Τι φταίει με τις ελληνικές μπάντες?

[Spyros Delta]

Εγω οπως τη διαβασα την αγγελια ελεγε οτι ψαχνουν να καλυψουν το κενο του μπασιστα ΜΕΧΡΙ τα συγκεκριμενα λαιβ, οχι ΓΙΑ τα συγκεκριμενα λαιβ, δηλαδη τους εφυγε ο μπασιστας και ψαχνουν αλλον για μονιμο. Δεν νομιζω να πηγαινε καποιος μονο για αντικαταστατης με τις συγκεκριμενες απαιτησεις ευκολα..

Mπορει, και τωρα που το ξανασκεφτομαι να ειναι ετσι.

Ετσι οπως το διαβασα ("θελουμε να καλυψουμε το κενο του μπασιστα μεχρι τα συγκεκριμενα dates"), καταλαβα "θελουμε μπασιστα μεχρι να τελειωσουν τα λαιβ".
Αλλα μπορει να ειναι και "θελουμε να εχουμε βρει μονιμο μπασιστα και να ειμαστε ετοιμοι μεχρι να γινουν τα λαιβ".

Και παλι ομως, πρεπει να σκεφτει καποιος σοβαρα, οτι προκειται να εχει μια ζωη ενα δερβεναγα πανω απο το κεφαλι του, να του λεει τι θα παιζει κλπ ... αφιλοκερδως.

Ειμαι υπερ του να υπαρχει bandleader,  αρχηγος κλπ σε μια μπαντα, ο οποιος θα παιρνει τις τελικες αποφασεις και θα κατευθυνει γενικα, αλλα οχι υπερ του "παιξε εδω λα σολ φα ογδοα" και να μην ακουει προτασεις.
Και φυσικα στο τελος θα πρεπει να μοιρασει και πνευματικα δικαιωματα για τις προτασεις.
Ο μουσικος πρεπει και να δημιουργει λιγο (αν μπορει βεβαια), οχι να ειναι τζουκμποξ.

Το υφος της αγγελιας ομως, το αποκλειει κατι τετοιο.

Αν ειναι καποιος μουσικος να παιζει τζουκμποξ και αφιλοκερδως, ας παιξει σε κανενα καλο καβερ γκρουπ, να γουσταρει και περισσοτερο.

.

 

[Dark]

Και φυσικα στο τελος θα πρεπει να μοιρασει και πνευματικα δικαιωματα για τις προτασεις.
Ο μουσικος πρεπει και να δημιουργει λιγο (αν μπορει βεβαια), οχι να ειναι τζουκμποξ.

Ακριβώς αυτό Σπύρο. Πρέπει η επαγγελματική μπάντα να έχει κουλτούρα επαγγελματικής μπάντας και να συνάπτει επαγγελματικές συμφωνίες. Αλλιώς είναι μια ερασιτεχνική μπάντα και στο μυαλό του καθενός φαντάζει επαγγελματική. 

Απο την άλλη όταν χωρίζεται σε μετοχικά κεφάλαια τότε πρέπει να μοιράζονται τα δικαιώματα καθώς και να μην αποκλείονται άλλες προτάσεις. 

Γι αυτό χρειάζεται manager και όχι band leader σε αυτές τις περιπτώσεις. 

 

[Spyros Delta]

Γι αυτό χρειάζεται manager και όχι band leader σε αυτές τις περιπτώσεις.

Ο μανατζερ ειναι για αλλες δουλειες. Οχι μουσικου περιεχομενου, ουτε στον τομεα των δικαιωματων.
Αυτα θα τα βρουνε οι μουσικοι μεταξυ τους και μετα θα τα επικυρωσουν. Και δεν θα ειναι μονιμο. Αναλογα τη δουλεια που προσφερει ο καθενας σε καθε προτζεκτ, αυτο αλλαζει.

