Μήλα-πορτοκάλια (στην καλύτερη των περιπτώσεων) αυτή η σύγκριση αγαπητέ μου gvour. Ο χοντρούλης μας αρέσει/δε μας αρέσει, το πήγε μπροστά το είδος του. Δεν το κάνεις αυτό χωρίς τραγούδια. Νομίζω είναι άδικο να συγκρίνουμε κάποιον με κατά κύριο λόγο instrumental δισκογραφία, με κάποιον που έγραψε τραγούδια μέχρι και για Katy Perry/Taylor Swift. Άλλοι κόσμοι, αλλά που στη δική μου ψυχή έχουν παρόμοια σημασία.
Για να το πω και αλλιώς. Θυμάμαι ακριβώς πού ήμουν και τι έκανα όταν άκουσα πρώτη φορά το Rising Force. Τινάχτηκε το κεφάλι μου στον αέρα, συνειδητοποίησα τι είναι δυνατό, άναψαν λαμπάκια, κλπ. Προσπάθησα όσο μου επέτρεψε η ιδιοσυγκρασία μου, ποτέ δεν πλησίασα εκεί. Από την άλλη, με Mayer ερωτεύτηκα, χώρισα, έφαγα καψούρες. Δεν είμαστε ένα μονολιθικό κατασκεύασμα, όλα αυτά μπορούν να συνυπάρχουν.
Και συνεχίζω: