- Μηνύματα
- 1,818
- Πόντοι
- 1,038
Ωραια ιστορια, συμφωνω με SF, φαινεται να ειναι αληθινη 50ς...(γραφοντας 9 λεξεις, εχω κανει ηδη 3 λαθη ? )..
Εχει γινει εξαιρετικα σπανιο στις μερες μας να συμβει κατι τετοιο, γι αυτο νομιζω προκυπτει καχυποψια και γινεται ντορος.
Πριν καποια χρονια (10-15), τετοιου τυπου ιστοριες ησαν πιο συχνες, οσο παλαιοτερα πηγαινει καποιος, τοσο περισσοτερες ακουει-η βιωνει.
Προσωπικα, πριν καποια χρονια (οχι ιδιαιτερα πολλα, ισως 12 η καπου εκει), συναντησα το εξης..
Χαζευα στο ιμπεη γιατι εκεινες τις εποχες ακομα οι ιστοριες με τελωνεια κλπ. πρακτικα δεν υπηρχαν, οποτε αγοραζα για να δοκιμαζω πολλες κιθαρες απο αμερικα (τις οποιες βεβαιως "ανακυκλωνα" κατα κανονα), κι εκει που χαζευα λοιπον πεφτω πανω σε καταχωριση που λεει "μπλα μπλα, κιθαρα του παππου, χαλια κατασταση, σκονισμενη και απεριποιητη για χρονια, πεθανε ο παππους κι εγω εχω να πληρωνω κολλεγια, δεν ξερω τιποτα απο τεχνες, νομιζω μια τετοια τιμη ειναι δικαια", εγραφε το παλληκαρι...ζητουσε καπου 400 δολλαρια (or best offer!!!)...ειχε και 4-5 φωτογραφιες, κοιταζω, κουναω λιγο το κεφαλι μου, ξανακοιταζω, τι να δω; Επροκειτο για μια αυθεντικη -και απειραχτη σε ολα της- Gibson L5 (αν και ισως να ηταν και Super 400, δεν ειμαι πολυ σιγουρος), απο κεινες τις breathtaking κιθαρες που συνηθως μονο σε ονειρα συνανταμε, ενα δειγμα σε αριστη -πλην της σκονης- κατασταση, με τη θηκη της, τα λογκο της, τα παντα ολα...ηταν μοντελο μεσα με τελη 10ετιας '50...
Για καμποση ωρα, την κοιτουσα εκθαμβος, προφανως θα μπορουσα να πατησω το ΒΙΝ -ανεξαρτητα με το ποια θα ηταν η εξελιξη, ομως δεν τοκανα ποτε...θελετε επειδη ειμαι καλο παιδι :classic_smile: και επειδη ενοιωθα πως ειναι ανηθικο, θελετε πως ειμαι αφελης, δεν το πατησα...περιμενα και με αγωνια να δω την εξελιξη, ειχα τεραστια περιεργεια.
Κατα πως φαινεται ομως, ακομα και στο αμερικα εχει καλα παιδια...αργοτερα, διαβαζω στα μηνυματα (τα οποια με αυτοματη διαδικασια δημοσιοποιουνταν) τουλαχιστον δυο που συνιστουσαν στον πωλητη να αποσυρει την αγγελια, να παρει την κιθαρα του παππου και μαζι με εναν δικηγορο να επισκεφθουν καποιους ειδικους σε κιθαροστεκια, καθως -οπως τονιζαν- το οργανο ειχε αξια μερικες δεκαδες χιλιαδες δολλαρια...μετα απο λιγες ωρες, η αγγελια οντως εξαφανιστηκε.
Δεν ξερω αν τελικα πλουτισε το παλληκαρι με την κιθαρα του παππου, ελπιζω ομως να εμαθε καποια πραγματα για τη ζωη, την τεχνη, την ιστορια του παππου του και να προκοψε.
Εχει γινει εξαιρετικα σπανιο στις μερες μας να συμβει κατι τετοιο, γι αυτο νομιζω προκυπτει καχυποψια και γινεται ντορος.
Πριν καποια χρονια (10-15), τετοιου τυπου ιστοριες ησαν πιο συχνες, οσο παλαιοτερα πηγαινει καποιος, τοσο περισσοτερες ακουει-η βιωνει.
Προσωπικα, πριν καποια χρονια (οχι ιδιαιτερα πολλα, ισως 12 η καπου εκει), συναντησα το εξης..
Χαζευα στο ιμπεη γιατι εκεινες τις εποχες ακομα οι ιστοριες με τελωνεια κλπ. πρακτικα δεν υπηρχαν, οποτε αγοραζα για να δοκιμαζω πολλες κιθαρες απο αμερικα (τις οποιες βεβαιως "ανακυκλωνα" κατα κανονα), κι εκει που χαζευα λοιπον πεφτω πανω σε καταχωριση που λεει "μπλα μπλα, κιθαρα του παππου, χαλια κατασταση, σκονισμενη και απεριποιητη για χρονια, πεθανε ο παππους κι εγω εχω να πληρωνω κολλεγια, δεν ξερω τιποτα απο τεχνες, νομιζω μια τετοια τιμη ειναι δικαια", εγραφε το παλληκαρι...ζητουσε καπου 400 δολλαρια (or best offer!!!)...ειχε και 4-5 φωτογραφιες, κοιταζω, κουναω λιγο το κεφαλι μου, ξανακοιταζω, τι να δω; Επροκειτο για μια αυθεντικη -και απειραχτη σε ολα της- Gibson L5 (αν και ισως να ηταν και Super 400, δεν ειμαι πολυ σιγουρος), απο κεινες τις breathtaking κιθαρες που συνηθως μονο σε ονειρα συνανταμε, ενα δειγμα σε αριστη -πλην της σκονης- κατασταση, με τη θηκη της, τα λογκο της, τα παντα ολα...ηταν μοντελο μεσα με τελη 10ετιας '50...
Για καμποση ωρα, την κοιτουσα εκθαμβος, προφανως θα μπορουσα να πατησω το ΒΙΝ -ανεξαρτητα με το ποια θα ηταν η εξελιξη, ομως δεν τοκανα ποτε...θελετε επειδη ειμαι καλο παιδι :classic_smile: και επειδη ενοιωθα πως ειναι ανηθικο, θελετε πως ειμαι αφελης, δεν το πατησα...περιμενα και με αγωνια να δω την εξελιξη, ειχα τεραστια περιεργεια.
Κατα πως φαινεται ομως, ακομα και στο αμερικα εχει καλα παιδια...αργοτερα, διαβαζω στα μηνυματα (τα οποια με αυτοματη διαδικασια δημοσιοποιουνταν) τουλαχιστον δυο που συνιστουσαν στον πωλητη να αποσυρει την αγγελια, να παρει την κιθαρα του παππου και μαζι με εναν δικηγορο να επισκεφθουν καποιους ειδικους σε κιθαροστεκια, καθως -οπως τονιζαν- το οργανο ειχε αξια μερικες δεκαδες χιλιαδες δολλαρια...μετα απο λιγες ωρες, η αγγελια οντως εξαφανιστηκε.
Δεν ξερω αν τελικα πλουτισε το παλληκαρι με την κιθαρα του παππου, ελπιζω ομως να εμαθε καποια πραγματα για τη ζωη, την τεχνη, την ιστορια του παππου του και να προκοψε.