Τσιγάρο-ποτά-άλλες ουσίες και επίδραση στη φωνή

[manosx]

Κακο ειναι αυτο, στο βαθμο που γινεται ειναι κακο.

Απο εκει και περα, και ο Ozzy το εκανε, κακο ειναι αλλα ο Ozzy ειναι ο Ozzy Δε θα κατσουμε να κατηγορουμε τον Ozzy σωστα; Θα πεσει νερο να μας πνιξει (φωτια να μας καψει ριχνει ο θεος, οποτε ο ξαποδω χαχα καλο εεε)


Ε δε λεμε τιποτα για τον Ozzy, και θα πουμε για κοτζαμ ΣΤΕΛΛΑΡΑ;

 

[Laikos91]

ομως τον εαυτο μου ικανο να κρινει μια τετοια λαικη φωνη δε με θεωρω, με τιποτα.

Μα εκεί καταλήγω: ο Στέλιος ήταν υπεράνω κριτικής.

Αυτά τα ιερά τέρατα, Φρανκ Σινάτρα, Μπίλι Χόλιντει, Dean Martin, Παβαρόττι, Καζαντζίδης, Michael Jackson, Elvis Presley, Nat King Cole, Ray Charles, Elton John, John Lennon, Ella Fitzgerald, Whitney Houston, κτλπ, αυτοί οι λίγοι κορυφαίοι των κορυφαίων, είναι υπεράνω της κριτικής των θνητών ανθρώπων.

Κάθε γενιά έχει 2-3 τέτοιους, μέσα τους χωράνε το ίδιο το πνεύμα της εποχής, πως μπορεί κανείς να τους επισκιάσει;

Απλά δεν γίνεται.

 

[manosx]

Οτι ηταν να ειπωθει το εχουν πει οι συνθετες των λαικων τραγουδιων, που τον ειχαν κορωνα στο κεφαλι τους.

Και τον Μπαχ να ανασταιναμε, δε θα ειχε κατι παραπανω να πει επι του θεματος. Το πλαισιο ειναι το λαικο τραγουδι, και στο πλαισιο αυτο το λογο εχουν οι συνθετες του λαικου τραγουδιου ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.

ΕΜΠΡΑΚΤΑ του εδωσαν τις τραγουδαρες τους να τις πει, και η ιστορια γραφτηκε.

Το αν μας αρεσει τωρα εμας, αν δεν μας αρεσει, τι εκανε το 80 και τι εκανε το 90 δεν εχει ΚΑΜΙΑ μα ΚΑΜΙΑ απολυτως σημασια.

 

[Laikos91]

Κακο ειναι αυτο, στο βαθμο που γινεται ειναι κακο.

Απο εκει και περα, και ο Ozzy το εκανε, κακο ειναι αλλα ο Ozzy ειναι ο Ozzy Δε θα κατσουμε να κατηγορουμε τον Ozzy σωστα; Θα πεσει νερο να μας πνιξει (φωτια να μας καψει ριχνει ο θεος, οποτε ο ξαποδω χαχα καλο εεε)


Ε δε λεμε τιποτα για τον Ozzy, και θα πουμε για κοτζαμ ΣΤΕΛΛΑΡΑ;

Κάπου διάβασα σε ένα σχόλιο σε ένα από τα 3 βιντεάκια με Καζαντζίδη εναντίων όλων, το εξής:

"Το γλυπτό δίνει νόημα στον γλύπτη, ο πίνακας ολοκληρώνει τον ζωγράφο. Χωρίς την ομορφιά και την έκφραση μέσω τέχνης, ο καλλιτέχνης δεν είναι παρά άνθρωπος, η τέχνη που θα δημιουργήσει όμως θα τον κάνει αθάνατο".

Αν ο στιχουργός/συνθέτης είναι ο γλύπτης, σίγουρα χωρίς πανέμορφα αγάλματα σαν τα τραγούδια του Στέλιου δεν θα απαθανάτιζαν ποτέ τον πόνο του ανθρώπου, τον καημό της ξενιτιάς, τα ντέρτια και τους έρωτες.