 

[Dark]

Ο μανατζερ ειναι για αλλες δουλειες. Οχι μουσικου περιεχομενου, ουτε στον τομεα των δικαιωματων.
Αυτα θα τα βρουνε οι μουσικοι μεταξυ τους και μετα θα τα επικυρωσουν. Και δεν θα ειναι μονιμο. Αναλογα τη δουλεια που προσφερει ο καθενας σε καθε προτζεκτ, αυτο αλλαζει.

Σύμφωνοι, στο θέμα της μουσικής έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά χρειάζεται κάποιος αποκλειστικά για τους διαχειριστικούς σκοπούς και μόνο. Κάποιον που θα πληρώνω για να μου κλείνει σωστές συμφωνίες και σωστά lives και να διαχειρίζεται την σελίδα και την διαφημιση μου για να μπορώ να βάζω και κάτι στην τσέπη μου. Ένα μέλος από την μπάντα είναι πάντα προκατειλημμένο και δεν μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά σοβαρά. Είναι και αυτό θέμα κουλτούρας.

 

[Dionisis Leos]

Γενικά όπου ακούτε καριέρες στο εξωτερικό, περιοδείες, κλεισμένα λαιβ να ξέρετε ότι οι μπάντες τα βάζουν από την τσέπη τους.

Όταν μια μεγάλη μπάντα του εξωτερικού κάνει ένα τουρ στην Ευρώπη συνήθως παίρνει από μια έως 2 μπάντες οι οποίες καλύπτουν τα έξοδα του τουρ δηλαδή το τουρ μπας τον οδηγό τις βενζίνες διόδια βινιετες κλπ.

Είναι το λεγόμενο pay to play που λένε. 

Όσο αφορά τις τιμές σε αυτό για ένα τουρ διάρκειας ενός μήνα τα ποσά έρχονται γύρω στα 20000 ευρώ. 

Αυτό δεν είναι η ελληνική πραγματικότητα έτσι δουλεύει πλέον το σύστημα. 

Τώρα αν είναι κακό ή όχι για εμένα εννοείται ότι είναι κακό. 

Η αγγελία είναι σαφέστατη σε αυτό που λέει δηλαδή να έχουν την οικονομική δυνατότητα δηλαδή να τσονταρουν το μερίδιο τους για να πάει η μπάντα να παίξει στα λαιβ. 

Επίσης την ανεξαρτησία για να το κάνει δηλαδή να μην έχει κάποια δουλειά που να μην τον αφήνει να εγκαταλείψει τα πάντα για κάποιο διάστημα για να πάει στο εξωτερικό να το κάνει. 

Τώρα όσο αφορά τα έσοδα της μπάντας σε τέτοιες περιπτώσεις τα μόνα έσοδα είναι το merchandise της μπάντας το οποία έσοδα δεν ξέρεις πως το κανονίζουν και αν θα πάει να καλύψουν τα έξοδα του τουρ αλλά και πάλι μέσα θα μπουν 100 %. 

Από εκεί και πέρα είναι στην ευχέρεια του καθενός πως το βλέπει. 

 

[Spyros Delta]

Σύμφωνοι, στο θέμα της μουσικής έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά χρειάζεται κάποιος αποκλειστικά για τους διαχειριστικούς σκοπούς και μόνο. Κάποιον που θα πληρώνω για να μου κλείνει σωστές συμφωνίες και σωστά lives και να διαχειρίζεται την σελίδα και την διαφημιση μου για να μπορώ να βάζω και κάτι στην τσέπη μου. Ένα μέλος από την μπάντα είναι πάντα προκατειλημμένο και δεν μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά σοβαρά. Είναι και αυτό θέμα κουλτούρας.

Ναι αυτο λεω. Ο μανατζερ ειναι για συμφωνιες της μπαντας με τριτους. Οι συμφωνιες μεταξυ των μελων της μπαντας δεν θελει μανατζερ. Εκτος κι αν φτασουμε στο ακρο που ο καθε μουσικος εχει το δικο του μανατζερ.

