Van Halen πριν 41 χρόνια (1978) LIVE

40+ χρονια πριν.Τι να πεις....

Ετσι οπως το βλεπω και το ακουω,ακομα και σημερα να εβλεπα κιθαριστα να παιζει ετσι παλι θα "μασαγα".

Τι μουσικαρα ο Εντυ.

Και ο Αλεξ ομως σπουδαιος ντραμερ,με ηχο και παιξιμο.

Γενικως η μπαντα σκοτωνει.

 
Αν και ποτέ δεν μου "έκατσαν" μουσικά οι VH, θεωρώ τον Eddie τον επιδραστικότερο κιθαρίστα της σύγχρονης rock σκηνής. Mετά τον Jimi και τον Eddie το χάος. Μετά τον Eddie η κιθάρα ως μουσική αλλά και ως όργανο, πήγε σε άλλα επίπεδα τεχνικής, έκφρασης και τεχνικών προδιαγραφών.

 
 Μετά τον Eddie η κιθάρα ως μουσική αλλά και ως όργανο, πήγε σε άλλα επίπεδα τεχνικής, έκφρασης και τεχνικών προδιαγραφών.
Αν και συνθετικά έβγαιναν τίποτε αριστουργήματα τότε δεν θα είχα(με) παράπονο.

 
Για μένα 3 ήταν οι ΡΟΚ κιθαρίστες (γιατί υπήρχαν ουκ ολίγοι τζαζ που έστελαν τον μέσο ροκά σταρ στον ψυχολόγο) που πραγματικά άλλαξαν το πως παίζεται η ροκ κιθάρα. Ο πρώτος αδικημένος λόγω μη διάρκειας στην μπαντα του.

- Jon Uli Roth (1974)

- EVH (1977)

- Yngwie J Malmsteen (1983)

το μεγαλύτερο σοκ για εμάς τους νέους τότε ήταν ο 3ος.

Το πιο αξιοσημείωτο είναι οτι και οι τρεις είχαν φθάσει ΣΧΕΔΟΝ στην τεχνική κορυφή τους, σε πολύ μικρή ηλικία. Αυτο είναι φοβερό. Ο EVH έπαιζε στον 1ο δίσκο ήδη τέλεια! Το ίδιο και ο θεός Yngwie στο no parole from rock'n'roll .

φοβερές μουσικές τι να λέμε.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το πιο αξιοσημείωτο είναι οτι και οι τρεις είχαν φθάσει ΣΧΕΔΟΝ στην τεχνική κορυφή τους, σε πολύ μικρή ηλικία.


Είναι όντως σοκαριστικό, λες και έχουν γεννηθεί "έτοιμοι". Μου θυμίζει τα ταλέντα του αθλητισμού! 

Εκτός όμως από το ταλέντο υπάρχει και η αφοσίωση. Συνήθως μιλάμε για ανθρώπους που δεν μεγάλωσαν μαθαίνοντας ΚΑΙ μουσική αλλά πολύ απλά όλη η ζωή τους είναι η μουσική....

Τώρα για τους VH τι να πω.... είναι δύσκολο να μιλάς για κάποιον / κάποιους όταν του έχεις αδυναμία!

 
Για μένα το αξιοσημείωτο με τους Van Halen είναι οτι παρότι είχαν έναν κιθαρίστα που επαναπροσδιορισε το κιθαριστικό παίξιμο, ο Eddie δεν έβαζε τον εαυτό του μπροστά από την μπάντα αλλά υπηρετούσε την μουσική, το τραγούδι. 

Δεν ήταν δηλαδή το τραγούδι ένα πολύπλοκο backing track για να ξεδιπλωσει το ταλέντο του ο Eddie, όπως κάνουν άλλοι τεχνικοί κιθαρίστες, αλλά "ανάλαφρο" rock and roll ξεφαντωμα για να διασκεδάζει ο κόσμος. 

Εδω υπάρχουν super hits των Van Halen που δεν έχουν καν Guitar Solo part...