Θα υπήρχαν απλά ως γραπτά πεταμένα και ξεχασμένα σε κάποιο ράφι στα αρχεία της Columbia και της Minos ή άντε το πολύ πολύ θα τα τραγουδούσαν άλλοι τραγουδιστές και δεν έκαναν την ίδια εντύπωση που έκανε ο Καζαντζίδης.

Είναι από τις ελάχιστες φορές στην σύγχρονη Ελλάδα που ένα ταλέντο βρήκε τον τρόπο και το μέσο να αναδείξει τον εαυτό του.

Ο Καζαντζίδης βρήκε την μουσική και το τραγούδι και η μουσική και το τραγούδι βρήκαν τον Καζαντζίδη, ήταν γραφτό να γίνει έτσι, να διασταυρωθούν οι δρόμοι τους.

Στο εργοστάσιο κλωστουφαντουργίας που δούλευε ο Καζαντζίδης, τον άκουσε ο εργοστασιάρχης να τραγουδάει ενώ δουλεύε και τον φώναξε στο γραφείο του και τον επαίνεσε, του έδωσε και μία κιθάρα για να κάνει εξάσκηση στο σπίτι του.

Μία φορά τραγουδούσε παίζοντας κιθάρα και από την γειτονιά του περνούσε ο Παπαϊωάννου, ο μέντορας του, τον άκουσε, χτύπησε το κουδούνι και παρακάλεσε την Γεσθημανή (μητέρα Στέλιου) να γνωρίσει τον γιο της επειδή μαγεύτηκε από την χροιά του.

Μετά από λίγο ξεκίνησε τις πρώτες εμφανίσεις του σε νυχτερινά κέντρα, ηχογράφησε και το "Νυχτερίδες και αράχνες" το πρώτο του τραγούδι και κατέκτησε το πανελλήνιο.

Σκέψου τώρα σε κάποιο παράλληλο σύμπαν να μην τον άκουγε ποτέ ο εργοστασιάρχης ή να μην του έδινε ποτέ κιθάρα ή να μην περνούσε ποτέ ο Παπαϊωάννου κάτω από το σπίτι του και να μην τον άκουγε ποτέ.

Θα χάναμε την μεγαλύτερη λαϊκή φωνή της Ελλάδας και δεν θα το ξέραμε καν.

Γι ' αυτό λέω, ήταν γραφτό να γίνει, να ανακαλύψει ο Καζαντζίδης το τραγούδι και το τραγούδι τον Καζαντζίδη.

Η τύχη και οι συγκυρίες παίζουν τεράστιο ρόλο σε όλα επειδή όσο ταλέντο και αν έχεις, πως θα το μάθει ο κόσμος αν δεν σε ακούσει;

 

[manosx]

Εινα χαοτικο φαινομενο η ζωη, και αν σκεφτεις και την προσφυγια, οτι για να γεννηθει εδω χρειαστηκαν πολεμοι και σφαγες, αστα να πανε.

Οποτε, και στο αρχικο ερωτημα, δεν εχει νοημα να μιλαμε για τσιγαρο. Και η φτωχια του Στελλιου του εδωσε βιωματα, τι να κανουμε, να τα καψουμε τα ρημαδια τα λεφτα μας μπας και το λαλησουμε; Επηρεαζει η οχι τη φωνη η φτωχια και οι πολεμοι;


Ειναι ενα χαοτικο φαινομενο, δεν ξερεις και ακρη δε βγαινει. Ειδικα οταν μιλαμε για τεχνη, και αν ακομα επηρεαζει μπορει το καλλιτεχνικο αποτελεσμα να μας αρεσει.

Απο καθαρα ιατρικους -ανατομικους λογους παλι, αν επηρεαζει ο γιατρος ειναι αρμοδιος, που δεν υπαρχει γιατρος να μη μας πει να το κοψουμε, οποτε η ολη ερωτηση εχει σαν μονη απαντηση το "επηρεαζει δεν επηρεαζει κοφτο".

 

[Laikos91]

Εινα χαοτικο φαινομενο η ζωη, και αν σκεφτεις και την προσφυγια, οτι για να γεννηθει εδω χρειαστηκαν πολεμοι και σφαγες, αστα να πανε.