 

[Dark]

Ναι αυτο λεω. Ο μανατζερ ειναι για συμφωνιες της μπαντας με τριτους. Οι συμφωνιες μεταξυ των μελων της μπαντας δεν θελει μανατζερ. Εκτος κι αν φτασουμε στο ακρο που ο καθε μουσικος εχει το δικο του μανατζερ.

Όχι εντάξει ας ξεκινήσουμε με τα απλά και καποτε μπορεί να φτάσουμε και εκεί. Αλλά αν η μπάντα της αγγελίας είχε manager δεν θα χρειάζονταν να ψάχνει στο internet για μπασίστα αλλά την επόμενη μέρα κιόλας το πρόβλημα θα είχε λυθεί. Συνήθως ένας μάνατζερ έχει στο χαρτοφυλάκιο του άμεσες λύσεις ειδικά στα μέλη εκτός κι αν βγηκε off ο τραγουδιστής ή ένα χαρακτηριστικό μέλος, που εκεί ακυρώνεις συναυλία. Βέβαια στην περίπτωση μας δεν νομίζω ότι η φήμη του συγκροτήματος κρεμόταν από την φήμη του μπασίστα. Αλλά κάθε μάνατζερ πρέπει να έχει ένα δίκτυο μουσικών που κάνει ο ένας χαρές στον άλλο, άμα θελουμε να την βγάλουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται.

 

[rgxinap]

 οι οπαδοι γερνάμε

ξανα πέστο αυτό. Τι ποσοστό αντιπροσωπεύουν οι ροκάδες σήμερα στα σχολεία? Δεν ανανεώνεται η φάση.

 

[Haris]

Η αγγελία είναι σαφέστατη...

Όχι δεν είναι. Και γι' αυτό η συζήτηση έχει πιάσει 7 σελίδες, χωρίς να βγει άκρη.

 

[Dark]

Όχι δεν είναι. Και γι' αυτό η συζήτηση έχει πιάσει 7 σελίδες, χωρίς να βγει άκρη.

Εγώ πάντως βρίσκω ένα νόημα στη συζήτηση. Η αγγελία ήταν η αφορμή για έναν διάλογο με τις εμπειρίες τους προβληματισμούς και τις γνώσεις του καθένος πάνω στο θέμα των συγκροτημάτων. Εμένα με απασχολούσε και το θέμα των ελληνικών συγκροτημάτων που δεν μπορούν να ορθοποδήσουν. Πάντως προς το παρόν το θέμα αναπτύσσεται σε πολλούς τομείς που εμένα με βοηθάνε να κατανοήσω περισσότερο το πρόβλημα. 

1. Επαγγελματισμός vs Δημιουργική Απασχόληση 

2. Life span και βιοπορισμός μπάντας.

3. Session players? Why not?

4. Διαχείριση και κακό band leadership.

5. Είδος μουσικής και followers.

6. Συναυλίες στο εξωτερικό, supporting και touring.

7. Σύνταξη μιας σωστής αγγελίας ? 

 

[Haris]

Εγώ πάντως βρίσκω ένα νόημα στη συζήτηση. 

H συζήτηση έχει νόημα, και είναι και ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική. 

Η αγγελία, όχι τόσο.

 

[rgxinap]

Ενα σημαντικό πρόβλημα για εμάς τους ερασιτέχνες είναι η απουσία λαιβάδικων. Χρόνια πάω σε ένα μπαράκι στην Μεσογείων, στο Chill συγκεκριμένα, (είναι το μόνο με ροκ σε μια ακτίνα 5 χλμ απο εθνική άμυνα, το άλλο είναι το Roi στην Αγια Παρασκευή αλλά δεν το πολυ πάω), και εκει συχνά πυκνά γίνονταν και κανα λαιβ-άκι απο ερασιτεχνικά σχήματα επι το πλείστον. Ε όταν βρήκα τον ιδιοκτήτη στον δρόμο και τον ρώτησα για την φαση, αν θα γινόταν να παίξουμε και εμείς, μου είπε οτι σταμάτησε τα λάιβ, θέλει λέει άδειες, να μην μπλέξει.... οπότε θα απομείνουμε στην γωνίτσα μας να ακούμε για 1000στη φορά το purple haze, και με το shazam ανα χείρας μπας και βάλει και κανα άγνωστο και μας κάνει κλικ.

