Τι διαφορά έχει το "ψευτομάστερινγκ" από το "mastering";;

OurDarkness είπε:
Νομίζω ότι στην χειρότερη των χειρότερων περιπτώσεων θα έπρεπε να του αντιστοιχεί ένα 10% (λίαν επιεικώς) και με την προϋπόθεση ότι όλα τα προηγούμενα έγιναν όπως ακριβώς πρέπει.
Αν έγιναν όπως πρέπει του αντιστοιχεί 5 % που είναι  πολύ μεγάλο ποσοστό για την τελική πρόσληψη του υλικού.

Αν δεν έγιναν όπως πρέπει μπορεί να φτάσει απο 10-30-50 %  ανάλογα του πως αντιδρά το υλικό.

Το mastering υπερεκτιμήθηκε απο τότε που η Waves έβγαλε το L1 και διάφοροι άλλοι μπήκαν στο χορό διαφημίζοντας

κάθε  σχεδόν plug-in σαν mastering tool.

Απέκτησε μυθικές διαστάσεις απο ανθρώπους που σε δυο κανάλια δημιούργησαν θαύματα εδώ και 40 χρόνια.

Οι μυθικές διαστάσεις καταρρέουν όταν διάφοροι περίεργοι για το θέμα , μετρούν με το κιλό διαφορές  που είναι για

τον καθένα σημαντικές η όχι, αναγκάζοντας πλέον τους ηχολήπτες mastering είτε να μην κάνουν τίποτα για να είναι όλοι happy,

η να υπερβάλουν για να δικαιολογήσουν τα χρήματα που θα ζητήσουν.

Αντίθετα με  θετική ενέργεια κλείνεις τα μάτια , γυρνάς τα κουμπιά και το θαύμα επιτελείτε ακόμα και μέσα απο το λάθος.

Αυτό βέβαια ισχύει για ολόκληρη την μουσική παραγωγή στις μέρες μας. Λίγοι κλείνουν τα μάτια και ακούνε τον ήχο, την μουσική  ...

 
Θα με συγχωρέσετε για την off-topic παρέμβαση αλλά θα σκάσω αν δεν βάλω αυτό το link εδώ:

http://www.boingboing.net/2005/11/07/astronomically-overp.html#previouspost

The point here is the micro vibrations created by the volume pots and knobs find their way into the delicate signal path and cause degradation (Bad vibrations equal bad sound). With the signature knobs micro vibrations from the C37 concept of wood, bronze and the lacquer itself compensate for the volume pots and provide (Good Vibrations) our ear/brain combination like to hear…way better sound!!

Στην καταπληκτική τιμή των 485 δολλαρίων ανά κομβίο.  ;D

 
"Κουμπί από μαόνι καλό για μάστερινγκ?"   ;D

Στο θέμα τώρα. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος που οι υποστηρικτές του μαστερινγκ συμφωνούν πως, σε μια καλή παραγωγή, η διαφορά είναι της τάξεως του 5% και χρειάζονται "χρυσά αυτιά" για να την ακούσεις. Για να παραφράσω και εγώ μια διάσημη φράση "όταν ακούω χρυσά αυτιά το χέρι μου πάει στο πιστόλι" ;D

Ειπώθηκε μάλιστα ότι η διαφορά μπορεί να φτάσει στο 50 %. Μάλιστα. Προφανώς αυτή η διαφορά αφορά διορθωτικές κινήσεις, γιατί αλλιώς θα σήμαινε την αλλαγή "πορείας" του υλικού. Ε λοιπόν εκεί είναι η πλάκα. Γιατί αν μεν το υλικό είναι σωστό, δεν χρειάζεται πάνω από το "5%". Aν θέλει τεράστια διόρθωση, καλό είναι να ξαναγραφτεί. Και αν τέλος πάντων είναι τόσο μεγάλα τα λάθη, τι εμποδίζει έναν απλό μηχανικό ήχου, με ένα καλό σύστημα αναπαραγωγής να τα εντοπίσει; Προς τι τα "χρυσά αυτιά";

Χαρυ Κλυν η κατάσταση λοιπόν: "Τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας!" ;D

 
nikodemos είπε:
Σε ότι αφορά το δεύτερο μέρος, που ίσως είναι και αυτό που πραγματικά προκαλεί την όποια διαμάχη, δηλαδή το αντίτιμο-κόστος......εδώ η άποψη μου είναι πως όχι δεν είναι υπερτιμημένο το mastering....τουλάχιστον όχι στον μέσο όρο των τιμών της αγοράς......και εξηγούμαι.

Είναι αρκετά τα χρήματα?.......σίγουρα ναι

Είναι "γρήγορα" τα χρήματα.....σίγουρα ναι  

ΑΛΛΑ....

Όπως πολύ σωστά διατύπωσε ο Αποστόλης και υποθέτω μπορεί να επιβεβαιώσει ακόμη πιοπολύ ο Χρήστος τόσο το υλικό κόστος όσο και το ανθρώπινο (μόρφωση, εμπειρία, συνεχής αναζήτηση κλπ κλπ) για την δημιουργία ενός σοβαρού audio production suite είτε mastering είτε mixing είτε recording είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ.....αυτόν τον συνδυασμό ανθρώπινης τεχνογνωσίας-άποψης και εξοπλισμού καλείται να πληρώσει ο πελάτης και όχι τον απόλυτο χρόνο που δαπανήθηκε για να ολοκληρωθεί η δουλειά του....
+1
Και βέβαια το παραπάνω ισχύει και στη σύνθεση (όπου έχω κάποια εμπειρία, σε αντίθεση με το mastering που δε ξέρω που πάνε τα 5 (τι είπατε; 4 πρέπει να ήταν... ααα).

Εννοείτε ότι κάποιος που έχει δαπανήσει τόσο κόπο και χρήμα για να σπουδάσει, να μάθει, να διαβάσει να κάνει να διάνει δεν τον "χρησιμοποιείς" φτηνά. Και στην περίπτωση της "κλασσικής μουσικής", μπορεί τελικά η τεχνογνωσία να σταματα στο μολύβι και το χαρτί (όπως εγώ και πολύ γνωστοί μου κάνουν), άρα ούτε κι αυτό μπαίνει στην εξίσωση του "πόσο κοστίζει και πόσο τιμολογείτε".

Το μόνο που μένει είναι:

α. Το τι κάνει το συνάφι σου (όχι να πάω εγώ με 70% κάτω τις τιμές και να μαμίσω την αγορά).

β. Τιμολόγιση καθαρή

γ. Πόσο καλός είσαι και πόσο απασχολημένος. Αν είναι να χάσω το ΣΚ με τα παιδιά μου στην παραλία, τουλάχιστον να αξίζει το κόπο! (<-και είναι ψιλο σοβαρή δήλωση αυτή. Όχι με την παραλία, αλλά με άλλες δουλειές κλπ).

(γιατί δ. κοστολόγιση, τα έξοδα είναι πολύ μικρά σε χρόνο, και βέβαια το να βάλεις μέσα κανα μεταπυτχιακό... τρέχα γύρευε, ή τα 10 χρόνια στο ωδείο, ή τέλος πάντων αν δεν έχουν γίνει τέτοια, ούτε και αυτό δε το σκέφτεσε).

Ενδεικτικά πάντως, έργο για ορχήστρα (BBC Orchestra of Whales) που παίχτηκε πριν 5-6 χρόνια, απο γνωστό μου συνθέτη, περι τα 18 λεπτά (για μεγάλη ορχήστρα με πολλά κρουστά), πήγε περι τις 30,000 λίρες. Το έγραψε σε περίπου ένα μήνα. Άρα; βγάζει 30,000x12=360,000 λίρες το χρόνο! (μπα... ΔΕΝ τις βγάζει).

Τέτοιες δουλείες, δεν πάνε με το χρόνο που δαπανάς, δεν πάνε με τη

 
Το ψευτο-mastering ειναι καλο για προχειρη δουλεια μη ειδικου. Τα λαθη στην ισοσταθμιση και την στερεοφωνικη εικονα δεν θα του επετρεπαν να σταθει ως ισο διπλα σε αλλες παραγωγες παρα την "αναλογικη ηχογραφηση και μιξη".Το mastered αν ακουγαμε τα υπολοιπα tracks πιστευω θα ηταν μια σχετικα καλη δουλεια (μπορει να ακουσα πραγματα που θα εκανα αλλιως, αλλα ετσι ειναι αυτα...το ξερετε το ανεκδοτο ποσοι mastering engineers  χρειαζονται για να βιδωσουν μια λαμπα?).

.
+1000

και ουτε καλο ειναι μετριοτατο ειναι .....το mastered ειναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ καλυτερο (για εμενα που ειμαι και ο δημιουργος του κομματιου) και φυσικα εχει "μαζεψει" τα πολλα "λαθη" της παρα πολυ βιαστικης μιξης (μια και εγινε αναλογικα και σε κανονικο στουντιο ειχε  εξαιρετικα χαμηλο Budget ,ολο το cd (13 τραγουδια) ηχογραφηθηκε και μιξαριστικε μεσα σε.....80 ωρες.....το συγκεκριμενο ασμα δε εχει γραφτει μεσα σε 2 ωρες και πρεπει να εχει το πολυ 5 ωρες μιξης απο τις οποιες τις 3 τις φαγαμε για να πετυχουμε τα "αναποδα" της εισαγωγης γυρνωντας της ταινιες και κοβοντας και ..ραβοντας....ταινιες(oh the beauties of analog mixing.... ;D ;D)

Εαν η δουλεια σου εχει σημασια, εαν πιστευεις οτι η τεραστια προσπαθεια της συνθεσης/ηχογραφησης/μιξης/παραγωγης δεν πρεπει να παει χαμενη, τοτε αξιζει να την στειλεις σε εναν ειδικο (ενα τριτο προσωπο) που μπορει να δει το δασος και οχι το καθε δεντρο, οπως εχει συνηθησει, εξαιτιας της πολυωρης διαδικασιας, ο mixing engineer
αυτο ακριβως κανω εγω (και παρα πολλοι αλλοι "μερακληδες" που γνωριζω.

Να στο θεσω και αλλοιως...αυτη τη στιγμη μιξαρω το νεο μας cd,εχω σπαταλησει πανω απο.....500 ωρες (χωρις πλακα) στη μιξη του...πιστευω οτι εχω κανει οτι καλυτερο εχω κανει ποτε στη ζωη μου πανω σε αυτο που ΞΕΡΩ οτι ΜΠΟΡΩ να κανω (παραγωγη/μιξη)..δεν θα ειναι ΠΟΛΥ κριμα (απο τη στιγμη που ανηκω στην ατυχη ταξη των μερακληδων του ηχου... ;D) να "τσιγκουνευτω" τα 700-1000 ευρω που θα μου κοστισει ενα επαγγελματικο μαστερινγκ ?

Αν έγιναν όπως πρέπει του αντιστοιχεί 5 % που είναι  πολύ μεγάλο ποσοστό για την τελική πρόσληψη του υλικού.
+1000

το 5% ΕΙΝΑΙ μεγαλο ποσοστο (αν βεβαια μπορεις να το ακουσεις)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το unmastered. Δαγκωτό. (Αναφέρομαι στις εκδοχές τού κομματιού τού SF, αν και εδώ και 1-2 σελίδες δεν αναφέρθηκαν καθόλου... ελπίζω να μή δεν κατάλαβα κάτι).

Πιό φυσικό, πιό ισορροπημένο, ευκρινές και ξεκούραστο στο αυτί. Το mastered το βρήκα ολίγον τί κουραστικό στο αυτί,  θαμπό και "φουσκωτό" (ορολογία τού θανάτου...  ;D ) και εν γένει ψιλοϊσοπεδωμένο και απρόσωπο.

Σαν γενική αισθητική πάντως μακράν το unmastered. Να επισημάνω ότι η αυτιά μου είναι τού καθημερινού μη-ειδικού ακροατή σε μέτριο στερεοφωνικό σε μέτριας ακουστικής υπνοδωμάτιο. Κι επίσης είμαι ορκισμένος lowfidelάς - προχειρατζής - άστο μιά χαρά είναι.  ;D

Εξ' άλλου, άμα "λέει" το κομμάτι, όλα τ' άλλα είναι ανθυπολεπτομέρειες.

Μπράβο και στο μάστορη γιά το άσμα...

 
BigAlejandro είπε:
μαλλον ειμαι πιο ασχετος απο οσο φανταζεστε ολοι σας!

μπερδευτηκα με αυτο που διαβασα στο site του odeon-mastering.

αντιγραφω αυτουσιο!

Cd Mastering:

Unattended sessions/e-mastering:

1-4 tracks 65 € per track

5-9 tracks 55 € per track

10+ tracks add 30 € for each track

δηλαδη, ειχα καταλαβει πως με το track εννοουσε το καθε καναλι! ;D ;D

ετσι οπως το βλεπω αρα, δεν νομιζω πως το κοστος ειναι κατι φοβερο, αν θες το καλυτερο για την δουλεια σου!
Φαντάζομαι οτι επι του προκειμένου ο όρος track αφορά το κομμάτι του cd και όχι το κανάλι του multitrack ή του προγράμματος ηχογράφησης.

Επομένως είναι οι τιμές ανάλογα με το άν κάνεις μάστερινγκ σε ένα maxi single ή σε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ.

 
Superfunk, νομίζω ότι το master χάλασε τα φωνητικά και ειδικά τα "σ" που τα έκανε τεχνητά και ψεύτικα κατά τη γνώμη μου.

Βέβαια διορθώθηκαν άλλα πράγματα της μίξης όπως το αναιμικό snare και κάποιο "μπουμπουνητό" στα μπάσσα και ίσως η διόρθωση συτών έβλαψε τη φωνή (τα trade-offs Που προαναφέρθηκαν), δεν παύει όμως αυτή να είναι σχεδόν πάντα το σημαντικότερο στοιχείο μιας μίξης.

