Τι σημαίνει άραγε "αξιολογώ ως μουσικός"

[BillTrantos]

Οποιοσδήποτε μουσικός, οποιουδήποτε επιπέδου, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα γνώμης από τον απλό ακροατή, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου. Είναι σαν να λέμε αν ένας οδοντίατρος έχει μεγαλύτερη βαρύτητα γνώμης από μένα σε ζητήματα παθολογίας. 

Ποτέ δεν έχω στείλει μουσική μου σε φίλους/γνωστούς που είναι απλοί ακροατές. Ό,τι και να πουν δεν έχει εκπαιδευτική αξία για μένα. Αν ήθελα να ακούσω 10 μπράβο θα την έστελνα. Αντί αυτού, τι στέλνω σε ανθρώπους που εκτιμώ μουσικά, λαμβάνω 3-4-5-10 παρατηρήσεις και προσπαθώ να βελτιωθώ.

Για να το θέσω και αλλιώς. Ποτέ δεν έδωσα σημασία σε κριτικές έργων τέχνης αν ο γράφων δεν έχει υπάρχει καλλιτέχνης στο πεδίο που κρίνει. Όπως και δεν ακούω δημοσιογράφους που μιλάνε για ποδόσφαιρο, αντίθετα προτιμώ να ακούω αναλύσεις ποδοσφαιριστών ή προπονητών. 

Έξω απ'το χορό όλοι κελαηδάνε. ?

 

[gkourmoul1]

Γιατί εσύ fusion έχεις τουλάχιστον προσπαθήσει να παίξεις 5 νότες στη σειρά που θα βγάζουν ένα μουσικό νόημα, που θα προκαλέσουν συναισθήματα, που θα σε ολοκληρώσουν ως ύπαρξη. Ο απλός ακροατής δεν το έχει κάνει αυτό, δεν ξέρει πόσο δύσκολο είναι, δεν ξέρει τι θυσίες απαιτεί, δεν ξέρει εν τέλει τι ακούει. 

Εγώ δεν έχω ιδέα από κρασιά. Αν μου δώσεις ένα χύμα κρασί των 2 ευρώ/λίτρο και ένα πανάκριβο μιας εξαιρετικής χρονιάς δε θα καταλάβω διαφορά, μπορεί να προτιμήσω και το χύμα γιατί αυτό έχω συνηθίσει. Τι αξία έχει η γνώμη μου περί κρασιού; 

Το ίδιο ακριβώς πιστεύω και για ανθρώπους που ακούνε μουσικής ευρείας κατανάλωσης αλλά απαιτούν βαρύτητα στη γνώμη τους σε συζητήσεις για τους Led Zep, για τους Dream Theater, τους Snarky Puppy ή τον Bach. Το ίδιο πιστεύω και για τους προπονητές του καναπέ που απαιτούν βαρύτητα γνώμης ενώ δεν έχουν πατήσει ούτε σε 5x5. 

Δεν ακούγεται πολύ δημοκρατικό αυτό που λέω, αλλά υποστηρίζω ό,τι και ο Πλάτωνας. Πρώτα έχει βαρύτητα η γνώμη του ειδικού και μετά του υπόλοιπου κόσμου. Προς Θεού, δεν λέω να μην εκφράζεται η γνώμη του καθενός, απλά εγώ προσωπικά δεν τη λαμβάνω υπόψιν μου.

Bill, εχουμε ενα υποθετικο σεναριο:

Ο κυριος Α ειναι επαγγελματιας μουσικος που ασχολειται με σκυλαδικα αποκλειστικα. Σιχαινεται τη ροκ.

Ο κυριος Β δεν ασχολειται με οργανα, αλλα εχει παει σε 300 συναυλιες zep, queen, stones κλπ. Η μουσικη ειναι η ζωη του, και ας μην μπορει να παιξει 5 νοτες συνεχομενες.

Πιανου η γνωμη εχει μεγαλυτερη βαρυτητα οσον αφορα την αξια ενος Χ ροκ συγκροτηματος?  :classic_biggrin:

 

[VangelisV]

Και να ξαναεπανέλθω συμπληρώνοντας. Μήπως το ότι είναι μουσικός κάποιος δεν είναι πανάκεια? Μήπως τον μουσικό που παίζει δημοτικά και δεν έχει σχέση με την κλασική να τον αντιμετωπίζουμε σαν απλό ακροατή σε ότι αφορά την κλασική και σαν μουσικό σε ότι αφορά τα παραδοσιακά/δημοτικά?

 

[fusiongtr]

Μήπως το ότι είναι μουσικός κάποιος δεν είναι πανάκεια?

Μήπως καμιά φορά είναι κατάρα?

Μήπως κάποιες δεν μπορεί να απολαύσει ένα μουσικό έργο σαν ακροατής?

 

[fusiongtr]

Μήπως τον μουσικό που παίζει δημοτικά και δεν έχει σχέση με την κλασική να τον αντιμετωπίζουμε σαν απλό ακροατή σε ότι αφορά την κλασική

Διαφωνώ.

Δεν είναι καν ακροατής κλασσικής.

 

[BillTrantos]

Bill, εχουμε ενα υποθετικο σεναριο:

Ο κυριος Α ειναι επαγγελματιας μουσικος που ασχολειται με σκυλαδικα αποκλειστικα. Σιχαινεται τη ροκ.

Ο κυριος Β δεν ασχολειται με οργανα, αλλα εχει παει σε 300 συναυλιες zep, queen, stones κλπ. Η μουσικη ειναι η ζωη του, και ας μην μπορει να παιξει 5 νοτες συνεχομενες.

Πιανου η γνωμη εχει μεγαλυτερη βαρυτητα οσον αφορα την αξια ενος Χ ροκ συγκροτηματος?  :classic_biggrin:

Για μένα ο πρώτος. Αν ο άλλος δεν έχει ανέβει στη σκηνή, δεν έχει πατήσει χορτάρι, δεν έχει πιάσει νυστέρι, πού να καταλάβει...

Πάω σε συναυλίες και ακούω "ααα, ο τάδε δεν έπαιξε καλά σήμερα" και το λέει ο έφηβος που δεν έχει πιάσει κιθάρα στη ζωή του, αλλά διαβάζει τι λένε στα fora και αποκτά ξαφνικά άποψη. Όχι παιδιά, να ανέβει ο έφηβος πάνω, να δει πώς είναι, να δει τι θυσία θέλει και μετά ας πει αν κάποιος δεν έπαιξε καλά ή όχι, αν έβγαλε καλό τραγούδι, ή όχι, κλπ.

Το αν αρέσει κάτι στον απλό ακροατή εμένα μου περνά παντελώς αδιάφορο, γι'αυτό και ποτέ δεν έκρινα καμία τέχνη με βάση την εμπορική της αξία.

 

[VangelisV]

Μήπως καμιά φορά είναι κατάρα?

Μήπως κάποιες δεν μπορεί να απολαύσει ένα μουσικό έργο σαν ακροατής?

Ναι, έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου σε συναυλίες ή σε λάηβ να ασχολούμαι με μικροπράγματα αντί να κάτσω να χαρώ τη στιγμή όπως οι άλλοι (και να τα αναλύω και στον/στην διπλανό/η και να κάνει ότι την/τον ενδιαφέρει) ?

 

[fusiongtr]

Το αν αρέσει κάτι στον απλό ακροατή εμένα μου περνά παντελώς αδιάφορο, γι'αυτό και ποτέ δεν έκρινα καμία τέχνη με βάση την εμπορική της αξία.

Μήπως σε μπέρδεψα βρε bill?

Όταν λέω απλός ακροατής, εννοώ ακροατής-μη μουσικός, δεν εννοώ αυτόν που θα βάλει ραδιόφωνο ότι να 'ναι για να σιδερώσει ακούγοντας ήχο.

Εννοώ τον συνειδητοποιημένο ακροατή, όχι τον μέσο ακροατή.

 

[BillTrantos]

Μήπως σε μπέρδεψα βρε bill?

Όταν λέω απλός ακροατής, εννοώ ακροατής-μη μουσικός, δεν εννοώ αυτόν που θα βάλει ραδιόφωνο ότι να 'ναι για να σιδερώσει ακούγοντας ήχο.

Χαχα για να μη μπερδευόμαστε, σε μία πρόταση αυτό που θέλω να πω είναι ότι 300 συναυλίες ως ακροατής δεν φτάνουν 1 συναυλία ως μουσικός, σε οποιοδήποτε είδος. Είμαι του hands on experience. ?

Ξαναλέω όμως για να μην παρεξηγηθώ, ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ να έχουν γνώμη, η βαρύτητα που δίνουμε σε αυτή τη γνώμη οι υπόλοιποι είναι αρκετά debatable για μένα. 