Δεν υπάρχει δύναμη, ορμή, όρεξη, φρεσκάδα, διάθεση.

 

[Satanas]

Ενα σημαντικό πρόβλημα για εμάς τους ερασιτέχνες είναι η απουσία λαιβάδικων.

Γι αυτα τα λαιβαδικα μιλάς??
Αστο καλύτερα, αλλη μεγαλη συζητηση που πονάει....
Άλλωστε γι αυτο εκλεισαν οι περισσότεροι κι εχουν μεινει ελαχιστοι που κι αυτοι εχουν φτιάξει το δικο τους κυκλωμα προκειμενου να επιβιώσουν με το ψωνιο των συγκροτημάτων...
Tώρα βλέπεις ΟΛΟΙ γραφουν CD, κανουν βιντεο, μιλάμε σαν ROCKSTARS, και μετά ερχεται η προσγείωση της φωτο

 

[argytar]

Αυτό με τα σχολεία και το ότι δεν ακούν ροκ με προβλημάτισε.

Μόνο τραπ και άδειο εγκέφαλο από δω και πέρα. Basic shite κ Άγιος ο Θεός.

Οσον αφορά στα γρουψ, όταν οι Maroon 5 θέλουν 350,000 ντάλαρς να σε πάρουν σαππόρτι, τότε αν έχεις την ¨οικονομική δυνατότητα¨ πας για να το βάλεις στο βιογραφικό σου ή για να εκθέσεις τη δουλειά σου σε κόσμο. Πρέπει να χεις όμως και υλικό που λέει κ ο Γ. Παβέζας.

Διάβασα μέχρι τέλους το θρεντ μήπως έκανε κανένας αυτό το τηλέφωνο να δούμε τελικά γιατί συζητάμε αλλά έπεσα σε cliffhanger και μετά το show ακυρώθηκε στην τρίτη season απ το Νετφλίξ. Ντάμετ.

 

[aggelos_]

Θυμάμαι πριν δέκα κάτι χρόνια έπαιζα με την μοναδική μπάντα που μου έτυχε να έχουμε την απίστευτη χημεία και οι πρόβες απλά κυλούσαν νερό. Μια μέρα κοιτάζω τον ταλαιπωρημένο ενισχυτή του στούντιο, που αν ήσουν τυχερός θα άναβε, και με λίγη τύχη ακόμα δεν θα παραμόρφωνε την παραμόρφωση με ένα φρικτό στρίγγλισμα, και συνειδητοποίησα πόσο τρομερά πολυέξοδη είναι η μουσική. Και όχι μόνο η ηλεκτρική μουσική. Θέλαμε τότε να κάνουμε λάιβ και να πετύχουμε αναγνωρισιμότητα. 

Αυτό μου θύμισε το βίντεο Hired Gun. Σούπερ ταλαντούχοι και απίστευτα έμπειροι μουσικοί, μια ζωή στην απόξω και στο αν θα βγουν τα έξοδα. Δεν είμαι καλός κιθαρίστας, καμία σχέση, αλλά κατάλαβα τότε στο στούντιο ότι δεν αρκεί να είσαι μπάντα δεμένη και να παίζεις τέλεια. Χρειάζονται άλλες εκατό+ λεπτομέρειες μπας και κάνεις 2-3 βήματα παραπάνω. Ισχύει προφανώς ο κανόνας : αν πάρεις το δέκα τοις εκατό από όσα επένδυσες,  πάλι καλά.

Και φυσικά δεν φτάνει μόνο να είσαι παικταράς, μελετηρός, συνενοήσιμος, να κυνηγάς τις δουλειές, να έχεις διάθεση χρόνο και χρήμα για δέκα χρόνια να μπαίνεις μέσα και άλλα πολλά. Όλο κάτι μπορεί να συμβεί, ικανό να σου τινάξει στον αέρα όλη την ζωή σου μέχρι τότε. 