Πέρασε πολλά ο Καζαντζίδης, νομίζω πως αν δεν περνούσε τα ίδια (ξενιτιά, ξυλοδαρμός του πατέρα του μπροστά του αλλά και του ίδιου, πόλεμος, φτώχεια, εργατιά, γυναίκες και χωρισμοί, διαμάχες με δισκογραφικές, κτπ) δεν θα είχε η φωνή του αυτή την ιδιαιτερότητα. Δεν κάνω καμία σύγκριση αλλά το έχω διαβάσει κατά καιρούς πως και οι Τσιγγάνοι ο λόγος που έχουν αυτή την πονεμένη φωνή και βγάζουν τόσο συναίσθημα, είναι η ανάμνηση των όσων πέρασαν σαν λαός. Όταν τραγουδάς ουσιαστικά γεφυρώνεις συνειδητό με ασυνείδητο, όπως στα όνειρα ή στον διαλογισμό/προσευχή. Αυτές οι καταπιεσμένες αναμνήσεις σου και βιώματα που σε πόνεσαν, βγαίνουν στην επιφάνεια και δίνουν boost στο τραγούδι. Τραγούδι χωρίς συναίσθημα, δεν είναι τραγούδι. Ο @Shelter π.χ. που είπε για την μουσικότητα της Μπίλι Χόλιντει πιο πάνω, αυτό φαντάζομαι εννοούσε. Επίσης, σε συνέντευξη του Καζαντζίδη για την γιαγιά του λέει κάπου "την τέχνη του τραγουδιού την πρωτοέμαθα από την γιαγιά μου που ήταν μοιρολογήτρα (= πληρώναν παλιά γυναίκες να κλαίνε στους γάμους και να θρηνούν) στην Κωνσταντινούπολη. Μου τραγουδούσε παλιά άσματα και τραγουδούσαμε μαζί". Η συλλογική ανάμνηση του πόνου (γιαγιάς) σε συνδυασμό με τον εμπειρικό πόνο του Καζαντζίδη (ξεριζωμός, εργατιά, πατέρας του και ξυλοδαρμός του, κτλπ) αποτέλεσαν την βάση ουσιαστικά. Όταν ακούμε Καζαντζίδη δεν ακούμε έναν άνθρωπο αλλά πολλούς ανθρώπους που ακούγεται η φωνή τους μέσα από την φωνή του λαϊκού εκπροσώπου τους.

Απο καθαρα ιατρικους -ανατομικους λογους παλι, αν επηρεαζει ο γιατρος ειναι αρμοδιος, που δεν υπαρχει γιατρος να μη μας πει να το κοψουμε, οποτε η ολη ερωτηση εχει σαν μονη απαντηση το "επηρεαζει δεν επηρεαζει κοφτο".

Αυτό ακριβώς.

Αν και fun fact, πολλοί γιατροί οι ίδιοι καπνίζουν.

 

[Σαμη Παραγκα]

Τη B.Holiday όμως την εξυμνούμε για λόγους μουσικότητας, αντίληψης και το πως αισθανόταν και εξέφραζε τα κομμάτια. Όχι με αυστηρούς όρους τεχνικής που ειδικά στην τελευταία της περίοδο δε θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε καν.

Η μουσικότητα είναι κάτι που καλλιεργείται με διάφορους τροπους και ένας παράγοντας που την επηρεάζει δεν ειναι μουσικός. Δηλαδη για να εκφρασεις καλα το βιωμα της ζωης μεσω της μουσικής πρεπει να γνωριζεις 1-2 πραγματα και για τη ζωη.

Η τεχνική είναι άλλο πραγμα. Όπως και το τραγουδιστικο φυζίκ. Και εδώ η Holiday το εχει απωλέσει. Όπως και ο Καζατζιδης όταν ειχε τραγουδίσει το 1994 στην εκπομπή του Γιαννόπουλου στο κανάλι 5, βρίσκεται σε κατώτερο σημειο απο αυτο που ήταν στην ακμη του. Ασχετα που το κατώτερο σημειο του Καζατζιδη δεν ήταν χαμηλό, και άσχετο που ακόμα και στην παρακμή του έσκιζε ολους τους συγχρονους τραγουδιστές. Σε σχετη με το peak του, βρισκόταν χαμηλότερα.

