Ζούμε σε περίεργα χρόνια φίλοι μου. Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα ανθρώπινα λειτουργήματα διαρκώς θολώνουν. Ορισμένοι δυσκολεύονται να τοποθετηθούν στο νέο σκηνικό και να είναι ευτυχείς - κάτι που αξίζουμε όλοι μας.
Όλες οι παρακάτω ερωτήσεις έχουν δύσκολες απαντήσεις:
- Τι σημαίνει μουσικός;
- Τι σημαίνει άντρας;
- Τι σημαίνει φίλος;
- Τι σημαίνει άνθρωπος;
- Τι σημαίνει καλλιτέχνης;
- Τι σημαίνει ομορφιά;
- Τι σημαίνει έμπνευση;
Γιατί είναι δύσκολες αυτές οι απαντήσεις; Διότι σε όλα τα πράγματα υπάρχει αυτό που φαίνεται (και όλοι βλέπουν) και αυτό που δεν φαίνεται (και χρειάζεται να ανακαλυφθεί). Έτσι, άντρας δεν είναι αυτός που έχει τσουτσού, αλλά αυτός που έχεις αντρίκιους τρόπους, καλοσύνη, ευθύτητα, ευθυκρισία, λεβεντιά.
Αυτά τα θέματα (και πολλά άλλα) δεν είναι αντικείμενο θετικής αναζήτησης, με την έννοια ότι δεν έχουν τελεσίδικο χαρακτήρα οι όποιες απαντήσεις. Κάποιος μπορεί να είναι άνθρωπος σε κάποια φάση και αηδιαστικό ζώο σε κάποια άλλη. Κάποιος μπορεί να αναγνωρίσει την ομορφιά σε κάποια στιγμή, αλλά σε κάποια άλλη στιγμή συγκινείται από το φτιασίδωμα των περιστάσεων.
"Μουσικός" είναι μία σύνθετη έννοια. Το φανερό της σκέλος (αυτό που βλέπουν όλοι) είναι ότι πρέπει να μπορεί να χειρίζεται ένα μουσικό όργανο, να χαμπαριάζει από νότες, να μπορεί να παίξει μαζί με άλλους αν το θέλει. Το κρυφό της σκέλος είναι ότι πρέπει να είναι άνθρωπος, καλλιτέχνης, να χαμπαριάζει από την ομορφιά στις νότες και να αντλεί έμπνευση από αυτά που συμβαίνουν γύρω του.
Τα καλά νέα, είναι ότι το ερώτημα δεν χρειάζεται απάντηση. Ο καθένας το ξέρει αν είναι μουσικός ή όχι, δεν περιμένει από τρίτους να το επιβεβαιώσουν (και πως τάχα να το κάνουν
.
Όταν είχα έρθει στο noiz είχα μία διένεξη με ένα παλαιότερο μέλος, ο οποίος επανερχόταν τακτικά στο να μου θυμίζει ότι "τι κάνω εδώ αφού δεν είμαι μουσικός", στηριζόμενος στο ότι κάποια στιγμή του είπα ότι δεν είμαι. Και πράγματι "επισήμως" δεν είμαι. Αλλά εύρισκα πάντοτε γοητευτικό και πιο ανθρώπινο να απευθύνομαι στις ανεπίσημες ιδιότητες των συνανθρώπων μου και των συνομιλητών μου, διότι ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα έχει μεταθέσει σε αυτές ακριβώς τις ιδιότητες τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του καθενός από εμάς.
Υπάρχει και μία άλλη πιθανότητα: κάποιος να καταφέρει να εξισώσει το κρυφό με το φανερό. Αυτό είναι υπέρτατη ανθρώπινη κατάκτηση, αλλά σπανίως θα βρείτε κάποιον να την χειροκροτεί, διότι είναι μία κατάκτηση που ο καθείς κάνει εις όφελος της αυτοκυριαρχίας του και μόνο έμμεσα μπορούν να οφεληθούν οι άλλοι από αυτήν.