Το δάσος δηλαδή έφτιαξε, αλλά νομίζω ότι χάλασε το ψηλότερο δέντρο του.. :)

Anyway..

 
Το θέμα στην όλη κουβέντα κατα τη γνώμη μου είναι το εξής ερώτημα. Γιατι χρειάζεται το μαστερινγ ετσι κι αλλιος?Αυτο που παραβλεπουν μερικοι ειναι οτι η δισκογραφία ειναι μια βιομηχανια οπως όλες οι αλλες. Το μαστερινγ ειναι απλα το τελικο σταδιο σε μια παραγωγη που ξεκιναει και τελειωνει με το πως αντιλαμβανεται η εταιρια την τοποθετηση του στην αγορα.Το ιδιο συμβαινει και με την παραγωγη την ηχογράφηση και τη μιξη. Το βρισκω απιστευτα αστειο πως με την ευκολη προσβαση σε software στις μερες ολοι θέλουν να κάνουν υπερπαραγωγές και να ακουγονται σαν ολους τους αλλους που μας ηρθαν απο το εξωτερικο 5 χρονια (η και παραπανω)πριν. Ολοι οι δισκοι που ακουτε εχουν βγει απο εταιρίες εχουν προμοταριστει απο εταιριες εχουν μαστεραριστει και εχουν πωληθει. ΑΝΑΛΟΓΑ παντα με το ειδος. Δεν χρειαζεσαι να πληρωσεις μαστερινγ αν θες να ακους εσυ και οι φιλοι σου τα κομματια που εχεις φτιαξει με plugins και ενα midi keyboard. Εκτος αν καποτε μια εταιρια (οχι απαραιτητα δισκογραφικη πλεον) θελει να το χρησημοποιησει με διαφορους τροπους οποτε χρειαζεται μαστερινγ. Ουσιαστικα αν παραβλεψουμε και αυτο (γιατι υπαρχουν και ρομαντικοι) Αν δεν ακους την διαφορα μεταξυ ενος καλου μαστερ και ενος κακου απλα δεν το χρειάζεσαι. Το ιδιο ισχυει για ολα τα σταδια της παραγωγης (οπως πχ για τη διαφορα μεταξυ ενος plugin και ενος αληθινου ενισχυτη). Απλα μην ξεχνατε ποτε οτι οι καλες παραγωγες δεν γινονται τσαμπα.

 
ΙΜΗΟ αν αναρωτιέται κανείς "γιατί χρειάζεται το mastering" τότε συμβαίνουν 2 πράγματα: ΔΕΝ χρειάζεται mastering  :) και δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στον τίτλο του θέματος Τι διαφορά έχει το "ψευτομάστερινγκ από το "mastering".

 
haryy είπε:
Superfunk, νομίζω ότι το master χάλασε τα φωνητικά και ειδικά τα "σ" που τα έκανε τεχνητά και ψεύτικα κατά τη γνώμη μου.

Βέβαια διορθώθηκαν άλλα πράγματα της μίξης όπως το αναιμικό snare και κάποιο "μπουμπουνητό" στα μπάσσα και ίσως η διόρθωση συτών έβλαψε τη φωνή (τα trade-offs Που προαναφέρθηκαν), δεν παύει όμως αυτή να είναι σχεδόν πάντα το σημαντικότερο στοιχείο μιας μίξης.

Το δάσος δηλαδή έφτιαξε, αλλά νομίζω ότι χάλασε το ψηλότερο δέντρο του.. :)

Anyway..
αυτος ειναι και ο λογος που εβαλα μια "προβληματικη" μιξη (ενταξει δεν ειναι και χαλια αλλα φυσικα απεχει πολυ απο το τελειο) για να καταλαβουμε τα trade offs που καλειται να αντιμετωπισει ο mastering engineer.....

 
Πολύ ωραίο θρεντ! Χαίρομαι να το διαβάζω! :)

Aπό όλα τα πολύ ενδιαφέροντα που έγραψε ο Νικόδημος, το μεγαλύτερο + από όλα το βάζω σε αυτό:

nikodemos είπε:
Και κάτι τελευταίο.....θα πρέπει να αντιληφθούμε πως το "επώνυμο" mastering είναι αντικειμενικά ο πιο φθηνός τρόπος να δώσουμε μια επίφαση (και γιατί οχι και πραγματική κάποιες φορές) "λουσάτου και πολυτελούς περιτυλίγματος" σε μια μέτρια σε γενικές γραμμές παραγωγή (και σε ότι αφορά την ποιότητα αλλά και το κόστος)....και σε πολλά είδη μουσικής αυτό αποτελεί και ένα πρώτης τάξεως promotion trick ....και δεν είναι απαραίτητα κατακριτέο. 
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αφού έστησα τα ηχεία αναφοράς στη σωστή απόσταση, ρύθμισα ευαισθησίες εισόδου, κάρτες ήχου κλπ, άκουσα το πολύ ωραίο τραγουδάκι των Ζημιαααά... (πόσα έναι τα α ρε SF; ) σε αντιπαράθεση μέσα στο Wavelab, σε Audio montage, μέτρο προς μέτρο.

