- Μηνύματα
- 12,268
- Λύσεις
- 2
- Πόντοι
- 1,003
Γνώμη : τα καταστήματα που παίζουν μουσική ΚΑΙ δέχονται θαμώνες, έπρεπε απλώς να πληρώνουν έναν πρόσθετο φόρο ο οποίος να διανέμεται μέσω ειδικού ταμείου σε δικαιούχους, ίσως με κάποια επιστροφή από στάνταρ δαπάνες τους όπως είναι τα Δημόσια Ταμεία, ανάλογα με α) τα χρόνια άσκησης του επαγγέλματός τους, β) το πόθεν έσχες τους, γ) το σύνολο των δηλωμένων-από-την-άσκηση-μουσικού-επαγγέλματος εισοδημάτων τους.
Αυτή ήταν ανέκαθεν η γνώμη μου (όχι δεν είμαι μουσικός, ευτυχώς δηλαδή από αυτά που βλέπω να γράφετε, απλά ένας φορολογούμενος με κοινή λογική).
Κατά τα άλλα, το πρόβλημα του παρόντος νήματος είναι ο φυτιλιάρικος τίτλος του, ο οποίος χαρακτηρίζει κάτι, αναγκάζοντας μας όλους να τοποθετηθούμε από αυτή την αφετηρία. Αυτό που έγραψε ο SF είναι (ως συνήθως) σωστό : αν η Πολιτεία αγανακτεί με την πιθανότητα μίας ιδιωτικής εταιρείας που "κλέβει" χρήματα από πολίτες, καλά θα κάνει να αγανακτήσει εξίσου με τις εταιρείες του Δημοσίου που κάνουν το ίδιο. Αλλιώς, η όλη υπόθεση θυμίζει την ιερή αγανάκτηση για τα προϊόντα καπνού αλλά ανοχή απέναντι σε εκατοντάδες ύποπτα συντηρητικά τροφών και την ίδια την ζάχαρη, βέβαια.
Ο Ταμταμ (ο οποίος τελικά κατάλαβε πως οι ενέργειες ενός υπουργού είναι ενέργειες της Κυβέρνησης - "δικαίωμα ψήφου" το λένε αυτό στο Twitter), ειλικρινώς δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο επικροτεί όλες αυτές τις σαχλαμάρες. Ουδείς περιμένει από την τρέχουσα κυβέρνηση να δείξει την αξία της σε τέτοιες δραστηριότητες, διότι απλούστατα το πάρτυ γίνεται αλλού, δηλαδή σε άλλο πεδίο. Και πρέπει να καταλάβεις φίλε Ταμταμ ότι ο SF (και εγώ βέβαια) τα ίδια θα γράφαμε με οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Τέλος, για την υπουργό Πολιτισμού, νομίζω ότι είναι άσχετη με οποιοδήποτε θέμα αφορά Οικονομικά, και είναι δεδομένο πως ότι και αν κάνει θα διέπεται από αυτή την μη-αξία.
Αυτά.
Αυτή ήταν ανέκαθεν η γνώμη μου (όχι δεν είμαι μουσικός, ευτυχώς δηλαδή από αυτά που βλέπω να γράφετε, απλά ένας φορολογούμενος με κοινή λογική).
Κατά τα άλλα, το πρόβλημα του παρόντος νήματος είναι ο φυτιλιάρικος τίτλος του, ο οποίος χαρακτηρίζει κάτι, αναγκάζοντας μας όλους να τοποθετηθούμε από αυτή την αφετηρία. Αυτό που έγραψε ο SF είναι (ως συνήθως) σωστό : αν η Πολιτεία αγανακτεί με την πιθανότητα μίας ιδιωτικής εταιρείας που "κλέβει" χρήματα από πολίτες, καλά θα κάνει να αγανακτήσει εξίσου με τις εταιρείες του Δημοσίου που κάνουν το ίδιο. Αλλιώς, η όλη υπόθεση θυμίζει την ιερή αγανάκτηση για τα προϊόντα καπνού αλλά ανοχή απέναντι σε εκατοντάδες ύποπτα συντηρητικά τροφών και την ίδια την ζάχαρη, βέβαια.
Ο Ταμταμ (ο οποίος τελικά κατάλαβε πως οι ενέργειες ενός υπουργού είναι ενέργειες της Κυβέρνησης - "δικαίωμα ψήφου" το λένε αυτό στο Twitter), ειλικρινώς δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο επικροτεί όλες αυτές τις σαχλαμάρες. Ουδείς περιμένει από την τρέχουσα κυβέρνηση να δείξει την αξία της σε τέτοιες δραστηριότητες, διότι απλούστατα το πάρτυ γίνεται αλλού, δηλαδή σε άλλο πεδίο. Και πρέπει να καταλάβεις φίλε Ταμταμ ότι ο SF (και εγώ βέβαια) τα ίδια θα γράφαμε με οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Τέλος, για την υπουργό Πολιτισμού, νομίζω ότι είναι άσχετη με οποιοδήποτε θέμα αφορά Οικονομικά, και είναι δεδομένο πως ότι και αν κάνει θα διέπεται από αυτή την μη-αξία.
Αυτά.