 
Aντιλαμβάνομαι το μεγαλείο και το ταλέντο και του Uli και του Σουηδού, αλλά δε νομίζω ότι είναι εκεί πάνω μαζί με τον Jimi και τον Eddie. Και την επίδραση δεν την εκλαμβάνω μόνο ως προς το πώς παιζόταν η κιθάρα από μουσικούς έκτοτε, αλλά και πώς την αποτύπωναν πλέον στο μυαλό τους οι ακροατές από όλο το φάσμα. Τα πράγματα που έκαναν αυτοί οι δύο με την κιθάρα, απλά ήταν μπροστά, αρκετά μπροστά από την εποχή τους και έκτοτε άλλαξαν και τον τρόπο που παίζεται. Βάζω τον Uli στη σφαίρα επιρροής του Jimi Hendrix και τον Υνφηγοσδκοιιςwie σε αυτήν του Jimi KAI του Eddie. Eγώ πάντως, από όσους κιθαρίστες ακούω πλέον, υπάρχει περισσότερος Eddie μέσα στο παίξιμό τους, ηχητικά-τεχνικά-μουσικά, παρά οτιδήποτε άλλο. Αυτό που έκανε ο EVH στα μέσα των 70s ήταν εξωγήινο. Ακόμη και η εμφάνιση της μπάντας, είναι θαρρείς από τα τέλη των 80s.

 
Καταρχην θεωρώ οτι ο Yngwie είναι ελάχιστα πάνω απο τον Eddie. YJM>EVH>=JUR . Γιατι ο EVH έπαιζε με super strat, με μαγνητάρα humbucker, με floyd, με ένα κάρο εφέ, και σίγουρα ακουγόταν απο άλλο πλανητη, ΑΛΛΑ ήξερες οτι ΚΑΠΟΥ υπάρχει και ένα τρικ μαγικό που αμα το μάθεις θα μπορέσεις να ακουστείς περίπου έτσι (π.χ. εισαγωγή απο το εξωγήινο "mean street").

Απο την άλλη ο yngwie έπαιζε με απαρχαιωμένη strat, χωρίς εφε, σχεδόν όσο overdrive μπορούσαν οι καψεροί HS-3 να οδηγήσουν τον ενισχυτή, ΧΩΡΙΣ τρικ, tapping, κτλ, IN YOUR FACE παίξιμο δηλ, που σου ερχόταν να αλλάξεις άθλημα και να πιάσεις το μπασκετ (μιας και ήταν τότε εποχές που είχε έρθει ο γκάλης !!).

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για μένα το αξιοσημείωτο με τους Van Halen είναι οτι παρότι είχαν έναν κιθαρίστα που επαναπροσδιορισε το κιθαριστικό παίξιμο, ο Eddie δεν έβαζε τον εαυτό του μπροστά από την μπάντα αλλά υπηρετούσε την μουσική, το τραγούδι. 

Δεν ήταν δηλαδή το τραγούδι ένα πολύπλοκο backing track για να ξεδιπλωσει το ταλέντο του ο Eddie, όπως κάνουν άλλοι τεχνικοί κιθαρίστες, αλλά "ανάλαφρο" rock and roll ξεφαντωμα για να διασκεδάζει ο κόσμος. 

Εδω υπάρχουν super hits των Van Halen που δεν έχουν καν Guitar Solo part...
Αυτο

Τα πράγματα που έκαναν αυτοί οι δύο με την κιθάρα, απλά ήταν μπροστά, αρκετά μπροστά από την εποχή τους και έκτοτε άλλαξαν και τον τρόπο που παίζεται. ...
Αυτό που έκανε ο EVH στα μέσα των 70s ήταν εξωγήινο.
Κι αυτο.