Είναι προφανές ότι υπερέχει το mastered.

Καθάρισε το μπάσο, έφυγε η λάσπη στα μεσαία (εκεί που γίνεται της κακομοίρας με τις παραμορφωμένες Telecaster) και έδωσε άλλη (κατ' εμέ ωραιότερη) χροιά στη φωνή.

Οπως είπε και ο συνθέτης ήταν προβληματική η ηχογράφηση της φωνής και σαν τέτοια ακούγεται κιόλας. Προς τιμήν του μαστερά το ότι δεν έπαιξε με τις εντάσεις (apparent loudness) για να δείξει προφανή διαφορά.

Να πω παραπέρα κι εγώ τα δικά μου 2 cents για το θέμα:

Στην παραπάνω κουβέντα (και όχι συνέντευξη) λαμβάνουν μέρος επαγγελματίες από τον συγκεκριμμένο χώρο. Ο τρόπος που γράφει και αντιδρά κάποιος δεν έχει να κάνει με το τι δουλειά κάνει σαν ειδήμων στον χώρο του.

Είναι προφανές ότι οι συγκεκριμμένοι γνωρίζουν τη δουλειά τους η οποία στις μέρες μας μπορεί και να αμφισβητείται σε ότι αφορά την αναγκαιότητα της.

Το mastering γεννήθηκε από την ανάγκη να γράφεται σωστά η μήτρα του βινυλίου που είχε αντικειμενικά προβλήματα ως προς τα μπάσα και τα αυλάκια που δημιουργούσαν και το περιορισμένο δυναμικό εύρος. Αυτό έπαψε να ισχύει με την έλευση του CD. (Υπάρχουν και οι κώνοι των γούφερ θα μου πείς... Με ένα μπάσο πολύ δυνατό μπορεί να τους πάρεις αγκαλιά. ;D )

Δημιουργήθηκε όμως μια τέχνη που είτε το θέλουμε είτε όχι, ενώνει τους ασύμβατους πολλές φορές κόσμους του μουσικού και του χαϊφιντελίστα ή απλά του ακροατή.

Αυτοί οι νθρωποι που καταλαβαίνουν έννοιες όπως δυναμικό εύρος, τονική ισσοροπία, στερεοφωνική εικόνα, βάθος πεδίου, κλπ προσπαθούν να προσθέσουν (όταν δεν υπάρχει) ή να αφαιρέσουν στο τελικό συνολικό φινίρισμα.

Υπάρχουν παλιάτσοι στη δουλειά. Αυτό είναι αλήθεια και έχω συναντήσει μερικούς που η τσιγκουνιά των δισκογραφικών εταιρειών γέννησε.

Στην παρέα μας όμως οι κουβέντες αλλά και η ιστορία των εμπλεκομένων δείχνει το σοβαρότατο επίπεδο τους. Ο σωστός εξοπλισμός αλλά και ο χώρος τους είναι μέρος της κουλτούρας που κουβαλούν, που δεν είναι σε θέση άλλοι να καταλάβουν. Δεν είναι για το θεαθήναι και είναι προφανές.

Χρειάζεται το mastering? Ναι, αλλά από γνώστες. Δεν είναι μαγικά ματζούνια και φούμαρα, είναι γνώση, σωστή και μεθοδευμενη μελέτη με βάσεις στον ήχο και την μουσική. Το αν υπάρχει και λίγη χρυσόσκονη και παραφιλολογία είναι αναμενόμενο. Το θέμα είναι ότι όσα περισσότερα ξέρεις τόσο πιο εύκολα αναγνωρίζεις τη διαφορά του μύθου από την πραγματικότητα. Καλό είναι να μαθαίνουμε λοιπόν γιατί έτσι μπορούμε να κρίνουμε και τους ειδικούς αν είναι καλοί ή κακοί.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Θα συμφωνησω σε ολα αυτα που διαπιστωνει  ο YAMETH....

εκτος βεβαια απο αυτο

εκεί που γίνεται της κακομοίρας με τις παραμορφωμένες Telecaster

μια και καναμε το λαθος να χρησιμοποιησουμε μια...PRS  ;D  για ολα τα βρωμικα στο κομματι αυτο (τι το θελα ο μαυρος... ;D ;D)

Τέλος, θα αδράξω την ευκαιρία για να πω στον superfunk ότι το τραγούδι είναι θαυμάσιο - πραγματικά ωραίο τραγούδι. Θα του ζητήσω να αποκαλύψει και το όνομα του "μαστερά" που έκαμε το τελικό αρχείο, ώστε να χαμογελάσουμε όλοι μαζί.
καταρχην να σε ευχαριστησω για τα καλα σου λογια (και ολους οσους ειπαν καλα λογια στο Thread αυτο.. ;))

το μαστερινγκ το εχει κανει ο ...XΡΗΣΤΟΣ (ChrisH)  και κατα την ταπεινη μου γνωμη καλυτερο δεν γινονταν... με βαση τη μιξη που του πηγα,ενας αλλωστε απο τους λογους που τον εμπιστευομαι ειναι οτι εχει ΠΟΛΛΕΣ φορες αποδειξει σε ΕΜΕΝΑ (τον ΠΕΛΑΤΗ του δηλ.) οτι...he does not cut corners when it comes to sound,και οτι ασχολειται ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ με τον πελατη του οσο ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ (οπως εγω π.χ.) και να ειναι (στο τελευταιο μας cd ο ανθρωπος υπεφερε τα... πανδεινα απο της ..εξωφρενικες απαιτησεις μου και σπαταλησε πολλες ωρες (χωρις ουτε μια δραχμη παραπανω χρεωση) για να πετυχει αυτο που του ζητουσα (και το πετυχε 100%) παρα το γεγονος οτι δεν ημουν παντα 100% ξεκαθαρος,αυτη και μονο η υπομονη του στην ...ασχετιλα μου με κερδισε απο την πρωτη στιγμη που συνεργαστηκα μαζι του)

δυστυχως ο ιντερνετικος λογος παρεξηγειται και ειναι κριμα ανθρωποι με το ιδιο ΠΑΘΟΣ για τη μουσικη & τον ηχο  να "κοντραρονται" μονο και μονο επειδη εχουν διαφορετικες.... ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ αποψεις.

και πιστεψε με ο μονος λογος που "διαβαζεται" ως "υπεροπτικος" ο λογος του CrisH ειναι το τεραστιο παθος του για αυτο που κανει... :) στην πραγματικοτητα ουτε σνομπαρει κανεναν ουτε αντιμετωπιζει αφ'υψηλου τον πελατη του (και κατανοει οτι ανθρωποι που δουλευουν με εξαιρετικα χαμηλα budget ,οπως εγω π.χ.,του πηγαινουν για mastering ....home made mixes τα οποια οταν ειναι πολυ καλα τα "παραδεχεται" και δεν σχολιαζει αρνητικα την ...ταπεινη "καταγωγη" τους....απλα θελει οπως ολοι οι σοβαροι επαγγελματιες να τον σεβεσαι για να σε σεβαστει....)

anyway προσωπικα εξακολουθω να πιστευω οτι αν μιλαμε για μια ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ δουλεια που θα κυκλοφορησει στο εμποριο και καποιοι ανθρωποι θα δωσουν τα ωραια τους λεφτα για να την αγορασουν ενα ΣΩΣΤΟ επαγγελματικο μαστερινγκ ειναι εκ των ουκ ανευ και το κοστος του ειναι ΑΜΕΛΗΤΕΟ μπροστα σε αυτο το τελικο "λουστρο" (ουσιαστικο ομως λουστρο) που προσφερει ακομα και στο καλυτερο mix.

χαιρομαι παρα πολυ που η συζητηση εχει διεξαχθει σε πολιτισμενο επιπεδο γιατι ετσι μαθαινουμε ΟΛΟΙ μας πολυ χρησιμα πραγματα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ακούω πάρα πολλές διαφορές μεταξύ unmastered και mastered. Σαν προσωπική άποψη σχεδόν 100% άσχετου, το unm. είχε περισσότερο "αέρα" στις ψηλές ο οποίος έφυγε. Του έδινε μεν μια "φρεσκάδα" και μια λάμψη, η οποία θα πετύχαινε το σκοπό της αν η μίξη ήταν περισσότερο "μαζεμένη"... μου φάνηκε ότι στο unm. υπήρχαν πολλές ιδέες για το πού έπρεπε να ακουστεί το καθετί, αλλά ότι στο τέλος το τραγούδι κορέστηκε και έγινε υπέρ του δέοντος "πλουραλιστικό" με μια κάπως "άτακτη" και "φουσκωμένη" στερεοφωνική εικόνα.