 

[vagelism]

Δεν ξερω αν η αποψη μας ως μουσικοι {οποιασδηποτε φυσεως} εχει μεγαλυτερη η μικροτερη  βαρυτητα  απο αυτη του απλου ακροατη αλλα στο Νοιζ με αυτη τη ιδιοτητα ολοι μας δεν γραφουμε ?? Ως μουσικοι?

Εχετε δει παιχνιδι Μαγειρικης που οι κριτες δεν ειναι επαγγελματιες Σεφ?

Σιγουρα ειμαστε πιο {ειδικοι} σε σχεση με το αυτι ενος απλου ακροατη..που ακουει ενστικτωδως κ αποφασιζει χωρις πολυ σκεψη αν του κανει η οχι σε δευτερολεπτα.

Ενα μικρο παραδειγμα που μπορω να θυμηθω...ειναι οτι σαν παιδι δεν μπορουσε να καταλαβω γιατι ολος αυτος ο ντορος με τον Χατζηδακη...απλα δεν μπορουσα...

Μεχρι που εμαθα λιγο κιθαρα κι επαιξα την μπαλαντα των αισθησεων αν θυμαμαι καλα...

Επαθα πλακα με τα ακορντα του. Τον λατρεψα.

Ενας μαθητης μου επισης...σιχαινοταν τους Floyd..μεχρι που επαιξε το Comfortably numb..

Hρθε στο επομενο μαθημα κ μου ειπε οτι καθε φορα που το παιζει του σηκωνεται η τριχα..

Αυτο ειναι η δυναμη κ η μαγεια να γνωριζεις μουσικη..Αυτο κατ εμε μας διαχωριζει - καμια φορα φυσικα ομως μας χαντακωνει γιατι το αυτι μας εχει χασει την μαγεια της απλοτητας ενος απλου τραγουδιου...και δεν μπορει να αναγνωρισει/ δεχτει οτι μπορει να υπαρξει ποιοτητα σε 3 ακορντα. Αυτο προσωπικα μου πηρε πολλα χρονια δουλειας. 

 

[VangelisV]

Χαχα για να μη μπερδευόμαστε, σε μία πρόταση αυτό που θέλω να πω είναι ότι 300 συναυλίες ως ακροατής δεν φτάνουν 1 συναυλία ως μουσικός, σε οποιοδήποτε είδος. Είμαι του hands on experience. ?

Ξαναλέω όμως για να μην παρεξηγηθώ, ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ να έχουν γνώμη, η βαρύτητα που δίνουμε σε αυτή τη γνώμη οι υπόλοιποι είναι αρκετά debatable για μένα. 

Θεωρώ ότι η γνώμη του Neil Kay έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από έναν μουσικό που έχει παίξει μετα βίας 10 λάηβ πάντως

 

[BillTrantos]

Θεωρώ ότι η γνώμη του Neil Kay έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από έναν μουσικό που έχει παίξει μετα βίας 10 λάηβ πάντως

Σχετικά με τι; Με το αν κάτι είναι "καλό" ή όχι; 

 

[Αετός]

Συμφωνώ στα περισσότερα με το @BillTrantos.

Ωστόσο υπάρχουν κάποιοι ακροατές,που τα κριτήρια και τα αισθητήρια τους, είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα ποιοτικά,από κάποιον μουσικό.Είχα φίλο, ο οποίος δέν ήταν μουσικός,αλλά με πάταγε κάτω στο dictee.

 

[gkourmoul1]

Και φυσικα, υπαρχουν μουσικοι και μουσικοι.

Ειναι καποιοι, ερασιτεχνες οπως του λογου μου, οπου δεν εχουν συνθεσει ποτε ενα κομματι. Ειναι και καποιοι αλλοι που κανουν ολοκληρες συναυλιες με τις συνθεσεις τους.

Σιγουρα αλλιως αντιλαμβανονται οι μεν, και αλλιως οι δε, τη μουσικη που ακουν.

 

[panorios]

Κάνω πολύ συχνά το λάθος που κάνουν και πολλοί άλλοι να χρησιμοποιώ την λάθος έκφραση :

Πολύ μεγάλος παίχτης ο Chet Baker π.χ.

Αντί να πω "πολύ μου αρέσει ο Chet Baker"

Έχοντας μαύρα μεσάνυχτα από τρομπέτα, εάν κάποιος τρομπετίστας με ρωτήσει γιατί ο Chet Baker και όχι, για παράδειγμα, ο Miles Davis, δεν έχω ιδέα γιατί ο ένας είναι καλύτερος τρομπετίστας από τον άλλον. Ενώ στην ερώτηση γιατί μου αρέσει, κάθε μου απάντηση πρέπει να γίνει σεβαστή.