Επίσης αν σκαμπάζεις, αντιλαμβάνεσαι όταν ακούς κάποιον σε κακή μέρα, τι μπορει να κανει σε καλή. Δηλαδή τι τραγουδιστής-τρια μπορει να γινει κάποιος αρχάριος, ή τι τραγουδιστής-τρια ήταν κάποιος βετεράνος που πλεον εχει παρει την κατω βολτα.

Περνάνε κάτι χρόνια στο ΝΟΙΖ και βλέπεις κάτι τύπους σαν εσένα και απογοητεύεσαι απ τη ζωή

 

[Laikos91]

Περνάνε κάτι χρόνια στο ΝΟΙΖ και βλέπεις κάτι τύπους σαν εσένα και απογοητεύεσαι απ τη ζωή

Γιατί απογοητεύτηκες;

Την άποψή του εξέφρασε..

 

[Shelter]

Περνάνε κάτι χρόνια στο ΝΟΙΖ και βλέπεις κάτι τύπους σαν εσένα και απογοητεύεσαι απ τη ζωή

Κάνε μια προσπάθεια να τιμήσεις την υπογραφή σου Σάμη.

 

[Laikos91]

Κάνε μια προσπάθεια να τιμήσεις την υπογραφή σου Σάμη.

Νευράκια η Sam-η ε;

 

[John Tzinieris]

Καταρχάς δεν ξέρω αν υπάρχει ήδη κάποιο θέμα με παρόμοια συζήτηση (αν υπάρχει, διαγράψτε το αυτό ελεύθερα) αλλά νιώθω την ανάγκη να απομυθοποιήσω επιτέλους αυτή μου την απορία.

Έχω δει πολλούς τραγουδιστές (λαϊκούς-ελαφρολαϊκούς-ρεμπέτες-έντεχνους) τα τελευταία κάτι χρόνια που πηγαίνω σε live.

Άλλοι/ες κάπνιζαν ή και έπιναν πριν/κατά τη διάρκεια όσο τραγουδούσαν, άλλοι/ες όχι.

Έχω διαβάσει άπειρες ερωτήσεις-απαντήσεις σχετικά με αυτό στο Quora (ιστοσελίδα που ρωτάς και απαντάς ερωτήσεις σε κάθε θέμα) και το 85% θα έλεγα τείνει προς την γενικά καθιερωμένη πεποίθηση ότι "ναι, το τσιγάρο και το αλκοόλ κάνουν κακό στη φωνή" όμως ένα 15% διαφωνούσε και το αιτιολογούσε λέγοντας πως ο τάδε ή ο άλλος τραγουδιστής/ρια και κάπνιζε και έπινε και είχε/έχει φωνάρα παρόλα αυτά.

Φρανκ Σινάτρα π.χ. , κάπνιζε πούρα νομίζω και έπινε και είχε αυτή τη φωνή.

Καζαντζίδης, το ίδιο.

Νατάσσα Θεοδωρίδου, το ίδιο.

Βασίλης Καρράς, το ίδιο.

Νότης Σφακιανάκης, το ίδιο.

Οι περισσότεροι παλιοί ρεμπέτες αλλά και λαϊκοί των '50s - '60s, το ίδιο.


Γενικά πάρα πολλά παραδείγματα πετυχημένων τραγουδιστών που σε κάνουν να αναρωτιέσαι "όντως το τσιγάρο κάνει κακό στη φωνή ή αναλόγως;"

Παίζει ρόλο το είδος μουσικής;

Π.χ. στα 'βαριά' λαϊκά αυτό το γρέζι που προκαλεί στη φωνή το τσιγάρο και το αλκοόλ, δρουν θετικά, κάνοντας την φωνή κάποιου/ας να ακούγεται πιο "ψημένη" , πιο "βασανισμένη" ας το πω;

Παίζει ρόλο κυρίως το DNA και γενικά το εσωτερικό του σώματος κάποιου/ας (διάφραγμα, λάρυγγας π.χ) και ανεξαιρέτως τι πίνεις ή τι καπνίζεις μπορείς να έχεις καλή φωνή;


Από προσωπική εμπειρία, πιστεύω πως παίζει μέχρι ένα σημείο ρόλο.