 
Καταρχην θεωρώ οτι ο Yngwie είναι ελάχιστα πάνω απο τον Eddie.
Μιλάμε για επιδραστικότητα όμως,  όχι για ικανότητες ή για προσωπικές προτιμήσεις. Εγώ προσωπικά δεν ακούω ΚΑΝΕΝΑΝ από τους δυο (πιο πολύ άκουσα Yngwie στο παρελθόν), αλλά αυτή τη στιγμή συνολικά, αν πάρω τυχαία παιξίματα σε οποιοδήποτε υποείδος της rock, θα ακούσω περισσότερο VH από οτιδήποτε άλλο. 

 
Μιλάμε για επιδραστικότητα όμως,  όχι για ικανότητες ή για προσωπικές προτιμήσεις. Εγώ προσωπικά δεν ακούω ΚΑΝΕΝΑΝ από τους δυο (πιο πολύ άκουσα Yngwie στο παρελθόν), αλλά αυτή τη στιγμή συνολικά, αν πάρω τυχαία παιξίματα σε οποιοδήποτε υποείδος της rock, θα ακούσω περισσότερο VH από οτιδήποτε άλλο. 


Επιδραστικότητα στους κιθαρίστες είχε πιο πολύ ο yngwie.. Απο τα πρώτα τερατάκια του Mike Varney και εκείνης της εποχής γενικότερα, οι περισσότεροι μιμούνταν το Yngwie και όχι τον Eddie. Βασικά μόνο ο Vai έμοιαζε περισσότερο με Eddie, οι υπόλοιποι (Paul Gilbert, Bouillet , Jason Becker, Marty Friedman, Vinnie Moore, MichealAngelo Batio, η λίστα είναι ατελείωτη) έπαιζαν πιο κοντά στον τρελο-σουηδό. Το tapping άρχισε να γίνεται δημοφιλές τέλη του 80 (1989+).

Το no parole from rock'n'roll αν και απο μια μπάντα σαφώς κατώτερη, (πιο κυριλάτη και σαλονάτη, δηλ λιγότερο αμερικανική) των VH, είχε περισσότερη κιθαριστική επίδραση από ότι ο πρώτος VH.

(κατά τι και μόνο, μην παρεξηγηθώ απο τον Θεό EVH και είμαι και προχω ηλικίας!!!, λατρεύω EVH το ίδιο!)

Για μένα αυτος ο 1ος δίσκος των alcatraz είναι αριστούργημα. Και ακόμη ο ινγκι έπαιζε για την ομάδα, πριν χάσει το μέτρο στην μετέπειτα καριέρα του.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Διαφωνώ καθέτως. Ο Σουηδός υπήρξε επιδραστικός σε ένα μικρό μέρος του συνόλου των κιθαριστών. 
Ο EVH υπήρξε καθολικός και σαρωτικός σε όλο το φάσμα της συγχρονης μουσικής κουλτούρας. Μουσικούς, ακροατές, μηχανήματα.

Τα μεγέθη είναι ξεκάθαρα νομίζω, αν θέλεις να τα δεις από απόσταση
 

 
Οσο και αν τα τραγουδια δεν ειναι του γουστου μου, το ντυσιμο και ολη η βλαχομπαροκ αμερικανια  στον ηχο των αρχων 80s μου δημιουργει ναυτια, ΤΙ ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ.......και κυριως τι φοβερος κ ευρηματικος ΡΥΘΜΙΚΟΣ κιθαριστας....

 
καταπληκτική μπάντα και τραγούδια αλλα ρε παιδια στα λαιβ ο τραγουδιστής απλα έκραζε. Φανερά βραχνιασμενος μονίμως. Δηλαδή αμα συγκρίνεις αντίστοιχα λαιβ με άλλες υπερμπαντες που έπαιζαν πανω κατω την ίδια εποχή (queen, scorpions κλπ) οι φωνές ειναι 100 φορες πανω.

 
Προσωπικα δεν μου λεει τιποτα αυτο το ειδος μουσικης ,καλα δεν μιλαμε για την "αισθητικη"  :classic_biggrin:   ,ούτε το ειδος της κιθαρας που παιζει ο EVH ...

Ο DRUMMER όμως μαμει και δέρνει.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top