- Μηνύματα
- 1,713
- Πόντοι
- 938
Ωπ, που είναι οι "ακριβά την έχεις μάστορα ο τόμαν την έχει τόσο" και οι "κόψε κάτι"?
Είναι όντως απίθανες τέτοιες ιστορίες, από αυτές που εύχεσαι να σου έχουν τύχει. Από προσωπική εμπειρία, επειδή το εργαστήρι μου είναι δίπλα στο μοναστηράκι της Θεσσαλονίκης (Τοσίτσα-Μπιτ Παζάρ) όντως τυχαίνουν πολλές φορές καλές περιπτώσεις. Σπάνια βέβαια και πρέπει να είσαι καθημερινά-να προλάβεις, καθώς φεύγουν γρήγορα. Στα 9 χρονια που πηγαινοέρχομαι σε καθημερινή βάση, έχω πετύχει κάποιες καλές περιπτώσεις (early romantic κιθάρες των αρχών του 20ού αιώνα, hohner chromonica με 10Ε, Shure SM58 USA 10E, Ampeg SVT τέλη 70s κεφαλή 300Ε και δεκάδες άλλα κυρίως αναλώσιμα από διαλύσεις επιχειρήσεων ή σπιτιών)
Ομοίως, πολλές φορές πετυχαίνω σε αγγελίες όργανα να πωλούνται πολύ κάτω της εκτιμώμενης αξίας τους, λόγω άγνοιας/ανάγκης. Πρόσφατα πέτυχα στο Fb μια japan Squier αρχές 80s που πωλούνταν προς 80 η 100Ε. Ε, όταν είδα από κάτω καμιά 20αριά "έχεις μνμ" και "έχεις inbox", από αυτούς που σου κάνουν παρατήρηση οτι πουλάς ακριβά, παραθέτοντας τιμές τόμαν, ένιωσα σαν να βλέπω όρνια που ορμούν σε κουφάρι. Φυσικά ενημέρωσα τον πωλητή περί τίνος πρόκειται. Το ίδιο και μια ηλικιωμένη κυρία που μου είχε φέρει δύο μαντολίνα, "για να τα σουλουπώσω να τα δώσει στα εγγόνια της". Το ένα εκ των δύο ήταν ένα απίστευτα καλοδιατηρημένο mint++ με οriginal θήκη, Martin Style 20 του 1929. Από αυτά που πωλούνται 2μιση χιλιάρικα σε μέτρια κατάσταση.
Για την Tele του θέματος, η πρώτη μου σκέψη ήταν μήπως ήταν κάποιο "one off" εκθεσιακό κομμάτι της fender βαμμένο έτσι. (Αλλιώς γιατί κάποιος να βάψει το μανίκι- sunburst?)
Ωραία ψαριά πάντως. Άντε και στα δικά μας
Είναι όντως απίθανες τέτοιες ιστορίες, από αυτές που εύχεσαι να σου έχουν τύχει. Από προσωπική εμπειρία, επειδή το εργαστήρι μου είναι δίπλα στο μοναστηράκι της Θεσσαλονίκης (Τοσίτσα-Μπιτ Παζάρ) όντως τυχαίνουν πολλές φορές καλές περιπτώσεις. Σπάνια βέβαια και πρέπει να είσαι καθημερινά-να προλάβεις, καθώς φεύγουν γρήγορα. Στα 9 χρονια που πηγαινοέρχομαι σε καθημερινή βάση, έχω πετύχει κάποιες καλές περιπτώσεις (early romantic κιθάρες των αρχών του 20ού αιώνα, hohner chromonica με 10Ε, Shure SM58 USA 10E, Ampeg SVT τέλη 70s κεφαλή 300Ε και δεκάδες άλλα κυρίως αναλώσιμα από διαλύσεις επιχειρήσεων ή σπιτιών)
Ομοίως, πολλές φορές πετυχαίνω σε αγγελίες όργανα να πωλούνται πολύ κάτω της εκτιμώμενης αξίας τους, λόγω άγνοιας/ανάγκης. Πρόσφατα πέτυχα στο Fb μια japan Squier αρχές 80s που πωλούνταν προς 80 η 100Ε. Ε, όταν είδα από κάτω καμιά 20αριά "έχεις μνμ" και "έχεις inbox", από αυτούς που σου κάνουν παρατήρηση οτι πουλάς ακριβά, παραθέτοντας τιμές τόμαν, ένιωσα σαν να βλέπω όρνια που ορμούν σε κουφάρι. Φυσικά ενημέρωσα τον πωλητή περί τίνος πρόκειται. Το ίδιο και μια ηλικιωμένη κυρία που μου είχε φέρει δύο μαντολίνα, "για να τα σουλουπώσω να τα δώσει στα εγγόνια της". Το ένα εκ των δύο ήταν ένα απίστευτα καλοδιατηρημένο mint++ με οriginal θήκη, Martin Style 20 του 1929. Από αυτά που πωλούνται 2μιση χιλιάρικα σε μέτρια κατάσταση.
Για την Tele του θέματος, η πρώτη μου σκέψη ήταν μήπως ήταν κάποιο "one off" εκθεσιακό κομμάτι της fender βαμμένο έτσι. (Αλλιώς γιατί κάποιος να βάψει το μανίκι- sunburst?)
Ωραία ψαριά πάντως. Άντε και στα δικά μας