Π.χ. παλιά κάπνιζα πούρα Κούβας. Έκαναν την φωνή μου να ακούγεται αρκετά πιο μπάσα, τύπου Βασίλης Καρράς. Το αποτέλεσμα διαρκούσε καμία ώρα και μετά σιγά σιγά διαλυόταν αλλά σε αυτό το διάστημα υπήρχε αρκετή αλλοίωση, σαν φυσικό distortion και reverb ήταν.

Τα τσιγάρα που πλέον καπνίζω (Καρέλια μπλε κασετίνα) είναι αρκετά πιο ελαφριά από τα πούρα αλλά και από άλλα τσιγάρα (και κάθε μάρκα έχει άλλη ένταση, π.χ. τα Marlboro Red είναι πιο βαριά από τα Marlboro Gold) και δεν μου βγάζουν το ίδιο γράζι με τα πούρα ακόμα και 5 να καπνίσω μέσα σε 1 ώρα.

Το δε αλκοόλ νομίζω παίζει σημαντικό ρόλο, μπορεί όχι άμεσα στην χροιά της φωνής (εκτός άμα πιεις μεγάλη ποσότητα υψηλή σε % αλκοόλ, καμία σχέση π.χ. να πιεις 1 μπύρα και να τραγουδήσεις με 5% αλκοόλ με το να πιεις 2 ποτήρια ουίσκο με 40% αλκοόλ) αλλά σίγουρα στο συναίσθημα, νομίζω πως επειδή χαλαρώνεις βγαίνει κάπως πιο φυσικά, λιγότερο επιτηδευμένα, ίσως απλά να χαλαρώνεις και να μη δίνεις τόση σημασία στα μικρολαθάκια που κάνεις και βγάζεις πιο πολύ τον εσωτερικό σου πόνο. (τώρα που το γράφω αυτό μου ήρθε στο μυαλό η φωνή των Τσιγγάνων που μεταδίδουν υπέροχα το συναίσθημα με αυτούς τους "λαρυγγισμούς" τύπου Γονίδη, Μελά, κτλπ)

Για τις "άλλες ουσίες" δεν έχω άποψη επειδή δεν έχω καταναλώσει ποτέ όμως έχει τύχει να πάω σε γνωστό μαγαζί με πρωταγωνιστή μία μεγάλη λαϊκή φυσιογνωμία η οποία μύριζε έντονα (βρισκόμουν πρώτο τραπέζι εκείνη την μέρα) κάτι πιο έντονο από απλό τσιγάρο. Δεν ξέρω αν επηρεάστηκε από αυτό η φωνή του όμως ήταν εξαιρετικός στα τραγούδια που είπε.

Ποια είναι οι απόψεις σας επί του θέματος;

Δύο απλά λόγια:
1. Οποιαδήποτε βελτίωση υπάρχει περίπτωση να δεις (ή να νομίζεις ότι τη βλέπεις επειδή το θέλεις πολύ να τη δεις ενώ αυτή δεν υπάρχει εκεί για να τη δεις!) με χρήση αλκοόλ ή νικοτίνης (ή κάποιου άλλου ..πράγματος) σε οποιαδήποτε δραστηριότητα (και φυσικά και στη μουσική) είναι 100% σίγουρο ότι μπορείς να την καταφέρεις ΧΩΡΙΣ τη χρήση αυτών. Και μάλιστα χωρίς δυσκολία. Και με απόλυτο έλεγχο.
2. Η βλάβη στην υγεία σου (που πιθανότατα θα σε κάνει να ζήσεις και λιγότερο) η οποία προκαλείται σε μεγάλο ποσοστό του σώματος σου από τη χρήση αλκοόλ ή νικοτίνης (ή κάποιου άλλου ..πράγματος) δεν αναστρέφεται ότι και να κάνεις από ένα σημείο και μετά.. Και κανείς δεν ξέρει αυτό το σημείο για να σου το πει με σιγουριά..

Απομένει να τα δεις όλα αυτά και μόνος σου..

 

[methylene blue]

Μετά από λίγο ξεκίνησε τις πρώτες εμφανίσεις του σε νυχτερινά κέντρα, ηχογράφησε και το "Νυχτερίδες και αράχνες" το πρώτο του τραγούδι και κατέκτησε το πανελλήνιο.

Για την ιστορια το "νυχτεριδες κι αραχνες" ειναι του 1968. Περιπου 10 χρονια μετα τις πρωτες του ηχογραφησεις