Όσον αφορά την αγγελία, δύο πράγματα. Πρώτον, μόνο με τηλ θα διευκρινιστεί τι ακριβώς ζητούν και δεύτερον, δυστυχώς ή ευτυχώς, αν σε μία μπάντα δεν υπάρχει μεγάλη πειθαρχία (δεν λέω απόλυτη), τότε δεν θα κρατήσει. Τα έχω φάει στη μάπα πολλές φορές. Μετά από λίγο καιρό, όταν γνωριστούν καλύτερα τα μέλη και ξεθαρέψουν λιγάκι, μέχρι που σου θυμώνουν γιατί έβαλες εκεί ΛΑ και όχι ΝΤΟ!! Απίστευτα πράγματα. 

 

[darshan]

επί της αγγελίας και μόνο επειδή ξέρω τη μπάντα. Όσα αναφέρει ισχύουν.

επί των απαιτήσεων:

1) οικονομική δυνατότητα και ανεξαρτησία. Να μπορούν να λείψουν για 2 μήνες πχ για περιοδεία στο εξωτερικό. Λογικό? Να μπορούν να βάλουν τουλάχιστον τα έξοδα τους, λαμβάνοντας μέρος από τα κέρδη της περιοδείας. Λογικό?

2) εξοπλισμός, αυτονόητο.

3) (τότε) είχαν 2 CD και μουσικό ύφος που απαιτούσε εκτελεστική πειθαρχία (πιο κοντά στο prog θα έλεγα). Λογικό?

4) Η μπάντα είχε managment. Δεν υπήρχε κάποιος δερβέναγας. Υπάρχουν υποχρεώσεις και timeline. Πχ. "Το αεροπλάνο φεύγει τότε. Να είσαι εκεί." Λογικό και αυτό?

Σίγουρα ο ελληνικός (και όχι μόνο) χώρος βρίθει από κακά παραδείγματα, αλλά...   Γενικά ψάχνουμε να γκρινιάξουμε χωρίς να εμβαθύνουμε ιδιαίτερα. Νομίζω.

 

[solega]

εδω παντως στο Μοναχο καπως ετσι ειναι οι αγγελιες απο προφι μπαντες μονο που λενε τουλαχιστον αριθμο συναυλιων τον χρονο. Περιπου ετσι? Σαφως το οικονομικο συζητιεται στην πρωτη κουβεντα κ ολας.

Θα μπορουσε να λεει κατι περι χρηματων η αγγελια. Αλλιως ποιος σοβαρος ανθρωπος θα τραβιεται στο εξωτερικο να παιξει αν του λες φερε και χρημα μαζι σου...

 

[Rebel_Of_South]

Αλλιως ποιος σοβαρος ανθρωπος θα τραβιεται στο εξωτερικο να παιξει αν του λες φερε και χρημα μαζι σου...

Αρκετοί . Όσοι θέλουν περισσότερο να κυνηγήσουν το όνειρο παρά τα χρήματα

 

[gmoukou]

 Ισχύει προφανώς ο κανόνας : αν πάρεις το δέκα τοις εκατό από όσα επένδυσες,  πάλι καλά.

Αν ξεκινάει κάποιος έτσι τότε είναι με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο οτι τίποτα δε θα του πάει καλά.

Art is not (supposed to be) about numbers.

 

[BillTrantos]

Αν ξεκινάει κάποιος έτσι τότε είναι με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο οτι τίποτα δε θα του πάει καλά.

Art is not (supposed to be) about numbers.

Και πώς θα επιβιώνεις; Πώς θα ζεις σε ένα περιβάλλον μιας σχετικής άνεσης χωρίς το φόβο της ανά πάσα στιγμής έξωσης, πείνας, κλπ; Πώς θα κάνεις οικογένεια; 

Και οι καλλιτέχνες επαγγελματίες είναι και θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι.