Κοιτάξτε...
Η δουλειά ΔΕ πάει έτσι. Η ΚΑΘΕ δουλειά δε πάει έτσι. Ο μαγαζάτορας με τα ΤΟΣΑ έξοδα, δύσκολα θα ρισκάρει να σε φέρει με σταθερή αμοιβή, χωρίς μία εγγύηση... Αυτό είναι κάτι που υπάρχει στα πάντα, κι εγώ ακόμη το εφαρμόζω μέχρι ένα βαθμό στον εκδοτικό οίκο: Αν μου έρθει ο ΑΣΧΕΤΟΣ, με το ΜΗΔΕΝ ονομα, και ΧΩΡΙΣ τη δυνατότητα να μου φέρει πωλήσεις, πρέπει η μουσική του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να είναι αριστουργηματική για να τον εκδόσω (γιατί ΟΛΑ τα έξοδα είναι δικά μου, παρακαλώ!
![Wink ;) ;)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f609.png)
)
Φυσικά εδώ μπαίνει το ερώτημα: Γιατί μαμά ο τάδε συνθέτης δεν έχει εκδοθεί ακόμη, ενώ έχει ΑΠΙΘΑΝΑ έργα; (η απάντηση έχει να κάνει με τον αυτισμό και αυνανισμό των συνθετών, αλλά δε το συνεχίζω).
Κάπως έτσι πάει και η σχέση μαγαζιού μουσικού.
Και, ως γνωρίζεται, έχω παίξει με σταθερό πρόγραμμα (κάθε Παρασκεύη) με τη Νάνσυ που πήγε για κάποιους μήνες... Με σταθερό μισθό, κλπ. Δεν είναι αδύνατον, αλλά με το κόσμο που φέραμε στην αρχή τους δείξαμε ότι έχουμε κόσμο, ότι αυτό που παίζουμε ακούγεται ΠΟΛΥ καλά, και ότι είμαστε και καλά παιδιά.
___________________________________
επιπλέον, πρέπει να θυμήσω, το θρεντ με τα κενά κομματάκια, στο spotify για να πω ότι ο μουσικός (όσο και αν μου τη σπάει ώρες, ώρες) δεν έχει ρυθμιζόμενο μοντέλο και οργανισμό, και ούτε θα έπρεπε: Ο γιατρός ΠΡΕΠΕΙ να περάσει από 10 χρόνια σπουδών (τουλάχιστον) για να βγει γιατρός και ΜΕΤΑ να δώσει εξετάσεις για να το πράξει. Ο μουσικός θα πάρει ναρκωτικά, σπασμένα προγράμματα, την γκόμενα, και θα κάνει ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ αριστούργημα (όχι όλοι). Και δε μπορείς να πεις τίποτε!