• Το Noiz σας εύχεται χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2025! 🎊

Eddie Van Halen Dead at 65

Δεν ξέρω αν διαβάζατε το Guitar Player, αλλά θυμάμαι χαρακτηριστικά εκεί γύρω στο 1980, είχαν φτιάξει στο περιοδικό το Guitar Institute και ήταν εκεί όλοι οι μεγάλοι, Joe Pass, Chet Atkins, Larry Carlton, Lee Ritenour, Tommy Tedesco, Roben Ford πρέπει να ήταν κι ο Allan ....ολοι οι γίγαντες και ήταν και ο Eddie.... Τότε τον ήξερα ελάχιστα, μόλις είχε βγεί. Και μου έκανε μεγάλη εντύπωση που τον είχαν εκεί μαζί μ αυτούς όλους... Και όλοι τον είχαν σαν ίσο...

Πέρασαν βέβαια 40 χρόνια και από τους 8 που ανέφερα ήδη είχαν φύγει οι 4, τώρα 5....

Ο χρόνος είναι αμείλικτος αν και όλοι εκτός απο τον Allan έφυγαν από καρκίνο.

H επίδρασή του ήταν τεράστια, σε όλα...




 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
O Jimmi Hendrix έφερε την επανάσταση στην ηλεκτρική κιθάρα, σε ένα όργανο που ουδέποτε ''επινοήθηκε'' για να παίζει αυτά που έπαιζε ο Jimi.

Και έπειτα εγένετο το φαινόμενο Eddie Van Halen, ο οποίος το πήγε ένα βήμα παραπέρα (ένα βήμα το οποίο οδήγησε σε ''τροποποίηση-μόντα'' του οργάνου) με αποτέλεσμα να φτάσει στο σύγχρονο παίξιμο ηλεκτρικής κιθάρας όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Επίσης ήταν καλλιτέχνης που υπηρετούσε την μουσική και όχι τον εγωισμό του, μιας και παρότι κιθαριστικό ''κτήνος'', ποτέ δεν έπαιζε παραπάνω πράγματα από αυτά που χρειάζονταν στο τραγούδι.

Kαι φαίνοταν συμπαθητικός και χαμογελαστός άνθρωπος!

Ας αναπαυθεί εν ειρήνη αυτός ο τιτάνας της ηλεκτρικής κιθάρας που λέγεται Eddie Van Halen....

 
Το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ήταν γνωστό εδώ και καιρό, αλλά δεν παύει η συνειδητοποίηση της απώλειας να είναι σοκαριστική. Αντίο στη μεγαλοφυΐα, στο χαμογελαστό Θεό...




 
Αντιο κι απο μενα αγαπημενε φιλε μου, δεν μπορω ποτε να ξεχασω την χαρα που πηρα αγοραζοντας (στα τυφλα τοτε γιατι δεν μπορουσες να ακουσεις κατι πριν κυκλοφορησει στα δισκοπωλεια-πλην ελαχιστων εξαιρεσεων) και ακουγοντας τον πρωτο δισκο τους πισω στα τελη της δεκαετιας 70 οταν ημουνα 12-13 χρονων 

RIP

 
τελικα 3 θα ειναι εκει πάνω να παίζουν για τον Αγιο Πέτρο : με αυξουσα σειρα ηλικίας

- UJR

- EVH

- YJM

τεράστιος ο Εντι

 
RIP δεν ήταν από τους αγαπημένους μου αλλά τεράστιος παίχτης και συνθέτης. Πολλοί ασχολούνται μόνο με τα σόλο του αλλά ήταν και κορυφαίος ρυθμικός κιθαρίστας. Μου άρεσε που ήταν μόνιμα με ένα χαμόγελο.

Πριν κάτι μήνες είχα δει αυτή τη συνέντευξη και τον συμπάθησα ακόμα περισσότερο (στο thumbnail η κακή συνήθεια όπως είπε με την πένα στο στόμα)




 
Το γεγονός και μόνο ότι έβαψα την καμπίνα μου ala EVH δείχνει πόσο τον είχα στην καρδιά μου.

Μπορεί να μου ακούστηκε το Eruption αστρονομικό τότε παλιά.

Αλλά αγάπησα με τον Hagar τις δουλειές του.

King Edward Lodewijk Van Halen is dead ...

 
Άργησα να καταλάβω πόση αξία είχε συνολικά στη ροκ σκηνή ο Eddie.

Αρχικά θεωρούσα ότι ήμουν ο περίεργος του σχολείου, όταν όλοι άκουγαν Maiden και AC/DC και μονο εγώ και άλλοι δύο (ο ένας ήταν ο μικρότερος αδερφός μου) ακούγαμε VH, βασικά για τον EVH. Κάτι μου άρεσε (πέρα από την ασύλληπτη τεχνική, αυτό το VH effect, το να ακούς και να μην καταλαβαίνεις πως το κάνει...)