Με χαλαρώνει, άρεσε στην πρώην μου, δεν άρεσε στην πρώην μου, μου θυμίζει την αγαπημένη μου ταινία κλπ.

Με την ίδια λογική, οι ειδικοί μπορούν να κρίνουν τι είναι ενδιαφέρον τεχνικά και μεταξύ τους έχουν κάθε δικαίωμα να σφάζονται αλλά στο τι θα πρέπει να μου αρέσει εμένα, δεν έχουν κανέναν λόγο. Είναι ο δικός μου εγκέφαλος, οι δικές μου συνάψεις και μνήμες.

Εκεί που τα πράγματα γίνονται αστεία είναι όταν, εγώ που δεν έχω πιάσει τρομπέτα στη ζωή μου αρχίζω να κάνω κουβέντα με κάποιον επαγγελματία τρομπετίστα για θέματα τεχνικής, προσπαθώντας να τον πείσω.

Σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι γρατζουνάω μια κιθάρα δεν με κάνει ειδικό στην τρομπέτα.

Πάντα θα υπάρχει κάποιος ειδικότερος στην τρομπέτα.

Κάποιος ειδικός στην τρομπέτα θα έχει διαφορετική άποψη από τον προηγούμενο ειδικό.

Χρόνια πολλά σε όλους?

 

[fusiongtr]

Να αγιάσει ο στόμας σου εσένα που είσαι από πάνω.

 

[VangelisV]

Σχετικά με τι; Με το αν κάτι είναι "καλό" ή όχι; 

Ναι. Αλλά δεν με δεσμεύει η γνώμη του

 

[BillTrantos]

Ναι. Αλλά δεν με δεσμεύει η γνώμη του

Πάντα είναι καλό να έχουμε πηγές για νέες μουσικές, για νέες γνώμες ίσως. Δε μπορώ να πω σε κανέναν τι και ποιον να εμπιστευτεί, εγώ ας πούμε συχνά ακούω νέες μουσικές από re-posts άλλων μουσικών στα social media. Ο καθένας με τον τρόπο του λοιπόν.

 

[fusiongtr]

Να πω εδώ και κάτι άλλο.

Ανεβάζουν πολλά παιδιά από το φόρουμ μουσικές.

Πατάω το play, αράζω, κι ακούω μουσική.

Εκείνη η πρώτη ακρόαση, είναι ότι πιο κοντά μπορεί να υπάρξει για μένα (που δεν είμαι μουσικός, κι όμως ...) στο άκουσμα του απλού ακροατή.

Ακούω το όλον, το κομμάτι, δεν επικεντρώνομαι σε τεχνικά.

Λοιπόν τις περισσότερες φορές το κομμάτι μου αρέσει (περισσότερο ή λιγότερο), είμαι ικανοποιημένος από αυτό που άκουσα.

Διαβάζω τα σχόλια, το ταμπούρο έτσι, το μπάσο αλλιώς, τα ακκόρντα αλλιώτικα, κλπ, και το ξανακούω πιο προσεκτικά ως προς τα τεχνικά.

Και εκεί όντως κάποια πράγματα μου χτυπάνε και τα γράφω.

Ε, αυτό ήταν.

Δεν μπορώ να ξανακούσω το κομμάτι χωρίς να μου "χτυπήσουν" αυτά πάλι.

Η ικανοποίηση του ακροατή χάθηκε.

Δεν είναι κρίμα?

 

[vagelism]

Γράφεις για διαφορές μεταξύ ακροατών εδώ.

Να σου το αντιστρέψω?

Η γνώμη των ανθρώπων που ακούν πχ jazz, ή κλασσική, ή κάτι πιο "προχωρημένο" μουσικά, πάνω στην μουσική ευρείας κατανάλωσης έχει λιγότερη ή περισσότερη, ή την ίδια βαρύτητα με αυτή των ανθώπων που ακούν αυτή την μουσική?

Όμως εδώ μιλάμε για μουσικό (τριών τύπων) vs απλό ακροατή.

να σου κανω μια ερωτηση?

Γιατι διαχωριζεις τον μουσικο σε τρεις τυπους?

Για μενα ειναι ενας τυπος. Ο μουσικος

Ειτε δημιουργος ειτε εκτελεστης ειτε σκυλας ειτε οτιδηποτε.