αυτό κουμπώσει εκεί που πραγματικά βρίσκεται ο ήχος,δηλαδή σε Vintage ενισχυτές,οπού εκεί αξίζει να κοιτάξεις το παρελθόν.

Υπάρχει πραγματικά κόσμος που πιστεύει οτί άν σκάσει ένα αξιοσέβαστο ποσό,αυτό που θα αγοράσει σήμερα θα είναι υποδεέστερο απο ένα vintage μπάσο η κιθάρα?
Σε καμία περίπτωση.
Απλά είναι ακριβά,στο πάνω ράφι,αλλά υπερτερούν σε όλους τους τομείς.
Οτι έχει επάνω μία κιθάρα του 50,ακριβώς τα ίδια υλικά μπορούν να βρεθούν σήμερα και καλύτερα.
Ολα.
Αν θές και το ξύλο σε θάλαμο με ελεγχόμενη ωρίμανση,το κόβεις σήμερα και σε 3 - 4 μέρες είναι 100 χρονών και βγάζεις 20 κιθάρες με ξύλο 100 ετών,από το σώμα μέχρι τα κλειδιά.
Αυτο παλιά πώς γινόταν?Απλά δέν γινόταν.
Αλλά να βρείς ακριβώς τα ίδια πράγματα που είχε επάνω ο Original Bassman ενισχυτής που ανέφερε άλλο μέλος πρίν,μπορείς?
Οχι δέν μπορείς.
Και λόγο του ότι σίγουρα θα πάθεις κάτι,ο ήχος θα παραμείνει ίδιος με τα άλλα που θα βάλεις?
Να βρείς Original Greenback πρίν λαμπαδιάσουν αυτοί,μπορείς?
Αν ναί,δές πόσο κάνει,σε τι κατάσταση θα είναι και άν αξίζει.
Με λίγα λόγια,ο ήχος που τόσο αγαπήσαμε από το παρελθόν,είναι όλα τα άλλα πράγματα περιφερειακά,εκτός από το ίδιο το όργανο.

Και αυτά δέν βρίσκονται,η είναι δύσκολο.