Κάποια στιγμή  το βρήκα. Ο EVH έβγαζε αμερικανίλα, χαμόγελο, χαβαλέ, πάρτυ. Ματζόρε κατάσταση.

Έριχνε σόλο από παντού - αλλά και έβγαζε εκπληκτικά riffs. Σφιχτός στα ρυθμικά, χαλαρός στα σόλο. Φοβερός συνδυασμός.

Ένας guitar god τοποθετημένος χρονικά εκεί που έπρεπε. Μετά τους πρώτους "μεγάλους" και λίγο πριν τα glam 80s.

Έχασα τον παιδικό μου ήρωα. Ed, ευχαριστώ για όλα.

 
Ήταν η αιτία να μάθω κιθάρα, η αιτία για όλες τις τενοντίτιδες και ο λόγος που μέχρι τα 52 συνεχίζω.

Δεν είναι λίγο πράγμα αυτό, σαν εμένα εκατομμύρια πιτσιρίκια, νέοι και μεσήλικες εμπνεύστηκαν σε κάθε μέρος του πλανήτη. 

Έζησε μια γεμάτη ζωή και άφησε πολλά πίσω, ελάχιστοι είχαν την ευκαιρία να δούνε τόσες γενιές να μεγαλώνουν τιμώντας τους.

Ευχαριστούμε Eddy.

 
Θα ήθελα πάντως σε κάποια στιγμή (νομίζω είναι η πιό κατάλληλη) να πω ότι ποτέ δεν ήταν του γούστου μου, ακόμα και πίσω στα 80ς όταν υποτίθεται άκουγα ακόμα τέτοιες μουσικές που και που, ούτε το είδος της μουσικής ούτε η υπερβολή που είχε. Αυτό βέβαια δεν με κάνει να παραγνωρίζω την τεράστια αξία του ως κύρια επιρροή σε χιλιάδες μουσικούς, σίγουρα μετα τον Hendrix δεν υπήρχε άλλος σαν αυτόν, και φυσικά υπήρχαν κομμάτια που πραγματικά του έβγαζα το καπέλο και στον τρόπο που συνέθετε ένα σόλο αλλά και στον τρόπο που εκτελούσε. Ποτέ όμως δεν μου έκανε το κλικ να θελήσω να πιάσω την κιθάρα και να προσπαθήσω έστω και για την τιμή των όπλων, κάτι που συνέβη με σχεδόν όλους τους άλλους κιθαρίστες που έχω ακούσει μέχρι σήμερα. Οι νέοι κιθαρίστες πήραν πολλά από αυτόν πρωτίστως και αν και υπήρξαν και υπάρχουν άπειροι σρεντεράδες, αυτός ήταν ο ένας και ίσως κάν η λέξη σρεντεράς είναι λίγη και ίσως προσβλητική γι αυτόν. Αυτός ήταν μάστορας ήταν μαιτρ ήταν δάσκαλος.

 
Θα ήθελα πάντως σε κάποια στιγμή (νομίζω είναι η πιό κατάλληλη) να πω ότι ποτέ δεν ήταν του γούστου μου, ακόμα και πίσω στα 80ς όταν υποτίθεται άκουγα ακόμα τέτοιες μουσικές που και που, ούτε το είδος της μουσικής ούτε η υπερβολή που είχε. Αυτό βέβαια δεν με κάνει να παραγνωρίζω την τεράστια αξία του ως κύρια επιρροή σε χιλιάδες μουσικούς, σίγουρα μετα τον Hendrix δεν υπήρχε άλλος σαν αυτόν, και φυσικά υπήρχαν κομμάτια που πραγματικά του έβγαζα το καπέλο και στον τρόπο που συνέθετε ένα σόλο αλλά και στον τρόπο που εκτελούσε. Ποτέ όμως δεν μου έκανε το κλικ να θελήσω να πιάσω την κιθάρα και να προσπαθήσω έστω και για την τιμή των όπλων, κάτι που συνέβη με σχεδόν όλους τους άλλους κιθαρίστες που έχω ακούσει μέχρι σήμερα. Οι νέοι κιθαρίστες πήραν πολλά από αυτόν πρωτίστως και αν και υπήρξαν και υπάρχουν άπειροι σρεντεράδες, αυτός ήταν ο ένας και ίσως κάν η λέξη σρεντεράς είναι λίγη και ίσως προσβλητική γι αυτόν. Αυτός ήταν μάστορας ήταν μαιτρ ήταν δάσκαλος.
Ακριβώς τα ίδια πράγματα (εντάξει σχεδόν...) θα έγραφα κι εγώ για τον Scofield και σία.....

 
OnoGwhj.jpg

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top