Στο mastered πιστεύω ότι διορθώθηκαν τα ανωτέρω... Άλλαξε και η χροιά της φωνής προς το πιο dreamy, όχι τόσο άμεση όσο ήταν προηγουμένως αλλά πιο ομοιογενής και στρογγυλή, όπως επίσης και το presence των rhythm κιθαρών που πιστεύω ότι και τα δυο ήταν ένα κλικ παραπάνω από την ομοιομορφία που θα μου άρεσε αρχικά. Με αυτούς τους χειρισμούς πιστεύω ότι ακούστηκαν πολύ περισσότερο και μερικές λεπτομέρειες των εφφέ που στο unm. περισσότερο μπέρδευαν το αυτί, ενώ στο mastered αναδείχθηκαν.

Υπενθυμίζω ότι είμαι σχεδόν 100% άσχετος (όπως έγραψα παραπάνω) και ευχαριστώ πάρα πολύ τον SF για την ωραία κίνηση να μας προσφέρει κάτι πολύ χειροπιαστό για να σκεφτούμε! (ΥΠΕΡΟΧΟ τραγούδι, παρεπιπτόντως!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 6η φορά παίζει σερί...)  :)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
επειδή δεν έχω πια κανένα εμπορικό συμφέρον από τον χώρο δε θα μασήσω τα λόγια μου...

όσο (και για όσο) οι άνθρωποι της μουσικής παραγωγικής διαδικασίας στην Ελλάδα έχουν ταυτόσημη νοοτροπία με τον 18χρονο που βολτάρει στο Μπουρνάζι με το σαραβαλάκι του στολισμένο με ζαντολάστιχα και σουπερ ντουπερ εξατμίσεις

νομίζοντας ότι το μεταμόρφωσε σε Ferrari, τόσο οι επενδύσεις σε χρήμα, χρόνο και όραμα σαν του Athens και του Odeon θα μου φαντάζουν δονκιχωτικές...

αυτή είναι η τραγελαφική πραγματικότητα των τριχίλιαρων παραγωγών που θέλουν και σοβαρό mastering τρομάρα τους... το "ψευτομαστερινγκ" είναι αυτό που τους αρμόζει... και πολύ τους είναι...

δυστυχώς η "παιδεία" ωφελείται στο ελάχιστο από πολυτελή  "φινιρίσματα" σε audio  αποφάγια...(γενικά μιλάω κι όχι για το παράδειγμα που τέθηκε από τον SF)

ίσως όταν ο κάθε Χρήστος, Αποστόλης, Νικόδημος γίνουν τόσο πλούσιοι (κερδίζοντας το λόττο?...) ώστε να στέλνουν την συντριπτική πλειοψηφία των πελατών τους πίσω εκεί από όπου ήρθαν, κάποιοι να προβληματιστούν και κάτι να αρχίσει να γίνεται...

το ελπιδοφόρο είναι ότι ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση "βρωμάει" η θάλασσα, υπάρχουν ακόμα ψάρια με "καθαρό κεφάλι" που προσπαθούν να κολυμπήσουν σε αυτή επενδύοντας πέραν του χρήματος και ρομαντική διάθεση...

ΥΓ. και για να μη νομίζει κάποιος ότι λειτουργώ συντεχνιακά να ξεκαθαρίσω ότι στην περίπτωση του Νίκου δεν θα πήγαινα το κομμάτι για mastering αλλά βουρ για tracking & mix ξανά και ξανά... γιατί οι διαφορές που όντως υπάρχουν δεν δικαιολογούν τα όποια χρήματα φαντάζομαι ότι δόθηκαν... (χωρίς όμως να κατηγορήσω τον άνθρωπο που  έκανε το mastering παίρνοντας  σαν δεδομένο ότι έκανε "λιανά" τα περιθώρια βελτίωσης που υπήρχαν...)

Τώρα στην περίπτωση που και ο Νίκος δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω στην διαδικασία είτε γιατί τον πίεζε η εταιρία είτε είτε..., τον καταλαβαίνω.... εδώ ζω κι εγώ και έχω κάνει χειρότερα...:)

 
Superfunk είπε:
χωρις ουτε μια δραχμη παραπανω χρεωση...
O ChrisH ακόμα πληρώνεται σε δραχμές? ...

συγνώμη αλλά δεν κρατήθηκα, συνεχίστε αυτό το καταπληκτικό θέμα, που μαθαίνει πολλά πράγματα σε εμάς τους άσχετους

 
Σαν "σφήνα" στην κουβέντα παραθέτω κι εγώ αυτό που έγραψα νωρίτερα:

Holystone είπε:
Ας μην ξεχνάμε, πως το mastering είναι το τελικό φινίρισμα στο τραγούδι, που λουστράρει κάτι ήδη γυαλισμένο, δηλ. σαν μια λεία θαλασσινή πέτρα, για να αποκαλύψει με καλύτερο τρόπο την ομορφιά και τα χρώματά της...Τώρα, σε μια πέτρα του βουνού, άχαρη, τραχιά και με πολλές γωνίες και κορυφές και σκόνη, τι να το κάνεις το γυάλισμα;
...και με αυτό θα κλείσω...

 
@Wow!

εκανα τεραστιο λαθος στο να νομιζω αρχικα οτι το "unmastered" ηταν η μιξη. Για αυτο οι μετεπειτα διευκρινησεις μου.

Παντως μην εχει κανεις αυταπατες, με τον τροπο που δουλευει η μουσικη βιομηχανια παγκοσμιως και με την διαστρεβλωση (οπως παντα) που συμβαινει εδω, (δεν ξερω για τους αλλους) εγω παντως δεν κερδιζω πολλα. Πιο πολυ το κανω απο μερακι.

Ευτυχως σιγα σιγα ο κοσμος καταλαβαινει οτι δεν γινεται δουλεια με σπασμενο software σε ενα δωματιο. Και ισως για καλη μας τυχη το βινυλιο να ξαναερθει στο προσκηνιο (ελπιζω μαζι με high definition downloads). Εκει θα αρχισει να ξεκαθαριζει το Ψευτοmastering apo to mastering

Αποστολης

 
Διάβασα με μεγάλη προσοχή το θέμα σε όλες τις παραμέτρους που μοιραία εξακτινώθηκε. Επίσης άκουσα τις εκδοχές του κομματιού σε mastered και unmastered. Ξεκινώντας από αυτό το τελευταίο και χωρίς να το βάλω στο μικροσκόπιο των φασματικών και λοιπών παραμετρικών και εργαστηριακών μεθόδων η mastered εκδοχή ακούγεται πράγματι λίγο πιο καθαρή και λίγο πιο σαφής, ωστόσο λιγότερο "μουσική" και (κατά τη γνώμη μου πάντα), μη δικαιολογούσα τον τίτλο του mastering. Και εξηγούμαι...Όλες οι δισκογραφικές παραγωγές τις οποίες ανέλαβα ως ενορχηστρωτής ή ως συνθέτης ή ως παραγωγός / ηχολήπτης μπήγαν εκ μέρους μου μέχρι το mastering. Σε αυτό το τελικό στάδιο, αναλάμβανε πάντα κάποιος εξειδικευμένος (μιλώ για πάνω από 40 παραγωγές), και εγώ απλά επέβλεπα τη διαδικασία. Σε κάποιες περιπτώσεις (κάποια tracks δηλαδή) το μόνο που έκανε ήταν να ισοσταθμήσει τις εντάσεις σε σχέση με το όλο υλικό και ΤΙΠΟΤΑ άλλο, ενώ σε κάποιες άλλες έκανε πράγματι δραστικές επεμβάσεις. Επιβεβαιώνω απόλυτα ότι αυτό γινόταν στα tracks που και εγώ θεωρούσα από την αρχή ως πιο προβληματικά χωρίς φυσικά να τον έχω προιδεάσει. Επιστρέφωντας λοιπόν στο προηγούμενο, θεωρώ ότι στην προκειμένη περίπτωση που ακούσαμε το mastering process νιώθω ότι θα έπρεπε να ήταν πιο επεμβατικό (και νομίζω ότι θα μπορούσε να ήταν).

Σχετικά με το ψευδο-mastering νομίζω ότι σαφέστατα έχει λόγο ύπαρξης και αυτός είναι οι εξής (και όχι μόνο) χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

1. Ένα low budget ραδιοφωνικό διαδημιστικό spot.

2. Mια μουσική για μια θεατρική παράσταση χωρίς προοπτική άμεσης έκδοσης σε cd

3. Ένα demo

κλπ, κλπ.

Ασφαλώς, έχω μπει πολλές φορές στη διαδικασία να κάνω κάτι τέτοιο αλλά ΠΑΝΤΑ μα πάντα όταν μπορώ απαυθύνομαι σε κάποιον εκειδικευμένο επαγγελματία του είδους και εκείνος ΠΑΝΤΑ ως τώρα τα έχει καταφέρει καλύτερα...

Τέλος, σχετικά με αυτό που υποστηρίζουν πολλοί φίλοι σχετικά με την ποιότητα του mastering (η οποία είναι ανάλογη με την αρχική παραγωγή). Δε θα διαφωνήσω απόλυτα, ωστόσο ειδικά την τελευταία δεκαετία άκουσα πολλές επανεκδόσεις που έχουν υποστεί mastering ή ακόμη καλύτερα mastering από το stereo unmastered mix οι οποίες είναι πραγματικά άξιες. Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε παραγωγές Floyd και συναφούς βεληνεκούς αλλά σε πολύ παλιότερες και χειρότερες παραγωγές οι οποίες πραγματικά φωτίστηκαν.

Ελπίζω να μη σας κούρασα     

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top